Flashback: 2 februari in het verleden

 

Maandag, 2 februari 2015

Ook vanochtend zat de buiigheid er nog goed in en zagen we de hemel af en toe zelfs nog oplichten door bliksemflitsen. De buien trokken vooral ten oosten van Malderen voorbij en bestonden uit sneeuw die tijdens de hevigste exemplaren een dekje van een halve centimeter wist te vormen (onderandere in Mechelen). Een bestendig sneeuwdek konden we bij positieve minima van 0,4 graden moeilijk verwachten. De buiigheid nam daarna af en we zagen nu vooral Stratocumulus, Cumulus en in de verte nog een Cumulonimbus voorbijdrijven. De zon kwam er ruimschoots aan te pas en we haalden maxima van 4,8 graden, wat voor Vlaamse sneeuwdekjes natuurlijk de doodsteek betekende. Tijdens de namiddag zagen we terug een wolkenmuur ontstaan ten noorden van ons en deze werd gevolgd door een heropleving van de buienactiviteit naar de avond toe. Vooral omstreeks 20H kwam het tot een aantal pittige buitjes die vooral uit smeltende sneeuw en sneeuw bestonden, net voldoende voor een witte waas op de bodem. Alle buien en smeltende sneeuwresten bleken uiteindelijk goed te zijn voor een neerslagtotaal van 4,8 mm

Dinsdag, 2 februari 2016

Een reeks vrij actieve regengebieden lag min of meer boven het centrum van het land, en Malderen was vanochtend dus net boven dit buiige gebied terug te vinden. Af en toe kregen we er een veegje van mee wat een beetje lichte motregen opleverde. Vanuit het westen kwamen ondertussen meer van die neerslagbandjes aanzetten en vanuit het noorden probeerde een koufront zich een weg te banen doorheen de Lage Landen. Hierdoor werd de neerslag al snel intenser en doordat dit alles tergend langzaam verliep, viel een groot deel van de dag letterlijk en figuurlijk in het water. Naast regen werd er ook weer aan de wind gedacht en deze was nog steeds erg nadrukkelijk aanwezig waarbij ze meestal uit westelijke richtingen kwam. gelukkig werd het erg zacht met maxima van 11,4 graden. De meeste mensen zouden het bij dit aanhoudend grijze en sombere weerbeeld niet meer verwachten, maar tijdens de late namiddag gebeurde dan toch nog het grote wonder en kwamen we in de opklaringen boven het koufront terecht. Dit werd voorafgegaan door een vlaag van erg intense regen, een sterk afnemen van de wind die nu naar noordwestelijke richtingen draaide en het opzetten van een blauwe lucht in het noordwesten. Boven ons was de bewolking, die steeds uit Stratus en Stratus fractus bestond en Nimbostratus erboven, overgegaan in Altostratus die veel hoger hing zodat de hemel er niet meer zo claustrofobisch uitzag als we ondertussen gewend waren geworden. We zagen ook weer de klassieke toename van de zichtbaarheid in horizontale richting in een dramatisch helderder wordende atmosfeer met scherpe contrasten. Er hingen nog steeds plukjes Stratus fractus maar deze werden kleiner en minder talrijk naarmate de opklaringen dichterbij kwamen. De opklaringen waren er net op tijd om nog een paar zonnestraaltjes op het zompige landschap te laten vallen, en er volgde een tamelijk winderige en lichtbewolkte avond waarin het vrij sterk afkoelde. Kort na zonsondergang waren in het westen heel andere wolkensoorten te zien, namelijk parelmoerwolken die in een spookachtige rosse gloed leken te baden. Het was erg moeilijk om uit te maken of ons kippenvel door deze zeer zeldzame wolkenwaarneming kwam, of door de minima die pas nu werden bereikt met 7,3 graden. Het neerslagtotaal voor deze dag is uitgekomen op 7,5 mm.

Donderdag, 2 februari 2017

Tijdens de nacht is het opnieuw gaan overtrekken met Stratus en Stratus fractus bewolking waarbij het echter boterzacht bleef met temperaturen die niet beneden 8,2 graden zijn gezakt. Toch was er ook nog wat ruimte voor enkele bescheiden opklaringen zodat sommigen bij het begin van deze dag door een vriendelijk winterzonnetje begroet werden. Tegen de middag verschenen er meer opklaringen, doch in de hogere luchtlagen begon de boel weer vol te lopen met Cirrostratus die geleidelijk overging in Altostratus. Hierdoor kregen we de zon weliswaar vaker te zien, maar was het in een matglasversie die nauwelijks warmte afgaf, voor zover dat in deze tijd van het jaar al mogelijk was. Niet dat er gebrek was aan die warmte, want de temperaturen liepen op tot zeer hoge waarden waarbij we in de namiddag maxima van 14,4 graden haalden. De wind kromp naar zuidelijke richtingen en was meestal aan de zwakke kant. Tijdens de avond werd de bewolking dik genoeg om wat motregen te lossen, al was deze neerslag niet meetbaar en bleef het dagtotaal dus op 0,0 mm steken. Later op de avond werd het zelfs weer droog al bleef het wel betrokken en nog steeds zeer zacht.

Vrijdag, 2 februari 2018

Een indraaiende buiencluster zorgde tijdens de ochtend voor felle regenval waartussen ook weer natte sneeuw zat. De neerslag was buiig met momenten van lichte motregen ertussen. Tijdens de voormiddag kwamen we aan de achterzijde van dit systeempje terecht en werd het weer droger. Het was ook rustig met nauwelijks wind, al was de stroming noordwestelijk aan de beweging van de buien te zien. Daarna trokken echter nieuwe buiengordels over Malderen heen waardoor we met een heus waterballet te maken kregen. Langzaam maar zeker stroomde er ook wat koelere lucht binnen bij een naar het noorden ruimende wind waardoor het kwik langzaam terugliep van 5,0 naar 2,1 graden. Tegen de avond werd het weer wat droger al bleef de bewolking op een schuchtere opklaring na overheersen. We sloten af met een indrukwekkend neerslagtotaal van 15,1 mm. 

Zaterdag, 2 februari 2019

 Een occlusiefront heeft zich vandaag doorheen een deel van België gekruld waardoor er op kleine afstanden grote weersverschillen optraden. In het grootste deel van het land was het droog, op andere plaatsen viel de neerslag als sneeuw en in Malderen viel er regen waar af en toe ijskristallen in te zien waren. De storing bleef min of meer ter plaatse trappelen waardoor de weersverschillen de hele dag door een constante waren. Wel nam de neerslagintensiteit gestaag af naarmate de uren verstreken en tijdens de namiddag werd het zelfs tijdelijk droog, zij het onder Stratusbewolking. Tijdens de avond zorgde een stuiptrekking van de neerslagzone echter opnieuw voor wat regen die vooral naar middernacht toe weer een matige intensiteit kreeg. De stroming was noordelijk tot noordoostelijk en de temperaturen waren vrij constant met waarden tussen 1,9 en 3,6 graden. De maxima werden tijdens de droge periode in de namiddag opgetekend. Het neerslagtotaal bleek erg indrukwekkend te zijn met 27,0 mm. 

Zondag, 2 februari 2020 

 We zaten vanochtend weer volop onder een regenzone en samen met een flinke scheut wind uit westelijke tot noordwestelijke richtingen bracht ze het herfstgevoel weer binnen. Wel is er weer zachtere lucht binnengestroomd en de temperaturen hielden zich op tussen 6,7 en 13,6 graden. Tegen de middag droogde het wat op en ging de bewolking over van Nimbostratus naar Stratus fractus met Altostratus erboven. Tot opklaringen kwam het echter niet, en het bleef bij een melkzonnetje dat we er soms nog door zagen. Tijdens de avond bleef het eveneens zwaarbewolkt en zacht meer droog. Het neerslagtotaal is op 2,5 mm uitgekomen. 

Dinsdag, 2 februari 2021

Tijdens de voormiddag kregen we opnieuw met een erg actieve regenzone te maken die gevolgd werd door buien. Helaas voor de liefhebbers waren dit niet de buien die met fraaie wolkenlandschappen gepaard gingen maar hing er zeer veel Stratus en Stratus fractus bewolking die alles aan het oog onttrok. Somberheid en duisternis waren ons deel en de zachte temperaturen tot 11,4 graden waren dan ook maar een magere troost. Hier viel wel op dat de temperatuur snel steeg want de minima van 4,1 graden werden slechts enkele uren daarvoor bereikt. Na de middag leek er dan toch een beetje ruimte te komen voor een mini- opklaring, maar veel stelde het dus niet voor. Door die opklaringen konden we wel af en toe een glimp opvangen van de buienwolken en hoe schoon het allemaal had kunnen zijn als die lage wolken er niet waren. Het invallende licht kreeg ook een blauwachtige tint wat typisch is voor deze luchtsoort. Ondertussen stierven de buien echter langzaam af door stabilisatie en begon de Stratusbewolking over te gaan in een soort van Stratocumulus met erg dikke  rollen  erin. Maar het was bedrieglijk want later op de avond kregen we dan toch nog met buien te maken waarin het plaatselijk zelfs tot fel onweer kwam. In Londerzeel leken we daaraan te ontsnappen maar de meldingen uit andere locaties en de radarbeelden spraken natuurlijk boekdelen. De buiigheid hield nog tot een eind in de nacht aan al lijkt het vanuit het zuiden tijdelijk wat droger te gaan worden in het tweede deel van de nacht. Ondertussen is er reeds een flink neerslagtotaal naar beneden gedenderd en gedonderd met 8,5 mm tegen middernacht in Malderen.

Woensdag, 2 februari 2022

De sluierbewolking van gisteren is tijdens de nacht dikker geworden en we zagen het daglicht weerkeren onder een uitgestrekt, egaal Altostratusdek waaronder wat losse wolkenflardjes (pannus) hingen. Het wolkendek was al dik genoeg om zelfs geen waterzonnetje meer door te laten al was ze tijdens het begin van de nacht nog dun genoeg om uitstraling naar de minima van 7,6 graden toe te laten.  Wie Altostratus zegt, zegt meestal regen en wie buiten kwam voelde meestal regen. Want tijdens de voormiddag begon het al snel te druppelen aan een behoorlijke intensiteit uit een nog opvallend actieve regenzone. Deze schoof tergend langzaam naar het oosten en het bleef nog een hele poos miezeren voor het tijdens de namiddag weer grotendeels droog werd. De westelijke tot zuidwestelijke wind is flink afgezwakt en we kregen subtropische lucht als vergoeding voor het grijze en natte weer. De temperaturen stegen naar 10,3 graden en die stijging was dus grotendeels aan de luchtsoort te danken want van zonnestraling moesten we het totaal niet hebben vandaag. Nochtans hebben grote delen van Nederland van een lenteachtig weertje kunnen genieten en leek het dus alsof we in Malderen pech hadden met de positie en oriëntering van de neerslagband die ook maar nauwelijks bewoog. Het gedruppel eerder in de dag bleek uiteindelijk goed te zijn voor 0.5 mm als dagtotaal.

Donderdag, 2 februari 2023

De bewolking heeft tijdens de nacht stand gehouden en ze bestond nog steeds uit Stratus en Stratus fractus waaruit het nu af en toe motregende. Er stond ook weer een strakke westelijke tot west- zuidwestelijke wind die erg zachte lucht van over zee aanvoerde. Het was alles behalve koud vanochtend met temperaturen die niet onder de 7,8 graden zijn gezakt. Overdag werd er dan nog meer zachte en vochtige zeelucht aangevoerd, maar wat de weerberichten niet zagen aankomen is dat er plotseling een gebied met brede opklaringen ontstond in het uitgestrekte wolkenveld. Dit strekte zich uit over de westelijke helft van Vlaanderen en ook Malderen kwam dus net op de rand van deze opklaringen te liggen. Met als gevolg dat het uitermate zonnig werd wat in combinatie met de zachte temperaturen die tot 10,5 graden stegen voor een echt lentegevoel zorgde. Wie buiten dit bevoorrechte gebiedje woonde (of moest werken) kon alleen maar gefrustreerd toekijken maar lang zou deze situatie niet duren want de stroming was sterk met een strakke westenwind. We kwamen dus al snel in de bewolking verderop terecht waarna somberheid en duisternis weer de vaste ingrediënten werden tijdens de namiddag. Enkel de zachte temperaturen mochten we houden. Op het einde van de namiddag volgde er een periode van motregen en lichte regen maar met een uiteindelijk totaal van 0,6 mm mocht het allemaal geen naam hebben. Later op de avond klaarde het gedeeltelijk op en zagen we regelmatig het bleke licht van de wassende maan doorheen een wolkendek van grote plakken Stratocumulus dringen. Deze bewolking hield voor de rest van de avond stand met af en toe een duidelijke opklaring erin waarlangs we nog een glimp van de sterrenhemel konden opvangen. Het bleef nu definitief droog terwijl er nog steeds een strakke wind bleef staan. 

Vrijdag, 2 februari 2024

 De Stratocumulusvelden zijn tijdens de nacht weer verdwenen en tegen de ochtend zagen we vooral laaghangende flarden Stratus fractus die zich snel voortbewogen vanuit het westen bij minima van 4,1 graden. Ze hadden de neiging om zich in banden te groeperen waardoor er ook ruimte ontstond voor opklaringen. Maar er kwamen steeds meer wolken opzetten waardoor de zonnige momentjes steeds korter duurden tot het kort voor de middag helemaal overtrokken raakte. De zon kregen we daarna niet meer te zien en ook met de blauwe luchten tussendoor was het nu definitief afgelopen. Daarnaast stond er ook een strakke wind uit westelijke tot west- noordwestelijke richtingen die weliswaar zachte lucht aanvoerde waarin maxima van 9,9 graden mogelijke waren. En het bleef bij dit alles ook droog. Tijdens de namiddag veranderde er niet veel meer en bleef het betrokken, zacht, winderig en droog. Het enige dat ons nog een beetje voorjaarsgevoel gaf was het licht dat op een of andere manier anders aanvoelde en een beetje intenser leek te zijn dan hetgene dat we normaal ervaren op een sombere Stratusdag in het midden van de winter. Tijdens de avond bleef alles hetzelfde en we eindigden uiteindelijk met een neerslagtotaal van 0,0 mm.