Flashback: 16 februari in het verleden

Maandag, 16 februari 2015

Tijdens het tweede deel van de nacht werd het terug helder, en dit zorgde voor een flinke temperatuursdaling die ons naar -3,2 graden bracht. Maar opeens werd er mist gevormd die enerzijds voor een kleine wereld zorgde en anderzijds voor massale rijpvorming zodat het er ondanks de grijze soep erg sfeervol uitzag. De mist trok tijdens de voormiddag op, maar later werd nieuwe mist en laaghangende bewolking gevormd waardoor de zon meestal maar net door de nevelslierten te zien was. na de middag bracht ze geen warmte meer en werd de bewolking dikker waarbij ze af en toe nog de neiging kreeg om weer open te breken. Iets wat uiteindelijk niet meer gebeurd is en de maxima waren dan ook navenant met slechts 7,2 graden. De wind is hierbij naar het zuiden geruimd en trok naar de avond toe een beetje aan zodat de kilte nadrukkelijker voelbaar werd. Tijdens de avond bleef het betrokken maar kwamen we onder invloed van een zwakke regenzone waardoor er ook boven de Stratusbewolking nog bewolking binnendreef. Het extra dikke wolkendek dat hiervan het gevolg was zorgde ervoor dat de duisternis snel intrad. De neerslag zelf bereikte ons nog niet zodat we met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.

Dinsdag, 16 februari 2016

Onder een open hemel is het stevig afgekoeld, en was het bibberen en krabben geblazen bij minima van -5,4 graden. Er heeft zich ook flink wat rijp gevormd wat in het felle licht van de opkomende zon voor een prachtige wintersfeer zorgde. Zeker naar de middag toe was dat licht erg fel en werd meteen duidelijk dat we stilletjesaan richting lente evolueren. Maar toch wisten het ijs en de rijp de hele dag stand te houden op schaduwrijke plekjes en de zuidoostenwind voelde daarbij zeer schraal en ijzig aan. Kort na de middag werden er wat vormeloze wolkenflarden gevormd die zich vooral ten zuiden van ons ophielden. Deze losten na een tijdje weer op en maakte plaats voor flinterdunne Cirrostratus bewolking die vanuit het zuidwesten binnendreef. Deze bewolking kondigde echter geen regenzones, dikkere bewolking of verzachting aan. Integendeel, nadat we de maxima van 6,4 graden hadden aangetikt koelde het weer bliksemsnel af en werden de amper ontdooide plassen en sloten weer van een nieuw ijsvliesje voorzien. Zeker na zonsondergang groeide dat ijs snel aan waarbij onverwachtse slippertjes gelukkig uitbleven door het neerslagtotaal van 0,0 mm en de droge lucht.

Donderdag, 16 februari 2017

(Filipijnen) Na een hele reeks stevige buien met heel veel wind ging de dag in herfstachtige omstandigheden van start. Het water kwam bij momenten met bakken naar beneden terwijl het ook erg koel was voor deze locatie. Veel warmer dan 20 graden werd het niet meer. Ondanks het water- en windgeweld kwam het niet tot onweer, en er was evenmin ruimte voor opklaringen. Het enige dat we kregen was een drogere episode rond de middag maar de Altostratusbewolking werd snel dikker vanuit het oosten en er volgde nog veel meer regen al zwakte de naar het oosten ruimende wind xat af. Tegen de avond regende het lichter en zagen we Altostratus met Stratus fractus eronder. Er volgde een drogere periode maar kort voor middernacht wisten een aantal buitjes toch weer tot in San Isidro door te dringen. Het was ondertussen echter bijna windstil geworden waardoor de regenbuien een heel andere sfeer uitstraalden dan de gure herfsttoestanden die we vanochtend nog gekend hebben.

Vrijdag, 16 februari 2018

Onder een open hemel en bij windstille condities is het (vooral aan de grond) weer gaan vriezen waardoor de omgeving er wit bij lag. Daarna maakte de zon weer haar opwachting en waren de minima van 0,1 graden weer snel vergeten. Volledig helder werd het overigens niet want vanuit het westen naderde een zwakke storing die voor wat Cirrostratus en Altostratus ging zorgen. Het bleef echter droog en we haalden maxima van 8,6 graden bij een vrij zwakke zuidelijke tot zuidoostelijke wind. De sluierbewolking remde de afkoeling tijdens de avond af waardoor het waarschijnlijk bij grondvorst zal blijven. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zaterdag, 16 februari 2019

 Na een koele nacht met minima van 2,2 graden waren we opnieuw gelanceerd voor een aangename voorjaarsdag en zodra de zon op was ging het kwik weer als een speer de lucht in. Vanuit het westen dreef er echter meer sluierbewolking binnen en de wind was ook iets krachtiger (zuid-zuidoost) terwijl we de luchtdruk al een paar dagen achtereen zien teruglopen. Maar verder veranderde er niets aan het uitzonderlijk aangename voorjaarsweer en zelfs met iets koelere maxima van 14,8 graden was het nog steeds erg warm. En alweer zorgde de droge lucht voor een snelle afkoeling tijdens de avond waardoor we weer zullen moeten krabben om het kwik boven nul te houden komende nacht. Het neerslagtotaal liet zich gemakkelijk raden met 0,0 mm.

Zondag, 16 februari 2020

 Na een zeer zachte en winderige nacht begon de dag met Altostratusbewolking en Stratocumulusvelden. De wind is naar zuid- zuidwestelijke richtingen gekrompen en tegen de middag klaarde het op vanuit het westen. De bewolking ging over in Cirrostratus en daaronder hingen zuidwest- noordwest geschikte Stratocumulusbanden net zoals we ze bij de storm vorige week ook zagen. De zon dook hier dus regelmatig achter weg maar toch bleef het zacht aanvoelen bij hoge maxima van 16,3 graden. Dan dreef er meer Stratocumulus binnen en ging de bewolking weer over in Altostratus op nadering van het koufront. Om 18H26 was het dan zover en passeerde het zeer smalle koufront Malderen met pittige stortbuien, regen die horizontaal door de straten vloog en een scherpe windruiming naar het west-noordwesten. Dit ging ook gepaard met een zeer scherpe temperatuursdaling. Het bleef vervolgens nog een tijdje naregenen maar de wind ging er ondertussen uit waardoor we weer konden herademen en de kans kregen om de tuinmeubelen weer bijeen te zoeken in naburige dorpjes. Het neerslagtotaal is op 8,5 mm uitgekomen waarbij het meeste uit de kortdurende stortbuien kwam. De minima van 7,9 graden werden nu pas bereikt. 

Dinsdag, 16 februari 2021

De dooimist is weer opgetrokken en de dag begon in vriendelijke omstandigheden met Cirrostratus en Altocumulus. Op de satellietbeelden was echter te zien hoe een volgende regenzone onze richting uitkwam en deze begon in de loop van de dag meer en meer sluierbewolking over ons te sturen. De zon had hier voor een groot deel van de dag echter nog geen al te grote hinder van en de lenteliefhebbers dus ook niet. Het warmde op tot 13,1 graden en het was een beetje surrealistisch om bij deze temperaturen nog redelijk wat sneeuw- en ijsresten te zien. Deze werden natuurlijk in stand gehouden door de erg lage vochtigheidsgraad waardoor de dauwpunten niet zo ver boven het vriespunt zaten. Maar uiteindelijk moesten de resten voor een groot stuk wijken voor de steeds zachtere lucht die binnen stroomde. De minima werden door dit proces overigens al vroeg bereikt met 4,8 graden. Op het einde van de namiddag bereikte de regenzone ons dan en dit werd voorafgegaan door toenemende Stratus fractus bewolking maar na een tijdje ook indrukwekkende velden Stratocumulus castellanus. Het zag er zomers en onstabiel uit terwijl we vanuit het noordwesten dichte regengordijnen zagen naderen. Omstreeks 18H30 bereikte de regen ons en deze was redelijk intens en buiig. Maar we bevonden ons al vrij snel achter deze buienlijn waardoor het weer wat droger werd en het neerslagtotaal alsnog beperkt bleef tot 3,0 mm. Later op de avond druppelde het af en toe nog wat na uit de storing die nog een tijdje in onze buurt bleef golven. 

Woensdag, 16 februari 2022

Perioden van regen en motregen hebben ook tijdens het tweede deel van de nacht de dienst uitgemaakt en de dag begon dus grijs en zacht in een kletsnatte omgeving. Af en toe waren er droge perioden al viel er het grootste deel van de tijd nog motregen en lichte regen. Later in de voormiddag kregen we weer vaker met lichte regen te maken en de bewolking bleef aaneengesloten met Nimbostratus en pannus. Ondertussen begon ook de wind flink toe te nemen want dit alles behoorde bij de eerste van een reeks stormen die de komende week op het programma stond. Dit exemplaar werd als Dudley gedoopt en de dynamiek was in elk geval genoeg om zeer zachte lucht tot bij ons te krijgen die het kwik naar maxima van 13,5 graden wist te tillen en dit tegenover minima van 8,4 graden. De minima werden dus al eerder vandaag bereikt want tijdens de avond bleven we nog in de zachtere lucht zitten die gepaard ging met perioden van fijne motregen en lichte regen. Later werd de bewolking weer dikker en ging het tijdelijk weer wat harder regenen bij een nog steeds vrij pittige zuidwestenwind. Het neerslagtotaal werd aangevuld tot 3,9 mm. 

Donderdag, 16 februari 2023

De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen, maar daar waar de weerberichten het al over regen en motregen hadden, was het in Malderen nog droog. Altostratus, Altocumulus en een paar kleine opklaringen in het oosten maakten de dienst uit en de opklaringen lieten nog wat mooie ochtendkleuren toe. Kouder dan 5,8 graden is het niet meer geworden en er stond nog steeds een goed voelbare zuidwester die samen met de bewolking voor de zachtere temperaturen verantwoordelijk was. De bewolking werd geleidelijk dikker en er vielen ook een paar druppels uit al stelde het allemaal weinig voor. Tegen de middag sloeg het weer plotseling om en evolueerden we naar fraai en zonnig lenteweer waarbij de zon doorbrak. De resterende bewolking bestond uit Stratocumulus en Cirrostratus en zwakte de zon slechts een beetje af. De Cirrostratus was echter al een voorbode van het volgende deel van de regenzone dat ons op het einde van de namiddag bereikte. Hierbij zagen we de bewolking over gaan in Altostratus met de karakteristieke pannus eronder. Ze werd steeds dikker en er volgde regen. Deze viel de eerste paar minuten met vrij dikke druppels maar daarna werd het plots weer droog waarna er een aantal perioden van fijnere motregen volgden. De bewolking werd daarbij afwisselend dikker en terug dunner alsof er terug opklaringen zouden komen. Maar dat gebeurde niet, net zo min als een echte overgang naar regenweer. Het enige wat er overtuigend door kwam was de zachte lucht die de maxima weer op een vrij hoge 12,1 graden wist te krijgen. De rest van de avond verliep bewolkt met af en toe nog een vlaag motregen en vooral zachte temperaturen. Daar de neerslag nooit veel voorstelde was het al te verwachten dat het dagtotaal beperkt zou blijven tot 0,4 mm. 

Vrijdag, 16 februari 2024

 We bevonden ons weer aan de achterzijde van een koufront waaruit het zeker tijdens de nacht en ochtend nog een tijd bleef naregenen. Er stroomde merkbaar frissere lucht binnen al bleven de temperaturen hoog voor de tijd van het jaar na de overdreven warmtepuls die we gisteren gekend hebben. De maxima werden dan ook al vroeg in de nacht opgetekend met 14,0 graden. De wind draaide naar het noordwesten en zwakte af waardoor het vooral tijdens de namiddag erg rustig werd. Het was wachten tot omstreeks 14H30 eer de opklaringen achter het front ons eindelijk bereikten en het ook definitief droog werd. De zon kwam er kort na 15H door en we zagen de bewolking daarbij overgaan in Stratocumulus waarboven ook nog wat Cirrostratus leek te hangen die voor een melkachtige gloed zorgde. Ook viel op dat het zonlicht een geelachtige tint had, al lang voordat ze onder ging. Dit warme licht zorgde ook voor een aparte en rustgevende sfeer. Af en toe dreven er velden met dikkere Stratocumulus voorbij waartussen ook Stratus fractus hing maar het bleef droog. Het koelde af naar de uiteindelijke minima van 9,0 graden en het neerslagtotaal is op 1,2 mm uitgekomen.