Flashback: 11 maart in het verleden

Woensdag, 11 maart 2015

(Nepal) De dag begint helder en koel met wat Cirrus bewolking en een nevelige waas van stof in Kathmandu. Overdag warmde het snel op maar het werd ook tamelijk winderig waardoor de gevoelstemperatuur wat naar beneden ging. Niet dat dat echt een probleem was voor de koukleumen onder ons bij maxima ruim boven 25 graden. Dat probleem voor hen kwam er pas tegen de avond toen het weer erg snel ging afkoelen. De wind zwakte hierbij af terwijl de Cirrusbewolking geleidelijk is gaan toenemen. 

Vrijdag, 11 maart 2016

(Indonesie) Tijdens de nacht werden we opgeschrikt door fel onweer dat vooral uitblonk in de zware, dreunende donderslagen die ermee gepaard gingen. Het onweer hield uren en uren aan al was het reeds aan het schemeren toen de neerslag ons bereikte. Deze was eerst licht maar na een uurtje ging het tijdelijk stortregenen met nog steeds veel gedonder ertussen. Samen met de regen is er een aangename koelte over ons neergedaald. Omstreeks 10h ging het onweer over in een reeks gewone regenbuien en leek de boel weer in elkaar te zakken. Wel was er nog steeds veel bewolking en was daaraan te zien dat het verderop nog veel regende (dikke Cirrus densus en Altostratus). Kort na de middag kwamen we tijdelijk in opklaringen terecht en werd het weer drukkend warm al sloeg het na een uurtje weer om naar betrokken weer met aangenaam "koele" temperaturen. Tegen zonsondergang ging het lichtjes regenen waarbij de neerslag langzaam maar zeker intenser werd. Dit mondde uiteindelijk uit in nieuw onweer al bleef het bij een vijftiental daverende donderslagen en ging het later in de avond weer over in gewone regen die steeds lichter werd. 

Zaterdag, 11 maart 2017 

De nabijheid van depressies en regenzones zorgde ervoor dat er nogal wat sluierbewolking hing vandaag. Deze kreeg af en toe gezelschap van veldjes Altocumulus en Stratocumulus, maar de zon kreeg desondanks ruime kansen om er een aangenaam lenteweertje van te maken. Het waren echter dezelfde opklaringen die afgelopen nacht nog een flinke afkoeling toelieten waardoor we op minima van 3,1 graden zijn uitgekomen. Overdag veranderde er weinig, al konden toch een zeer langzame toename van de bewolking vaststellen waardoor de zon tijdens de late namiddag zeker niet meer het beste van zichzelf kon geven. Het ging toen om Altostratus translucidus bewolking zodat het maar een zwak waterzonnetje was dat overbleef. Gelukkig was het kwik ondertussen al een heel eind geklommen en konden we lentezachte maxima van 14,7 graden optekenen. De wind was hierbij zeer zwak uit veranderlijke richtingen al leek er een lichte voorkeur voor noordelijke richtingen in te zitten. Hoe vriendelijk en zacht het er ook aan toe ging, eens de zon onder was koelde het toch erg snel af waardoor het geen pretje was om de avond op een terrasje door te brengen. Of het ook nog tot vorst zal komen is afwachten, al konden we tijdens de late uurtjes in het bleke maanlicht wel zien hoe er vanuit het westen weer opklaringen binnendreven bij een dunner wordend wolkendek. Neerslag is er uiteraard niet meer gevallen waardoor we met een dagtotaal van 0,0 mm eindigden. 

Zondag, 11 maart 2018 

Na een zeer natte, verzopen nacht met zachte minima van 10,1 graden klaarde het tijdens de voormiddag plots op, net wanneer we zouden denken dat er geen einde aan de regen zou komen. Er dreven opklaringen binnen en de bewolking bestond uit Stratocumulus, Altostratus en Stratus fractus. Af en toe druppelde het nog na maar na de middag werd het droog en konden we van zeer aangenaam lenteweer genieten met veel zon. Deze stak nogal in de vochtige lucht en de hemel was zuiders diepblauw gekleurd met enkel Cumulus en Cumulus fractus erin. De maxima haalden 16,0 graden en er stond een zuidelijk briesje. Tegen de late namiddag verschenen er opeens Cirrus densus wolken in het westen en op dat moment kwamen er meldingen van fel onweer binnen uit de omgeving van Veurne. Daarna zagen we dreigende Cumulus congestus naderen met veel Cirrus densus erboven, en geflankeerd door Altocumulus castellanus banken. Langzaam maar zeker kwam dit onze kant uit maar uiteindelijk bleek het Londerzeelse luchtafweersysteem dit succesvol tegen te houden, en daar waren zelfs de kanonnen niet eens voor nodig. Het bleef dus rustig en droog met weliswaar veel wolkenvelden. Het neerslagtotaal van de voorbije drie dagen was nochtans wel de moeite met 14,3 mm. 

Maandag, 11 maart 2019

 Tijdens de nacht kregen we met buien van hagel en smeltende sneeuw te maken waardoor het in Malderen zowaar eventjes wit was. De buienluchten waren indrukwekkend met vooral veel Cumulonimbus en Cirrus densus. We konden ons dus aan de nodige hagel, stortregen en zelfs onweer verwachten met tussendoor schitterende uitzichten en fotografie mogelijkheden. De wind was een stuk zwakker dan de voorbije dagen al kwamen er tijdens de buien af en toe nog flinke rukwinden voor die meestal uit het noordwesten kwamen. Tijdens de namiddag werd de boel langzaam stabieler op nadering van een warmtefront en ruimde de wind verder naar het noorden. De eerste sluierbewolking uit dat front werd al snel zichtbaar en er waren ook schitterende stralenkransen en jacobsladders te zien tussen de resterende Cumuluswolken. Hoewel we nog in de polaire lucht zaten, waren de temperaturen met 2,3 tot 9,5 graden aan de zachte kant. Later op de avond begon de wind weer langzaam aan te wakkeren maar het bleef nog droog zodat er aan het neerslagtotaal van 3,7 mm niets meer veranderde. 

Woensdag, 11 maart 2020

 De neerslag is tijdens de late nacht weer intenser geworden en de erg zachte minima van 12,1 graden waren slechts een magere troost voor de ochtendspits en zij die er zich doorheen moesten spartelen. Er stond ook nog eens een krachtige west- zuidwestenwind al had de helft van de pendelaars gelukkig de wind van achter. Tegen de middag sloeg het weer echter plotseling om en dreven er opklaringen binnen vanuit het westen. Felverlichte stapelwolkjes, wat Altocumulus met fraaie ribbelpatronen en ijle Cirrusplukjes maakten nu de dienst uit en het was amper te geloven dat de dag zo somber en triest begon. Het voelde lenteachtig aan met maxima van 15,1 graden en een reeds erg krachtige zon maar de wind bleef ons enthousiasme hierover temperen. De Altocumulusveldjes gingen over in dikkere bewolking die vanuit het zuiden kwam opzetten en dit werd gevolgd door een aantal buien. Deze vielen echter mee want de dreigende donkere kleuren in tegenlicht lieten even denken dat er een kleine zondvloed in aantocht was. De wind ging nu liggen en de bewolking ging over in een mix van Stratus fractus en Altostratus. Deze laatste werd dunner in het noordwesten waarachter opklaringen klaar lagen die kennelijk samen gingen met polaire lucht. Het voelde nu immers een stuk killer aan dan overdag en dit ondanks de wegvallende wind. We gingen een rustige nacht in (althans het eerste deel ervan) en sloten af met 9,7 mm als neerslagtotaal. 

Donderdag, 11 maart 2021

 De wind is tijdens de nacht alleen maar verder aangewakkerd en tijdens de ochtend passeerde dan het koufront waarop een aantal korte maar intense buien zaten. Vervolgens dreven er opklaringen binnen vanuit het westen en het was zoals gewoonlijk bij stormen daarin waar zich het sterkste windveld schuil hield. Op verschillende plaatsen kwam het tot schade en in de meeste woonwijken leek het wel een soort van ruilbeurs waarbij al het tuinmateriaal nog maar eens van eigenaar wisselde. De krachtige windvlagen bleven lang aanhouden en het was al avond voordat er iets in de atmosfeer begon te komen dat in de verte wat op rust leek. Samen met het windveld werd er overigens zachtere lucht aangevoerd al waren extreme temperaturen zeker niet aan de orde met 6,7 tot 13,4 graden hooguit. Het begon ook al snel weer af te koelen daar we tegen de avond reeds een heel eind in de polaire lucht achter het front zaten. Ondanks alle natte voorspellingen bleek het neerslagtotaal nog erg beperkt te zijn gebleven met 2,2 mm. 

Vrijdag, 11 maart 2022

 Voor het eerst sinds lang zijn we de nacht weer vorstvrij doorgekomen met minima van 3,0 graden, al zal het aan de grond wellicht nog wel een graad (of twee) gevroren hebben. De hemel was nog steeds helder, er stond een zuidelijk briesje en de zon was snel van de partij om de boel weer op te warmen. Na een paar uur zagen we in het zuidwesten echter een scherp begrensde zone van Cirrostratus verschijnen en deze begon langzaam maar zeker onze richting uit te komen. Halverwege de namiddag zagen we daar ook Altocumulus castellanus onder verschijnen terwijl er wat verderop donkere Altostratus bewolking verscheen. Het zag er dreigend uit en er leek onweer in de lucht te hangen, maar boven Malderen scheen de zon nog volop en haalden we weer erg hoge maxima voor de tijd van het jaar met 17,9 graden. Op het einde van de namiddag moesten we de zon echter prijs geven en dreven er velden Stratocumulus binnen die werden gevolgd door opklaringen maar een met Altostratus dicht slibbende bovenlucht. Door het tegenlicht moet het er een stuk dreigender uitgezien hebben dan het was want het bleef uiteindelijk gewoon droog. Wel kwam de wind behoorlijk vlagerig uit de hoek en voelde het frisjes aan waardoor we nu niet meer in T-shirt buiten hoefden te zitten. Pas laat in de avond viel er wat lichte regen maar het was allemaal maar net voldoende om de straatstenen nat te maken en het neerslagtotaal bleef dan ook beperkt tot 0,2 mm.

Zaterdag, 11 maart 2023

 Na de buiige toestanden van gisterenavond zijn we vanochtend in rustiger vaarwater terecht gekomen en maakten brede opklaringen hun opwachting. Hierdoor is het wel weer aardig kunnen afkoelen waardoor het kwik terug beneden het vriespunt kwam met -1,8 graden als minimum. Overdag bleven we in de gestagneerde koude luchtmassa steken waardoor het ondanks de zonnige perioden maar weinig opwarmde. Er waren ook nog wat wolken aanwezig die eerst uit Stratocumulus en Altocumulus bestonden en het de zon kort voor de middag nog erg lastig maakten. Het leek gedaan te zijn met deze zonnige adempauze tussen alle somberheid door, maar gelukkig sloeg het weer tijdens de namiddag om en kregen we een typisch Belgische zomerlucht te zien met Cumuluswolkjes erin waarin de zon het weer voor het zeggen kreeg. Het kwik kreeg een kleine boost al moesten we in de polaire lucht vrede nemen met 7,3 graden als maximum. Slechts af en toe dook de zon achter zo'n stapelwolk weg en het was pas kort voor zonsondergang dat de Altocumulusvelden weer kwamen opzetten als voorbode van een volgende reeks sombere dagen. Er waren nu wel fraaie undulatus vormen in te zien die in de warme kleuren van de schemering tot hun recht kwamen. Het vervolg was een rustige en half bewolkte avond waarin we nog een deel van de sterrenhemel konden waarnemen. Vanuit het westen zagen we wel een dikke laag van Cirrostratus bewolking naderen die de Altocumulusvelden leek weg te vagen. Voorlopig bleef dit zonder verdere gevolgen en we konden dus nog eens een droge dag bijschrijven met 0,0 mm als totaal. 

Maandag, 11 maart 2024

De droge episode zit er alweer op en we kregen te maken met veel bewolking en wat licht tot matig gedruppel tijdens de ochtend. Het was vrij zacht met temperaturen die niet onder 7,4 graden zakten. De regen hield met dezelfde intensiteit aan tijdens de voormiddag waarbij de bewolking uit Nimbostratus bestond. Kort na de middag begon het echter opeens te plenzen en kwamen we duidelijk in een actiever gedeelte van de depressie terecht. Gelukkig was dit niet continu en volgden er tussenpozen met lichtere regen waardoor een watersnoodramp nog kon vermeden worden. Maar voor de landbouwers is het in elk geval een huzarenstukje om hun ding te kunnen doen nu talloze gronden en percelen er nog steeds verzopen bij liggen en het water maar niet kan wegtrekken. En de zomerliefhebbers liepen er al niet veel vrolijker bij want het bleef betrokken bij temperaturen die op 9,1 graden bleven steken. Ook de late namiddag en avond verliepen in gelijkaardige omstandigheden al begon de neerslag nu op enkele pittige buitjes na geleidelijk lichter te worden. Tegen het einde van de avond hadden we niettemin toch weer een fors totaal van 17,6 mm te pakken.