Flashback: 21 maart in het verleden

Zaterdag, 21 maart 2015

Tijdens de nachtelijke uurtjes is er een zwakke regenzone gepasseerd waardoor de omgeving er lichtjes vochtig bijlag. In de pluviometers was echter niets te vinden dus veel stelde het in elk geval niet voor. Tijdens de voormiddag kwamen we in een gordel van opklaringen terecht waarin uitgestrekte Stratocumulusvelden voorkwamen. Hierin begonnen zich stapelwolken te ontwikkelen die grotendeels achter de Stratocumulus verscholen zaten en weinig fotogeniek waren maar desondanks tot buien uitgroeiden. Deze buien werden intenser na de middag maar ook dan stelde het nauwelijks wat voor en als het dan toch flink plensde was het slechts voor zeer korte duur. Het neerslagtotaal bleef dan ook steken op 0,1 mm. Tussen de buien door verschenen ook een aantal mooie opklaringen waarin de zon flink wat warmte gaf, maar dit werd afgestraft met een periode van betrokken weer (Stratocumulus) die tot zonsondergang duurde. Warmer dan 9,0 graden kon het met deze beperkte zonneschijn dan ook niet worden, en met de vrij strakke noordelijke wind erbij voelde dit extra koud aan. Tijdens de avond werd het weer droger en dreven er opklaringen binnen vanuit het noorden waardoor het verder afkoelde en we nu pas de minima van 3,8 graden optekenden. 

Maandag, 21 maart 2016

De Altostratusbewolking van gisterenavond is tijdens de nacht overgegaan in Nimbostratus waardoor we enige tijd met matige regenval te maken kregen. Tegen de ochtend was het echter alweer droog en de wolken hebben ons opnieuw van nachtvorst kunnen sparen bij minima van 3,9 graden. We lagen terug onder een dik Stratus wolkendek dat naar de middag toe dunner werd en overging in Stratocumulus. De zonnewarmte werd er door voelbaar maar de zon kregen we vrijwel niet te zien, ook niet toen de bewolking in een dichte Stratocumulusvariant overging. Het kwik bleef dan ook steken op 10,9 graden. De indirecte straling kon echter wel wat thermiek op gang brengen waardoor er Cumulus fractus bewolking werd gevormd die zichzelf op een zwak noordelijk briesje liet voortdrijven. Naar de avond toe veranderde er niet veel al werden de Cumulus wolkjes weer kleiner en losten ze weer op. Ook na zonsondergang bleef alles hetzelfde: betrokken, kil maar droog waardoor het neerslagtotaal van 0,2 mm deze ochtend gehandhaafd bleef. 

Dinsdag, 21 maart 2017 

Tijdens de nacht is het verder opgeklaard en zijn we in de polaire buienlucht ten noorden van de regenzones die ons afgelopen weekend geplaagd hebben, terecht gekomen. Daarbij is het afgekoeld tot 7,3 graden. Bij zonsopgang zagen we zowaar nog eens een klassieke "maartse buien-lucht" met stapelwolken erin terwijl de net ten zuiden van ons slepende regenzones nog voor redelijk wat Cirrostratus en Altostratus bewolking zorgden. De voorjaarsbuien-fotografen hadden echter weinig reden om hun ongebruikte, verouderde camera's te vervangen want het luchtruim raakte verzadigd met Cumulus en Stratus fractus bewolking waardoor het uiteindelijk weer een erg sombere en oninteressante bedoening werd. Na een tijdje begon deze bewolking weer te verdwijnen, maar nu was het de Altostratusbewolking die het luchtruim liet vollopen waardoor we nog steeds van mooie opklaringen verstoken bleven terwijl het zwakke waterzonnetje ons niet veel warmte kon brengen. Het was wachten tot na de middag voordat de bewolking dunner werd en er blauwe luchten kwamen opzetten vanuit het noordwesten. Dit leverde ons alsnog een zonnige periode op al voelde de zuidwestenwind erg koud aan en dreven er vanuit het noordwesten stapelwolken binnen. Dit waren uitlopers van een actief gebied met Maartse buien die dan toch nog bleken te bestaan maar niet beschikbaar waren in Belgische versie. Het kwik stokte op 11,6 graden en vanachter glas was het nog erg aangenaam toeven met de reeds flink aan kracht winnende zon. Tegen de avond koelde het onder de lichtbewolkte hemel snel af en ziet het ernaar uit dat we terug met negatieve temperaturen zullen te maken krijgen, zeker aan de grond. We sloten de dag droog en rustig maar bijtend koud af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Woensdag, 21 maart 2018 

We zijn in onstabiele, vochtige zeelucht terechtgekomen waardoor er veel bewolking hing waarin zich hier en daar buien ontwikkelden. De temperaturen lagen weer onder het vriespunt met -0,5 graden en het warmde slechts moeizaam op in afwezigheid van zonneschijn. Vooral landinwaars was er veel bewolking terwijl het aan de kusten (vooral in Nederland) een stuk zonniger was. Na de middag begonnen er wat meer opklaringen tot bij ons door te dringen, al was dit voor een deel te wijten aan advectie doordat een naderende regenzone warmere lucht in de hogere lagen van de atmosfeer lag te pompen. Het waren dan ook geen diepblauwe kleuren die we zagen maar een fletse bedoening met Cirrostratus die vanuit het noordwesten kwam opzetten. De zon kon er echter nog vlot doorheen waardoor we tijdens de late namiddag en avond nog enkele uurtjes van haar weldadige stralen konden genieten bij een zwak zuidwestelijk briesje. Later op de avond nam de bewolking verder toe waardoor de open hemel geen kwaad meer kon uitsteken in de vorm van vorstaanvallen, want veel reserve hadden we niet met maxima van 6,9 graden. We slaagden er nog in om de dag droog af te sluiten in Malderen met 0,0 mm. 

Donderdag, 21 maart 2019

 De bewolking is weer voor een groot deel opgelost en in de windstille atmosfeer hebben zich diverse nevelbanken kunnen vormen. De minima zijn nog verrassend laag uitgekomen met 3,3 graden na de zachte omstandigheden waarmee we gisteren de nacht in gingen. Er hing nog wat Stratocumulus en vooral in het zuidoosten was de hemel helder. Niet zo verwonderlijk als we de satellietbeelden erbij nemen want een zwakke storing heeft zowat de ganse noordwestelijke helft van de Benelux in somberheid en treurnis ondergedompeld. De valiumverdelers wisten dus weer hoe ze hun distributienetwerk moesten inrichten vandaag. Op sommige plaatsen kwam het ook nog eens tot motregen en de door bewolking getroffen gebieden moesten het stellen met temperaturen die een zevental graden lager lagen dan elders. Malderen leek zich net op de wip te bevinden en kon nog nipt het fraaie weer van het zuidoosten meepikken waarbij het ook meespeelde dat de zon nog vrij laag aan de zuidelijke hemel stond waar de bewolking het minst voorkwam. We zagen het ook aan de temperaturen die het met 15,2 graden erg goed deden al zou je met bijna de gelijkaardige temperaturen gisteren onder bewolkte omstandigheden toch meer verwacht hebben van deze situatie. De afkoeling leek tijdens de avond binnen de perken te blijven ondanks de heldere omstandigheden, en waarschijnlijk speelde de hoge vochtigheid erin mee want het voelde erg klam aan. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zaterdag, 21 maart 2020

 De wolkenband is tijdens de nacht naar het zuiden getrokken waardoor we een zonnige start maakten. De bijtende noordoostenwind stond er nog steeds en de minima van 3,1 graden voelden dan ook berekoud aan. Overdag ontstonden er rafelige stapelwolken en deze werden snel talrijker waarbij opviel dat deze bewolking zich vooral in het zuiden concentreerde. Geen wonder natuurlijk want de storing leek net ten zuiden van ons wat te blijven treuzelen. De zon kon het dan ook niet meer verder dan 9,4 graden laten opwarmen.  Hoe dan ook dreven er tegen zonsondergang weer brede opklaringen binnen vanuit het oosten en het werd uiteindelijk helder. De wind bleef nog flink tekeer gaan waardoor de afkoeling door luchtmenging werd geremd al zal het waarschijnlijk toch wel tot vorst komen. Tot neerslag dan weer niet en we bleven dus op 0,0 mm steken, volgens de modellen het begin van een vrij lange serie droge dagen.

Zondag, 21 maart 2021

 Het fraaie en zonnige weer van gisteren moesten we bekopen met een kille en sombere voorjaarsdag. Tijdens de nacht waren er nog opklaringen waardoor we erg lage minima van 3,0 graden optekenden maar tijdens de voormiddag begon het al flink te overtrekken vanuit het noordwesten met Stratocumulus en Stratus. Er volgden perioden van regen en motregen al stelde het allemaal niet veel voor. Na de middag begon de bewolking weer dunner te worden en verschenen er schuchtere opklaringen. De zonneschijn die hiermee gepaard ging was echter chronometerwerk en dat vertaalde zich dan ook in teleurstellende maxima van 10,5 graden. Met een koude noordenwind erbij was het lentegevoel ver te zoeken. Later op de avond begon de bewolking over te gaan in Stratocumulus wat in combinatie met de warme avondkleuren voor een mooi uitzicht zorgde. Het zonlicht dat door deze bewolking viel had wel een nogal bizarre gloed, net alsof we weer met woestijnstof in de atmosfeer te maken hadden al zijn er geen parameters of analyses die daarop wijzen. Hoe dan ook was er wel Cirrostratusbewolking te zien toen de opklaringen tussen deze bewolking breder werden. De avond verliep rustig en door de resterende bewolking koelde het niet meer zo snel af. Het neerslagtotaal is op 0,0 mm uitgekomen. 

Maandag, 21 maart 2022

De lucht heeft tijdens de nacht haar blauwe kleur weer teruggekregen al was die kleur nog niet zo diep en intens als vorige week. Wel zijn de vriesnachten weer terug van weggeweest en vonden we de omgeving berijpt terug bij minima van -1,6 graden. Op vijvers en plassen was ook ijs te vinden, al bleef dit beperkt tot enkele losse kristallen op kleinere wateroppervlakken. Tijdens de voormiddag smolt alles snel weg en omstreeks 9H was er vrijwel geen rijp meer te zien. De stroming is naar zuidelijke tot zuidoostelijke richtingen gekanteld waardoor veel zachtere lucht kon binnenstromen terwijl de reeds krachtige lentezon zonder enige bewolking ook meehielp om ons weer in een bijna zomerse stemming te brengen. De voormiddag verliep helder op een paar Cirrusplukjes na, na de middag begonnen zich echter wat rafelige Cumuluswolkjes te vormen waar de zon ook heel af en toe achter verdween. Niettemin haalden we flinke thermische winst met maxima van 21,3 graden als eindresultaat. Het zomerse gevoel werd compleet toen we in het oosten tijdelijk flink opbollende stapelwolken zagen die de indruk van ontwikkelend warmte-onweer na een zwoele zomerdag wekten. Zover kwam het uiteraard niet en later op de avond begon de bewolking weer langzaam op te lossen. Er bleven wel nog geruime tijd Stratocumulusachtige toefjes hangen terwijl er in het westen nogal wat Cirrus en Cirrostratus te zien was. Het koelde tijdens de avond een stuk minder snel af dan gisteren en het lijkt er in de verste verte niet op dat we terug voor vorst moeten vrezen. 

Dinsdag, 21 maart 2023

 De somberheid bleef ook vandaag een constante, al kwam er eventjes hoop op een zonniger vervolg toen we aan de achterzijde van het koufront kwamen met brede opklaringen die vanuit het westen naderden. Door de bewolking is het kwik op peil gebleven met 9,5 graden. De wegtrekkende Altostratus was scherp begrensd door de blauwe luchten doch toen ze ons bereikten ontstonden er plotseling overal kleine wolkenflardjes in en deze werden in een mum van tijd talrijker en groter. Het vervolg was opnieuw grijs en kil weer waarbij de zon slechts af en toe een paar minuutjes doorheen een overgebleven opklaring kon glippen. Na een tijdje leek het alsof deze wolkenflarden op een wat hoger niveau kwamen te liggen en ze werden ook weer wat dunner waardoor de zon er dwars doorheen kon schijnen. Dit zorgde kort na de middag voor een wat zonniger intermezzo, al bleven dikkere wolkenflarden de zon steeds weer uit beeld duwen. Vanuit het westen pakten de wolken zich terug meer en meer samen en dit werd gevolgd door wat motregen (0,8  mm) die met een westelijke bries erbij voor een kil en herfstachtig gevoel zorgde. Warmer dan 13,5 graden werd het dan ook niet. Pas tegen zonsondergang klaarde het weer op maar net op het moment dat we dachten dat de weergoden zout in onze wonden wilden strooien door de opklaringen pas 's avonds op ons los te laten pakten de wolken zich weer samen zodat we weer met een betrokken weertype te maken kregen. Daarmee waren we echter niet van dat zout verlost want na een tijdje klaarde het dan toch weer op en keken we tegen een fonkelende sterrenhemel aan die velen onder ons heel graag overdag zouden gezien hebben, of op zijn minst toch de opklaringen die daar voor zorgden. 

Donderdag, 21 maart 2024

Tijdens de nacht is er plotseling Stratusbewolking ontstaan waardoor de dag in erg sombere, herfstachtige omstandigheden van start ging. Wel bleef het droog en met minima van 7,4 graden was het niet koud (voor de tijd van het jaar). De Stratusbewolking was wat chaotisch en we konden er rafelige flarden in zien, iets dat ons wat hoop gaf dat de boel weer zou oplossen en we weer de zon zouden te zien krijgen. En die hoop bleek tegen de middag terecht te zijn want we zagen eerst meer licht door de bewolking dringen en even later verschenen dan die felbegeerde blauwe stukjes. De bewolking bood echter weerwerk want al snel sloot het wolkendek zich weer en keerden we dus terug naar onze vertrouwde somberheid. Na een tijdje deden ze hierboven echter een nieuwe poging tot opklaren en deze keer zette het iets beter door en kregen we een bescheiden lenteachtig intermezzo. Er hing echter nog dikke Cirrostratus en dunne Altostratus waardoor de zon niet krachtig was, en de maxima van 13,4 graden hadden we dan ook aan de zachte luchtsoort te danken. De Altostratus werd geleidelijk weer dikker en er dreven ook Altocumulusachtige structuren voorbij waardoor de zon het liet afweten aan het begin van de avond. Wel bleef het droog en het wolkendek zag er niet saai uit. We gingen door die wolken een zachte avond in waarbij het rustig en droog bleef, we eindigden met een dagtotaal van 0,0 mm.