Flashback: 28 februari in het verleden

 Zaterdag, 28 februari 2015

(Nepal) Tijdens de nacht is er Cirrostratusbewolking binnengedreven die steeds dikker werd zodat we vanochtend reeds met Altostratus translucidus te maken kregen die voor een nogal sombere sfeer zorgde. Het bleef echter de hele dag zo met dezelfde bewolking waarbij we tijdens de tocht naar Pisang op ongeveer 2700 meter de sneeuwgrens bereiken. Tijdens de late namiddag ging de bewolking over in Altostratus opacus en zagen we de bergtoppen er geleidelijk in verdwijnen. In de verte leek de hemel te Pisang wat lichter te zijn. De avond verliep in bewolkte maar droge omstandigheden.

Zondag, 28 februari 2016

(Indonesie) De nieuwe dag begon met Cumulus congestus bewolking ter hoogte van Sri Lanka en daaruit ontwikkelden zich ook verschillende onweersbuien. Verderop naar het zuidoosten kregen we meestal Cumulus mediocris boven zee te zien en ontwikkeling van buien boven de landmassa's. Vanaf Sumatera was deze buienontwikkeling zo intens dat het hele luchtruim vol zat met dikke Cirrus densus bewolking, en dit leidde in Jakarta tot een wel te verwachten somber weertype tijdens de landing. De hogere luchtlagen zaten vol met eerdergenoemde Cirrus densus terwijl er veel Stratocumulus castellanus en stratiformis hing onderin. Er viel matige regen maar het was wel drukkend warm bij 26 graden en 100% vochtigheidsgraad. Bij de aansluitende vlucht naar Palangkaraya werd de Cirrus densus slechts langzaam dunner om dan plaats te maken voor een met dotjes Cumulus mediocris bespikkelde Javazee. Hier en daar hingen clusters met dezelfde wolken die uitgroeiden tot buien en er waren ook duidelijke wolkenbanden te zien van outflow uit afgestorven of verderop hangende buien. Boven het vasteland van Borneo waren de Cumulonimbi zeer talrijk en waren er overal dichte regenzuilen te zien. Dit zorgde voor duizelingwekkende uitzichten op massieve wolkentorens bij de landing. Toch was het in Palangkaraya warm, droog en rustig met een Gouden zonsondergang waarbij er dunne Cirrus densus bewolking hing. De onweersbuien waren van hieruit als dreigende aambeelden in de verte te zien. Tijdens de avond druppelde het lichtjes uit een afgestorven bui waarna het definitief droog en rustig bleef.

Dinsdag, 28 februari 2017

(Filipijnen) Naar de ochtend toe is het weer wat rustiger geworden, maar er hing veel Cirrus densus, Altostratus, Altocumulus en Cumulus. De zon werd dus met andere woorden een erg schaars item vandaag. Tegen de middag volgde er een buitje en daarna kwamen er bredere opklaringen met meer zonneschijn waarbij het wel erg drukkend ging aanvoelen. Bij de vlucht richting Cebu hing er vanaf Bohol echter opnieuw veel bewolking (Stratocumulus) en in Cebu was het zwaarbewolkt met slechts een paar kleine opklaringen. Tijdens de avond volgde daar nog een kort regenbuitje op waarna het definitief droog werd in nogal klamme en vrij warme omstandigheden. Er stond erg weinig wind in vergelijking met de voorbije dagen en het bleef tot diep in de nact rustig.

Woensdag, 28 februari 2018

 Het was opnieuw berekoud vanochtend met minima van -8,7 graden. De wind is afgezwakt waardoor het koudegevoel niettemin wat getemperd werd. Maar lang duurde dat niet want overdag stak de noordooster opnieuw op en tegen het einde van de namiddag leek het wel alsof we in een storm terecht waren gekomen. Bij de heersende temperaturen zorgde dit voor historisch lage gevoelstemperaturen. Er verschenen 3 Cumuluswolkjes en later doemde er sluierbewolking op vanuit het zuiden die geleidelijk het luchtruim veroverde al had de zon daar weinig problemen mee. Tijdens de avond bleef het guur en winderig met snel dalende temperaturen ondanks de opzettende bewolking. Warmer dan -2,2 graden werd het niet. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Donderdag, 28 februari 2019

 Er is tijdens de nacht bewolking binnengedreven die vooral uit Altocumulusvelden bestond. In het oosten was de lucht nog helder en meer naar het westen zagen we ook nog opklaringen. Een van de wolkenbanden was al dik genoeg om valstrepen te veroorzaken wat erg mooi oogde in het oranje schemerlicht. Aan de grond bleef het nog droog en de minima kwamen daar uit op 3,1 graden. De bewolking nam geleidelijk toe en er dreef een zone met Cirrostratus en Altostratus voorbij. Hoewel dit er op de satellietbeelden indrukwekkend uitzag, gebeurde er op de begane grond niet zoveel en bleef het bij wat lichte regen of motregen. De wind kwam uit het zuidwesten en was zwak tot matig. Daarna ontstonden er buiencomplexen boven het noorden van Frankrijk en deze konden nog tot over Malderen uitdijen tijdens de namiddag. De bewolking, koelere zeelucht en neerslag hielden het kwik aan de ketting, al was die met 13,4 graden nog vrij lang. Telkens er een buiencluster passeerde, hulde de hemel zich in egale grijstinten en tussen de buien kregen we chaotische wolkenluchten te zien met Cumulus, Stratus fractus, Stratocumulus en Cirrus densus. Het was vooral naar middernacht toe dat de buienactiviteit flink ging toenemen en het gros van het neerslagtotaal van 1,0 mm werd dan ook tijdens het laatste uur van het etmaal gemeten. 

Vrijdag, 28 februari 2020

 De sneeuwbuien werden tijdens de nacht steeds meer onderdrukt door warme lucht die op hoogte binnenstroomde. De opklaringen werden dus breder en dit liet het kwik dalen naar -0,9 graden. Waarschijnlijk is het op plaatsen met een overlevend sneeuwdek tot enkele graden vorst gekomen. Het duurde na zonsopgang niet lang of de lucht begon zich met de zachtwitte kleuren van Cirrostratus te vullen terwijl er hier en daar nog stapelwolkachtige structuren te zien waren. In een mum van tijd was dit Altostratus en de onvermijdelijke regen liet niet lang op zich wachten. Het werd een druilerige en sombere namiddag waarbij de warmere lucht die erin kwam een beetje troost kon brengen. Omstreeks 19H leek de warme sector gearriveerd te zijn en kregen we Stratus en Stratus fractus bewolking waaruit af en toe nog een spatje motregen viel. We bereikten nu pas de maxima van 8,0 graden maar het was wel vrij winderig. De regenzones hebben 4,1 mm in het bakje gebracht. 

Zondag, 28 februari 2021

 Het was vandaag eens omgekeerd en nu konden we in Malderen van helder en zonnig weer genieten terwijl de plaatsen die gisteren in de zon lagen met mist af te rekenen hadden. Het was frisjes met minima van -0,3 graden maar overdag kon het kwik reeds forse winst boeken onder de krachtige lentezon met 12,3 graden. De enige bewolking die er hing kwam van condensatiestrepen en de wind was nog steeds erg zwak. Deze is ondertussen meer naar noord-noordoostelijke richtingen geruimd. Op het einde van de namiddag koelde het wel snel af, de zon was nog lang niet onder eer dit merkbaar werd en natuurlijk zat de polaire oorsprong van de luchtsoort daar voor iets tussen. De zon ging weer in warme kleuren onder en het leek ook weer wat nevelig te worden in de vochtige en windstille atmosfeer. Neerslag was nog maar eens de grote afwezige met 0,0 mm als dagtotaal. 

Maandag, 28 februari 2022

Onder de open hemel is het zoals verwacht opnieuw flink kunnen afkoelen en we vonden het kwik dan ook terug in een erg belabberde toestand met -2,0 graden. Daarna was het dan aan de zon om orde op zaken te stellen en onze thermische achterstand weer in te halen. Er waren echter kapers op de kust want wie goed naar het westen keek kon daar al vroeg in de voormiddag een scherp begrensde zone van Cirrostratus spotten. Deze bewolking rukte verontrustend snel op en zeker op de satellietbeelden leek het alsof we spoedig met een betrokken weertype te maken zouden krijgen. Uiteindelijk bleek het echter mee te vallen want het was al een eind in de namiddag eer de eerste sluierwolkjes de zon wat afzwakten. Ondertussen was het bij weinig wind uit zuidoostelijke richtingen lenteachtig bij temperaturen die naar 14,4 graden stegen. De opkomst van de sluierwolken verliep erg moeizaam en uiteindelijk zorgden ze enkel voor een verfraaiing van de zonsondergang waarbij we weer fotogenieke beelden te zien kregen. De resterende opklaringen leken het pleit te winnen en tijdens de avond keken we weer tegen een heldere sterrenhemel aan waarin we slechts een enkele kleine band van Cirrus konden ontwaren in de duisternis. Het koelde snel af en hier en daar zorgde dit weer voor ijskristallen en het bijhorende krabwerk voor wie nu nog de baan op moest. Gelukkig lag de boel er wel droog bij met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 28 februari 2023

 De bewolking is ondanks de komst van brede opklaringen gisterenavond plots weer teruggekomen waardoor de dag grijs en somber startte. Het kwik is weer tot rond het vriespunt gestegen waar het helemaal in het begin van de nacht nog was afgekoeld naar de minima van -2,7 graden tijdens de laatste opklaringen. We keken nu tegen dichte Stratocumulus aan die in het zuidoosten lichter was. Daar bevonden zich wel nog opklaringen waardoor we kort na zonsopgang nog een fraaie oranje gloed konden zien in die richting. Op de satellietbeelden tekende zich een storing af die van noordoost naar zuidwest liep en even later was dat ook hetgene dat we vanop de begane grond konden zien toen de opklaringen ten zuidoosten daarvan weer naar het noordwesten konden oprukken. De bewolking was scherp begrensd en het werd in een klap zonovergoten waardoor we van het ene uiterste in het andere terecht kwamen. Na een half uurtje zou niemand nog gedacht hebben hoe somber en hopeloos het er daarvoor nog uitzag. Er was geen enkele bewolking meer te zien buiten nog wat Stratocumulus lenticularis in het westen en noordwesten. Tegen de middag ontstonden er enkele stapelwolkjes maar het stelde allemaal zo goed als niets meer voor. Ondanks de overvloedige en felle zonneschijn moesten we het echter weer met lage maxima van 5,8 graden doen en het ijs smolt overdag slechts gedeeltelijk. De noordoostelijke tot oostelijke wind bleef ook flink doorwaaien en ze voerde erg droge landlucht aan die verantwoordelijk was voor de erg lage dauwpunten. Helemaal op het einde van de namiddag zagen we in het zuidoosten wat Cirrus bewolking verschijnen maar verder dan dat kwam het niet. We gingen weer een ijzig koude avond in waarbij het ijs dat de dag is door gekomen al snel weer begon aan te groeien. De bewolking waarmee we vanmorgen te maken hadden heeft ondertussen niets meer kunnen veranderen aan het neerslagtotaal dat opnieuw 0,0 mm bedroeg. 

Woensdag, 28 februari 2024

De bewolking is tijdens de nacht weer weggetrokken en de hemel was blauw toen we er vanochtend onder ontwaakten. En onze handen en voeten ook, want het kwik heeft een flinke duik genomen naar 0,8 graden waarbij het her en der tot (grond) vorst kwam. Daarna kwam de zon er dan door om de boel weer te ontdooien en op te warmen, maar vanuit het westen zagen we Stratocumulusvelden en Stratusbewolking met hypersonische snelheid het luchtruim veroveren waardoor we in een flits weer met de ons zo vertrouwde somberheid opgezadeld werden. Eerst was de bewolking nog dun en hadden we er hoop in dat de zaak nog zou worden rechtgetrokken zoals gisteren eveneens gebeurde, maar daarna werd de bewolking dikker en waren we helemaal vertrokken voor kille en duistere somberheid. Tegen de middag werd het wolkendek dan toch weer dunner en ging deze over in Stratocumulus met Stratus fractus eronder en Altostratus translucidus erboven. Nog steeds een hele uitdaging voor de zon maar er was dan toch weer een stuk meer licht en zo kreeg het onderkoelde kwik dan toch nog een klein opwippertje naar 10,1 graden. Het bleef bij dit alles droog, ook tijdens dat moment van dikkere bewolking tijdens de voormiddag. Het feit dat de zuidwestelijke wind zwak was, hielp ook wat mee om nog een paar kruimeltjes van het lentegevoel te sparen. Tijdens de namiddag volgde dan de afstraffing en werd de bewolking weer dikker waardoor de zon grotendeels uit beeld verdween. Wel bleef het voorlopig nog droog en ook tijdens de avond was dit het geval. We eindigden met een neerslagtotaal van 0,2 mm.