Flashback: 22 maart in het verleden

Zondag, 22 maart 2015

Ondanks de zeer zonnige voorspellingen voor vandaag was het vanochtend nog steeds betrokken met Stratusbewolking. Er volgde een buitengewoon kille en gure voormiddag waarbij een bijtende noorden tot noord-noordoostelijke wind de gevoelstemperaturen stevig in toom hield, ondanks het uitblijven van vorst dankzij de bewolking. Pas tegen de middag verschenen er wat gaatjes in de bewolking die geleidelijk overging in Stratocumulus. Maar dan was het nog steeds wachten tot in de tweede helft van de namiddag vooraleer het genoeg opklaarde om echt van de zon te kunnen genieten. En dat genot was van korte duur want we zaten nog steeds in koude luchtmassa's die snel afkoelden naarmate de zon begon te zakken. Het werd niet warmer dan 7,9 graden overdag en tegen de avond dook het kwik weer als een baksteen de dieperik in. Het spreekt voor zich dat de minima van deze dag pas 's avonds werden bereikt met 4,8 graden waarbij we de eerste ijskristalletjes reeds voor middernacht op de grasmat zagen flonkeren. De pluviometer zelf bleef ijsvrij daar het neerslagtotaal beperkt bleef tot 0,0 mm.

Dinsdag, 22 maart 2016

De bewolking is tijdens de nacht blijven hangen, maar toch is ze geleidelijk dunner geworden en overgegaan in Stratocumulus waar na zonsopgang blauwe stipjes tussen te zien waren. Er was dus weer wat hoop voor de zonne- aanbidders onder ons en ook de plantenliefhebbers konden hun hartje ophalen met de vorstvrije nacht van 0,9 graden die we achter de rug hadden. Tijdens de voormiddag bleef alles echter min of meer onveranderd: Stratocumulusvelden bleven overheersen en de blauwe stipjes tussen de compartimenten ervan leverden niet meer dan enkele vluchtige stroboscoopflitsen zonneschijn op. Na de middag begon er dan toch wat beweging in te komen en zagen we Cumuluswolken ontstaan onder de Stratocumulusvelden, en deze laatste begonnen uiteindelijk op te lossen met breder wordende opklaringen tot gevolg. Aanvankelijk werden deze nog opgevuld met Cumuluswolken waardoor het kil bleef met maxima van 13,3 graden (gelukkig was de noordelijke tot noordoostelijke wind nog steeds zwak). Naar de avond toe konden we echter genieten van langere zonnige perioden toen de thermiek wegviel en de opvullende Cumulusbewolking verdween. Na zonsondergang losten ook alle resterende wolkensoorten op waardoor het tijdelijk helder werd. Hierbij koelde het snel af waardoor we een stevige vriesnacht leken te krijgen, doch in de blauwe lucht was een soort van vale schijn te zien die verraadde dat er een of ander frontensysteem volop vocht in de atmosfeer lag te pompen, en het is dan ook niet ondenkbaar dat we later op de nacht met isolerende wolkenvelden te maken zullen krijgen. Voor neerslag hoefden we nog niet te vrezen/hopen waardoor we terug met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.

Woensdag, 22 maart 2017

Zoals verwacht is het tijdens de nacht onder een open hemel tot vorst gekomen. Terwijl de temperaturen in thermometerhut op 3,0 graden zijn uitgekomen, lagen de velden en grasperken er vooral op het platteland wit berijpt bij terwijl het ijzig koud aanvoelde. Gelukkig stond er geen wind (al was dit natuurlijk een oorzaak van de ijzige toestanden vanochtend) en maakte de zon al snel haar opwachting in een diepblauwe hemel om de boel weer ontdooid te krijgen. Enkel laag boven de zuidelijke en zuidoostelijke horizon waren nog Cirrus en Cirrostratusvelden te zien van de wolkenbanden waarmee we de voorbije dagen te maken hadden, voor de rest was er geen enkel spoor van welke bewolking dan ook te zien. Na een tijdje begonnen er zich dan toch stapelwolken te ontwikkelen en was het even in spanning afwachten of het er waren die kwade bedoelingen hadden. Maar gelukkig was dat niet zo en bleek het de onschuldige mooiweersvariant te zijn. Desondanks dook de zon er toch wat vaker achter weg dan ons lief was en we kregen tijdens de namiddag ook weer te maken met sluierbewolking die vanuit het westen kwam opzetten door toedoen van een golftop op de storing die ten zuiden van ons lag. Veel verder dan dat kwam het echter niet en tijdens de avond kregen we afwisselend Cirrostratus en Altostratus te zien waar de zon in matglasversie doorheen te zien was. Dit alles hield het kwik een beetje in toom, al mogen we met maxima van 13,7 graden in deze tijd van het jaar zeker niet klagen. De zuidwestelijke wind was ook niet al te sterk en zeker voor de sluierwolkeninvasie was het tijdens de zonnige intermezzo's best aangenaam toeven in de buitenlucht. Net als de voorbije dagen (en volgens de weerkaarten zal dat nog een tijdje een constante blijven) koelde het in de droge, heldere lucht snel af toen de zon onder was en hoefden we ons nog geen illusies te maken over zomerse terrasjes in de buitenlucht voor zover we geen gebruik maakten van thermische wetsuits of ons omringden door een muur van branders en straalkachels. Of het door de snelle afkoeling ook tot vorst zal komen is echter niet zeker al valt een graadje grondvorst zeker niet uit te sluiten. Neerslag is er ook vandaag niet aan te pas gekomen zodat we weer met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.

Donderdag, 22 maart 2018

Tegen de vroege ochtend was het dan zover en kregen we met flinke regenval te maken die een buiig karakter had. Na een tijdje werd de neerslag lichter maar wie dacht dat we daarmee van de nattigheid verlost waren kwam zwaar bedrogen uit. Gelukkig hadden we daarna alle tijd om dit bedrog weer te boven te komen, want de grijze hemel waaruit het voortdurend motregende was eigenlijk al in een paar korte zinnetjes samen te vatten en dan restte er enkel nog de temperaturen aan toe te voegen die met 3,0 tot 6,4 graden ook niet veel voorstelden al waren de minima natuurlijk wel een zegen voor de slakken die zich eindelijk weer massaal tegoed konden doen aan de potplanten die we weer buiten hebben gezet. Tijdens de avond bleef alles hetzelfde en we sloten af met een neerslagtotaal van 6,8 mm.

Vrijdag, 22 maart 2019

 De klammigheid van gisterenavond is uitgemond in een dichte mist waardoor de dag in een klein wereldje van start ging. Met minima van 3,1 graden was het vrij zacht en de zon begon ook al snel aan de opruimwerkzaamheden van de lage wolken. Dat lukte erg vlot en het kwik ging als een raket de hoogte in waardoor de grijze toestanden vanochtend al snel vergeten waren. Er was nauwelijks nog bewolking te zien en de paar wolkenflarden die nog overbleven, hingen vooral in het noordwesten. En dat was ook geen wonder want een uitgestrekt gebied van Stratusbewolking bleef de noordwestelijke helft van Nederland in haar sombere en kille greep houden. De temperatuurverschillen tussen oost en west waren dan ook indrukwekkend en Malderen bevond zich nog net in het gunstige gebied voor de warmteliefhebbers. We haalden 19,2 graden bij een zeer zwak westelijk tot veranderlijk briesje. De warmte bleef tijdens de avond nog lang nazinderen al begon het wel klam aan te voelen en kwamen er uit Nederland zelfs al een paar meldingen van neerslag uit het koufront dat zich vannacht en morgen met ons zal bezig houden. Neerslag is er desondanks niet meer aan te pas gekomen in Malderen waardoor we met 0,0 mm afsloten. 

Zondag, 22 maart 2020

 Onder de open hemel is het tot 0,6 graden afgekoeld en de krachtige wind zorgde ervoor dat er redelijk wat ijs werd gevormd op sommige plaatsen. Daar stond echter een zeer zonnige start tegenover en vanachter glas leek het wel hoogzomer met woestijnachtige trekjes. De zeer gure oost- noordoostenwind zorgde ervoor dat we niet erg geneigd waren om buiten te komen, voor zover dat met de Covid-19 maatregelen al anders zou geweest zijn bij aangenamere omstandigheden. Hoe dan ook begon de zon tijdens de namiddag toch wat effect uit te oefenen en voelde de wind gedurende een paar uur frisjes aan in plaats van berekoud. Ook op de thermometer zagen we dit met maxima die toch nog 11,1 graden haalden. Dit effect verdween tijdens de avond uiteraard weer en de koelkast stond dus weer wagenwijd open. Dat de wind een fractie minder hard waaide veranderde daar weinig aan want ze was nog steeds goed voelbaar. Al zal het in veranda's en langs stenen muren toch een verschil gemaakt hebben daar de zon er nu onafgebroken heeft op kunnen schijnen terwijl zich niet 1 wolkje gevormd heeft. Hierdoor konden we het neerslagtotaal ook al gemakkelijk raden met 0,0 mm.

Maandag, 22 maart 2021

 De bewolking is tijdens de nacht weer dikker geworden en de dag maakte dus een sombere en kille start bij minima van 2,6 graden. Af en toe viel er wat lichte regen of motregen maar de druppels waren bijna op twee handen of in een 0,0 mm aanwijzende pluviometer te tellen en tegen de middag werd het sowieso droger. De bewolking werd opnieuw dunner en ging over in Stratocumulus terwijl er in de hogere luchtlagen nog wat sluierbewolking hing. Er stond een kille noordenwind al leek het niet meer zo erg te zijn als gisteren. Maar wel erg genoeg om de maxima op 10,1 graden vast te pinnen. De opklaringen deden zich vooral in de tweede helft van de namiddag voor en dit leverde toch enkele aangename momentjes op maar ook deze keer was het zeker geen overdaad. De bewolking werd na een half uurtje weer dikker al sloot ze zich niet meer volledig en kregen we dus fraaie Stratocumulusvelden te zien die net als gisteren een mooie zonsondergang garandeerden. Daar volgde weer een rustige maar kille avond op waarbij de bewolking nog meer verkilling gelukkig kon voorkomen.  

Dinsdag, 22 maart 2022

Na een koele maar vorstvrije nacht bij minima van 3,0 graden zorgde een warme zuidoostelijke stroming voor snel stijgende temperaturen eens de zon weer op kracht kwam. De kleuren van de blauwe lucht waren een beetje flets en er leek wat vocht in de lucht te zitten in tegenstelling tot de schrale en transparante dagen die we eerder hebben gekend. Na de middag werd dit ook zichtbaar in de vorm van stapelwolken die zich plots begonnen te ontwikkelen. Hierbij viel op dat ze enkel in een bepaalde zone ten zuidoosten van ons voorkwamen, pas een hele tijd later zagen we ook ten noorden en westen van ons stapelwolken ontstaan. De zon dook er echter maar nauwelijks achter weg in Malderen en het kwik kon  dus ongehinderd verder stijgen naar de uiteindelijke bijna zomerse maxima van 22,7 graden bij een warme zuidoostelijke bries. Op het einde van de namiddag leek het alsof de bewolking zich in het noordwesten leek samen te pakken tot meer aaneengesloten Stratocumulus al bleef dit zonder verdere gevolgen. Wel bleven de stapelwolkjes die zich overdag hebben gevormd opvallend lang hangen, toen de zon al een half uur onder was, hingen ze er nog steeds waarbij ze een mooi contrast vormden met de warme schemeringskleuren. Pas later in de avond klaarde het verder op en dit ging gepaard met een versnelde afkoeling zonder dat het echter echt koud werd. Van neerslag was er uiteraard geen sprake vandaag met 0,1 mm uit condens als resultaat. 

Woensdag, 22 maart 2023

 De heldere sterrenhemel ten spijt is het tegen de ochtend alweer overtrokken geraakt. Hier en daar was nog een blauw stukje te zien maar de bewolking kwam snel opzetten uit het westen en werd dikker. Ze bestond uit Altostratus en pannus bewolking die eronder dreef. Door de opklaringen eerder in de nacht kon het afkoelen tot 9,8 graden waarna de temperatuur weer is gaan oplopen door de nadering van de storing. Tijdens de voormiddag ging het dan lichtjes regenen maar het stelde allemaal niet bijster veel voor. Rond de middag werd de bewolking zelfs dunner en kwam er zowaar een straaltje zonneschijn doorheen. Daarna werd het wolkendek echter opnieuw dikker en kwam het weer tot een aantal vlagen van motregen en lichte regen. Naast dit alles stond er veel wind uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen, en dit zorgde ervoor dat de maxima van 13,1 graden een stuk frisser aanvoelden dan ze waren. Het naderende koufront bleek weinig om het lijf te hebben want we kwamen uiteindelijk niet verder dan 1,0 mm als totaal tegen het einde van de avond.

Vrijdag, 22 maart 2024

De bewolking is tijdens de nacht dikker geworden en bestond nu vooral uit Stratus en daardoor is het ook nu zacht gebleven met minima van 7,4 graden. Er zaten dikkere en dunnere stukken in maar de zon kregen we slechts heel kort te zien doorheen Altostratus translucidus toen de laaghangende Stratusflarden eventjes baan ruimden. Bij dit alles was het aanvankelijk nog droog maar de aanwakkerende zuidwestenwind gaf al aan dat er een en ander op til was. De bewolking werd tegen de middag weer dikker met meer laaghangende Stratus en hoewel het daarbij eerst nog een poos droog bleef (zelfs op de radarbeelden was niet veel activiteit te zien) begon het dan halverwege de namiddag aan een behoorlijk tempo te plenzen. De wind leek een beetje af te zwakken maar het bleef toch herfstachtig aandoen bij maximaal 12,3 graden. Tijdens de avond volgden er weer enkele perioden van droog maar nog steeds bewolkt weer al werden deze nu afgewisseld door passages van erg pittige buienlijntjes die het neerslagtotaal verder aanvulden tot 11,0 mm.