Flashback: 14 februari in het verleden

 Zaterdag, 14 februari 2015

De regenzone heeft ons vanochtend kunnen bereiken waardoor de dag een natte maar vorstvrije (6,8 graden) start kreeg. Veel stelden de buien echter niet voor en omstreeks 8H30 werd het weer droog. Kort voor de middag volgde er terug een periode met eer continue regenval, maar ook dit stelde nauwelijks wat voor. Dit was meteen ook de laatste (meetbare) neerslag die we te zien kregen en de pluviometer toonde ons 's middags reeds met het schaamrood op de trechter het magere dagtotaal van 0,9 mm. Na de middag klaarde het op en konden we van een aantal korte zonnige perioden genieten waarbij het opwarmde tot 10,1 graden en er een lentesfeertje hing. De bewolking bestond uit Cumulus congestus, Stratocumulus, Cumulus fractus en Cirrus densus, en was in banden geschikt die rond een depressiekern ten zuidwesten van ons draaiden. Hierdoor wisselden zonnige en bewolktere perioden elkaar af en kwam de wind uit het zuidoosten. Omstreeks 16H volgde opnieuw een periode met lichte regenval die niet meetbaar was, waarna we een droge en zwaarbewolkte avond ingingen.

Zondag, 14 februari 2016

Veel is er aan het druilerige, sombere en kille weersbeeld niet meer veranderd. Nog steeds hing er een dik, grijs wolkendek boven ons en viel er lichte regen of motregen. Ook de meldingen van droge sneeuw op andere plaatsen (vooral in het oosten) bleven een constante. Na de middag werd de bewolking wel wat dunner (Altostratus translucidus) en kregen we een waterzonnetje te zien met een opvallende amberachtige gloed. Vanuit het westen ging het echter opnieuw overtrekken en weer wat intenser regenen. Deze neerslag bleef voor de rest van de avond aanhouden en bracht ons op een dagtotaal van 3,9 mm. Door de bewolking zat er niet veel schommeling op de temperaturen die zich tussen 2,0 en 3,1 graden ophielden.

Dinsdag, 14 februari 2017

(Filipijnen)Tijdens de nachtelijke uurtjes is er nogal wat Cumulus congestus en Stratocumulus bjnnengedreven, maar de zon kreeg nog alle kansen om er een vriendelijk weertype van te maken. Bij de vlucht van Cebu naar Siargao sloeg het weer echter eensklaps om en boven Bohol was het betrokken met Stratus en Stratocumulus. Niet meteen een wolkentype dat je in de tropen zou verwachten, en het werd ook nog eens gevolgd door regen terwijl er op Siargao een erg krachtige wind stond uit noordelijke richtingen. Tijdens de avond werd het echter droog al leek de wind alleen maar verder aan te wakkeren bij een betrokken hemel die uit Stratus en Stratocumulus bestond met hier en daar wat Cumulus congestus ertussen en eronder.

Woensdag, 14 februari 2018

Ondanks de oprukkende Stratocumulus was het toch weer helder vanochtend en maakten we een zonnige start met warme schemeringskleuren die de koude minima van -1,2 graden psychologisch compenseerden. Daarna kregen we te maken met sluierbewolking uit de regenzones die langzaam oprukten vanuit het westen. Tegen het einde van de namiddag was het luchtruim al aardig volgelopen met Altostratus en kreeg de zon het moeilijk. Tegen die tijd heeft ze het kwik echter nog kunnen boosten tot 5,7 graden. Ondanks de dreigende bewolking hebben we het nog droog kunnen houden met een dagtotaal van 0,0 mm. 

Donderdag, 14 februari 2019

 Het is tijdens de nacht een stuk verder kunnen afkoelen dan de voorbije dagen waardoor we het kwik een eind onder het vriespunt terugvonden met -2,0 graden. Daar stond een open hemel tegenover want de sluierbewolking is duidelijk afgenomen. Maar de zon kreeg dan ook alle kansen om de thermische achterstand weer in te halen. De aangevoerde lucht was droog waardoor deze snel opwarmde en overdag haalden we dan ook verrassend hoge maxima van 13,5 graden. De lucht was staalblauw op een paar condensatiestrepen na en de wind kwam uit zuidelijke tot zuidoostelijke richtingen. Tijdens de avond dook het kwik weer in een rotvaart naar beneden al lagen de temperaturen wel hoger dan gisteren rond deze tijd en valt het dus nog te bezien of de vorst ook weer tot in de thermometerhut zal kunnen doordringen. De neerslag heeft dat in elk geval niet bij haar toegewezen instrument kunnen doen want die was er simpelweg niet en de 0,1 mm die er werd gemeten was volledig aan condens toe te schrijven.

Vrijdag, 14 februari 2020

 De lucht is vandaag weer een stuk stabieler geworden doordat we onder invloed van een warmtefront kwamen te liggen. Bewolking en wind hielden het kwik al op peil met 5,8 graden en overdag stroomde er geleidelijk zachtere lucht binnen. De bewolking bestond uit Cirrostratus en Stratus fractus waartussen de zon af en toe kwam piepen, maar er dreven tijdelijk ook dikke Stratus- en Stratocumulusvelden voorbij zodat we toch nog een aardige dosis fantasie nodig hadden om van lentegevoel te kunnen spreken. En ondertussen hadden de winterliefhebbers een even grote dosis nodig om van wintergevoel te kunnen spreken bij maxima van 10,0 graden. De wind hield zich op de vlakte en kwam uit westelijke richtingen. Kort voor zonsondergang kwamen er weer gaten in het Stratocumulusdek dat dunner werd al was er in de hogere luchtlagen flink wat Cirrostratus aanwezig die overging in Altostratus. Op verrassend korte tijd (amper een half uurtje) loste dit Stratocumulusdek helemaal op en er was nu alleen nog maar Altostratus te zien met hier en daar nog wat pannus eronder. Deze werd geleidelijk dikker maar voor de rest konden we nog niet veel merken van de aanstaande weersveranderingen. Het neerslagtotaal is op 0,1 mm blijven steken. 

Zondag, 14 februari 2021

Ondanks de dooiperikelen die al een tijdje in de lucht en aan de weerberichten hangen, heeft het kwik vannacht nog eens extra laag uitgepakt met -9,0 graden. Net alsof het een laatste stuiptrekking van de winter was, een zinkend schip dat zich nog een laatste maal verticaal boven het wateroppervlak verheft alvorens pijlsnel naar de duistere diepten weg te zakken. En met sommige schaatsers zagen we hetzelfde gebeuren want velen zochten massaal het ijs op om nog een laatste keer een tochtje te maken waar het ijs dus niet op voorzien was. Overdag steeg het kwik snel naar 4,4 graden maar de dauwpunten bleven lang negatief en de dooi bleef dus voorlopig nog uit. Enkel in de zon ging het al snel met de afsmelt van sneeuw en ijs  al raakte de zon wel steeds meer versluierd. De eerste bewolking van het dooifront arriveerde immers (al was die er gisteren reeds) en ze bestond uit Cirrostratus, Altostratus en soms ook Altocumulusvelden. Bij dit alles stond eer een eerder zwakke zuidelijke wind. Zeker tegen de avond hadden die dikke plakken Altostratus reeds een dreigend uiterlijk al bleven verdere gevolgen naast de langzame opwarming nog uit. De wolken zorgden voor een apart sfeertje en er volgde een rustige avond die door gewenning aan de kou van de voorbije dagen opvallend zacht aanvoelde ondanks de slechts licht positieve temperaturen. Ondanks al deze ontwikkelingen hebben we het neerslagtotaal nog op 0,0 mm kunnen houden + 1,2 mm van smeltende sneeuwresten in de pluvio. 

Maandag, 14 februari 2022

Bij het doorbreken van de eerste ochtendschemering bevonden we ons nog in de warme sector waardoor het wel leek alsof we onder een warme haardroger stonden toen we buiten kwamen. En het was er eentje dat op 11,8 graden stond afgesteld. Maar het koufront was reeds aan haar tocht doorheen het land begonnen en bereikte omstreeks 7H15 Malderen. Het ging eventjes aan een hoge intensiteit regenen al was de duur zo kort dat het qua neerslag niet zo veel voorstelde. De beigeachtige tint van het doorvallende licht kreeg de typische blauwe gloed die je in heldere, polaire lucht ziet en vanuit het noorden en later ook het westen dreven dan de opklaringen binnen. De wegtrekkende Altostratus van het front maakte plaats voor een mix van Stratocumulus en Stratus fractus die later Cumuliforme trekjes kreeg naarmate we dieper in de gestoorde polaire lucht kwamen. Aanvankelijk dreven er brede opklaringen binnen en konden we aan den lijve ondervinden hoeveel de voorjaarszon al aan kracht heeft gewonnen. Maar de wolken ondervonden dat ook want door de thermiek werden ze steeds talrijker en dit zorgde tijdens de namiddag weer voor bewolkte perioden en af en toe zelfs nog een bui dat overigens weinig voorstelde. De atmosfeer was immers goed doorstroomd waardoor elke bui maar weinig tijd kreeg om haar ding te doen boven Malderen. En op het einde van de namiddag begon de bewolking weer af te nemen door het wegvallen van de thermiek zodat de zon het opnieuw voor het zeggen kreeg. Dit was overigens maar tijdelijk want een troglijn (backbent occlusie) zorgde later voor een heropleving van de buienactiviteit en fraaie wolkenlandschappen van Cirrus densus en Cumulus congestus die voor een mooi display zorgden bij zonsondergang. Later op de avond leek de buienactiviteit weer wat af te nemen en werden de opklaringen terug breder wat met de nodige afkoeling gepaard ging. De minima van 5,9 graden werden dan ook nu pas bereikt. De buiige schermutselingen hebben het neerslagtotaal aangevuld tot 0,9 mm. 

Dinsdag, 14 februari 2023

De heldere condities tijdens de nacht hebben ervoor gezorgd dat het kwik flink naar beneden is getuimeld en we kwamen uit op minima van -0,2 graden. Daar hoorde een heldere hemel bij en het vervolg was dus een stralend zonnige dag met lentetrekjes. Geen enkel wolkje vertoonde zich waardoor het meteorologisch dan misschien wel saai was, maar in elk geval een stuk plezanter om het te beschrijven. Er stond een zwak zuidoostelijk tot zuidelijk briesje en eens de zon wat hoger stond warmde het snel op naar de uiteindelijke maxima van 13,4 graden. De droge lucht zorgde voor lage dauwpunten al waren ze wel hoog genoeg om de rijp en het ijs deze keer wel volledig te laten wegsmelten. Eens de zon aan haar retour begon, ging het echter de andere kant op met het kwik en het was al snel weer koud genoeg om alle winterjassen uit de kast te trekken en ze om onze onderkoelde lichamen te wikkelen. Gelukkig was er nog steeds weinig wind al was dit deels de oorzaak van de afkoeling. De vochtigheidsgraad steeg ook weer al lijkt er niet meteen gevaar voor nieuwe mist of laaghangende bewolking te dreigen. En voor neerslag nog minder en dus bleef de 0,0 mm die vandaag op de teller stond ook het eindresultaat.

Woensdag, 14 februari 2024

Het was vanmorgen nog steeds grijs en regenachtig en doordat we al achter het eerste stuk van het warmtefront zaten is het een stuk zachter geworden. De minima werden dan ook al vroeg in de nacht bereikt met 9,0 graden. Tijdens de voormiddag kwamen we in een gebied met Stratus en Stratus fractus terecht waarbij het af en toe nog motregende maar dikwijls ook droog was. Dit was echter maar tijdelijk want kort na de middag kwam het al snel weer tot vrij intense regen die bij het volgende deel van het warmtefront hoorde. Daarna kregen we dan alweer droge perioden met af en toe wat motregen en een paar verdwaalde regendruppels. De luchten zagen er nu erg chaotisch uit met bijna inktzwarte wolkenflarden en Stratocumulusvelden die zich tegen een laag van Altostratus aftekenden. Door de zeer heldere lucht die erg transparant was, gaf dit een wat apart en dramatisch ogend uitzicht. Ondertussen warmde het gestaag op met de nadering van de warme sector en het was bij dit alles ook vrij rustig met slechts een zwak zuidwestelijk briesje. Tegen zonsondergang ging het terug wat harder regenen en dit vulde de pluviometers aan tot 3,2 mm. Rond die tijd bereikten we ook de maxima van 13,0 graden.