Flashback: 1 maart in het verleden

Zondag, 1 maart 2015

(Nepal) De bewolking is tijdens de nacht verder aangedikt waardoor het tijdens de ochtend lichtjes is gaan sneeuwen. De sneeuwval werd langzaam maar zeker intenser bij de tocht naar Manang en er zat geen enkel droog moment tussen. Na de middag was er sprake van zware sneeuwval en kwam het tijdelijk tot onweer terwijl er door de enorme hoeveelheden sneeuw verschillende lawines ontstonden. Tijdens de late namiddag stak er een krachtige wind op waardoor het noodweer de uitstraling van een echte sneeuwstorm kreeg, en de hoeveelheden waren dan ook niet min met op het einde van de avond reeds een meter verse sneeuw. De storm bleef ook na middernacht verder woeden in Manang. 

Dinsdag, 1 maart 2016

(Indonesië) tijdens de late nacht of vroege ochtend hebben er zich talloze Cumulus fractus wolken gevormd en er hing ook veel Stratocumulus. Een sombere start dus maar het was erg zwoel bij temperaturen die niet onder de 27,2 graden zakten. Tijdens de voormiddag begonnen de wolkenflarden op te lossen en maakten ze plaats voor Cumulus mediocris wolkjes terwijl er ook Altocumulus floccus en castellanus te zien was. De stapelwolken werden steeds minder talrijk maar degenen die overbleven werden wel steeds groter en het duurde niet lang of de eerste aambeelden werden zichtbaar. Tussendoor scheen de zon aanvankelijk overvloedig wat bij een met vocht verzadigde lucht met een verzengende hitte gepaard ging. Een eerste onweersbui passeerde ten oosten van Palangkaraya maar bracht nauwelijks ontladingen voort en loste weer gedeeltelijk op. Vanuit het noorden kwam een veel actiever systeem opzetten met veel onweer op maar de bijhorende regen bereikte ons niet op wat licht gedruppel na. Wel kwamen we in een krachtig windveld terecht dat tijdelijk heerlijke koelte bracht. De bui loste op en het hield op met donderen en bliksemen, zij het dat er terug nieuwe activiteit op kwam na zonsondergang met opnieuw vele ontladingen. Een paar uur later begon het dan aan een matige intensiteit te regenen waarbij we aanvankelijk regelmatig weerlicht konden zien, doch geleidelijk ging dit over in gewone regen met steeds minder weerlicht. De rest van de avond verliep in druilerige omstandigheden. 

Woensdag, 1 maart 2017 

 (Filipijnen) De bewolking is tijdens de nacht weer helemaal opgelost waardoor de dag helder en zonnig begon met slechts wat Cumulus fractus bewolking. Deze ontwikkelde zich snel tot Cumulus mediocris waardoor we typische Hollandse zomerluchten te zien kregen. Maar dan wel met atypische temperaturen die voor Cebu natuurlijk wel typisch waren met 32 graden. Er stond weinig wind en het beetje zucht dat er voelbaar was kwam uit oostelijke richtingen. Tijdens de namiddag groeiden die Cumuluswolken erg fors uit maar het bleef droog. Tegen de avond losten de stapelwolken op maar ze maakten daarbij plaats voor Cirrus densus en Cumulonimbus bewolking die voor een prachtig kleurenpalet zorgde bij zonsondergang. Maar ondanks het onstabiele uiterlijk van de hemel bleef het droog en rustig voor de rest van de avond. 

Donderdag, 1 maart 2018 

Langzaam maar zeker drongen wolkenbanden zich op naar het noorden waardoor de hemel steeds verder versluierd raakte. Tussendoor waren er echter nog gordels met opklaringen waardoor we achter glas nog een beetje zonnewarmte konden meepikken. De bewolking bestond uit velden Stratocumulus, Altocumulus en de bovenliggende Cirrostratus en Altostratus. Maar het waren niet de wolken die het winterweer maakten, maar juist de wind die zeer brutaal tekeer ging en flink de competitie wist aan te gaan met vele herfststormen die je net uit het zuidwesten zou verwachten. Maar nu dus met een oostenwind die de gevoelstemperaturen deed dalen tot dichtbij -20 graden en dit terwijl de echte temperaturen ook al aan de frisse kant waren met -6,9 tot 0,7 graden. Tijdens de eerste helft van de namiddag kwam de zon meer op de voorgrond maar daarna nam de bewolking terug toe. De wind zwakte tijdens de avond een tikkeltje af maar ook dan konden we het nog zonder veel overdrijven stormweer noemen. Met een dagtotaal van 0,0 mm bleef het echter droog. 

Vrijdag, 1 maart 2019

 Na een doorweekte buiennacht zag het er vanochtend herfstachtig uit met Stratusbewolking in een nevelige en bijna windstille atmosfeer. Er viel ook motregen en het had dus alles weg van een hopeloos sombere en miezerige herfstdag waarbij enkel het opwekkende gezang van de vogeltjes de overbelaste psychiatrische centra nog wat kon ontlasten. Tijdens de voormiddag volgden er een aantal perioden van lichte regen en motregen terwijl het daarna droger werd. De laaghangende Stratuswolken bleven echter een constante en het was dus zeker geen meteorologische lente die in stijl werd geopend. Al deed het kwik wel een poging om het blazoen van die lente nog een beetje ongehavend te laten met minima van 6,1 graden en maxima van 9,1 graden. Kort voor zonsondergang kregen we wat dunnere Stratocumulusbewolking te zien met blauwe stukken ertussen al hadden de zonnekloppers daar geen boodschap aan (al hebben ze wel al een grote gehad afgelopen week). Het neerslagtotaal is op 4,5 mm uitgekomen. 

Zondag, 1 maart 2020

 Net als de voorbije dagen begon het luchtruim weer vol te lopen met Cirrostratus op nadering van een regenzone. Het is tot 5,3 graden afgekoeld. Dit ging gepaard met veel wind en het duurde niet lang of we zaten al in de regen. Doch na nog geen 15 minuten was het weer droog en kregen we redelijk onverwacht vriendelijk lenteweer aangeboden. Waarschijnlijk betrof het een zwak warmtefrontje dat door de strakke west-zuidwestenwind meteen voorbij was. Er hingen nu stapelwolken die uit een vormeloze massa wolkenflarden zijn ontstaan en het warmde op tot 11,1 graden. In het zuiden was een scherp begrensde laag Cirrostratus te zien en deze begon geleidelijk onze kant op te komen. Maar de regenzone die daaraan verbonden was, week af naar het oosten waardoor er van de voorspelde zware regenval niks in huis kwam. We keken de hele tijd aan tegen Altostratus en er was meestal nog een waterzonnetje door te zien. Later op de avond klaarde het vanuit het noordwesten zelfs weer op en uiteindelijk bleef het neerslagtotaal beperkt tot 0,0 mm van de kortdurende regenzone tijdens de voormiddag.

Maandag, 1 maart 2021

 We maakten vandaag een erg mistige start waarbij de laaghangende bewolking de minima wat op peil wist te houden met 0,1 graden. De mist hield enkele uren aan waarbij ze overging in Stratus. Maar deze ging op haar beurt over in Stratus en vervolgens loste de grijze soep erg snel op. Het werd weer een fraaie lentedag waarbij we wel weer een opvallend nevelige en heiige atmosfeer zagen met fletse, blauwe kleuren. De zon probeerde haar best te doen om de door de mist opgelopen achterstand in te halen en met een noordoostelijk briesje erbij tikten we nog 11,1 graden aan. Het ging wel erg snel afkoelen en reeds ruim voor zonsondergang was het al nodig om een dikke pullover aan te trekken voor zij die buiten in de zon wilden zitten. Er ontstond weer wat nevel en er volgde een fraaie, warm getinte zonsondergang waarna we in de koele avondlucht het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden. 

Dinsdag, 1 maart 2022

De regenzone die gisteren al de eerste wolkenvelden over ons heeft uitgestuurd, is verder opgerukt naar het oosten waardoor de dag met veel bewolking startte. Er waren ook nog wat opklaringen zodat we nog wat zonneschijn konden meepikken voor het helemaal ging overtrekken, en dit zorgde ook weer voor een fraaie  lavalucht  toen de oprukkende bewolking door de opkomende zon werd aangeschenen. Dat gebeurde met dikke Altostratus waaronder Altocumulus hing waar hier en daar ook castellanus onder te zien was. Kortom, de typische setup van een onweerssituatie in de zomer. Nu kondigden de wolken enkel  wat regen aan, al was die op sommige plaatsen nog best intens voor een zwakke, uitstervende regenzone. In Malderen was de neerslag overigens niet meetbaar en vonden we dus 0,0 mm in de pluviometer toen de laatste druppels gevallen waren. Tijdens de namiddag klaarde het al snel weer op en kregen we de zon weer te zien doorheen Cirrostratus bewolking. Maar vanuit het westen kwam er al snel weer dikkere Altostratus opzetten zodat het grootste deel van de dag alsnog grijs is verlopen. Nadat we de maxima van 10,8 graden hadden opgetekend koelde het vertraagd af door die bewolking die overigens nog een  klein gaatje open liet om een mooie zonsondergang toe te laten. Het bleef op een enkele druppel op het einde van de namiddag na droog en de minima van 0,8 graden vanochtend werden niet meer scherp gesteld. 

Woensdag, 1 maart 2023

 Deze keer is er geen enkele bewolking meer verschenen op een paar veldjes Cirrus na en het was dan ook geen wonder dat we terug erg laag zijn gegaan met minima van -3.6 graden. Een nog steeds erg prominente noordoostelijke wind heeft het effect van de vorst en dus de ijsvorming opnieuw versterkt. Overdag ging het koude, schrale maar zonovergoten weer verder en nu was er op geen enkel moment enige bewolking te zien op een paar plukjes ijle Cirrus na. Achter glas leek het wel zomer, een krachtige en ijzig koude noordoostenwind zorgde ervoor dat het bij maxima van 7.4 graden zeker in de schaduw diep winter leek. Dat wintergevoel versterkte nog tijdens de avond toen het kwik andermaal onderuit ging en het ook in thermometerhut weer ging vriezen. Want zonder bewolking had de nachtelijke uitstraling natuurlijk vrij spel. En konden we ook geen neerslag verwachten zodat we het terug bij 0,0 mm hielden als dagtotaal. 

Vrijdag, 1 maart 2024

 Tijdens de nacht is het tot onze verrassing volledig opgeklaard bij minima van 4,8 graden. Er was geen enkel wolkje meer te zien en het leek het begin van een zonovergoten eerste lentedag te zijn. Maar het duurde niet lang of er dreef Stratus fractus bewolking binnen vanuit het west- zuidwesten en door de krachtige dito wind was die ook meteen bij ons. Hoewel de bewolking niet echt aaneengesloten was, zaten de flarden erg dicht op elkaar en kwam de zon er bijna niet meer door. Pas kort voor de middag klaarde het weer op en konden we even van een knipoogje van de lente genieten in een overwegend blauwe hemel waarin de resterende wolkenflarden een onschuldig Cumulusachtig uiterlijk kregen. Het warmde daarbij nog op tot 10.4 graden. Vanuit het zuidwesten kwam er echter een volgende regenzone aangezeild en die was eveneens al binnen het uur nadat we de eerste Cirruswolken spotten al bij ons. Het begon te druppelen en de neerslag werd snel intenser maar kort daarna werd deze juist weer lichter doordat de storing kennelijk veel activiteit verloor bij haar nadering. We keken tegen Altostratusbewolking aan waaruit het geregeld lichtjes druppelde maar ook niet meer dan dat. Er dreven ook wat Stratocumulusbanken en later ook terug Stratus fractus wolken onder deze gesluierde laag waarin af en toe nog een waterzonnetje te zien was. Helemaal op het einde van de namiddag verschenen er opklaringen en zagen we de bewolking meer Cumuliform worden. De luchten kleurden daarin weer diepblauw maar er waren ook buienlijnen aanwezig tussen die opklaringen. Eentje daarvan naderde ons omstreeks 17H met dichte regengordijnen doch plots zwaaide deze weer terug naar het noordwesten en zo hielden we het in Malderen dan toch nog droog. Daarna kwamen er meer buienlijnen voorbij maar de meesten troken eveneens ten westen van ons langs of net ver ten oosten. Zo bleven we alsnog buiten bereik van de grootste neerslaghoeveelheden, het totaal bleef in Malderen beperkt tot 4.8 mm.