Flashback: 10 maart in het verleden

 

Dinsdag, 10 maart 2015

(Nepal) Er hingen vanochtend slechts wat Cirruswolken en het warmde snel op onder een loden tropenzon. Na een tijdje werden er Cumuluswolken gevormd in de bergen maar verdere gevolgen bleven overal uit. De terugkeer naar Kathmandu verliep in drukkend warme omstandigheden en de stad zelf was ondertussen weer in een stofwolk van smog en ander vuil veranderd waarin het zicht soms slechts een paar honderd meter bedroeg. In tegenstelling tot Rupa Tal koelde het erg snel af na zonsondergang al was het minder koud dan twee weken eerder op deze locatie. Buiten de stof en rookwolken bleef het helder.

Donderdag, 10 maart 2016

(Indonesië) Er hing terug veel Cumulus fractus en Stratus fractus bewolking. Net als we hier de voorbije paar weken al vaak gezien hebben werden de stapelwolken kleiner in aantal waarbij ze afzonderlijk groter werden. Daarna bleven ze terug constant van grootte (Cumulus mediocris) en waren er in de verte hier en daar volwassen onweerscomplexen te zien. Op weg naar afgelegen dorpen noord van Palangkaraya zagen we vooral verandering in de temperatuur, er hing namelijk al snel een loden hitte bij zeer vochtige omstandigheden. Tijdens de avond losten de Cumuluswolken deels op, maar zagen we hier en daar nieuwe stapelwolken ontstaan die een smalle basis hadden en zeer uitgesproken vertikale ontwikkelig. Na zonsondergang zagen we het af en toe bliksemen maar toch speelden we het hier voor elkaar om er nog eens een droge dag uit te halen.

Vrijdag, 10 maart 2017

Het is tijdens de nacht zo goed als helder gebleven en bij minima van 3,6 graden troffen we aan de grond redelijk wat ijs en rijp aan. De lucht kleurde diepblauw na zonsopgang en er was vooral in het oosten Cirrus en Cirrostratus te zien wat in combinatie met de nevelbanken en witberijpte velden voor een schitterend plaatje zorgde. In de loop van de voormiddag werden er weer wat Cumulus fractus wolkjes gevormd maar verdere ontwikkeling tot buien werd belemmerd door het binnenstromen van warmere lucht op hoogte die de boel stabiliseerde. Dit vertaalde zich wel in het binnendrijven van Cirrus in allerlei vormen en maten, vergezeld door Altocumulusvelden waar de zon af en toe achter wegdook. Het was vrij rustig met een zwak westelijk briesje en we haalden maxima van 14,1 graden. De Cumuluswolken losten geleidelijk weer op en tijdens de avond was het vooral Altocumulus, Cirrus, Cirrostratus en Altostratus bewolking die voor een mooi wolkendisplay zorgden bij zonsondergang. De avond verliep dan weer in rustige, droge en halfbewolkte omstandigheden en voor de verandering konden we nog eens een droog neerslagtotaal van 0,0 mm optekenen om de dag mee af te sluiten. 

Zaterdag, 10 maart 2018

 We zijn in zeer zachte subtropische lucht terecht gekomen waardoor de minima van 9,3 graden al vroeg bereikt werden. De bewolking bestond uit Cirrostratus, en deze was erg dik waarbij er in het zuiden reeds Altostratus en Altocumulus te zien was. Het was overigens geen egale bewolking maar een vezelachtig kluwen dat er best wel fraai uitzag (fibratus). Maar het was wel een teleurstelling voor degenen die een zonovergoten lentedag verwachtten bij de voorspelde temperaturen. En dat was nog maar het begin van de ellende voor deze mensen want vanuit het zuidwesten kwam er al snel pannus bewolking opzetten en halverwege de namiddag was de bewolking dik genoeg om voor regen te zorgen. In Nederland werd ook onweer waargenomen. Het deed allemaal zomers aan want het voelde klam en broeierig aan met maxima van 13,9 graden en bijna geen wind (zuidelijke stroming). Tegen de avond volgden enkele droge perioden maar er waren ook buien actief. Na zonsondergang kwamen we in een gebied met opklaringen terecht aan de voorzijde van een gebied met zeer intense neerslag volgens de radar. Deze bereikte ons rond middernacht en het deel dat vandaag nog viel was waarschijnlijk terug ongeveer 2 mm. 

Zondag, 10 maart 2019

 Na een rustige en bijna windstille nacht kregen we vanochtend met een aantal regenbuien te maken. De voormiddag verliep dan weer grijs en regenachtig bij een ietwat aangewakkerde zuidwestenwind. Het was wachten tot kort voor de middag toen het opklaarde, met een vriendelijke zomerlucht vol mooiweerswolkjes. Maar het zag er allemaal bedrieglijk onschuldig uit en het was pas toen we door die mooiweerslucht dakpannen, golfplaten, bomen en carports zagen vliegen dat het duidelijk werd dat we middenin een zeer zware voorjaarsstorm waren terechtgekomen. Wie zich buiten waagde kon zich aan nog meer rondvliegend puin verwachten aan de luide knallen van metaalplaten die de omgeving lieten opschrikken. Het puin werd aanvankelijk vanuit het zuidwesten onze richting uit geslingerd maar later kwam er meer een westcomponent in waarbij opeens veel koelere lucht binnenstroomde. De windruiming kwam net op tijd om een losgesprongen telefoonkabel net naast het weerstation te laten belanden en daarna werd het opeens een stuk rustiger. De maxima waren net bereikt met 12,1 graden en de afkoeling ging gepaard met een aantal forse buienlijnen die voor stortregen en wat hagel zorgden. Het kwik dook meteen naar de uiteindelijke minima van 4,3 graden en plaatselijk werd zowaar smeltende sneeuw waargenomen. Tijdens de avond volgden er meer buien die geleidelijk aan ook in Malderen een winters karakter kregen. Het neerslagtotaal kwam uit op 13,9 mm al ligt het in werkelijkheid wat lager daar de pluviometer tijdens de storm in de vijver is beland. 

Dinsdag, 10 maart 2020

 De regenzone heeft tijdens de nacht erg vlot het land weten te veroveren, en op sommige momenten viel het er goed uit. Dit alles ging gepaard met een stevige west- zuidwestenwind en deze voerde zachte zeelucht aan. Samen met de bewolking hield dit de minima op peil met 7,4 graden. De wind zwakte tegen de middag wat af en de regen werd ook lichter terwijl de bewolking vanuit het westen dunner werd. Deze bestond uit Stratus en Stratus fractus waarboven tijdens de voormiddag waarschijnlijk een flinke laag Nimbostratus heeft gehangen. Het kwik krabbelde omhoog naar 13,3 graden en tijdens de namiddag werd het een tijdlang droog waarbij het wel betrokken bleef met Stratus. Desondanks bleef er een krachtige zuidwestenwind staan en na een paar uur werd de bewolking weer dikker vanuit het westen waarop terug perioden van lichte regen en motregen volgden. Tijdens de avond kregen we een gelijkaardig weertype en het neerslagtotaal werd met mondjesmaat verder aangevuld tot 14,9 mm.

Woensdag, 10 maart 2021

 Het luchtruim is al flink vol gelopen met bewolking tijdens de nacht waardoor de dag een grijze en kille start maakte. Er stond storm op het programma maar de regenzones die met deze voorjaarsstorm verbonden waren, namen er rustig hun tijd voor om richting Malderen te slenteren. Het windveld was er al eerder en er stond reeds tijdens de voormiddag een erg strakke zuidwestenwind. Bij de temperaturen die nog naar 2,6 graden konden zakken voelde dit erg guur aan. Vroege vogels onder ons konden zich wel verwarmen aan een vurige zonsopgang waarvan her en der gewag werd gemaakt. De bewolking die ons vervolgens vergezelde was Altostratus waarin het grootste deel van de tijd een waterzonnetje te zien was. Rond de middag ging deze tijdelijk over in Cirrostratus en er dreven ook steeds losse wolkenflarden (pannus) onder. Uit deze wolkenflarden ontstonden in de loop van de dag buien maar zoals het bij een klassieke buiensituatie hoorde, greep Malderen naast de prijzen en bleef het droog. We konden genieten van fraaie wolkenluchten en er was ook geregeld ruimte voor een streep zon, maar af en toe moesten we al eens bukken of opzij springen om een golfplaat of een dakpan te ontwijken want de storm bereikte met het binnenkomen van de opklaringen haar hoogtepunt. Na de middag begon het dan langzaam rustiger te worden maar er bleef nog steeds veel wind staan en deze begon ook erg kil aan te voelen nu er weer frissere lucht begon binnen te stromen. De maxima van 11,2 graden waren dan ook al snel bereikt, maar niet zo snel als het neerslagtotaal van 0,0 mm.

Donderdag, 10 maart 2022

 Een andermaal koude nacht met minima van -1,0 graden werd opnieuw gevolgd door een stralende lentedag waarbij we alleen maar diepblauwe luchten en felle zonneschijn te zien kregen. De zuidelijke (maar zwakke) wind voerde zachtere lucht aan waardoor het tijdens de voormiddag opvallend snel opwarmde. Het leek wel een typische dag in een woestijnklimaat te zijn en de omgeving lag er ook al vrij stoffig bij door het ontbreken van neerslag in de recentste dagen. Over droogteproblemen hoeven we ons niettemin (nog) geen zorgen te maken want de hoge grondwaterstanden zorgden ervoor dat de beken nog gevuld waren terwijl er op sommige velden nog flinke plassen stonden. De maxima kwamen erg hoog uit met 18,5 graden en tijdens de avond bleek de afkoeling een stuk minder uitgesproken te zijn dan de voorbije dagen. Dit is natuurlijk al een eerste voorbode van de storingen die ons vanaf morgen en zeker in het weekend een stuk minder zonnig weer zullen brengen. Voorlopig bleef het echter een en al heldere lucht wat de klok sloeg en van neerslag was er uiteraard ook nog geen sprake met 0,0 mm als dagtotaal.

Vrijdag, 10 maart 2023

 De rust is tijdens de nacht weergekeerd en tegen de ochtend hingen er zowaar opklaringen die een wisselend bewolkte hemel met Cumulus fractus en Stratocumulus lieten zien. Deze lichtten aanvankelijk oranje op in de vochtige en zachte lucht die de zonnestralen deze typische gloed gaven. In het westen werd de hemel al snel dreigend donker en daarna volgden perioden van regen bij een gestaag aanwakkerende zuidwestenwind. Achter deze eerste reeks buien zat terug koelere lucht waardoor we de maxima van 10,5 graden al vroeg bereikten. De koele lucht ging echter niet gepaard met opklaringen zoals je bij een klassiek koufront zou verwachten en de striemende regenvlagen bleven dus aanhouden onder een grijze hemel die kort na de middag tijdelijk iets lichter grijs werd. Het werd toen eventjes droog al leek er nog een fijne nevel van motregendruppeltjes door de lucht te zweven. Het waren deze druppeltjes die geleidelijk dikker werden en ons naar een al even natte namiddag leidden waarbij het spoedig weer met gewone druppels ging regenen. Daarbij wakkerde de noordwestenwind nog verder aan waardoor het allemaal erg herfstachtig aandeed. En dit terwijl het in Nederland nog steeds tot winterse taferelen met sneeuw bleef komen. Hoe dan ook begon deze koude lucht weer terrein te winnen richting Malderen en weerstations in de buurt rapporteerden ook weer natte sneeuwvlokken tussen de regen die mogelijk dus ook hier waarneembaar waren. Later kregen we plotseling een paar opklaringen die ons een drietal minuten zonneschijn opleverden terwijl we duidelijk zagen dat de stroming weer noordelijk was geworden. En voelden, want het werd weer snijdend koud terwijl de buitjes die daarna binnenkwamen ook gepaard gingen met stofhagel. We kwamen in de loop van de avond op de minima van 1,1 graden uit waardoor er van de zachte opstoot die we net hebben gehad niet veel meer over bleef. De buien en regenzones waren opnieuw goed voor een flink neerslagtotaal van 5,6 mm. 

Zondag, 10 maart 2024

Het was vanochtend nog steeds grijs bij zachtere minima van 7,9 graden. Op de radar waren hier en daar zwakke regenplukjes te zien maar voorlopig bleef het droog en een groot deel van de neerslag leek te verdampen voor ze de grond kon bereiken. Maar uiteindelijk kwam het ook in Malderen tot een periode van lichte regen. Deze werd weer gevolgd door een droge periode waarbij de zon zelfs even kon doorbreken in een weliswaar flink versluierde hemel met nog veel Altostratus en Altocumulusbanken ertussen. De wind kwam bij dit alles nog steeds uit zuidoostelijke richtingen. Dan werd de bewolking weer dikker vanuit het zuiden en zagen we veel Altocumulusbanken die onstabiliteit leken aan te geven (floccus, castellanus). Ze zagen er spookachtig uit in het tegenlicht onder de terug dikker wordende Altostratus bewolking. En al snel hadden we door wat die onstabiliteit betekent want het begon plots met zeer dikke, tropische druppels te regenen. Daarna volgden dan vlagen van lichte regen en motregen waarbij de intensiteit echter laag bleef. In deze omstandigheden moest het kwik het echter bij 12,1 graden voor gezien houden en begon het lentegevoel er weer wat uit te gaan. Tijdens de avond duurde dit druilerige weertype verder en we eindigden met een bescheiden dagtotaal van 1,8 mm.