Flashback: 29 maart in het verleden

Zondag, 29 maart 2015

Ook vandaag was droge kledij alleen weggelegd voor de vroege vogels. Een kleine, neerslagvrije band trok omstreeks 8H over Malderen alvorens het vanuit het westen weer ging motregenen en later regenen. De bewolking en wind in combinatie met zachte zeelucht zorgden ervoor dat het niet kouden dan 9,4 graden werd. De regen hield zowat de ganse dag aan maar tijdens de voormiddag was de intensiteit meestal zwak of matig. Na de middag wakkerde de wind verder aan en kwam het tot flinke plensregens die lang aanhielden bij een sterk aanwakkerende west- zuidwestenwind. De rukwinden vielen zwaarder uit dan de meeste weerberichten voorspelden en het kwam op sommige plaatsen tot lichte materiële schade. Omstreeks 6H passeerde dan het koufront dat zeer duidelijk op de radarbeelden te zien was als twee buienlijnen met een onderbreking erin die vanuit het noord-noordwesten afzakten in zuidelijke richting. Verder ten noorden van ons zat er flink wat onweer bij maar in Malderen bleef het bij wat fijne hagel tussen de korte stortbui en een tijdelijke opleving van de stormachtige rukwinden die een paar uur voor de koufrontpassage een fractie minder hevig waren. Na de frontpassage klaarde het snel op vanuit het noordwesten en konden we de rest van de avond van opklaringen genieten al was het voor zonneschijn al te laat. In het zuiden hing de Altostratus, Altocumulus en Stratocumulusbewolking van het wegtrekkende front terwijl we in het noorden de Cumuliforme bewolking van de polaire zeelucht erachter zagen verschijnen. Dit zorgde voor een sfeervol uitzicht in de laatste schemering. We balanceerden voor de rest van de avond tussen het koufront en de buien verderop in de polaire lucht waardoor we in deze neerslagvrije gordel niets meer bij het neerslagtotaal van 9,8 mm zagen komen.

Dinsdag, 29 maart 2016

De krachtige wind is tijdens de nacht weer wat afgezwakt al was het vanochtend nog steeds erg guur met veel bewolking (Cirrus densus en Cumulus), af en toe buien en temperaturen die naar 5,7 graden zijn gezakt. Af en toe konden we even herademen in een korte opklaring maar dit werd steeds afgestraft met dikke velden Cirrus densus bewolking van onweersbuien die zich een eind verderop bevonden (en waar we als onweersliefhebber dus helemaal niets aan hadden). Ze hingen meestal boven het noorden van frankrijk al kon men in Nederland ook geregeld "groene stroom" afnemen. Tijdens de namiddag kregen we dan toch met een aantal brede opklaringen te maken toen een reeks samen geclusterde buien met matige regenval net waren voorbijgetrokken. We hadden alle hoop op nog een zonnestraal reeds opgegeven onder de volledig betrokken hemel en de aanhoudende regen, maar het ging toen opeens ontzettend snel waardoor er in een oogwenk enkel een vriendelijke lentelucht met wat verspreide stapelwolkjes te zien was. Een geleidelijk afnemende west- noordwestenwind en maxima van 13,1 graden deden het lentegevoel weer grotendeels terugkeren. Natuurlijk kwam het door de krachtige stroming in de hogere luchtlagen dat alles zo snel ging en voor we het wisten werden we weer door een nieuwe reeks buien overvallen. Maar voordat we ook daarvan weet hadden, bevonden we ons reeds in de opklaringen daarachter, en met de buien die d  r op volgden ging het op dezelfde, blitse manier. Daarna vond een regenzone ten zuiden van ons dat het genoeg was geweest met al dat geflits en zond ze een scherp begrensde, gesloten laag Cirrostratus bewolking over ons waardoor de buienwolken in elkaar stuikten en we terug een klassiek weerbeeld te zien kregen met dikker wordende sluierbewolking op nadering van een regenzone. Resterende wolkenflarden en stapelwolkjes lichtten prachtig op in het zachte avondlicht waarbij we van zachte schemeringskleuren konden genieten. De regenzone zelf bereikte ons nog niet waardoor de rest van de avond rustig en droog verliep en het neerslagtotaal van 4,8 mm deze namiddag al een feit was.

Woensdag, 29 maart 2017

Nog steeds hing er een zomers sfeertje met vrij zachte temperaturen die tijdens de nacht niet beneden 9,8 graden zijn gezakt. De bewolking bestond nu uit velden Altocumulus en Stratocumulus waarboven wat Cirrus en condensatie strepen zichtbaar waren. Dit alles straalde nogal wat onstabiliteit uit, al bleef het voorlopig rustig en droog bij een weliswaar goed voelbare zuidwestelijke wind. De bewolking nam in de loop van de dag verder toe waardoor het vooral rond en na de middag erg somber werd bij gesloten Stratocumulusvelden waar Stratus fractus onder en tussen hing. Het voelde wel nogal broeierig aan met maxima van 17,2 graden. Tijdens de namiddag veranderde er niet veel en kregen we uitgestrekte Stratocumulusvelden te zien waar af en toe een opklaring in opdook waarin we veel Cirrus en Cirrostratus konden zien in de bovenlucht. Het waren nog steeds niet de Stratocumulusvelden die je onder de beschermende vleugels van een hogedrukgebied zou verwachten, maar wolkenvelden die nogal wat onstabiliteit leken uit te stralen, en ook aan het invallende zonlicht doorheen de opklaringen kon je zien dat de atmosfeer een erg vochtig en broeierig karakter had. Dit zorgde overigens voor een apart sfeertje bij zonsondergang. Door de bewolking en de toestand van de atmosfeer koelde het langzaam af waardoor we een relatief zachte avond beleefden (zeker voor de tijd van het jaar). Ondanks al dat gedreig en schijnbare onstabiliteit gaat de beginnende droogte in Malderen verder en sloten we dus weer af met een dagtotaal van 0,0 mm.

Donderdag, 29 maart 2018

Samen met de koude lucht zijn er tijdens de nacht verschillende buien het land ingetrokken waardoor we terug van fraaie wolkenlandschappen konden genieten. De bewolking bestond uit Cumulus en Stratocumulus en door het felle licht had alles een zomerse uitstraling. Behalve dan de kale natuur en de thermometers die vanochtend 3,6 graden aanwezen. Overdag zwengelde de zon de buienmolen opnieuw aan en met de westelijke wind waren de actiefste buien landinwaarts in het oosten te vinden. Lokaal kwam het daar zelfs tot onweer. In Malderen was het echter niets van dit alles en trokken de buien met atletische precisie voorlangs en achterlangs, voor zover ze er al waren natuurlijk in de westelijke helft van het land. Meestal zagen we immers mooiweerswolkjes en het kwik steeg naar een aangename 10,5 graden (na wat we gewend zijn toch). Op het einde van de namiddag kwam er opeens dikke Cirrostratus en Altostratus opzetten vanuit het zuidwesten en kreeg de zon het moeilijker. Maar dan klaarde het weer op en de aanvalspogingen die daarop volgden stelden ook niets voor, hoe indrukwekkend de opzettende regenzone er ook uitzag op satelliet. En zo sloten we de dag dan toch nog af met 0,0 mm in het rustige Malderen. 

Vrijdag, 29 maart 2019

 Onder de nog steeds heldere hemel was het weer koud met minima van 0,6 graden. De nevelige omgeving zorgde voor een prachtig, sprookjesachtig ochtendlicht alsof we ergens in de zevende hemel vertoefden. En het kwik reageerde daar enthousiast op waardoor de lentesfeer al snel compleet was. Overdag werden er wat stapelwolken gevormd die een erg hoge basis hadden waardoor het de uitstraling van een vroege zomerdag leek te hebben. We haalden maxima van 19,2 graden bij een zuidelijk tot zuidwestelijk briesje. Wel waren de kleuren nogal flets en leek er een nevelige waas te hangen in de atmosfeer. Dit zorgde later voor een erg fraaie zonsondergang. Tijdens de avond koelde het echter snel af onder de open hemel. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zondag, 29 maart 2020

 De stormwind is na een iets rustiger intermezzo tijdens de nacht weer aangewakkerd en het was reeds in de vroege uurtjes een bijzonder onstuimige en gure bedoening geworden. Aanvankelijk was het helder maar na een tijdje ontstonden er stapelwolkjes die op hun beurt uitgroeiden tot buien. Maar er vond veel uitspreiding tot Stratocumulus plaats door de nadering van een warmtefront en dus konden deze buitjes niet meer dan wat lichte neerslag voortbrengen. Al maakte dit het er niet minder interessant op daar deze neerslag blijkbaar als sneeuw en hagel viel. De dauwpunten waren immers laag genoeg om dit mogelijk te maken en bij de gevoelstemperaturen hoeven we met deze gierende stormwind geen tekeningetje te maken. Doch de neerslag bleef beperkt tot 0,0 mm en na de middag werd het op nog een paar verdwaalde vlokken na zo goed als droog. Het kwik werd goed in toom gehouden want het werd niet warmer dan 8,2 graden. De bewolking bestond op een gegeven moment alleen nog uit Stratocumulus die uit het noord- noordoosten werd aangevoerd. Maar vanuit het noordwesten trok deze bewolking zich terug en klaarde het weer op. Nu begon de wind ook af te zwakken waardoor we met een versnelde afkoeling te meken kregen die ons op de minima van 2,1 graden bracht. 

Maandag, 29 maart 2021

 Het was niet al te koud met 6,6 graden vanochtend. Er was geen enkele bewolking meer te zien en de lucht kleurde nu diepblauw terwijl er een zuid- zuidwestelijke wind opstak. Maar het was een wind die we graag zagen want ze voerde warme lucht aan en dat vertaalde zich in een snelle opwarming tijdens de voormiddag. Het leek wel alsof we in het diepe zuiden zaten met de azuurblauwe luchten, brandende zon en temperaturen die doorschoten naar 20,6 graden. Zelfs in de schaduw werd het nu al aangenaam. Bewolking kregen we niet te zien al verscheen er tegen de avond wel wat Cirrus in het westen waarbij de lucht iets minder blauw werd. Maar het deed geen afbreuk aan dit fraaie weertype en de zonsondergang was sfeervol. Doch daarna koelde het snel af en werden we eraan herinnerd dat het nog lang geen zomer was (ook al zouden we hier een jaar of dertig geleden niet over geklaagd hebben in putje zomer). Ook vandaag zette de droge periode zich verder en mochten we dus weer 0,0 mm bijschrijven als dagtotaal. 

Dinsdag, 29 maart 2022

Er hing nog redelijk veel bewolking die uit Altostratus en Altocumulus bestond, maar tijdens de voormiddag werd deze weer wat dunner en er volgden een paar zonnige momenten die het kwik van 7,1 naar 18,1 graden konden tillen. Dit ondanks een wat schraal aanvoelende oosten tot noordoostenwind. De bewolking was echter moeilijk te verdringen, er hing bijna steeds op zijn minst een dikke laag Cirrostratus en de lucht had steeds een grijze of melkachtige tint waarbij we zo goed als geen blauw te zien kregen. In de loop van de namiddag begon de wolkenlaag weer langzaam aan te dikken en kort voor zonsondergang was ze dik genoeg om de zon volledig aan het zicht te onttrekken. Volgens de schoolboekjes zijn dit wolken die regen aankondigen maar niets was minder waar en het bleef de hele dag droog. Op verschillende plaatsen is het dan ook al een stoffige boel geworden en de lange lijst met dagen van 0,0 mm als neerslagtotaal blijft dus maar verder lopen. 

Woensdag, 29 maart 2023

 Het was opnieuw grijs en de bewolking was min of meer vergelijkbaar met gisteren met opnieuw veel Altostratus en Altocumulusvelden. Deze laatsten gaven weer een onstabiele indruk met hun floccus en castellanus vormen maar meer dan een beetje lichte regen viel er niet. De onstabiele wolkensoorten hebben mogelijk met de zachte, subtropische lucht en de nadering van een koufront te maken. Een koufront dat ons weer geleidelijk naar een winters aandoende periode zal leiden als we sommige weermodellen mogen geloven. Maar voorlopig was het dus nog niets van dat en konden we ons dus koesteren in de zachte lucht die het kwik verder opstuwde van 7,0 naar 16,8 graden. En we kregen er ook nog een waterzonnetje bij dat vooral tijdens de namiddag vaak te zien was. Toen het wat harder ging schijnen leek het helemaal lente al kwamen er al snel weer Altocumulusvelden opzetten uit het zuidwesten met terug de typische castellanus en floccus structuren erin. Ze hadden een dreigend en donker uiterlijk al vielen er maar twee druppels uit. De bewolking nam weliswaar toe tijdens de uren daarop maar het bleef droog, rustig en vooral erg zacht met temperaturen die maar nauwelijks daalden. Al de dreigende en onstabiliteit uitstralende wolkensoorten ten spijt zijn we er weer met een laag neerslagtotaal van 0,0 mm uit gekomen. 

Vrijdag, 29 maart 2024

De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen en bestond vooral uit Altostratus en Stratus fractus. Op de satellietbeelden was een langgerekte storing te zien die pal over ons sleepte maar weinig activiteit vertoonde. De omgeving lag er wel nat bij vanmorgen maar er viel geen regen meer op dat moment. Bij dit alles is het afgekoeld naar 7,0 graden en er heeft zich een beetje dauw gevormd. Tijdens de voormiddag loste de bewolking deels op hoewel de storing zelf niet veel van positie veranderde. We konden dus van geluk spreken en de zon kwam er af en toe dus weer door. De meeste zonneschijn kwam er echter pas tegen de middag en in de vochtige lucht zorgde dat voor massale vorming van Cumulus fractus wolken die soms erg dicht op elkaar gingen zitten waardoor het bij momenten nog grijs kon zijn. De krachtige zuidelijke tot zuidwestelijke wind maakte het er dan niet veel aangenamer op alsook de eerder bescheiden maxima van 14,7 graden. Tijdens de namiddag kwam er uitgestrekte Stratocumulus translucidus binnendrijven boven die stapelwolken waardoor de hemel wit kleurde. Hierdoor was er veel licht, ook op de momenten dat de zon achter de ondertussen weer flink uitgegroeide stapelwolken wegdook. Tegen de avond begon de bewolking weer te breken en dreef er Cirrus en Cirrostratus binnen in de hogere luchtlagen. De Stratocumulusvelden transformeerden bij dit alles naar Castellanusachtige structuren die voor een zomerse, onstabiele sfeer zorgden. In combinatie met de warme schemeringskleuren zag het er best fraai uit en konden we dus eventueel nog eens onze camera bovenhalen. De rest van de avond verliep rustig en we eindigden droog met een neerslagtotaal van 0,4 mm.