Flashback: 19 februari in het verleden

 Donderdag, 19 februari 2015

Vandaag was de grote lentedag waar de door wolken geplaagde zonneliefhebber reikhalzend naar uitkeek. En inderdaad, een vrolijk lentezonnetje maakte vanochtend haar opwachting terwijl het nauwelijks vroor bij minima van -0,9 graden. Maar het duurde niet lang of er verscheen een klein Stratus fractus wolkenflardje in het blauwe uitspansel. En een paar minuten later verscheen er nog een... en nog een, en nog een. Natuurlijk kon dit niet blijven duren want kort na de middag zat het volledige luchtruim er al vol mee en was er geen plaats meer voor Stratus fractus flardjes. Het werd dus weer grijs en somber en de zon bracht tijdens de namiddag geen voelbare warmte meer. Integendeel, er stak een nijdige zuidwestenwind op die de maxima van 7,0 graden een stuk kouder liet aanvoelen dan ze waren. Een wandeling in de buitenlucht was dan ook niet voor watjes weggelegd al hielden we het wel nog droog met een neerslagtotaal van 0,0 mm. De bewolking ging over in een mengvorm tussen Stratus fractus en Stratocumulus en er verschenen opklaringen tussen die kort voor zonsondergang nog voor een mooi uitzicht zorgden toen alles in oranje tinten oplichtte. Daarna nam de bewolking weer wat toe al bleef het ook daarna nog steeds droog bij een weliswaar nog goed doorzettende wind waarmee we de dag afsloten.

Vrijdag, 19 februari 2016

De laatste neerslag is grotendeels als sneeuw gevallen en daarna volgden al snel opklaringen waardoor het alsnog weer is gaan vriezen. De sneeuw bleef hierdoor liggen, al konden de jeugdige winterliefhebbers onder ons het niet veel verder dan nano- sneeuwmannetjes brengen bij een laagje dat maar een millimeter dik was. De regen en natte sneeuw van gisterenavond was door de negatieve minima van ... graden wel opgevroren waardoor de boel er gevaarlijk glad bijlag. Daarna was het aan de zon om ons te komen opwarmen, en leek het weer volop lente met een diepblauwe lucht zonder enige bewolking en een reeds erg krachtige zon. Tijdens de namiddag ontwikkelde er zich Cumulus fractus bewolking die verder doorgroeide tot Cumulus congestus waardoor we de zon af en toe moesten prijsgeven. De wolken groeiden net niet tot buien uit waardoor we de 0,0 mm konden houden. Ze losten tegen zonsondergang weer op al kwam er toen Cirrus, Cirrostratus en Stratocumulus opzetten van de naderende regenzones die morgen weer voor een kleine zondvloed zouden zorgen. Voor vandaag bleef het echter bij een sfeervolle zonsondergang toen het zachte avondlicht de wolkenvelden inkleurde. Onder de nog steeds brede opklaringen koelde het nog flink af na zonsondergang al werden de minima van vanmorgen niet meer scherpgesteld.

Zondag, 19 februari 2017

(Filipijnen) Net als gisteren is het tijdens de nacht terug tot enkele regenbuien gekomen, maar ook deze keer zonder onweer. Bij het krieken van de dag was de zon er al meteen bij en kregen we een onstabiele zomerlucht te zien met flinke stapelwolken, Cirrus densus en in de verte forse buiencomplexen. Op een of andere manier slaagden deze er niet in om het vaste land te bereiken, al begonnen er al snel nieuwe stapelwolken en buien uit te groeien op korte afstand en boven het vasteland (aanvankelijk hing alles boven de zee). Een schampschot van deze buien zorgde in het zuiden van Siargao voor een korte maar hevige plensbui die even snel verdween als hij gekomen was. Daarna zagen we enorme regengordijnen net ten zuiden over zee langstrekken, al bleef de hele toestand nog steeds onweersvrij. Tegen het einde van de namiddag ded3n de buien dan toch nog een poging om het binnenland jn te trekken, al begon alles in elkaar te zakken en waren het zeker geen epische stortvlagen die we te zien kregen, hoe dreigend het er in de schemering ook mocht uitzien. De avond verliep in droge omstandigheden en het was ook opvallend rustig met weinig wind. Tegen middernacht begon het echter opnieuw te druppelen op nadering van oplevende buienwolken wat tevens gepaard ging met enkele rukwinden.

Maandag, 19 februari 2018

De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen en de dag maakte een grijze en sombere start met dikke Altostratus bewolking. De minima van -0,4 graden werden dan ook al vroeg bereikt. Het was ondanks de bewolking echter nog droog en het ging allemaal gepaard met een zeer rustig weertype waarbij de wind bijna onbestaande was met lichte voorkeur voor het noordwesten. Overdag veranderde er weinig en het kwik steeg langzaam naar 4,0 graden. Tijdens de namiddag begon er dan een mengelmoes van lichte regen en motregen te vallen al stelde het allemaal weinig voor. Het deed nogal denken aan een druilerige herfstdag, ware het niet dat de merels er reeds vrolijk op los kwetterden. Ook tijdens de avond veranderde er weinig en wisselden drogere perioden en lichte regen elkaar af. Dit leverde een dagtotaal van 0,4 mm aan neerslag op. 

Dinsdag, 19 februari 2019

 Het is dan toch tot regen gekomen tijdens het tweede deel van de nacht, maar daarvoor was het nodig om de dag ervoor flink te werken in de tuin zodat we de afdrukken van de regendruppels konden herkennen in de pas gereven of geharkte grond. In de pluviometer was het immers lang niet voldoende om iets aan het neerslagtotaal van 0,0 mm te veranderen. Ondertussen zijn we in de koele zeelucht achter het front terechtgekomen en daar zat flink wat vocht in verwerkt wardoor er al snel stapelwolken ontstonden. Dit zorgde wel weer voor hogere minima van 3,8 graden. Ook al begon de dag met strakblauwe luchten en leek het eerst nog zonniger en warmer te worden dan anders, ging het nu dus helemaal de andere kant op. Maar ondertussen naderde er vanuit het zuidwesten een warmtefront en de opwarmende bovenluchten zorgden ervoor dat de stapelwolken niet tot buien konden uitgroeien. Gelukkig hadden ze ook geen intenties om zich tot sombere Stratocumulus uit te spreiden waardoor het een afwisseling van opklaringen en zonnige perioden bleef. Het warmtefront werd al snel zichtbaar in de vorm van Cirrus en Cirrostratus al was er aan de grond nog niet veel van te merken want het kwik kwam een stuk lager uit dan de voorbije dagen met 12,1 graden. Na zonsondergang ging de bewolking over in Altostratus en zagen we de maan in matglasversie opkomen. Het wolkendek werd echter weer dunner en naar de regen die je zou verwachten konden we dus even hard fluiten als de uit hun winterslaap ontwaakte vogeltjes. Tegen het einde van de avond was het weer bijna helder met enkel wat sluierwolkjes. 

Woensdag, 19 februari 2020

 De opklaringen zijn tijdens de nacht opnieuw breder geworden maar er stond nog steeds redelijk wat wind uit west- zuidwestelijke richtingen en zo bleef het ook nu vorstvrij ondanks de polaire en heldere luchtmassa. De minima kwamen uit op 3,1 graden. Sierlijke buienwolken dreven vooral ten oosten en noorden van ons voorbij en later verschenen er ook elders stapelwolken die tot buien uitgroeiden. Maar ondertussen naderde er een warmtefront vanuit het westen en deze begon de hemel vol te pompen met sluierbewolking. De hogere luchtlagen warmden op en dit betekende de doodsteek voor de buienwolken. Maar niet voor de regenliefhebbers want die waren weer springlevend bij het aanzien van de weermodellen. En ze werden vandaag nog op hun wenken bediend want het warmtefront was door de krachtige stroming in een mum van tijd bij ons waardoor het al regende voordat het donker was. Voorlopig stelde die regen echter niet veel voor (totaal 2,2 mm) en wie op de subtropische lucht zat te wachten achter het front moest ook nog wat geduld oefenen. De maxima bleven immers steken op 8,3 graden al is dat natuurlijk nog steeds heel wat naar klimatologische normen.

Vrijdag, 19 februari 2021

De dag begon veelbelovend met een open hemel waarin enkel Cirrostratus hing met condensatiestrepen van vliegtuigen erin. Maar plotseling liep het mis en dreef er massaal Stratus en Stratus fractus binnen die het in een mum van tijd somber en kil maakten. Doch even plots als deze kwam is ze weer verdwenen en zag de hemel er weer hetzelfde uit als daarvoor. Er stond een zuidelijk tot zuidwestelijk briesje en deze voerde zachte lucht aan al was het tijdens de nacht nog fris met minima van 2,6 graden. Toch zat er nog wat resterend vocht in de atmosfeer en dit zorgde voor het ontstaan van verspreide wolkenflardjes al hadden deze weinig invloed op het overwegend zonnige weertype. Later in de namiddag zorgde een warmtefront wel voor toenemende Altocumulus en Stratocumulusbewolking vanuit het westen en hoewel het nog steeds een erg open weertype bleef had de zon het daar best moeilijk mee. Dit zette een beetje een domper op de maxima al viel dat door het binnenstromen van zachtere lucht nog mee met 11,4 graden. De Altocumulusvelden zorgden voor fraaie plaatjes bij zonsondergang en doordat het front weinig actief was bleef het neerslagtotaal beperkt tot 0,0 mm. De rest van de avond verliep zacht en in half bewolkte omstandigheden. 

Zaterdag, 19 februari 2022

 Veel tijd om te bekomen van de storm was er niet want het luchtruim was tegen de ochtend alweer volgelopen met Nimbostratus en de bijhorende regen uit de volgende storm die onder de naam Franklin doorheen Malderen zal razen. Deze storm had een heel ander gezicht, er kwam nu veel meer nadruk op regen te liggen waar het gisteren eerder om opklaringen ging tijdens het hoogtepunt. En de windstoten zitten volgens de analysekaarten ook op het koufront geconsentreerd waar we vandaag dus eerder van een ruig herfstweertje kunnen spreken zonder excessen. We zaten nu nog in de zachte lucht die de temperaturen van 2,9 naar 10,3 graden liet stijgen terwijl de zuidwestenwind verder aanzwol. Tijdens de voormiddag was er nog een korte droge periode al kondigde de dikke Altostratusbewolking nieuwe regen aan waar we tijdens de namiddag niet meer van verlost zouden raken. Hooguit ging deze over in motregen om dan weer intenser te worden. Tijdens de avond ging dit verder en het neerslagtotaal loog er dan ook niet om met 0,3 mm.

Zondag, 19 februari 2023

Nog steeds waren saaiheid, somberheid en grijzigheid een constante onder het Stratus wolkendek dat is blijven stand houden. De temperaturen zaten vrij hoog en overdag bleven deze min of meer constant waardoor de maxima niet veel hoger lagen met 10,7 graden. Er stond nog steeds veel wind uit het west- zuidwesten maar ze was nu wel iets minder krachtig dan gisteren. Het bleef ook voor een groot deel van de dag droog al traden er tijdens de namiddag toch een aantal perioden van lichte regen of motregen op. Daarna had de bewolking weer de neiging om open te breken en net toen de zon onder was zagen we dan brede opklaringen verschijnen in het zuidwesten. Deze zorgden nog net voor een fraaie zonsondergang met knaloranje kleurentinten maar bij de meeste mensen zal het alleen maar frustratie opgeleverd hebben in deze sombere tijden. Hoe dan ook, de opklaringen waren niet overtuigend toen ze de rest van het luchtruim probeerden te veroveren en er hing dus nog veel Stratocumulus in de zwaarbewolkte hemel. Het gemiezer dat we tijdens de namiddag af en toe op ons kregen was goed voor 0,0 mm als neerslagtotaal. Tijdens de avond is er wat koelere lucht over ons gaan uitstromen waardoor de uiteindelijke minima van 5,7 graden nu pas bereikt worden. Door de bewolking blijven vorstige toestanden komende nacht echter onwaarschijnlijk. 

Maandag, 19 februari 2024

Naar goede gewoonte nam de dag ook vandaag weer een grijze start met nu vooral Stratus en Stratocumulus. Het was ook een beetje nevelig want de west- zuidwestelijke wind is weer helemaal gaan liggen en de lucht was nog vochtig van de neerslag die gisteren is gevallen. Het was nog steeds zacht met minima van 6,8 graden. Na een tijdje begonnen er dan toch opklaringen te ontstaan en de Stratocumulusvelden losten daarbij opvallend snel op. Het werd bijna volledig helder. We kregen nu wel nogal wat Cirrus en Cirrostratus te zien die vooral in het westen hing terwijl de lucht boven ons een wat bleekachtig blauwe kleur had. Het zag er veelbelovend uit en ook met de dikkere Cirrostratus in het westen leek het alsof het nog een poos zou duren eer de zon weer zou verdwijnen. Maar plots verscheen er onder de sluierwolken een muur van inktzwarte Stratocumuluswolken (door tegenlicht) en in een mum van tijd stortte deze zich als een vloedgolf van somberheid over Malderen uit. Meer dan 5 minuten heeft de zon uiteindelijk niet kunnen schijnen voordat het allesverslindende spook der duisternis weer terug was. We keken terug tegen de vertrouwde Stratuswolken aan waarin de Stratocumulus meteen was overgegaan en het was het begin van een sombere namiddag. Wel  bleef het grotendeels droog tot er af en toe wat druppels begonnen te vallen en haalden we nog 10,7 graden. Tegen de late namiddsg (16H) volgde er dan een plotse regenbui en deze leek een front te markeren (was ook terug te zien op de meteogrammen met een plots weer stijgende luchtdruk). Nadat de buienlijn was gepasseerd klaarde het immers plotseling op en kregen we in extremis nog een uurtje zonneschijn voordat de duisternis intrad. Het was een typische hemel die je achter een koufront zou verwachten met blauwe luchten en Cumuliforme wolkentoefjes. Wel bleef de atmosfeer een nevelige, melkachtige indruk hebben. De rest van de avond verliep rustig en overwegend droog, we eindigden met een neerslagtotaal van 0,8 mm.