Flashback: 18 februari in het verleden

 Woensdag, 18 februari 2015

Daar waar we gisterenavond nog onder kraakheldere condities de dag konden afsluiten, was het vanochtend weer een nevelige en fletse bedoening. Wel zorgde de mist en laaghangende Stratusbewolking voor een aparte sfeer en was het een ideale setting voor natuurfoto's. De mist ging over in laaghangende bewolking en daar was voortdurend een zwak zonnetje in te zien waarin je meestal zonder gevolgen met het blote oog kon in kijken. De bewolking is er overigens maar pas 's ochtends gekomen want het koelde nog af tot een huiveringwekkende -3,3 graden. Overdag veranderde er niet veel meer en zagen we voortdurend dat zwakke zonneschijfje terwijl de bewolking afwisselend dikker en dunner werd. Boven ons was de hemel dan weer gewoon blauw en voor de onderkoelde zonneliefhebber die op warme zonnestralen hoopte moet dit best frustrerend aangevoeld hebben. Hoe dan ook, in de late namiddag werd deze dan toch beloond toen de bewolking eindelijk overging in Cumulusachtige Stratus fractus plakken waartussen de hemel overtuigender blauw werd en de zon aangename lentewarmte begon af te geven. Vooral achter glas was het heerlijk toeven maar ook aan de andere kant was het niet slecht dankzij de slechts zwakke wind en ondanks de bescheiden maxima van 8,1 graden. Tegen zonsondergang dreef er vanuit het zuiden en zuidwesten Cirrus bewolking binnen die vuurrood oplichtte en voor een fraai avonddecor zorgde. Alle andere bewolking was toen verdwenen al begon het tijdens de avond opnieuw erg nevelig te worden. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Donderdag, 18 februari 2016

De laaghangende Stratus fractus heeft geleidelijk plaats gemaakt voor Cirrostratus en Altostratus bewolking zodat de dag met een matglaslucht en een waterzonnetje van start ging. De bovenste luchtlagen warmden op, en aan de grond wist de kou nog een tijdlang te blijven plakken waardoor we toch nog ijzige minima van -0,8 graden optekenden. Tijdens de voormiddag werd de Altostratusbewolking tijdelijk wat dunner, en pas na de middag begon deze bewolking zich in het westen weer samen te pakken om vergezeld met Stratus fractus en Stratocumulus te komen opzetten. Er stond ook een kille zuidelijke tot zuidoostelijke wind die de maxima van 5,1 graden nog kouder liet aanvoelen dan ze al waren. Daar waar het westen van het land met tijdelijke sneeuwval te maken kreeg deze voormiddag, was de lucht door de dagelijkse gang reeds voldoende opgewarmd om het al vanaf de eerste neerslag gewoon te laten regenen in Malderen. Toch verraadde een opvallend tikkend geluid tijdens het vallen van de druppels dat het maar kantje boortje was en dat er dus toch nog wat ijsresten in de neerslag zaten. Tijdens de namiddag normaliseerde dit zich al snel en kregen we lichte regen en motregen. Veel stelde het allemaal niet voor (magere troost voor degenen die hoopten dat de neerslag als sneeuw zou vallen) en het neerslagtotaal bleef beperkt tot 0,2 mm. Tijdens de avond werd het weer droger maar omstreeks 22H begon het terug te druppelen vanuit het westen. Tegen de verwachtingen in bleek daar toch weer wat natte sneeuw tussen te zitten en begon het naar middernacht toe zelfs steeds meer te vlokken in plaats van te druppelen.

Zaterdag, 18 februari 2017

(Filipijnen) Tijdens de nacht zijn er nog een paar regenbuien de revue gepasseerd maar de dag maakte een veelbelovende start met veel zonneschijn, wat Cirrus densus bewolking, Stratocumulus en enkele Cumulus congestussen. Het voelde al snel broeierig en drukkend aan en kort voor de middag resulteerde dit dan toch in een korte maar hevige bui waarna we langs alle kanten Cumulonimbuswolken de lucht zagen inschieten. Deze konden ons echter niet deren en de rest van de dag verliep droog bij een matige, verkoelende oostenwind. Tijdens de namiddag kregen we meer Altocumulusbanken te zien in allerlei vormen en maten en dreven er ook talloze Cumulus fractus wolken over de zee. Dit zorgde voor schitterende wolkenluchten en later een fraaie zonsondergang. De dreiging van de flinke Cumulonimbuswolken verdween en de avond verliep in rustige omstandigheden met een zacht briesje.

Zondag, 18 februari 2018

Het was erg koud met minima van -1,2 graden en de omgeving lag er stijfbevroren bij. Niet verwonderlijk met de kraakheldere hemel, maar wie op een warme lentedag zoals gisteren rekende kwam bedrogen uit. Er is immers een schrale noordoostenwind opgestoken en deze liet het verlammend koud aanvoelen. Terwijl het achter glas te warm was, bleef het buiten te koud waardoor we bijna nergens in comfort van het daglicht konden genieten. Maar toch was het prima wandel-en doe weer en de vogels floten er vrolijk op los waardoor het lentegevoel er nog steeds was. Na de middag dreef er Stratus fractus bewolking binnen en kreeg de zon het even moeilijk al was het na een uur weer grotendeels opgeklaard. Het kwik kwam uit op 8,0 graden en tegen zonsondergang was er vrijwel geen bewolking meer te zien buiten een laag Cirrostratus die in het westen opdoemde op nadering van een zwakke regenzone die zich morgen met ons zal bezig houden. Voor vandaag bleef dit echter zonder gevolgen en we sloten dus weer met 0,0 mm af. De snelle afkoeling zal door deze bewolking waarschijnlijk niet door stevige vorst gevolgd worden, ook al lag alles er tegen 20h reeds flink berijpt bij. 

Maandag, 18 februari 2019

 Tijdens de nacht is het opnieuw vorstvrij gebleven op een verscholen graadje vlak boven het aardoppervlak na misschien. In ieder geval was er geen witberijpte omgeving te zien en heeft Thialf ook geen jeukpoeder over het slapende wagenpark uitgestrooid. De minima bleven op 3,2 graden steken en de zon was er al snel weer bij om daar een heleboel graden bij te gooien. Ondertussen naderde er een koufront vanuit het westen waardoor de sluierbewolking in die richting toenam. Maar voor het grootste deel van het land bleef dit allemaal beperkt en werd het een even aangename en zonnige lentedag als de voorbije dagen. Het kwik kwam uit op 15,0 graden en de zuidelijke wind was zwak. Na zonsondergang begon de bewolking geleidelijk verder toe te nemen en waren er zelfs een aantal meldingen van regen, al liep het in Malderen lang zo'n vaart niet met 0,0 mm. De bewolking zorgde wel voor een geremde afkoeling waardoor het waarschijnlijk niet tot vorst zal komen. 

Dinsdag, 18 februari 2020

 De dag begon met brede opklaringen bij minima van 4,5 graden. Maar ze waren bedrieglijk want al snel dreven er buienwolken binnen vanuit het zuidwesten en blijkbaar was de stroming krachtig genoeg om deze erg snel tot bij ons te krijgen waardoor menig fietser er zich door liet verrassen. Maar gelukkig waren ze ook even snel weer voorbij waardoor die verrassingen dan toch niet al te hard aan kwamen. Tegen de middag kreeg de zon het knap lastig door een erg chaotische mix van wolkenflarden, buienwolken en Stratocumulus waar amper ruimte tussen zat voor opklaringen. Daarna kwamen die opklaringen er dan toch weer met mondjesmaat door al bleef het aan de gure kant door de doorstaande zuidwester. En de maxima scheerden ook geen (heel) hoge toppen met 9,9 graden. Tegen de avond begonnen de buien zich weer te organiseren tot een lijntje dat net ten zuiden van ons voorbij trok. Hiervan kregen we af en toe schampschoten mee al stelde het allemaal weinig voor. In de hogere luchtlagen zagen we nu ook veel Altocumulus en wat Cirrostratus, vermoedelijk doordat er restanten van een zwak occlusiefront in de buurt lagen. De pluviometers waren er in elk geval weinig van onder de indruk met 0,5 mm.

Donderdag, 18 februari 2021

De dag begon nog vriendelijk met  Cirrostratus en Altocumulusbewolking, maar op nadering van een regenzone begon de sluierbewolking dikker te worden en over te gaan in Altostratus. Samen met de bewolking stroomde er zachte lucht binnen waardoor het afgelopen nacht niet kouder dan 4,4 graden is geworden. Overdag kwam de herfst dan om het hoekje kijken en was het dezelfde bewolking en naderende neerslag die de opwarming afremde. Maar plotseling klaarde het opnieuw op en nu voelde het opeens als een fraaie lentedag aan waarbij het kwik steeg naar 13,0 graden onder intense zonneschijn. En dan kwam het zomergevoel erin toen we vanuit het westen velden met Altocumulus castellanus zagen naderen die redelijk scherp begrensd waren en een zomerse onweersdag deden vermoeden. Zonder de kale vegetatie zou je haast zeggen dat we middenin dat seizoen zitten, al zou je met de droogtes van de laatste jaren zelfs nu amper verschil merken. Hoe dan ook, het is nog maar winter en de buien die volgden waren dan ook bescheiden met slechts wat gewone regen die gedurende enkele minuten wel intens was. En van onweer was er helemaal geen sprake. Eenmaal achter de buienlijn volgde er een sombere periode met veel Altostratus en Altocumulus. Hieruit regende het af en toe nog lichtjes maar het werd gaandeweg droger tijdens de late avond. Het dagtotaal is daarmee uitgekomen op 2,7 mm en als we de modellen mogen geloven zullen we het hiermee een hele poos moeten doen. 

Vrijdag, 18 februari 2022

Tijdens de nacht is het steeds rustiger geworden, maar de warmtefrontbewolking van storm Eunice liet alles al snel weer overtrekken waardoor de dag grijs begon. Altostratus en Stratus fractus maakten de dienst uit en er volgden perioden van motregen. Door de kracht van de storm schoof alles snel op en nog voor de middag stonden we oog in oog met het koufront. Op de radar leek het erop dat Londerzeel net tussen twee segmenten van het front zou door glippen maar toch kregen we de volle laag met felle regenbuien waarbij de druppels horizontaal door de straten vlogen. Daarna kregen we een broodnodige adempauze met wegtrekkende Altostratue en Stratocumulus waarna het krachtige windveld ons bereikte. We zaten nu in zachte lucht die het liet opwarmen tot 13,0 graden. De zon kwam er door en we kregen Cumulus fractus te zien die visueel niet liet vermoeden dat we nu middenin een natuurramp zaten waarbij de krachtige stormwinden voor een zelden geziene ravage zorgden in het land. Het duurde tot rond 19H eer het weer langzaam rustiger werd al werd de lucht nu op hoogte onstabieler waardoor we een aantal statige Cumulonimbi doorheen de nachtelijke hemel zagen trekken. Deze misten Malderen al kregen we er toch nog een paar druppels mee als schampschot. Het koelde fors af waardoor we nu pas de minima van 4,9 graden bereikten. 

Zaterdag, 18 februari 2023

De bewolking is tijdens de nacht blijven hangen en we zagen het daglicht weerkeren onder een sombere laag van Stratus of Stratocumulus die zeer dicht opeen gepakt zat. Deze bewolking had tijdelijk de neiging om wat dunner te worden maar de zon kregen we niet te zien en het werd al snel afgestraft met dikkere bewolking die vanuit het westen kwam binnendrijven. Hier viel af en toe ook wat motregen uit en de enige troost konden we vinden in de zachte temperaturen die opvallend constant bleven met minima van 10,1 graden en nauwelijks hogere maxima van 11,9 graden.  De krachtige west- zuidwestelijke wind liet het echter een stuk kouder aanvoelen. Tijdens de namiddag en avond veranderde er niet veel aan het sombere en door de wind kille weertype. We eindigden uiteindelijk met 0,6 mm als neerslagtotaal in een nog steeds betrokken nacht. 

Zondag, 18 februari 2024

 De verwachte regen is er uiteindelijk gekomen want de dag begon grijs en nat, en dit bij zachte minima van 9,0 graden. Maar toch bleek deze dag niet helemaal volgens die verwachtingen te lopen want al snel bleek dat er nog maar nauwelijks vocht in de pluviometers was doorgedrongen en op de satellietbeelden was te zien hoe de occlusiekrul noordelijker voorbijtrok dan voorzien. Verder dan veel wolken en wat lichte regen of motregen kwam het in Malderen niet. Op het einde van de namiddag klaarde het dan plots op vanuit het noordwesten en maakte de Stratus en Nimbostratus plaats voor Stratocumulusvelden met wat losse wolkenflarden en Cumuluswolken ertussen. De zon kwam er weer door en de lentesfeer was weer helemaal terug. Het was ook nog steeds erg zacht, het kwik steeg naar 12,1 graden. Later dreef er terug meer Stratus en Stratus fractus bewolking binnen vanuit het noorden waardoor de daglichtperiode alsnog grijs eindigde. Aanvankelijk bleef het daarbij nog droog maar later ging het 3,2 mm