Flashback: 25 februari in het verleden

 Woensdag, 25 februari 2015

(Nepal) Tijdens de ochtend hing er boven ons Altostratus bewolking die echter moeilijk te herkennen was in de zeer nevelige omstandigheden. Koele lucht die tijdens de nacht de vallei van Begnas Tal instroomde zorgde voor een zee van mist waarvan de 'mistspiegel' enkele honderden meters beneden ons lag. De zon kwam in zwakke versie op en het licht was ideaal voor fotografie of om gewoon van de paradijselijke sfeer te genieten. Kort na zonsopgang begon de 'mistspiegel' opeens te stijgen tot deze ongeveer tien meter beneden ons reikte. Het stijgen van de mist ging gepaard met een opvallende verandering in de zang der vogels, doch net op het moment dat we erin zouden verdwijnen ging hij over in Stratus fractus bewolking die vrij snel oploste. De Altostratusbewolking bleef hangen en er scheen de hele dag door slecht een waterzonnetje. Toch was het bijzonder aangenaam en heerste tijdens de namiddag de meest comfortabele gevoelstemperatuur die een mens zich kan voorstellen. Tijdens de avond koelde het nauwelijks af maar werd het terug nevelig. De maan kreeg een opvallende rosse gloed en er hing een erg vreemde sfeer die een soort van apocalyptische dreiging leek uit te stralen ondanks de nog steeds zeer aangename temperatuur en rustige omstandigheden.

Donderdag, 25 februari 2016

Het heeft vanochtend opnieuw gevroren en in thermometerhut daalde het kwik naar ... graden. Toch voelde het niet echt koud aan, maar dat kwam doordat er geen zuchtje wind stond en er vrij veel vlocht in de lucht zat. De eerste paar uur van de dag verliepen zonnig terwijl er wat nevelslierten over het platteland uitgespreid lagen. Natuurlijk wilde dat eerdergenoemde vocht laten merken dat het ook in ons weerverhaaltje meespeelde, en werden er prompt buiengebieden aangevoerd vanuit het noorden. De zon liet het tijdens de late voormiddag afweten achter opzettende Stratocumulus, Cumulus congestus en sterk uitgespreide, dikke Cirrus densus bewolking. Er volgde een pittige bui van regen en natte sneeuw en ook daarna kregen we nog met een paar flinke buien te maken. Na de middag kregen we terug met meer opklaringen te maken waarin het opwarmde tot ... graden al bleef de buiigheid er nog inzitten. De bewolking bestond daarbij vooral uit Stratocumulus waar de buien ingebed zaten waardoor het er soms verraderlijk stabiel uitzag en de buien al eens bij verrassing durfden toe te slaan. De laatste bui trok rond zonsondergang door Londerzeel waarna er een rustige en windstille avond volgde met nieuwe opklaringen. De buien bleken goed te zijn voor een dagtotaal van ... mm.

Zaterdag, 25 februari 2017

(Filipijnen) Tijdens de nachtelijke uren is het rustig gebleven en de dag maakte een vriendelijke start met enkele donzige stapelwolken (Cumulis fractus) aan een diepblauwe hemel. Kennelijk werd de lucht stabieler want in plaats van aangroeien, werden de stapelwolken net kleiner naarmate de zon hoger klom en het werd uiteindelijk bijna helder. Tijdens de namiddag werd echter duidelijk waarom: een naderende storing zorgde ervoor dat er op hoogte warmere lucht binnenstroomde en dit werd zichtbaar als Cirrostratus bewolking. Deze werd in het zuidoosten dikker en werd geflankeerd door Altocumulus lenticularis bandjes die van noordoost naar zuidwest liepen. Er was dus een weersverandering op komst en tegen zonsondergang zagen we de Cumuliswolken inderdaad weer terugkeren waarbij ze dreigende afmetingen kregen. Wel bleef het nog droog al verliep de avond nogal winderig. Deze oostelijke bries wakkerde verder aan naar middernacht toe en verraadde eveneens dat er veranderingen aanstaande zijn.

Zondag, 25 februari 2018

Vandaag zijn we in nog koudere lucht terecht gekomen en de sluierbewolking die deze overgang markeerde, lag al een heel eind ten zuiden van ons. Dit vertaalde zich in helder weer met diepblauwe luchten al werden er in de loop van de dag een paar wolkenflarden gevormd. Nog steeds was de noordoostenwind zeer doortastend en voelde het extra koud aan. Voor het schaatsijs was dit echter een minder goede zaak, want dit werd vakkundig vermalen, versplinterd en door de golven verzwolgen. Enkel op beschutte wateren was er nog een fatsoenlijke ijslaag te vinden. De temperaturen waren nochtans gunstig met minima van -4,6 graden en maxima van 1,7 graden waarbij de dauwpunten de hele dag door ver onder het vriespunt bleven. Tijdens de avond bleef de wind er met volle kracht tegenaan beuken al werd de ijsvorming nu toch weer wat versneld doordat de krachtige zon er niet meer op stond te branden en de wind toch een klein tikkeltje afzwakte door wegvallen van thermiek. Het neerslagtotaal liet zich gemakkelijk raden met 0,0 mm. 

Maandag, 25 februari 2019

 Er was inderdaad geen rijp meer te zien vanochtend en de minima bevestigden dat met 1,2 graden. Toch was het nog steeds helder en windstil met slechts hier en daar wat Cirruswolken. De zon kwam rood op en we waren weer gelanceerd voor een andermaal warme lentedag. De droge landlucht liet het in een ruk opwarmen tot 18,5 graden en er waren enkel condensatiestrepen en een paar Cirrusplukken te zien. Tijdens de late namiddag en avond liet de droge lucht het met een nieuwe ruk weer afkoelen waardoor we al snel weer in wintermodus stonden. Ook deze keer was het uiteraard een droge dag met 0,0 mm neerslagtotaal.

Dinsdag, 25 februari 2020

 De dag begon luchtig en vriendelijk met een blauwe lucht waarin Cumulusachtige wolkenflarden te zien waren. Ze waren beter vertegenwoordigd in het oosten terwijl er in het westen maar nauwelijks van die flarden te zien waren. Maar het was nochtans uit die richting dat we ons aan een hoop winters buiengeweld mochten verwachten. Een hoogtetrog zorgde ervoor dat de rafelige wolkjes overgingen in Cumulus met scherpe, gekartelde randen. En al snel gingen ze zich net in het westen samen pakken waar het daarnet nog open was met brede opklaringen. Er volgden een aantal regenbuitjes en daarna volgde er een stevige hagelbui die door een whalesmouth en een paar donderslagen werd ingeleid. Daarna was het dan een snelle afwisseling van opklaringen, fraaie buienwolken, af en toe nog wat regen of hagel en aambeeldbewolking die volgde. Kortom, voorjaarsbuien op hun best. Al was de lol er al snel af toen de hoogtetrog ons bereikte en de bewolking hierdoor somberder, contrastlozer en egaler werd. Er volgde nu een kille en druilerige episode waarbij een gure west- zuidwestenwind het niet al te gezellig maakte voor wie buitenwerk moest doen. Het koelde hierdoor ook snel af nadat de maxima van 9,9 graden werden opgetekend. Na een uurtje was het een egale grijze massa geworden en konden we de busjes Prozac weer bovenhalen, en dit terwijl de hagelresten nog niet eens volledig waren weggesmolten. Gelukkig was dit alles van korte duur en begon het dan toch weer op te klaren terwijl er terug structuur in de bewolking kwam. Voor zonneschijn was het te laat maar we konden van een mooi samenspel van schemeringskleuren en opnieuw uitgroeiende buienwolken verwachten. Dit werd gevolgd door een erg pittige hagelbui omstreeks 19H30 waarna het nog een beetje nadruppelde. Dan werd het weer droog en kon het onder de opklaringen afkoelen naar de uiteindelijke minima van 2,2 graden. Het neerslagtotaal is aardig opgelopen en kwam uit op 6,8 mm waar misschien nog een paar niet- gesmolten hagelbolletjes bij moeten geteld worden.

Donderdag, 25 februari 2021

De natte weersvoorspellingen ten spijt zag het er allemaal nog veelbelovend en zonnig uit nadat we zomerse minima van 8,0 graden hebben opgetekend. Er hingen slechts wat sluierwolkjes en condensatiestrepen terwijl de zon al snel weer het beste van zich kon geven. Maar in het noordwesten verschenen dan toch de eerste Altocumulusvelden en tegen de middag begon het er steeds dreigender uit te zien. Het leek wel een zomerdag te zijn die in stijl zou worden afgesloten en de maxima mochten er ook weer wezen met 18,2 graden. De luchten zagen er dreigend uit maar de neerslag bereikte ons pas in de late namiddag en deze had een buiig karakter. Sommige buien waren best intens maar het duurde allemaal erg kort waardoor het neerslagtotaal beperkt bleef. Later op de avond kregen we met het koufront te maken dat voor dikkere bewolking zorgde maar het neerslagsignaal op de radarbeelden zag er een stuk actiever uit dan dat het in werkelijkheid was en het kwam hooguit tot wat gedruppel dat het neerslagtotaal op 2,6 mm bracht. De wind ruimde daarbij van zuidelijke tot zuidoostelijke naar meer westelijke richtingen. 

Vrijdag, 25 februari 2022

Onstabiele lucht boordevol buien is na de koufrontpassage van gisteren over de Lage Landen uitgestroomd. Het zwaartepunt van deze luchtmassa was echter voor Nederland bestemd en in Vlaanderen profiteerden we dus weer van de  schaduw van Engeland  en hogedrukinvloed vanuit het zuiden. Volledige bescherming genoten we overigens niet want er ontstonden veel Cumuluswolken die een rafelige structuur hadden en zich soms gedroegen als Stratus fractus die ging bijeen klitten. De zon kreeg het dus moeilijk en de typische voorjaarsluchten die je bij deze configuratie zou verwachten bleven dan ook uit. Het was een stuk frisser en de temperaturen die op 11,7 graden bleven steken voelden extra koud aan door een nog steeds erg prominent aanwezige west- noordwestenwind. Na de middag leek de buienactiviteit zich uit te breiden onder invloed van de reeds krachtige voorjaarszon en 0,6 graden 0,0 mm

Zaterdag, 25 februari 2023

Voor het eerst dit jaar konden we vandaag de echte voorjaarsbuien verwelkomen die werden afgewisseld met de karakteristieke blauwe luchten en fraaie wolkenlandschappen. Dit alles werd verzorgd door een  glijbaan  van polaire lucht die pal uit het noorden werd aangevoerd. Tijdens de ochtend hing er nog veel Stratocumulusbewolking uit het wegtrekkende koufront maar al snel konden we ook hier van de afwisseling van opklaringen, buien en wolkenlandschappen genieten. Al kwam het allemaal niet echt goed uit de verf, want de temperatuursinversie was aan de lage kant waardoor een deel van de buienwolken zich eveneens tot Stratocumulus ging uitspreiden en wat er wel aan stapelwolken zichtbaar werd, zag er niet echt indrukwekkend uit. Ook de buien zelf stelden weinig voor, enkel kort voor de middag was er even een echte voorjaarsbui met stofhagel die deze naam echt waardig was, ware het niet dat ze maar 20 seconden duurde. Wat er daarna nog viel bestond uit wat lichte regen of nog een paar dozijn verdwaalde hagelbolletjes. Wel kregen we nog steeds het typische  4 seasons in one day  gevoel waarbij het tijdens de opklaringen bijna zomer leek terwijl het weer totaal omsloeg naar kil, grijs en guur wanneer het volgende pakket buienwolken eraan kwam. In de temperaturen was dit ook mooi te zien, we kregen verschillende pieken te zien in plaats van   n enkel maximum op een normale dag. Tijdens een van die pieken werden uiteraard de maxima van 8,1 graden opgetekend. Ondertussen zakte de temperatuursinversie steeds verder naar beneden en werd er steeds meer Stratocumulus gevormd door uitspreiding. Halverwege de namiddag kregen we hierdoor dan toch nog met de saaie en grijze toestanden te maken die we de voorbije weken al zo vaak gezien hebben. Gelukkig ging het deze keer om bewolking die deels door de thermiek werd gevormd en klaarde het kort voor zonsondergang nog op. Hierbij viel op dat de wind niet afzwakte maar eerder leek toe te nemen en ook steeds meer een noordoostelijke component begon te krijgen. Het voelde nu berenkoud aan in de buitenlucht en het kwik daalde ook naar de uiteindelijke minima van -0,9 graden. Het was dezelfde wind echter die een snellere afkoeling kon voorkomen door luchtmenging. Er werd nu ook steeds drogere lucht aangevoerd en dus hoeven we ons niet teveel zorgen te maken over het mogelijke aanvriezen van de 0,4 mm aan neerslag die de buitjes vandaag hebben geproduceerd. 

Zondag, 25 februari 2024 

Hoewel de klassieke regenzones zich nog op grote afstand van Malderen bevonden, was het nog grijs met veel Stratus fractus en Stratocumulus bewolking. En de luchtmassa was onstabiel waardoor er verschillende buitjes tussen deze laaghangende wolkentroep ingebed zaten. Het merendeel van die buien bevond zich boven Nederland waar het zelfs nog tot flinke neerslagsommen kwam waar men onder een buienlijn terechtkwam die min of meer in haar lengte passeerde. In Malderen waren de buien lichter en nauwelijks meetbaar. Dikwijls kwam het tot wat verdwaalde druppels al waren die soms wel opvallend dik. De zon kwam er heel af en toe eens bij al scheen ze hooguit 15 tot 18 seconden tijdens een vijftal opklaringen die passeerden. Tijdens de late namiddag kwamen er wat bredere opklaringen en werd het helemaal droog al moesten we het ook nu met korte zonnige momentjes van 4 tot 6 minuten over een vijftal opklaringen zien te beredderen. Het was nog steeds fris met maxima van 10,8 graden al voelde het niet meer zo guur aan als gisteren doordat de zuidelijke wind zwak was. Door de bewolking is het ook niet kouder dan 5,1 graden geworden ondanks de polaire luchtmassa waarin we ons nu bevonden. We kwamen nu wel geleidelijk onder invloed van een naderende depressie die eerst Cirrus uncinus en later ook Cirrostratus en Altostratus liet binnendrijven vanuit het zuidwesten. Het verdere verloop van deze bewolkingsopbouw werd echter aan het oog onttrokken door dichte velden van Stratocumulus die opnieuw vanuit deze richting binnen trokken. De daglichtperiode eindigde dus even somber en grijs als ie begonnen was. Omstreeks 21H begon dan de eerste regen te vallen die langzaam intenser werd en het dagtotaal al aanvulde tot 0,2  mm.