Flashback: 23 februari in het verleden

 Maandag, 23 februari 2015

(Nepal) Tijdens de nacht heeft zich opnieuw nevel en laaghangende bewolking gevormd waardoor de dag een grijze start nam. De zon was erdoor te zien, maar slechts in een zwakke amberkleurige versie. Bij de tocht naar Pokhara werd het geleidelijk helderder, zeker bij het uitrijden van de Kathmandu vallei. Het werd drukkend warm en de zon leek een loden hitte uit te stralen. Tijdens de avond in Begnas Tal werd het weer heiig met fletse kleuren en nevelvorming. De nevel zorgde echter voor een fraaie zonsondergang en een aparte sfeer terwijl het aangenaam zacht bleef tijdens de avond.

Dinsdag, 23 februari 2016

We bevonden ons bij het krieken van de dag in de stabiele zone tussen het wegtrekkende koufront en de buien in de polaire lucht verderop. Nog steeds hing er veel bewolking, al ging het nu om een dun en luchtig Stratocumulus dekje waarin Castellanusachtige structuren wel al een voorteken waren van de buien die op til waren. Tijdens de voormiddag zagen we reeds verschillende van deze buien tot ontwikkeling komen waarbij de wolken zich tot meer Stratocumulus uitspreidden. Het bleef dus somber en kil waarbij we van geluk mogen spreken dat de naar noordwestelijke richtingen gedraaide wind flink was afgezwakt. Na de middag koelden de bovenluchten zodanig af dat de lucht zeer onstabiel werd en de Stratocumulusbewolking langs alle kanten aan flarden werd gescheurd. Er ontvouwden zich prachtige, diepblauwe voorjaarsluchten met spierwitte Cumulus congestus en Cumulonimbus buienwolken ertussen. De opklaringen lieten het nog opwarmen tot 9,4 graden wat in het felle zonlicht en uit de wind aan lente deed denken. Tussendoor kwam het (in Brussel toch) tot stevige buien waarin ook hagel zat. Echt lang konden we (als actief-weerliefhebber) niet van de buien genieten, want tegen de avond werd er wat warmere lucht in de hogere lagen van de atmosfeer gepompt en werd de boel terug stabieler. In het westen waren de kleuren ook een stuk minder transparant en heiiger. We kregen echter niet met frontale bewolking te maken waardoor we onder de open hemel met een sterke afkoeling te maken kregen (zeker nu de buienwolken weer zijn ingezakt). De minima werden pas op het einde van de avond bereikt met 3,4 graden en ondertussen konden we ook (al lang) het neerslagtotaal van 4,0 mm aflezen.

Donderdag, 23 februari 2017

(Filipijnen) Tijdens het tweede deel van de nacht wist een gebied met buien ons te bereiken. Deze keer waren het geen tot een regengebied geclusterde buien, maar afzonderlijke buiencellen die voor korte en hevige stortvlaagjes zorgden met daartussen opklaringen. Een veel vriendelijker weertype dan het soort buien dat we hier reeds eerder kregen dus, maar het waren verraderlijke exemplaren want door de krachtige oostenwind waren ze ter plaatse voor iemand het door had. Maar deze totaal verraste slachtoffers mochten van geluk spreken dat de buien ook in een wip weer weg waren waardoor de watermassa meestal niet tot hun elektronische uitrustingen en waardepapieren kon doordringen, en bovendien zorgde de krachtige wind ervoor dat de wel getroffen uitrusting in een mum van tijd weer droog was. De lucht was tussendoor diepblauw waardoor het uit de wind en in de zon wel erg drukkend werd met temperaturen die dichtbij 30 graden kwamen. Na een vijftal van deze blitzbuien werd het op het einde van de namiddag definitief droog al moesten we wel met een erg krachtige wind blijven rekening houden. Ze voelde wel aangenaam luchtig aan al deed ze wel het vermoeden rijzen dat er de komende uren nog het een en ander zou kunnen gebeuren op weerkundig gebied.

Vrijdag, 23 februari 2018

Opnieuw kwam het tot algemene vorst, al stond er veel wind waardoor de lucht gemengd werd en de minima nog een beetje meevielen met -3,2 graden. Het koudegevoel was echter een ander paar (niet overbodige) mouwen want de schrale, droge lucht onttrok elke joule lichaamswarmte aan wie zich buiten waagde. Tijdens de voormiddag kwam er opeens Stratus fractus bewolking opzetten en dreigde het nog guurder te worden zonder de reeds krachtige zon. Maar de bewolking verdween na een half uurtje grotendeels en de namiddag verliep zeer zonnig met temperaturen die nog tot 3,3 graden konden stijgen. Het meeste ijs verdween al waren er op schaduwplaatsen hier en daar nog resten te vinden. De noordoostenwind bleef tot laat in de avond temperamentvol tekeer gaan waardoor het kwik alle moeite had om weer onder nul te geraken. Wat we niet van de gevoelstemperatuur konden zeggen want nu de zon weer weg was werd het zeer onaangenaam voor wie buiten nog van de schittende sterrenhemel wilde gaan genieten of neerslagtotalen van 0,0 mm moest gaan optekenen. 

Zaterdag, 23 februari 2019

 In tegenstelling tot gisteren werd er geen mist meer gevormd want er werd weer droge landlucht aangevoerd uit het zuiden tot zuidoosten. Staalblauwe luchten maakten hun opwachting en doordat de droge lucht pas recent is gearriveerd kon het nog niet tot nachtvorst komen. Al hadden we met minima van 3,2 graden niet teveel overschot. Overdag bleef het helder al was er tegen de middag neiging tot de vorming van een paar Cumulus fractus toefjes en tegen het einde van de namiddag kwam er meer sluierbewolking opzetten vanuit het westen. We haalden maxima van 14,5 graden al voelde het in de schaduw nog best fris aan en het begon ook al snel af te koelen eens de zon weer wat lager ging staan. Dit was meteen de aanloop naar een koude avond en het ziet ernaar uit dat we ons morgenochtend weer aan een reeks ijskristallen kunnen verwachten. 

Zondag, 23 februari 2020

 Tijdens het tweede deel van de nacht is de wind verder gaan aanwakkeren en kregen we een flinke hoeveelheid regen over ons heen. Samen met de regen stroomde er ook veel zachtere lucht binnen en de minima werden dan ook al vroeg bereikt met 5,7 graden. Tijdens de voormiddag werd het weer wat droger al is dat misschien veel gezegd daar er af en toe nog miezerige motregen en lichte regen viel. In elk geval deed het niet veel aan lente denken met de sombere grijze luchten en de bulderende windvlagen erbij. De maxima kwamen uit op een zinderende 12,5 graden terwijl de wind uit west- zuidwestelijke richtingen kwam. De Stratus en pannus bewolking was tijdens de namiddag merkbaar dunner dan tijdens de voormiddag wat natuurlijk ook de lichte neerslag en drogere perioden verklaart. Kort voor zonsondergang begon de lucht transparanter te worden en was er ook meer structuur in de bewolking te zien. We zijn duidelijk weer in de koelere lucht terecht gekomen en we keken aan tegen Cumuliforme bewolking die zich deels tot Stratocumulus uitspreidde onder Altostratusbewolking. Dit zag er bij de schemering erg dreigend uit al bleven pittige buien grotendeels uit. Het neerslagtotaal kwam uit op 4,3 mm.

Dinsdag, 23 februari 2021

De lucht zat nog steeds boordevol woestijnstof uit de Sahara. Hierdoor begon de dag dus weer grijs terwijl er enkel wat Stratus fractus bewolking hing. Langzaam maar zeker begon de stofwolk weer wat dunner te worden en de zon begon dus weer kaar kracht terug te winnen. Het was afgelopen nacht al aan de zachte kant met 8,7 graden maar tijdens de namiddag klom het kwik naar 18,4 graden. Maar hier stond een krachtige zuidenwind tegenover die voor heel wat hinder zorgden. Zij die door het vroege lenteweer reeds hun tuinmeubelen hadden buitengezet, kwamen dikwijls tot de conclusie dat het de meubelen van de buren waren die nu in hun plaats stonden. Het was droge lucht die werd aangevoerd en daardoor was het voor het gevoel best fris uit de zon. De eerdergenoemde wolkenflarden konden echter nog voldoende vocht verzamelen om zich te ontwikkelen tot Cumuluswolken al zagen deze er wat chaotischer uit dan de klassieke mooiweerswolken die we  vaak in de zomer zien. Maar ze gedroegen zich wel hetzelfde want tegen de avond losten ze op en bleef er enkel wat sluierbewolking over die in fraaie oranje- en roodtinten begon op te gloeien wat voor een wat aparte sfeer zorgde tijdens de vroege avond. Daarna bleef het lang zacht en door het wegvallen van de wind was dat een echte zomeravond waarin de atmosfeer zich vulde met de geur van barbecues die reeds volop gebruikt werden. En de pluviometers werden nergens mee gevuld want die wezen nog steeds 0,0 mm aan. 

Woensdag, 23 februari 2022

 Het was een ware verlossing om vandaag nog eens een helder blauwe hemel te kunnen aanschouwen. Een uitloper van een hogedrukgebied hield de storingen en de stormen een dagje op afstand waardoor de weermolen tot rust kon komen. Onder de open hemel kon het afkoelen tot een frisse 1,8 graden maar tot rijp is het in Malderen niet gekomen. De zon kreeg alle kansen om ons weer op te warmen aan de diepblauwe lucht al waren in het zuidwesten al snel de eerste Cirruswolkjes te zien van wat morgen weer voor een verregende winterdag zal zorgen. Tegen de middag ontstonden er ook wat Cumulus fractus wolkjes terwijl de Cirrusbewolking zich verder uitbreidde over het luchtruim en gezelschap kreeg van een paar Altocumulusveldjes. De aan een zwakke zuidwestelijke stroming blootgestelde stapelwolken ontwikkelden zich tot Cumulus humilis waarbij ze erg talrijk werden en de neiging hadden om samen te klitten tot Stratocumulus. Voor de zon was dit dus een hele kluif om te verwerken en dus liet ze het steeds vaker afweten, en het kwik deed hetzelfde bij 13,5 graden. Langsheen de wolken waren dan weer wel mooie jacobsladders te zien en waar we nog iets van de bovenlucht opvingen konden we fraaie Cirrus uncinus wolkjes zien die netjes gerangschikt waren voor een veld van Cirrostratus fibratus uit dat van het zuidwesten oprukte. De stapelwolkjes losten op en de sluierbewolking begon gestaag aan te groeien al hielden we het wel nog droog met 0,0 mm als dagtotaal. 

Donderdag, 23 februari 2023

De dag begon opnieuw zwaarbewolkt maar hier en daar waren er toch een paar kleine gaatjes te zien in het uitgestrekte Stratus wolkendek. Het was vrij zacht met minima van 6,2 graden en doorheen het grootste deel van de dag leken de opklaringen verwoede pogingen te doen om terrein te winnen. Aanvankelijk was dat vergeefs en uiteindelijk bleef het dus grijs en kil met hooguit een waterzonnetje tussendoor. Omstreeks 15H30 sloeg het weer echter plotseling om en dreven er dan toch nog brede opklaringen binnen vanuit het noordwesten. Te laat om nog iets aan de kille temperaturen tot 10,3 graden te doen al hielp de transitie naar polaire luchtmassa s er ook niet aan mee. Maar in elk geval straalde het allemaal een vrolijkere sfeer uit en het was een verademing om de uitgestrekte blauwe luchten weer te zien terugkeren. Er bleef nog een deel van de wolkenvelden over en deze bestonden uit Stratocumulus en Cumuluswolken die probeerden uit te groeien tot buien maar daar uiteindelijk niet in slaagden. Langsheen de rafelige Cumuluswolken waren in de nevelige atmosfeer ook stralenkransen te zien die een geelachtige tint hadden. De bewolking werd geleidelijk weer talrijker en leek weer tot een soort van Stratusdek samen te smelten vanuit het noorden en nieuwe opklaringen tijdens de avond konden niet voorkomen dat het altijd nog minstens gedeeltelijk bewolkt bleef. Neerslag viel er hoe dan ook niet en we hielden het dus weer bij een bescheiden 1,2 mm. De naar noordwestelijke tot noordelijke richtingen gedraaide wind was erg zwak en ging uiteindelijk liggen wat in combinatie met de opklaringen voor een versnelde afkoeling zorgde. 

Vrijdag, 23 februari 2024

 De storm is zelf al een tijdje weg getrokken maar toch was het nog steeds erg winderig vanochtend, en er trokken talloze buien voorbij die het bij de frisse(re) minima van 4,4 graden erg guur maakten. Aan bewolking was er ook geen gebrek, want de buien zaten flink aan elkaar geclusterd waardoor de fraaie wolkenlandschappen die je normaal in deze luchtsoort zou verwachten niet helemaal tot hun recht kwamen. De wind kwam bij dit alles uit zuidwestelijke richtingen. Overdag kwam er meer ruimte voor wat opklaringen toen we aan de achterkant van een buienkrul terecht kwamen maar ook dan stelde het niet bijster veel voor op gebied van zonneschijn. De buien zelf leken wel wat pittiger te worden terwijl ze juist korter duurden. Warmer dan 9,3 graden kon het niet meer worden maar wie aan een vleugje lente toe was kon zich optrekken aan een paar bredere opklaringen helemaal op het einde van de namiddag waarin de wolkenlandschappen ook veel mooier oogden. Dit werd nog steeds afgewisseld door buien en daar zaten best wel pittige exemplaartjes tussen. Tijdens de avond was dit eveneens het geval maar in tegenstelling tot de buien overdag die uit regen bestonden, konden we ook wat hagelbolletjes ontwaren tussen de druppels die op de dakramen uiteen spatten. De laatste van deze winters getinte buien vulde het neerslagtotaal aan tot 2,2 mm.