Flashback: 26 februari in het verleden

 

Donderdag, 26 februari 2015

(Nepal) Het onheil dat de atmosfeer gisterenavond leek uit te stralen bleek er niet voor niets te zijn. Nog voor we goed en wel beseften wat er gebeurde, werden we letterlijk en figuurlijk overdonderd door een erg pittig onweer dat vanuit het westen binnenviel. De ene ontlading volgde de andere op al waren er geen CG's te zien. Het onweer werd voorafgegaan door een vreemde soort mammatusbewolking die zich in banden organiseerde en waarschijnlijk door de bergkammen zo geboetseerd werd. Het ging tijdelijk erg hard regenen en de wind wakkerde eventjes flink af nadat er een duidelijke shelf zichtbaar werd in de nevelige atmosfeer ten zuiden van ons. Na het onweer volgde een lange periode van stratiforme neerslag met slechts af en toe een ontlading, wat doet vermoeden dat we met een MCS te maken hadden dat vanuit India werd aangevoerd. Het duurde tot na de middag vooraleer het opklaarde bij het binnenrijden van Besi Sahar waar de Annapurna trektocht zou beginnen. De bewolking nam daarna weer toe om vervolgens weer ruimte te laten voor opklaringen. Dan volgde opnieuw bewolking en deze leidde een kille en sombere avond in met lichte regen te Bagarchhap.

Vrijdag, 26 februari 2016

Hoewel het een heldere en zonnige dag leek te zullen worden, keken we vanochtend tegen een grijze Stratuslucht aan. Deze was alleen maar goed om het kwik op peil te houden waardoor we er met minima van ... graden zijn vanaf gekomen. Daarna ontstonden er opklaringen laar de lucht bleef erg nevelig met fletse kleuren, en er ontstonden een aantal stapelwolken die zich tot Stratocumulus uitspreidden. Na de middag leidde dit weer tot een betrokken en kil weertype waarbij slechts zeer kleine stukjes blauwe lucht tussen de Stratocumulusschermen overbleven. De zon moesten we dus prijsgeven en dat vertaalde zich ook in frisse maxima van ... graden. Vanuit Malderen zag de lucht er meestal in het zuiden dreigend en donker uit terwijl de lucht boven ons met dunnere Stratocumulus bedekt was waarin de opklaringen in speldenkopformaat te zien waren. Het bleef daarbij wel droog en de naar het zuidoosten gedraaide wind was daarbij zwak. Tegen de avond klaarde het weer wat op vanuit het westen maar de bewolking bleef overheersen. Deze bestond nu uit dunnere en meer egale Stratocumulus en Cirrostratus in de hogere luchtlagen. Bij zonsondergang waren er warme schemeringskleuren te zien in de nevelige soep. Neerslag is ondanks het dreigende wolkendek uitgebleven zodat we terug 0,0 mm konden bijschrijven.

Zondag, 26 februari 2017

(Filipijnen) Hoewel de weermodellen en lokale media het unaniem eens waren over een weersverslechtering met veel wind en regen, maakte de dag een vriendelijke start na een rustige en droge nacht. We keken terug tegen een diepblauwe hemel aan met enkel wat Cumulusbewolking. In het zuidoosten zagen we Cirrus densus verschijnen, en het zag er allemaal zo onschuldig uit met die diepblauwe hemel en overvloedige zonneschijn erbij. Maar de Cirrus densus bewolking kwam snel dichterbij en voor we het wisten was het weer betrokken en zagen we dichte regengordijnen over de zee glijden. Het duurde niet lang of we kregen er ook op het vaste land mee te maken en het waren erg pittige buien. Doch ook deze keer zonder onweer. Na de buien ging de wind weer aanwakkeren en er volgden nog een aantal matige buien. Toch leek de activiteit er tijdens de avond grotendeels uit te gaan en liet de wind het uiteindelijk ook voor een deel afweten. Het aangekondigde slechte weer was hiermee echter wel een feit geworden. De rest van de avond verliep in nog vrij winderige omstandigheden onder een betrokken hemel met af en toe nog een lichte regenbui.

Maandag, 26 februari 2018

Nog steeds was het helder en winderig met overvloedige zonneschijn nadat we de minima van -5,9 graden hebben opgetekend. De wind wakkerde overdag verder aan waardoor het allemaal een kopie van gisteren leek te zijn. Tot er halverwege de voormiddag stapelwolken werden gevormd die snel talrijker werden en tijdens de namiddag waarempel uitgroeiden tot sneeuwbuien. Maar veel stelde het niet voor en tussendoor was er nog voldoende ruimte voor zonnige perioden. We haalden maxima van -0,9 graden en de dauwpunten waren zo laag dat de sneeuw zo droog als piepschuim was. De buienwolken en de sterk verwaaide valstrepen van sneeuw waren een apart zicht maar de hoeveelheden bleven erg beperkt en enkel op schaduwrijke plaatsen konden we de gevallen vlokjes nog herkennen op bijvoorbeeld een maagdelijke ijslaag. Later op de avond losten de buienwolken, die door thermiek werden gevormd, weer op en werd het terug helder. De wind ging niet liggen maar ze zwakte wel een beetje af waardoor de ijsvorming weer wat werd versneld. Het neerslagtotaal kan ondanks de sneeuw weer verwaarloosd worden met 0,0 mm. 

Dinsdag, 26 februari 2019

 Met minima van -0,1 graden kwam het net tot vorst al waren de temperaturen aan de grond natuurlijk ruim negatief bij dergelijke waarden. Nog steeds was het helder en droog en de opwarming was ronduit verbluffend eens de zon op was. Hier en daar werden de eerste twintigers genoteerd al liep het in Malderen met 18,9 graden zo'n vaart niet en zal er bij sommige weerstations wel tuineffect gespeeld hebben. Hoe dan ook was het bizar warm en zou je in de zon al de neiging hebben om een parasol op te zetten en de vervaldatum van de busjes zonnecreme na te trekken. We konden enkele uren van deze zuiderse sfeer genieten alvorens het weer razendsnel afkoelde toen de zon lager ging staan. Dit ging zo snel dat er op sommige plaatsen (zandgronden) reeds voor middernacht een paar graden grondvorst werd gemeten. Wat we dan weer niet konden/hoefden te meten was neerslag met 0,0 mm als dagtotaal. 

Woensdag, 26 februari 2020

 Tijdens het tweede deel van de nacht ging het weer gezapig regenen en aan het begin van de ochtend werd Malderen opgeschrikt door een donderslag. Het was niet alleen de donder die ons liet opschrikken, maar ook het gekletter van hagelsteentjes. De neerslag had overigens al eerder een nogal vreemd geluid, net alsof er iets mee aan de hand was. Toen het onweer wegtrok en de hagel weer plaats maakte voor regen, hoorden we weer dat vreemde geluid wat leek op stromend water terwijl er toch geen getik van regendruppels hoorbaar was. Toen we de rolluiken optrokken bleek echter al snel van waar dit kwam: Malderen was voor het eerst deze winter onder een witte sneeuwvacht bedekt. Of moeten we zeggen sneeuwmoeras, want bij minima van 0,5 graden was het een grote smeltende smurrie geworden die de wanhopige pendelaars met een niet te stillen hoger leek op te willen slokken. Spartelend, schuifelend en met zwembewegingen is een deel van deze avonturiers dan toch nog op haar bestemming geraakt. Zij die in Brussel raakten stelden vast dat de sneeuwpap daar vrijwel ontbrak wat natuurlijk wel te verwachten is in dit soort buiensituaties. Nu was het dus eens regio Londerzeel dat aan het langste eind trok. Daarna dreven dan opklaringen binnen en was het een komen en gaan van buien, opklaringen en schitterende buienwolken die zich tegen helblauwe luchten aftekenden. En het kwam nu ook in Brussel tot onweer terwijl het niet duidelijk was wat zich ondertussen in Malderen heeft afgespeeld. Hoe dan ook kwam het daar tijdens de avond ook tot buien die geleidelijk plaats maakten voor brede opklaringen naar zonsondergang toe. De maxima zijn op 6,9 graden blijven steken en tijdens de avond koelde het weer snel af al is het niet zeker of dit ook tot vorst gaat leiden aangezien er geen sneeuwdek meer is en er nog wat wind staat. Het neerslagtotaal sprak tot de verbeelding met 14,0 mm. 

Vrijdag,  26 februari 2021

 We bevonden ons reeds aan de achterzijde van het koufront en nieuwe opklaringen dreven binnen vanuit het noorden terwijl er nog wat Stratocumulusvelden waren die wegtrokken met het front. Spoedig was er geen enkele bewolking meer te zien maar de aangevoerde lucht kwam van over zee waardoor er in de loop van de dag stapelwolken ontstonden. Iets waarvoor de zon ondertussen krachtig genoeg is geworden, en ze schikten zich ook in wolkenstraten waardoor sommige mensen weinig zon te zien kregen en anderen juist een zonovergoten lentedag kregen. Hoe dan ook, het was allemaal heel erg wennen in deze nieuwe luchtsoort en het werd niet warmer meer dan 11,9 graden in de namiddag. De bewolking loste tijdens de avond op en het koelde flink af naar de uiteindelijke minima van 1,5 graden tegen middernacht. Het neerslagtotaal van 0,4 mm was reeds in de vroege ochtend een feit nadat de laatste druppels van de regenzone vielen. 

Zaterdag, 26 februari 2022

Zoals het al een tijdje door de weermodellen werd gepredikt konden we vandaag eindelijk weer herademen in een rustige en zonovergoten dag. Er was geen bewolking meer te zien vanochtend op wat wegtrekkende Cirrus en Cirrostratus van het koufront na. Tijdens de voormiddag dook de zon nog heel even weg achter een laatste Cirruspluk waarna het dan een en al zonneschijn was tot kort voor de middag plotseling stapelwolken ontstonden die met een zuidoostelijke stroming over Malderen werden gejaagd. Hierdoor was een dag van ononderbroken zonneschijn te hoog gegrepen maar gelukkig kwam het niet veel verder dan wat verspreide stapelwolken en begonnen ze tijdens de vroege namiddag weer grotendeels op te lossen. Bij weinig wind voelde het aangenaam aan, met lenteachtige maxima van 10,7 graden al stond daar een flinke afkoeling tegenover tijdens de avond. De lucht was immers van polaire oorsprong en het bleef helder terwijl de wind helemaal wegviel. Ideale condities voor stralingsvorst dus en nog voor het einde van de avond zagen we dan ook al de eerste ijskristallen op dakramen en auto's ontstaan. Geen wonder dat we nu pas de minima van -2,4 graden bereikten want afgelopen nacht lagen we nog onder dekking van de bewolking uit het wegtrekkende koufront. Deze heeft na middernacht overigens geen neerslag meer gelost waardoor we terug 0,0 mm konden bijschrijven als neerslagtotaal. 

Zondag, 26 februari 2023

De buien zijn er tijdens de nacht definitief uit gegaan en we bevonden ons in heldere continentale lucht waarin het flink kon afkoelen. Er is echter een stevige noordoostenwind opgestoken en deze zorgde voor luchtmenging waardoor we op de thermometerbuizen eigenlijk nog best hoge minima optekenden voor deze situatie met -2,5 graden. Het winterse kwam er dan ook eerder door de gevoelstemperaturen en de wind die het effect van de weliswaar lichte vorst groter maakte. Zo troffen we flink wat ijs aan tijdens de ochtend alsof het al bijna matig heeft gevroren tijdens de nacht. De droge wind zorgde er op haar beurt voor dat er geen rijp werd gevormd waardoor het op het eerste zicht leek alsof het net helemaal niet heeft gevroren. Lage dauwpunten zorgden er op hun beurt voor dat het gevormde ijs erg goed de dag wist te doorstaan, ook al steeg het kwik in de hut naar 5,8 graden. De zon scheen ook een stuk uitbundiger dan gisteren, maar er werden nog Cumulus wolken gevormd die zich tijdelijk in straten gingen ordenen die met de noordoostelijke wind mee liepen. Wie onder zo n straat terecht kwam moest het dus vaak zonder zon stellen al viel dit in Malderen zelf mee en was er enkel kort na de middag een korte periode waarin de zon het wat moeilijker had. De stapelwolken losten daarna gedeeltelijk op vanuit het noordoosten en wat later zorgde de dagelijkse gang ervoor dat de wolkjes helemaal werden weggevaagd. Enkel in kustgebieden die naar het noorden gericht waren (Nederland) kreeg men nog bewolking voor de kiezen die daar zelfs voor wat winterse buitjes zorgde. Buitjes die Malderen zeker niet zullen bereiken waardoor we het hier bij een dagtotaal van 0,0 mm konden houden. Na zonsondergang leek de wind sneller af te zwakken waardoor de vorst komende nacht wellicht wat feller zal uitpakken. 

Maandag, 26 februari 2024

De regenzone heeft zich tijdens de nacht verder over de Lage Landen uitgebreid, maar tegen de ochtend zaten we in een smalle warme sector tussen beide fronten in waardoor het tijdelijk droger was met slechts wat motregen maar wel een kille noordooster erbij. Later werd de neerslag intenser toen de volgende band ons bereikte, al leek het nog een beetje mee te vallen tegenover de toch wel erg felle neerslagsignalen die we op de radar zagen. Maar hoe dan ook bleef het aan een behoorlijk tempo verder regenen en tijdens de perioden dat de neerslag wat lichter werd, werd het nooit helemaal droog. Er stond vrij veel wind uit het noordoosten en we zagen de wolken ook heel snel voorbij trekken uit die richting. En van daaruit konden we natuurlijk ook weinig warmte verwachten, het kwik bleef steken op 7,2 graden. Het temperatuursverloop was ook opvallend vlak, we bleven de hele tijd op of net onder deze maxima steken. Ook de minima zaten dus in de buurt daarvan met 5,1 graden. Saaiheid troef dus op dat gebied maar tegelijkertijd was dit fenomeen ook best wel boeiend al konden we dat maar beter niet proberen uit te leggen aan de fietsers en arbeiders die er vandaag in de buitenlucht weer tegenaan moesten. Ook tijdens de avond en nacht veranderde er niet veel al werd de neerslag nu weer geleidelijk lichter terwijl we aan de noordwestelijke kant van de depressie kwamen te liggen. De pluviometers weren tegen middernacht al aangevuld tot 11,4  mm.