Flashback: 26 maart in het verleden

Donderdag, 26 maart 2015

Nachtelijke opklaringen zorgden ervoor dat het vanochtend terug lichtjes vroor, al viel met met de vorst erg mee in vergelijking met de voorbije dagen. De grond was slechts gedeeltelijk voorzien van rijp en in thermometerhut is het kwik zelfs niet beneden -0,1 graden gezakt. Tijdens de voormiddag nam de bewolking al snel weer toe en nog voor de middag regende het alweer terwijl er een vrij krachtige westenwind opstak die geleidelijk naar zuidwestelijke richtingen kromp. De neerslag hield het kwik flink in toom waardoor we het met maxima van 7,6 graden moesten stellen. Helemaal op het einde van de namiddag passeerde een koufront, welke werd voorafgegaan door een dreigende wolkenmuur. Het zag er allemaal erger uit dan het was, want uiteindelijk volgde er slechts een doordeweeks regenbuitje waarna het volledig opklaarde vanuit het noordwesten. Er dreef nu Stratocumulusbewolking binnen die geleidelijk dikker en talrijker werd al bleef het wel droog voor de rest van de avond. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,9 mm. 2,4 mm.

Zondag, 26 maart 2017

Zoals verwacht zijn de minima inderdaad iets hoger uitgekomen met 5,6 graden. Deze keer zagen we het daglicht terugkeren in een diepblauwe hemel waarin slechts een bescheiden hoeveelheid Cirrus en Cirrostratus te zien was. De schrale oostenwind die er gisteren stond, was er vandaag ook al was ze wat minder hevig zodat het allemaal een stuk vriendelijker aanvoelde. Er werd echter onverminderd droge landlucht aangevoerd waardoor de gevoelstemperaturen laag bleven en zeker op schaduwrijke plaatsen moest men niet te lang vertoeven indien men geen liefhebber van kippenvel of blauwe uitslag was. Hoe dan ook, veel reden tot klagen hadden we niet want in grote delen van Nederland kreeg men met dezelfde weersomstandigheden te maken bij een betrokken hemel door toedoen van Stratusvelden die in de vochtigere lucht daar (aanvoer van over Baltische Zee) tot ontwikkeling kwamen. Meestal waren dit scherp begrensde wolkenvelden waardoor de weersomstandigheden daar op korte afstanden flink konden verschillen. Tijdens de late namiddag zagen we ook in Malderen laaghangende bewolking verschijnen, maar dit was hier enkel aan de zuidwestelijke horizon het geval en deze bewolking kwam niet onze richting uit. Hierdoor hebben we de hele dag door van zonsopgang tot zonsondergang ononderbroken zonneschijn gekend in Londerzeel en omstreken. Op thermisch gebied hebben we aardige winst geboekt met maxima van 16,6 graden en ook tijdens de avond speelde dit in ons voordeel want de temperaturen waren duidelijk hoger dan gisteren rond deze tijd. Net als de voorbije dagen was neerslag weer de grote afwezige waardoor we de dag terug met 0,0 mm konden afsluiten.

Maandag, 26 maart 2018

Na minima van 2,7 graden opgetekend te hebben, begon de dag erg nevelig met Stratusbewolking. Deze liet meteen onze trauma's aan het weer van vorige week opborrelen, maar gelukkig escaleerde dit niet want de bewolking ging al snel over in Stratus fractus en er verschenen in sneltempo opklaringen. Het werd een vriendelijke lentedag al verschenen er kort na de middag onweersverklikkers zoals Stratocumulus en Altocumulus castellanus. Maar de onweersliefhebbers die zich nu nog in een diepe, comateuze winterslaap bevonden hebben toch wel heel wat meer nodig om daaruit te ontwaken. Want het was nog wat vroeg in het jaar om echt iets te doen met die onstabiliteit en wat volgde was gewoon een zone met dikkere stapelwolken waardoor het er eventjes dreigend uitzag alvorens het weer opklaarde vanuit het westen. Het werd terug vriendelijk en zonnig lenteweer en het kwik haalde nog 11,1 graden bij een zwak westelijk briesje. Tegen zonsondergang verscheen er Cirrus en Altocumulus in het zuidwesten uit een naderende regenzone terwijl de stapelwolken oplosten. Er volgde een rustige en kille avond waarin we dan toch een neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden. 

Dinsdag, 26 maart 2019

 Het is helemaal opgeklaard en het koelde af naar een frisse 2,4 graden. De dag begon schitterend met uitgestrekte diepblauwe luchten en veel zonneschijn, doch plotseling verscheen er in het westen een muur van Cumulus en Stratus fractus bewolking. En in een mum van tijd dreef er ook vanuit het noorden bewolking binnen (de stroming was noord-noordwestelijk) waardoor degenen die vandaag een verlofdagje hadden genomen al snel op hun blote knie n om vergiffenis smeekten. Om er vervolgens een dikke winterbroek over te trekken want bij de kille wind en maxima van 13,1 graden was dat natuurlijk niet lang vol te houden. Wel was er veel licht, de Stratocumulusvelden die nu grotendeels door uitspreiding werden gevormd waren nog erg dun. De zon glipte daar af en toe nog doorheen waardoor het voor de zonnepanelenbezitters nog zo'n kwade dag niet was. Tijdens de namiddag en avond veranderde er weinig en er bleven wolkenvelden over trekken ondanks het wegvallen van de dagelijkse gang. Neerslag is er desondanks niet meer gevallen op een paar verdwaalde druppels aan het begin van de avond na met 0,0 mm. 

Donderdag, 26 maart 2020

 Ook vandaag was het weer erg vorstig met minima van 0,4 graden en vrieskou aan de grond terwijl een heldere lucht haar opwachting maakte. Deze keer waren er echter geen sluierwolkjes meer en keken we dus tegen een egaal blauwe lucht aan. De oostenwind is nog wat verder afgezwakt maar nog steeds goed voelbaar. Overdag bleken de kleuren van de hemel niet meer zo helder en transparant te zijn als de voorbije dagen en leek er verandering in de lucht te hangen. Maar voor de rest bleef alles vandaag nog hetzelfde. Het kwik kwam uit op een redelijk zachte 13,3 graden al voelde het in de wind door de droge lucht wel frisser aan. Tijdens de late namiddag waren er in het zuiden Cirrus spissatus- achtige structuren te zien terwijl de zon in warme kleuren onderging. De wind viel nu bijna helemaal weg en het koelde snel af. Het neerslagtotaal van 0,0 mm bleef wel nog vloeibaar (of gasvormig). 

Vrijdag, 26 maart 2021

 De dag begon grijs en somber door een Stratusveld dat over het binnenland lag. Het was echter niet zo uitgestrekt waardoor veel plaatsen net buiten dit gebied vielen. Vooral aan de kust, in het oosten en noorden van de Benelux was dit het geval. In Malderen was het dus een ander verhaal en heerste somberheid en kilte. Door de bewolking bleven de minima wel op peil met 5,2 graden. Na de middag loste de bewolking dan overal op om plaats te maken voor Cumuluswolken, Stratocumulusveldjes en Cirrus en Cirrostratus die vanuit het westen naderde. De stroming was zuid- zuidwestelijk en er stond redelijk wat wind. Voor de rest was het echter een erg fraaie lentedag en bij veel zonneschijn warmde het op tot 14,5 graden. Vanuit het zuiden dreef er tijdens de namiddag meer Stratocumulus binnen en liet de zon het dan toch afweten. Tussen deze wolken waren fraaie lichtstrepen te zien (Jacobsladders) en dit was de voorbode van een regenzone die op ramkoers lag. Deze bereikte ons later op de avond met een aantal pittige buitjes die het neerslagtotaal aanvulden tot 2,2 mm. 

Zaterdag, 26 maart 2022

 Net als de voorbije dagen was het weer koud starten met minima van 2,6 graden, maar de zon kon vervolgens weer ononderbroken aan de slag om ons terug in zomerse sferen te brengen. Vooral uit de wind voelde het erg warm aan, de wat koele noordoostelijke bries maakte het al een beetje verraderlijk in verband met zonnebrand op onze afgebleekte winterhuiden. Na de middag ontstonden er dan toch een paar wolkjes, in de lagere regionen van de atmosfeer waren dat twee kleine Cumulusjes en helemaal bovenin zagen we een paar Cirrusplukken. Hun schaduwen vielen in een zodanige hoek dat men er in Malderen van gespaard bleef en de zonneschijn dus ononderbroken werd. Dit bleef niet zonder gevolgen onder het dakje van de weerhut want daar konden we weer een erg fraaie 21,6 graden optekenen. Later in de namiddag verdwenen deze wolkjes weer maar de lucht kreeg nu een nevelige tint die vooral in het westen en noorden uitgesproken was. Het zorgde voor warme kleurentinten bij zonsondergang maar qua temperatuur was het een ander verhaal. Het koelde immers weer vrij snel af al zouden wolkenvelden die vanuit het noorden onze richting uitkomen ons van vorst moeten sparen. De wolken zelf kregen we niet meer (bij daglicht) te zien en neerslag nog minder met 0,0 mm als dagtotaal. 

Zondag, 26 maart 2023

 De vroege vogels onder ons konden nog even van een droge periode genieten alvorens de oprukkende regenzone ons onderdompelde in een grijze dag boordevol nattigheid en kilte. De neerslagintensiteit was niet heel groot maar de neerslag was aanhoudend en langdurig waardoor de natuur er een zeer royale slok water bij kreeg. Eerst was het nog zacht met temperaturen die naar 9,3 graden stegen maar na de passage van de depressiekern kwamen we uiteraard in een noordwestelijke tot noordelijke stroming terecht. Deze werd ingeleid door meer regen nadat het kort na de middag eventjes wat droger werd. Het voelde steeds killer en guurder aan waarbij we van geluk mogen spreken dat er zo dicht bij de kern weinig wind stond. Kort voor zonsondergang werd het terug droger en de Nimbostratus bewolking ging over in een mix van Altostratus, pannus en Stratocumulus met wat Cumulusachtige wolkenflarden er tussen gemengd. In het westen zagen we een oranje band van helder licht die op een poging van de opklaringen om ons te bereiken leek te wijzen. Het koelde verder af naar de uiteindelijke minima van 5,3 graden en na zonsondergang begonnen er dan stilaan opklaringen binnen te trekken vanuit het noordwesten. Het neerslagtotaal waarmee we eindigden was weer erg fors met 10,0 mm.

Dinsdag, 26 maart 2024

In het noorden was de lucht nog blauw met Cirrostratusbewolking maar vanuit het zuiden kwam er dikke Altostratus opzetten waaronder ook wat Altocumulus hing. Door die opklaringen was het tamelijk fris met minima van 4,3 graden. Het ging eerst tamelijk snel met de wolkeninvasie en op de radarbeelden waren snel naderende neerslaggebieden te zien, maar in de praktijk bleek het uiteindelijk mee te vallen. De bewolking had na een paar uur de neiging om weer dunner te worden en tegen de middag kwam de zon er zowaar terug door. Het was dan wel in een wat waterig versie maar in elk geval zijn we een stuk beter af dan de weermodellen ons al een tijdje voorschotelden voor vandaag, het leek immers eerst nog een compleet verregende dag te gaan worden. Tijdens de namiddag leek de bewolking het opnieuw te willen proberen en kregen we terug met dikke Altostratus en Altocumulus te maken. Dit werd echter eveneens al snel gevolgd door zonnig weer waarbij de lucht zelfs eventjes mooi blauw kleurde en er vooral Altocumulusbanken te zien waren. Deze laatste hadden zomerse trekjes met floccus en castellanus erin. En het voelde ook al bijna zo aan met temperaturen die naar 14,7 graden stegen en slechts een zwakke zuidelijke wind. De volgende aanval van de wolken was echter definitief en ze ging deze keer dan toch nog gepaard met de regen die voorspeld was. De hoeveelheden bleven echter beperkt en het was amper genoeg om de grond nat te malen. Later op de avond volgden er zelfs weer lange droge perioden. De bewolking bleven we wel houden en het bleef daarbij ook erg zacht, deels ook door de aanvoer van warmere lucht door de zuidelijke winden die volgens de weerkaarten over een tamelijk lang traject uit deze richting kwamen. Ons weer kwam dus uit het diepe zuiden al zag het er visueel misschien niet zo uit. Het gedruppel bleek uiteindelijk goed te zijn voor een bescheiden dagtotaal van 0,2 mm.