Flashback: 5 februari in het verleden

 Donderdag, 5 februari 2015

Er zijn vanochtend opnieuw een aantal buien binnengedreven en deze zorgden af en toe voor wat lichte sneeuwval. Deze sneeuw bleef liggen bij minima van -4,4 graden en een goed bevroren ondergrond, maar de hoeveelheden waren verwaarloosbaar zodat er nauwelijks wat van een sneeuwdek te merken viel. De wind kwam nog steeds uit het noorden en het grootste deel van de bewolking die de helft van het luchtruim bedekte bestond uit Stratocumulus waar hier en daar Cumulus zat ingebed en natuurlijk ook de buienwolken die voor de sneeuw verantwoordelijk waren. De buienactiviteit bleef er het grootste deel van de dag inzitten, maar zoals bij dit weertype wel kon verwacht worden werden niet alle plaatsen gelijk bedeeld met de witte producten. Zo bleek er op het einde van de namiddag tussen Kapelle op den bos en Mechelen bijna drie centimeter sneeuw te liggen terwijl dat in Malderen amper één centimeter was. Sneeuw die slechts gedeeltelijk is weggesmolten bij maxima van slechts 2,3 graden. Het werd weer droog tijdens de avond en er volgde een mooie zonsondergang die door het wit gepoederde winterlandschap extra cachet kreeg. Daarna koelde het snel verder af en werd er massaal ijs gevormd door de vrij krachtige noordoostenwind die ook 's avonds niet ging liggen. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,3 mm.

Vrijdag, 5 februari 2016

Een dikke laag Stratus bewolking heeft zich tijdens de nacht weer over ons meester kunnen maken waardoor de dag somber startte. De atmosfeer eronder was erg nevelig en na een tijdje leek het alsof de nevel overging in zeer kleine motregendruppeltjes die geleidelijk dikker werden. Dit werd gevolgd door perioden van motregen en regen welke voor een groot deel van de voormiddag aanhielden. Dit alles leek bij een warmtefront te horen, en er werd geleidelijk zachtere lucht aangevoerd waardoor de minima reeds 's ochtends vroeg bereikt werden met 5,3 graden terwijl de maxima vrij laat werden opgetekend met 11,2 graden. Na de middag werd het droger en zagen we de bewolking overgaan in Altostratus waar veel Stratus fractus onder hing. De zon kregen we echter niet te zien. De wind kwam meestal uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen en was goed voelbaar zonder dat het echter tot stormachtige toestanden kwam. Tijdens de avond kregen we terug een aantal vlaagjes van motregen te verwerken, en deze gingen geleidelijk over in intensere regenval die in de loop van de nacht bleef aanhouden. Tegen middernacht had dit het neerslagtotaal reeds aangevuld tot 0,4 mm.

Zondag, 5 februari 2017

De depressie die de regen gisteren veroorzaakte, ondervond tijdens de nacht navigatieproblemen door het aansterkende bolwerk van hogedruk boven Scandinavië waardoor het ding begon rond te tollen en verzwakte. Hierdoor raakten we erg moeilijk van diens bewolking af en waren we er als zonneklopper weer aan voor de moeite. Het afstervingsproces ging natuurlijk met enkele stuiptrekkingen gepaard waardoor we het af en toe nog lichtjes zagen regenen of motregenen. Kortom een erg saai, troosteloos en kil weertype waarbij het ook nog eens opvallend kalm was met een nauwelijks voelbare zuidoostelijke wind die verder naar oost- zuidoostelijke richtingen kromp. Hierdoor werd er ook koelere lucht aangevoerd, maar met minima van 4,1 graden en maxima van 7,8 graden was de overgang naar een winters weertype ook vandaag nog niet zichtbaar ondanks de adrenalinestimulerende setting voor de schaatsers onder ons die nu op de weerkaart zichtbaar was. Tijdens de namiddag veranderde er weinig aan het troosteloze weertype en ook tijdens de avond was het rustig, kil betrokken en druilerig met af en toe lichte regen of motregen. Hoewel het overdag nauwelijks droog is geweest, is het dagtotaal door de zwakke neerslag op 0,4 mm blijven steken.

Maandag, 5 februari 2018

Tijdens het tweede deel van de nacht is het dan toch nog opgeklaard en bij een afgezwakte wind is het een graadje gaan vriezen. Toch werd er al opvallend veel ijs en rijp gevormd doordat de wind nog niet helemaal is gaan liggen en er dus een versnelde bevriezing plaatsvond. Bij het eerste ochtendgloren zagen we Stratus fractus wolken binnendrijven waardoor de zon nog een flinke uitdaging aangeboden kreeg. De wind kwam nog steeds uit het noordoosten al was ze niet meer zo brutaal als gisteren. Overdag losten de wolkenflarden op en kon de zon voor het eerst sinds een eeuwigheid weer voluit gaan. Al bleven grote delen van Nederland nog kreunen en zuchten onder een dik Stratocumulusdek dat in het noorden zelfs niet meer is opgetrokken. Het kwik steeg naar 3,6 graden maar op schaduwrijke plaatsen was heel de dag door rijp en ijs te zien door de negatieve dauwpunten. Tijdens de avond doken de temperaturen snel naar beneden en werd de ijsvorming algemeen. We bereikten ook nu pas de minima van -1,9 graden terwijl we de dag afsloten met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 5 februari 2019

 We bevonden ons vanmorgen aan de achterkant van de regenzone waar opklaringen hun opwachting maakten. Maar de lucht was zwanger van het vocht waardoor er veel Stratus fractus ontstond waardoor de zon slechts sporadisch kon doorbreken. De wolken hingen laag en daarin was een vrij sterke westelijke stroming te zien al stond er op de begane grond niet zoveel wind. Halverwege de namiddag begon een volgende regenzone in de atmosfeer te roeren waardoor de Stratusbewolking oploste en het tijdelijk erg zonnig werd. Bij maxima van 6,9 graden zorgde dit eventjes voor een erg vriendelijk weertype. In de hogere luchtlagen waren ondertussen de eerste Cirruspluimen van die regenzone te zien en na een uurtje dreven er terug velden Stratus fractus langs die voor een mooi uitzicht zorgden in combinatie met de resterende opklaringen. Tot het weer helemaal betrokken was natuurlijk. Na zonsondergang klaarde het weer op en in combinatie met de afzwakkende wind zorgde dit voor een snelle afkoeling waardoor we de minima van 1,7 graden nu pas bereikten. Of het tot vorst (in de hut) zal komen is nog af te wachten gezien de opdringende regenzone. Gedruppel uit de storing afgelopen nacht en wat condensvorming tijdens deze avond zorgde voor een neerslagtotaal van 0,1 mm. 

Woensdag, 5 februari 2020

 Na middernacht is er vrijwel geen neerslag meer gevallen en hebben de opklaringen die gisteren al boven Nederland hingen ons goed en wel kunnen bereiken. Maar ondertussen viel de wind weg en de stagnerende poollucht was natuurlijk een ideaal recept om ons in een witberijpte wereld te laten ontwaken en dit bij minima van -0,7 graden. Overdag kwam de zon er weer bij om ons op te warmen maar we moesten weer vlug zijn want er dreef Stratocumulus binnen en hoewel deze er aanvankelijk fraai uitzag met regelmatige patronen erin, werd het steeds somberder. Het daglicht dat door de wolken viel werd zwakker en tegen de late namiddag was het weer een mistroostige winterwereld waar we tegenaan keken. Deze warmde nog op tot 7,0 graden terwijl er een zwakke noordwestenwind stond. De bewolking kon een nieuwe afkoeling tijdens de avond verhinderen en voor het eerst konden we nu luisteren naar een uitbundig orkest van talloze merels die toch wel aangeven dat de lente stilaan om het hoekje komt kijken. Hierdoor konden we de doosjes Prozac dan toch nog in de kast laten liggen en het bleef ook nog eens droog waardoor we van dit alles ook in de buienlucht konden genieten. Het dagtotaal is op 0,0 mm uitgekomen. 

Vrijdag, 5 februari 2021

We bevonden ons net op de rand van een regenzone die oost- zuidoost van Malderen lag. De bewolking bestond hierdoor uit Altostratus terwijl er in het westen en noordwesten opklaringen te zien waren. Het was droog maar de storing bleef de hele tijd ter plaatse zwalpen waardoor we steeds met Cirrostratus, Altostratus en soms ook Stratocumulusvelden te maken kregen. Hoe dan ook wist de zon zich regelmatig een weg te banen doorheen deze wolkenvelden die zeker naar de middag toe minder aaneengesloten werden. Het werd dus ook vandaag weer aangenaam winterweer met lentetrekjes en de temperaturen tussen 5,8 en 10,9 graden deden daar zeker geen afbreuk aan. Na de middag kwam de nadruk meer te liggen op losse Stratus fractus flarden die het van de sluierbewolking leken te willen overnemen. Ook hier wist de zon zich nog doorheen te wringen maar tegen de avond begon het dan toch weer overwegend somber te worden. Neerslag viel er niet of amper en het dagtotaal bleef dan ook beperkt tot 0,0 mm. 

Zaterdag, 5 februari 2022

Tussen twee regenzones in konden we vandaag weer herademen in vriendelijke en zonnige condities die aan lente deden denken. Het licht was al een stuk intenser en de hemel werd opgesierd met wat ijle vederwolken, condensatiestrepen en veldjes Cirrostratus. Wel stond er nog erg veel wind en dit zorgde ervoor dat de minima nog vrij hoog bleven met 1,3 graden ondanks de open hemel. Nog voor de middag zagen we plots wolkenflardjes ontstaan en het waren deze die de nog steeds krachtige stroming zichtbaar maakten door de enorme snelheid waarmee ze langs dreven. Ze werden steeds talrijker en groter en vanuit het westen dreven later ook Stratocumulusveldjes binnen die heel dun waren en op Altocumulus leken. Boven de wolkenflarden die meer en meer op Cumulus gingen lijken begonnen er ook lenticulariswolkjes te ontstaan die aangaven dat er wat op til is. Na de middag kwam de zon in moeilijkheden en dit was vooral door toedoen van de wolkenflarden die nu zo dicht op elkaar zaten dat er bijna van een gesloten Stratusveld kon gesproken worden. Slechts hier en daar waren er nog blauwe stukjes te zien. Door de vrij krachtige westenwind voelden de maxima van 9,0 graden meteen een stuk frisser aan nu de zon het weer liet afweten. Later in de namiddag werden de opklaringen weer breder maar vanuit het noord- noordwesten kwam Cirrostratusbewolking opzetten die aan een opvallend hoge snelheid het luchtruim veroverde. In een mum van tijd was het volledige uitspansel ermee bedekt en was deze bewolking reeds overgegaan in een grijze waas van Altostratus. Er bleef nog een deel van de wolkenflarden over die ongeveer 2/8 van het luchtruim bedekten. Wie dacht dat we het vandaag nog droog zouden kunnen houden kwam bedrogen uit want het ging nu ontzettend snel en een dik uur na het invallen van de duisternis was het alweer volop aan het regenen terwijl de wind geleidelijk verder aantrok. Tegen middernacht was er reeds 0,1 mm gevallen. 

Zondag, 5 februari 2023

We kwamen vandaag in koelere lucht terecht wat gepaard ging met een opener weertype maar ook lagere temperaturen. De maxima werden dan ook al erg vroeg bereikt met 8,9 graden. Wie zich aan zonovergoten toestanden verwachtte in deze nieuwe luchtsoort kwam overigens bedrogen uit want er werd massaal een soort van Cumulus fractus gevormd die zodanig dicht op elkaar zat dat de zon maar heel af en toe tevoorschijn kwam, en telkens voor minder dan een minuut per zonnig moment dat ons nog gegund was. Er stond ook nog eens een erg temperamentvolle noord- noordwestelijke wind die verder naar het noorden ruimde en voor een erg guur gevoel zorgde waardoor het niet meteen een pretje was op buiten te vertoeven ondanks het droge weertype. Het was wachten tot de late namiddag toen de opklaringen breder werden en de wolkenflardjes begonnen op te lossen. De zon kregen het dan el voor het zeggen al was er niet veel tijd meer om van haar verwarmende stralen te kunnen genieten. Oorzaak van deze opklaringen was wellicht de Cirrostratus en Altocumulus bewolking die later in het noorden verscheen en mogelijk gepaard ging met advectiestromingen die deze bewolking liet oplossen. Het wegvallen van de thermiek kan er ook in meegespeeld hebben daar de bewolking deels cumuliform van aard was. Hoe dan ook, de omstandigheden leenden zich nu voor een snelle afkoeling want de wind viel nu ook weg en de onderste luchtlagen konden dus versneld afkoelen. De kans is dus groot dat we morgen in een berijpte wereld zullen ontwaken. Voor middernacht was alles nog vloeibaar en dus ook in de 0,6 mm aanwijzende pluviometer al scheelden het niet veel met de minima van 4,0 graden doe rond middernacht bereikt werden.

Maandag, 5 februari 2024

 De wind is tijdens de nacht verder aangewakkerd waardoor het er vanochtend stormachtig en ruig aan toe ging. Gelukkig was het nog steeds zacht waardoor het niet al te guur aanvoelde. Tijdens de nacht is het ook nu niet kouder dan 8,2 graden geworden en overdag liep het kwik verder op naar maxima van 10,4 graden. Voor zij die de somberheid en duisternis van de voorbije dagen moe zijn, was er ruimte om wat te herademen en onze zonnebatterijen weer op te laden door toedoen van opklaringen die tijdens de voormiddag binnendreven. Maar het ging er allemaal spaarzaam aan toe want de bewolking bleef overheersen en als de zon er doorbrak duurde dat meestal niet langer dan 15 tot 20 seconden. Een flinke verbetering tegenover het afgelopen weekend maar dus nog lang niet genoeg om de klagers onder ons het zwijgen op te leggen. Tijdens de namiddag klonken deze zelfs nog enkele decibels luider toen de bewolking zich weer sloot en het terug even grijs en somber werd. We hielden het wel nog droog en konden zo tijdens de al even bewolkte avond afsluiten met een dagtotaal van 0,0 mm.