Dinsdag, 11 maart 2025

 Dinsdag, 11 maart 2025

 Het koufront dat een onverbiddelijk einde maakte aan de vroege zomerse perikelen, heeft ons tijdens de nacht kunnen bereiken en ging gepaard met veel Stratusbewolking. Het enige letterlijk positieve dat de storing met zich meebracht, was zachtere ochtendminima van een viertal graden al vroor het aan de grond toch nog een graadje. Onder de betrokken hemel kon het immers niet zo vlot afkoelen. De wolkenband werd echter afgeremd door de

storing die zich ten zuiden van ons bevond (en gisteren voor die fraaie Altocumulusvelden zorgde) waardoor het een soort van weerkundige verkeersopstopping werd boven onze hoofden. Het bleef daardoor grijs, somber en door de aankomst van de polaire luchtsoort kil. Veel structuur of contrast was er ook niet meer te zien in de wolken en het leek dus als twee druppels water op de grijze en saaie episodes die we afgelopen winter zo vaak hebben gezien. Het koufront was ondanks de scherpe temperatuur contrasten erg verzwakt en er viel zo goed als geen neerslag uit. Na de middag zorgde thermiek door indirecte zonnestraling ervoor dat er wat meer kleurverschillen (lees: grijstinten) zichtbaar werden. Ook de koufront- natuur van deze storing zorgde ervoor dat we afwisselend dikkere en dunnere bewolking over ons heen kregen waardoor de grijstinten

eveneens wat varieerden. Het leek dikwijls alsof de zon zou gaan doorbreken terwijl dat niet gebeurde. Toch niet voor de late namiddag toen we dan toch een overgang naar Stratocumulus en Stratus fractus zagen die ruimte liet voor wat vluchtige zonnestraaltjes in een nevelig aandoende atmosfeer met geelachtig bruine kleurtinten erin. Meer dan een negental minuutjes zonneschijn leverde dit niet meer op en samen met de op 8,1 graden gestrande maxima zorgde dit terug voor een winters gevoel. De opklaringen arriveerden pas goed en wel toen het al bijna helemaal donker was en in de allerlaatste schemering konden we nu wel mooie heldere luchten zien waarin zich fraaie stapelwolken aftekenden door de gestoorde zeelucht waar we nu in terecht kwamen (maartse buien). Voorlopig bleef het hier echter droog, we konden opnieuw 0,0 mm bijschrijven als dagtotaal. Door de brede opklaringen koelde het nu snel af en we kwamen tegen middernacht op 1,3 graden uit wat de minima werden. Aan de grond vroor het toen reeds flink met -3,0 graden.