Flashback: 27 maart in het verleden

Vrijdag, 27 maart 2015

We bevonden ons vanmorgen in onstabiele polaire lucht waarin het is afgekoeld tot 3,7 graden. Er waren ook buien actief, maar de meesten hadden het zoals gewoonlijk in dit soort situaties op Nederland gemunt terwijl we in Malderen vooral met Stratus fractus, Cumulus congestus, Cirrostratus, Cirrus en Stratocumulus te maken kregen welke binnendreef na een periode van nagenoeg helder weer die ongeveer een uurtje duurde. De eerdergenoemde Cirrusbewolking breidde zich uit en ging over in Altostratus waardoor het alsnog in een verregende lentedag dreigde te verzanden, maar nog voor de middag halverwege was ging de bewolking terug over in Cirrostratus en klaarde het vanuit het westen op. Het werd nu erg zonnig met alleen wat stapelwolken en het warmde op tot 12,5 graden. De wind zwakte geleidelijk af en kwam overwegend uit westelijke tot noordwestelijke richtingen. Tijdens de avond losten de stapelwolken op en gaf de heldere hemel vrij spel voor een afkoeling die ons komende nacht weer dicht bij het vriespunt zal brengen. Het werd ook nagenoeg windstil tijdens de laatste paar uur van de avond.

Zondag, 27 maart 2016

Tijdens het tweede deel van de nacht is er een zeer actieve buienlijn over het Vlaamse binnenland gedenderd. Hier zat ook onweer op, al ging dit vooral om ontladingen boven het noorden van Frankrijk. Qua neerslag kon het echter ook in Malderen tellen met ruim 8 liter als voorlopig totaal terwijl wolken en wind voor zachtere minima van 8,1 graden zorgden. Daarna klaarde het bijna volledig op en maakte deze Paasdag een veelbelovende, lenteachtige start. Maar al snel werden er stapelwolken gevormd die het de zon samen met losse wolkenflarden en Stratocumulusveldjes knap lastig gingen maken. Op sommige momenten wist de bewolking zich tot een gesloten dek te organiseren, en leek het voor de rest van de dag naar de knoppen te zijn voor de zonne- aanbidders onder ons, maar telkens konden nieuwe opklaringen het luchtruim weer veroveren. We haalden maxima van 14,2 graden. Tijdens de tweede helft van de namiddag werd de lucht onstabieler en gingen de stapelwolken het steeds hogerop zoeken zodat er een aantal buitjes ontstonden. Eerst waren die nog niet meetbaar met slechts wat verspreide druppels maar na een tijdje kregen we een meer georganiseerde buienlijn op ons dak welke verschillende gordels van intense regen over ons joeg. Daarna volgden er schitterende wolkenluchten met statige buienwolken die tegen een diepblauwe lucht afstaken. Hieruit regende het af en toe nog lichtjes maar echt veel veranderde dit niet meer aan het neerslagtotaal van 9,0 mm. Na zonsondergang werd het definitief droog.

Maandag, 27 maart 2017

Het is tijdens de nacht helemaal opgeklaard waardoor de Cirrus en Cirrostratus bewolking in geen velden of wegen meer te bekennen viel. Ook de laaghangende Stratus en Stratocumulusvelden die we gisteren in de verte nog konden ontwaren, zijn met de noorderzon verdwenen waardoor we meteen gelanceerd waren voor een schitterende voorjaarsdag. De hemel kleurde diepblauwe en nergens was ook maar het minste spoor van bewolking te zien. Er werd ook zachte landlucht aangevoerd door een oostelijk tot zuidoostelijk briesje waardoor het snel opwarmde nadat we nog vrij koele minima van 5,0 graden hebben opgetekend. De hele dag door bleef het schitterend lenteweer en tijdens de namiddag haalden we maxima van 20,7 graden waarbij het door de diepblauwe lucht erg zuiders aandeed. Tijdens het tweede deel van de namiddag konden we echter zien dat het prachtige lenteweer stilletjesaan werd ondermijnd. De condensatiestrepen van vliegtuigen losten niet meer op en we zagen dit verschijnsel vanuit het westen geleidelijk over de ganse hemel uitbreiden waardoor deze uiteindelijk werd omgetoverd tot een 3D- schaakbord voor degenen die graag op hoog niveau spelen. Later werden er ook wat Cirruswolkjes in die richting zichtbaar maar veel stelde dit nog niet voor en de meeste mensen hebben er waarschijnlijk niet eens bij stil gestaan dat deze lenteafbraakprocessen reeds aan de gang waren. De fotografen hadden dit natuurlijk wel door want de condensatiestrepen stonden garant voor een mooie en sfeervolle zonsondergang. Neerslag is er ook deze keer niet aan te pas gekomen waardoor we opnieuw een dagtotaal van 0,0 mm konden bijschrijven.

Dinsdag, 27 maart 2018

Na een rustige en frisse nacht met minima van 2,4 graden heeft zich op daken en wagens rijp gevormd. De bewolking is inmiddels toegenomen en bestond uit Altostratus, Stratus fractus en Stratocumulus. Vooral die eerste was al een aankondiging dat er regen in de lucht hing die er halverwege de voormiddag reeds uitviel. De neerslag was buiig en de verschillen waren dan ook groot op kleine afstanden. Tijdens de namiddag ging de neerslag over in motregen maar deze hield wel het grootste deel van de avond aan onder een Stratus lucht. Gelukkig was deze neerslag zo licht dat er buiten veilig kon gereisd worden zonder nat te worden. Samen met de neerslag is er zachtere lucht binnen gestroomd waardoor de maxima nog 9,0 graden konden bereiken bij een westelijke tot noordwestelijke zwakke wind. In Malderen bleek het allemaal erg mee te vallen met een neerslagtotaal van 1,6 mm. 

Woensdag, 27 maart 2019

 Er hingen nog steeds veel Stratocumulusvelden en de zon had het al meteen knap lastig vanaf de eerste minuut. Er is blijkbaar ook nog wat neerslag gevallen aan de natte omgeving te zien maar de pluviometer heeft daar met 0,0 mm niet veel van opgepikt. Door de bewolking bleven de minima op peil met 2,8 graden maar overdag was het natuurlijk een ander verhaal. De zon is echter al vrij krachtig in deze tijd van het jaar en dankzij de eerder zwakke noordwestenwind voelde het bij de schaarse zonnige momenten nog best aangenaam aan in de buitenlucht bij maxima van 13,4 graden. Er ontstonden wat stapelwolken die het Stratocumulusdek bijvoederden en tijdens de late namiddag kwamen we onder invloed van een storing waardoor deze bewolking nog dikker werd. Het was dus afgelopen met die aangename momenten waardoor de dag kil en somber eindigde. De storing was echter zwak waardoor het droog bleef en de bewolking zorgde ervoor dat het nauwelijks afkoelde. 

Vrijdag, 27 maart 2020

 De Cirruswolken die gisterenavond weer te zien waren, zijn vandaag terug verdwenen. Maar het was niet meer zo koud als de voorbije ochtenden met minima van 0,8 graden en overdag werd het prima lenteweer bij temperaturen die naar 16,0 graden stegen. De oostenwind was nog een stuk zwakker al voelde ze wel nog vrij schraal aan op sommige momenten. De weersveranderingen waren ook merkbaar aan de lucht die ondanks het nu volledig ontbreken van enige bewolking een stuk fletser is geworden. Dit zorgde overigens voor een erg kleurrijke zonsondergang. Daarna zagen we dat de wind volledig is weggevallen terwijl er de voorbije avonden altijd nog een zuchtje bleef staan. Verder bleef alles voorlopig nog hetzelfde en ook van het neerslagtotaal valt net 0,0 mm nog niet veel te zeggen. 

Zaterdag, 27 maart 2021

 Tijdens het begin van de nacht kregen we nog met buitjes te maken uit het koufront maar het stelde allemaal niet zo heel veel voor en tegen de ochtend was de rust weergekeerd. De minima zijn op 4,1 graden uitgekomen en met een krachtige noordwestenwind dreven er losse wolkenflarden binnen. Deze hoorden bij onstabiele zeelucht en er ontstonden her en der voorjaarsbuien. Maar in Malderen bleven we duidelijk in de 'luwte' en bleef het bij bewolking die er soms wel dreigend uitzag. Tijdens de namiddag werd het rustiger met minder wind en bredere opklaringen waardoor de lentesfeer er weer in kwam al was een flinke jas nog steeds geen overbodige luxe bij maxima van 12,8 graden. Zeker op het einde van de namiddag toen enkele Cumuluswolken zich uitspreidden tot flinke 'pannenkoeken' van Stratocumulus die de zon definitief buiten beeld duwden. Hiertussen waren wel weer fraaie 'jacobsladders' te zien die er nog een mooi beeld van maakten bij zonsondergang. Warme kleuren en avondrood bleven echter uit. Na zonsondergang was het al zo rustig geworden dat er geen wind meer stond en het neerslagtotaal van 0,1 mm was afgelopen nacht al een feit. 

Zondag, 27 maart 2022

 Na het zonovergoten weer van de voorbije dagen was het weer even wennen om deze ochtend een eindeloos grijze Stratuslucht te moeten aanschouwen. Ze hield ons vorstvrij met minima van 5,4 graden maar zorgde door het onrbreken van enige zonneschijn voor een kille voormiddag. De bewolking was nog maar net bezig aan haar doortocht richting het zuiden want de opklaringen zaten slechts enkele tientallen kilometers ten zuiden van Malderen. Vanuit het noorden naderden er gelukkig nieuwe opklaringen en deze deden kort na de middag het weer plotseling helemaal omslaan naar zonnig en in een mum van tijd was er zelfs helemaal geen bewolking meer te zien. En zo kon het dan alsnog opwarmen tot een lenteachtige 18,0 graden bij een erg zwak noordelijk tot noordoostelijk briesje. De warmte was overigens geen lang leven beschoren want eens de zon onder was dook het kwik weer als een raket de dieperik in en was het bibberen geblazen in de buitenlucht. Al was dat misschien in het nodige perspectief te plaatsen want in het noorden van Nederland zat er nog veel koudere lucht met contrasten van wel tien graden tussen het noorden en zuiden van Nederland. 

Maandag, 27 maart 2023

 Aan de achterzijde van de regenzones die ons gisteren plaagden lag onstabiele zeelucht klaar die ons vandaag met talloze buitjes zou overspoelen. Daarnaast was er ook ruimte voor opklaringen, kortom we konden weer van de klassieke voorjaarsbuien spreken. Er waren afwisselend Cumulonimbuswolken, Stratocumulusvelden, Cumulus congestus en pannus bewolking te zien. Tussendoor was er dan weer ruimte voor uitgebreide zonnige perioden waarin het overdag kon opwarmen tot een weliswaar bescheiden 8,8 graden. Bij deze lage temperaturen en nog een stuk lagere dauwpunten was het niet verwonderlijk dat sommige buien in Malderen voor smeltende sneeuw zorgden, al ging het om wel erg natte flatsen en alleen tijdens de meest intense buien. De meeste buien stelden overigens niet zo veel voor doordat de onstabiliteitsdiepte erg beperkt was. Tijdens de late namiddag begon de boel zich verder te stabliseren en kwamen en werden de opklaringen breder al doken er ook dan nog af en toe buien of restanten ervan voorbij. De noord- noordwestelijke wind zwakte af en de afkoeling kreeg dus vrij spel onder een open hemel. Oprukkende sluierbewolking van een volgende regenzone is ondertussen onderweg om de dreigende vorst een halt toe te roepen al blijft het afwachten of deze bewolking ons daarvoor nog op tijd zal bereiken. Tegen middernacht waren we al naar 0,2 graden gezakt wat de uiteindelijke minima werden, en dit bij een neerslagtotaal van 1,0 mm. 

Woensdag, 27 maart 2024

Uiteindelijk was er niet aan te ontkomen en vielen we vanmorgen ook ten prooi aan het beruchte Stratus wolkendek dat zich tijdens de nacht heeft gevormd. De dag begon grijs, somber en duister en het voelde kil aan al hield de bewolking de minima wel positief met 7,3 graden. Het was ook droog, de neerslag uit het koufront is immers tijdens de nacht al gevallen. Overdag konden we echter voorzichtig hoop koesteren op een verdere weersverbetering, want de bewolking bleek al snel erg veel licht door te laten, iets dat eerst door de zonnepanelenbezitters werd opgemerkt maar even later ook door andere mensen die bijvoorbeeld een waterzonnetje opmerkten doorheen het wolkendek dat ondertussen heeft plaatsgemaakt voor Altostratus translucidus. Er volgde dan wel een periode waarin donkere wolkenflarden vanuit het westen weer massaal kwamen opzetten (de stroming zelf was zuidelijk tot zuidoostelijk) en het dus opnieuw somber en duister werd, maar korte tijd later losten deze flarden grotendeels op en ondertussen was de wolkenlaag daarboven al overgegaan in Cirrostratus waardoor de zon toch al een stuk krachtiger werd. Tijdens de late namiddag evolueerden we zelfs naar losse plakken Cirrostratus en Cirrus met daartussen een azuurblauwe lucht waaronder weliswaar mooiweerswolkjes ontstonden (Cumulus). Dit werd terug gevolgd door een korte invasie van dicht op elkaar zittende wolkenflarden waardoor het alweer somber en grijs werd, maar uiteindelijk kwam de zon er weer bij. Op sommige momenten werd het zelfs helemaal helder met zuiders aandoende, azuurblauwe luchten en dit bij maxima van 12,0 graden. Tegen zonsondergang zagen we echter een dikke laag Altocumulus en Altostratus opdoemen in het westen, die scherp begrensd was en geflankeerd werd door Altocumulus lenticularis bankjes. Deze begon langzaam dichterbij te komen en we zagen ook de wind weer geleidelijk toenemen. De neerslag bleef voorlopig nog op veilige afstand en zo konden we het nog bij een dagtotaal van 0,0 mm houden.