Flashback: 11 februari in het verleden
Woensdag, 11 februari 2015
We werden vanochtend als bij verrassing in een opgewekte, vrolijke en veelbelovende lentestemming ondergedompeld. Aan de zon hadden we het niet te danken, want het was grijs en somber met Stratus bewolking. Aan de temperatuur lag het ook niet, want met minima van 3,3 graden konden we niet echt van een hoogvlieger spreken. En ook van het landschap moesten we het niet hebben, want dat was nog steeds een haloweenkerkhof van kale struiken en bomen waar weliswaar een paar verlegen sneeuwklokjes tussen tevoorschijn priemden. De sfeermakers van dienst waren echter de talloze merels die opeens uit hun winterslaap leken ontwaakt te zijn en ons vanochtend met een uitbundig orkest wisten te wekken. Nog voor zonsondergang deinden de vrolijke zangliederen echter weg in de zwart-wit dramawereld die we al een aantal dagen gewoon zijn en verviel alles weer in haar normale gang van zaken. Het was grijs en nevelig en er leek geen millimeter beweging te komen in het kille inversieweer. Pas tijdens de namiddag kwam er wat hoopgevende verandering toen de bewolking gedeeltelijk overging in Stratocumulus en er een aantal bescheiden opklaringen verschenen. Maar tegen het einde van de namiddag sloot de bewolking zich weer als een graf boven onze hoofden waardoor de rest van de dag in grijze, weinig betekenende omstandigheden eindigde. Warmer dan 5,9 graden is het niet geworden, maar we hielden het wel droog met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Donderdag, 11 februari 2016
Het heeft vanochtend vooral aan de grond gevroren bij minima van 1,6 graden. De omgeving lag er wit berijpt bij en het was lichtbewolkt met weliswaar nogal wat Cirrusbewolking. Deze bewolking hield zich in het zuiden en zuidoosten op en begon in de loop van de dag weer toe te nemen. Niettemin deed het eerder aan lente dan aan winter denken ondanks het koelere weertype waarin de maxima niet verder dan 7,3 graden kwamen. De wind was overwegend zwak uit noordelijke richtingen. Tijdens de late namiddag kregen we weer met Stratus fractus en dikkere Altostratus te maken waardoor de dag somber eindigde. Het was ook erg kil in de polaire lucht, al konden we het wel droog houden met een dagtotaal van 0,0 mm. Door de toenemende bewolking zal het waarschijnlijk meevallen met de vorst komende nacht.
Zaterdag, 11 februari 2017
(Filipijnen) De eerste uren na het opstijgen richting Singapore werden gekenmerkt door Stratocumulus bewolking die in het licht van de volle maan goed zichtbaar was tot de maansverduistering hier enkele uren verandering in bracht. Bij het overvliegen van bergketens zoals de Alpen en de Kaukasus vond er turbulentie plaats maar de rest van de vlucht verliep vrij rustig. Boven de Indische oceaan troffen we dan weer veel Cumulusbewolking aan maar deze had duidelijk geen aspiraties om tot buien of onweer uit te groeien. Daarvoor was het wachten tot we boven Maleisië hingen waar statige Cumulonimbi boven het landschap uittorenden. In Singapore hingen er ook flinke stapelwolken maar het bleef daar droog. De verraderlijke boosdoener daar was de wind die er door middel van een mislukte landingspoging voor het nodige spektakel zorgde. De stapelbewolking loste grotendeels op maar het bleef er opvallend windering met af en toe wolkenflarden die aan een enorme snelheid voorbij de maan schoven.
Zondag, 11 februari 2018
Tijdens het tweede deel van de nacht ging het opnieuw regenen, al was er van sneeuw zoals eerst nog gevreesd/gehoopt werd nauwelijks sprake. De neerslag was erg intens maar van korte duur en tegen de ochtend was het alweer zo goed als droog met weliswaar nog veel bewolking die uit Stratus fractus en Stratocumulus bestond. Er bleek 3,7 mm hemelwater naar beneden te zijn gekomen. Daarna maakte een vriendelijk lenteweertje met zomers aandoende mooiweerswolkjes haar opwachting die door een westelijk tot noordwestelijk briesje werden voortgedreven. Maar de stapelwolkjes werden steeds groter en tijdens de namiddag zagen we daar al onheilspellende vezelachtige toppen tussen verschijnen. Het duurde dan ook niet lang of een eerste bui van korrelhagel bracht het kwik tot staan bij 7,0 graden en er werd een flinke lading van deze bolletjes gedropt waardoor de omgeving er al aardig wit bijlag. Daarna klaarde het weer op en kregen we prachtige buienluchten te zien die erg aan maartse buien deden denken en technisch gezien waren dit er ook. Af en toe kregen we een bui of een schampschot over ons heen waarbij de ene al wat heviger was dan de andere. na zonsondergang werd het tijdelijk rustiger maar omstreeks 21H ging het opeens sneeuwen uit een nieuwe bui, waarbij de vlokken erg dik waren en er terug een dekje van een centimeter gevormd werd. Na afloop van de bui was dit volledig droge sneeuw die viel en het was dan ook geen wonder dat het kwik nu pas op de minima van 0,6 graden uitkwam. tegen middernacht volgden er nog wat buitjes al was het neerslagtotaal hierdoor niet helemaal duidelijk voor vandaag.
Maandag, 11 februari 2019
We zijn in heldere, polaire lucht terecht gekomen waarin zich brede opklaringen hebben gevormd. De snel stijgende luchtdruk in combinatie met windstilte en veel vocht in de atmosfeer zorgden ervoor dat er echter Stratus en Stratus fractus bewolking ontstond die al snel allesoverheersend werd. En zo kregen we dan toch nog met een erg sombere winterdag te maken. Dankzij diffuse straling kon het kwik in deze luchtmassa en ondanks de noordwestelijke aanvoer nog stijgen naar 8,8 graden maar na zonsondergang (toen het dan toch nog ging opklaren) dook het meteen weg naar de uiteindelijke minima van 0,1 graden. Neerslag is er niet meer aan te pas gekomen met 0,0 mm en volgens de laatste modellen zou dit wel eens voor een hele lange tijd een constante kunnen blijven.
Dinsdag, 11 februari 2020
Er hing terug veel bewolking die uit Stratus fractus en Cumulus bestond waar hier en daar buien uit vielen. De lucht was diep polair en het voelde guur aan maar dankzij de krachtige westenwind kon de vorst toch uit de lucht gehouden worden met 3,3 graden. Maar het zou niet lang duren of ze zou er dan toch nog uit vallen in de vorm van hagelbolletjes want de lucht werd weer onstabieler nadat we tijdens de voormiddag van een lange periode van brede opklaringen konden genieten. De stapelwolken bolden steeds meer op en er verschenen in de loop van de namiddag Cirrus densus wolken tussen. Na verloop van tijd heeft zich een buienlijn gevormd ten zuiden van ons al waren er enkele forse stapelwolken die daarvoor al wat hagel opleverden in Malderen. Soms viel er ook wat regen en met temperaturen die niet boven 8,4 graden stegen konden we al die fraaie wolkenluchten maar beter achter glas gadeslaan. Er volgde een aantal intensere buien maar echt veel stelde het ook dan niet voor en vanuit het westen klaarde het al snel weer op tot er enkel nog wat Cumulus wolkjes en Stratus fractus over bleef. De wind bleef er echter nog flink aan trekken waardoor het ook nu niet veel meer kon afkoelen ondanks de heldere hemel en polaire lucht. We eindigden met een neerslagtotaal van 2,5 mm.
Donderdag, 11 februari 2021
Het was nog steeds helder en het is flink afgekoeld naar Siberische minima van -10,1 graden. Maar zodra de zon erdoor kwam leek het ineens lente want de sneeuw weerkaatste veel zonlicht, de lucht was helder en de zon heeft in deze tijd van het jaar reeds flink wat kracht gewonnen. Tijdens de voormiddag hield de sneeuw en het ijs goed stand door de lage dauwpunten en luchttemperaturen maar na de middag wist de zon er dan toch genoeg kracht op te zetten dat er dooi optrad en de omgeving flink begon te druipen terwijl de schaatsers met een teruglopende ijskwaliteit moesten rekening houden. De oost- noordoostelijke wind was ook aan de zwakke kant waardoor veel weerhutten onvoldoende geventileerd werden om realistische temperaturen te meten. Vooral in het noorden van Nederland waar het helemaal windstil was bleek dit een probleem te vormen. De voorspellingen van een landelijke ijsdag zowel in Belgi als Nederland gingen de mist in en op verschillende plaatsen wist het kwik een paar graden boven het vriespunt te krabbelen. In Malderen bleef het kwik steken op 0,0 graden. Dit moment van lentedooi duurde echter niet lang en uiteindelijk is er nog voldoende sneeuw en ijs overgebleven om de winterse sfeer er goed in te houden. Het warme avondlicht en de schemering stonden weer garant voor schitterende contrasten en uitzichten in een magisch ogende winterwereld. Het koelde snel af in windstille en nog steeds heldere omstandigheden. Ondanks de staat van onbekwaamheid waarin de pluviometer nu verkeren was het neerslagtotaal gemakkelijk te raden met 0,0 mm.
Vrijdag, 11 februari 2022
Brede opklaringen hebben het land plots veroverd waardoor het onder een kraakheldere, open hemel is kunnen afkoelen tot -1,1 graden. Er werd echter vochtige zeelucht aangevoerd en samen met restanten van een occlusiefront dreef er ook Cumuliforme bewolking binnen die het de zon af en toe lastig maakten samen met Stratocumulusveldjes. Maar in vergelijking met de sombere dagen die we achter de rug hebben is het in elk geval een enorme stap vooruit voor zij die leden aan een tekort aan daglicht. De zonnige perioden overheersten zelfs nog en uiteindelijk kon het kwik oplopen naar 10,1 graden. Er stond redelijk veel wind uit het noordwesten en in Nederland en langs de kust kwam het plaatselijk zelfs tot stormachtige toestanden, iets waar we in Malderen grotendeels van gespaard bleven. Hier en daar kwam het nog tot buien al konden we het op deze locatie droog houden bij een steeds vriendelijker ogend weertype met Cumuluswolkjes die naar de avond toe gingen oplossen. Onder de open hemel begon het nu snel af te koelen en het lijkt er niet op dat er deze nacht nog bewolking zal opduiken die ons van een vorstige nacht zal sparen. De 0,3 mm die er is gevallen zullen we deze nacht dus van de pluviometer mogen krabben.
Zaterdag, 11 februari 2023
De dag begon grijs en somber waarbij de bewolking het kwik op peil heeft kunnen houden met minima van 5,1 graden tot gevolg. Daarna was het echter een wereld van somberheid, saaiheid en treurnis die op ons wachtte waarbij het uitblijven van regen en de vrij zachte temperaturen tot 8,7 graden nog een beetje troost konden brengen. Tijdens de middag werd de bewolking wat dunner en viel er dus meer licht door maar dat was het dan ook voor wat het hoofdstuk weersverbeteringen betreft. En later maakte de invallende duisternis het toch weer ongedaan. De avond verliep in gelijkaardige omstandigheden waarbij het door de bewolking nauwelijks afkoelde. Op thermisch gebied is het dus een weinig interessante dag geweest met nauwelijks verloop en voor de neerslag geldt dit al zeker met 0,0 mm als totaal.
Zondag, 11 februari 2024
We zijn vanmorgen in onstabiele en vochtige lucht terecht gekomen waarin zich naast wolken ook buien konden ontwikkelen. In Malderen bleven we er tijdens de voormiddag echter van gespaard en er ontstonden tussendoor zelfs een paar vluchtige opklaringen. Het fraaie voorjaarsweer van gisteren werd echter niet meer overgedaan, de wolken waren serieus in de meerderheid en dat beterde er tijdens de namiddag zeker niet op. Wel bevonden we ons nog steeds in zachte lucht waarin het niet kouder dan 3,4 graden werd en de naar het zuidwesten gedraaide wind was ook nog steeds erg zwak. Na de middag wisten de buien dan ook Malderen te bereiken en hoewel ze niet al teveel voorstelden qua intensiteit was het toch voldoende om er een nat pak aan over te houden voor zij die buiten vertoefden. Tussendoor was er soms nog een schuchtere opklaring maar langer dan 60 seconden zonneschijn aan n stuk was erg hoog gegrepen. Niettemin kon het kwik ook zonder zon nog een zachte 10,9 graden aantikken. Tijdens de late namiddag zagen we wat bredere opklaringen waarin zich mooie ijskappen van buienwolken aftekenden terwijl er wat lager Stratocumulusvelden hingen die samen met nog wat Cumuluswolkjes en Stratus fractus erbij voor een erg mooi display zorgden in het warme avondlicht. En ook na zonsondergang waren er nog buien actief waardoor het af en toe tot wat gedruppel kwam, dat het neerslagtotaal aanvulde tot een bescheiden 2,0 mm.
Reacties
Een reactie posten