Flashback: 30 maart in het verleden

Maandag, 30 maart 2015

De dag begon met een lichtbewolkte hemel waarin Cumulus fractus te zien was bij minima van 6,1 graden. Het beloofde een zonnige dag te worden met sfeervolle stapelwolkjes, doch in de krachtige bovenstroming werd al snel Cirrostratusbewolking aangevoerd als voorbode van een volgende portie hemelwater. Aan de grond stond een nijdige west- noordwestenwind en de gevoelstemperaturen werden er flink door in toom gehouden, zeker toen de zon achter de sluierbewolking verdween. Hierbij viel overigens de z  r scherpe overgang van diepblauwe lucht naar dikke Cirrostratus bewolking op, zonder dat er sprake was van Cirrus of dunnere Cirrostratus voor deze zone uit. Onder de blauwe lucht dreven talrijke Cumuluswolken, en onder de snel oprukkende Cirrostratus verscheen dichte Stratus fractus en Stratocumulus bewolking waardoor we ook niet meer op het verzwakte zonnetje konden rekenen dat er eerst nog doorheen priemde. Toch was deze opkomende bewolking niet (meteen) de voorbode van slecht weer want na een paar uur werd de Cirrostratusbewolking weer dunner en loste ook de laaghangende bewolking op tot er alleen Cumulusbewolking overbleef. De rest van de namiddag en avond verliep dan ook uitgesproken rustig en zonnig waardoor we terug iets konden waarnemen dat een beetje op lentesfeer leek. Het warmde op tot 11,4 graden en de naar noordwestelijke richtingen gedraaide wind was nu nog slechts zwak. Tijdens de avond kwam er terug Cirrostratus bewolking binnendrijven die deze keer definitief overging in Altostratus. De regen volgde kort na zonsondergang zodat we het toch niet droog konden afsluiten vandaag met een neerslagtotaal van 0,2 mm.

Woensdag, 30 maart 2016

De opkomende regenzone zorgde ervoor dat het vanochtend weer zwaarbewolkt was, maar uiteindelijk bleek het een sterk afgezwakte storing te zijn die niet eens neerslag produceerde. De bijhorende bewolking, die vooral uit Altostratus en Stratus fractus bestond, hield ons zacht met minima van 7,6 graden. Het scheelde ook al een stuk dat de wind flink is afgezwakt terwijl ze naar west- zuidwestelijke richtingen is gekrompen en daarbij iets warmere lucht aanvoerde. In de loop van de voormiddag werd de sluierbewolking dunner en zagen we weer de blauwe lucht doorheen de overblijvende Cirrostratussluiers. De zon kwam er weer door al zorgde dit in de vrij vochtige atmosfeer voor de ontwikkeling van stapelwolken waardoor dit zeker geen zonovergoten dag werd. Als de zon er al door kwam , was ze bovendien nog erg zwak door de Cirrostratus en hier en daar nog steeds aanwezige Altostratus bewolking zodat we geen hogere maxima dan 13,7 graden hoefden te verwachten bij een gelukkig wel zwakke zuidwestenwind. Tijdens de late namiddag wilde de regenzone laten zien dat ze toch nog haar op de tanden heeft, en probeerde ze dikkere wolkenpakketten over ons te zenden. Maar steeds opnieuw ging de bewolking terug over in Cirrostratus waar de blauwe lucht doorheen te zien was. Het was wachten tot na zonsondergang toen de bewolking dan toch nog dikker begon te worden, en ook in de onderste luchtlagen zagen we nu flinke Cumuluswolken ontstaan. Dit zorgde later op de avond voor een pittige verrassing toen de stilte en de rust opeens werden verbroken door het oorverdovende geraas van dikke regendruppels en hagel uit een stortbui die ons overviel. Daarna volgden nog een paar van die buien al werden ze weer lichter en keerde de rust uiteindelijk weer. We zijn op een neerslagtotaal van ongeveer 1,0 mm uitgekomen.

Donderdag, 30 maart 2017

Vandaag is er een nieuw transport van subtropische lucht op gang gekomen waardoor we ons konden opmaken voor schitterend lenteweer. Voordat het zover was, moesten we wel nog flink wat ochtendkoelte trotseren. Hoewel de minima erg hoog waren voor de tijd van het jaar met 11,2 graden, voelde dit natuurlijk alles behalve hoogzomers aan en er hing ook nog redelijk wat bewolking die uit Stratocumulusvelden en Stratus fractus bestond. Door de tropische luchtaanvoer zat er nogal wat vocht in de atmosfeer waardoor we op warme kleurentinten werden getrakteerd bij zonsopgang en de weersfotografen dus weer wisten wat gedaan. Tijdens de voormiddag begonnen de laaghangende Stratocumulusvelden vanuit het zuiden op te lossen en kreeg de zon steeds meer kansen waardoor het steeds sneller ging opwarmen. Van de verkilde omstandigheden deze ochtend viel tegen de middag al helemaal niets meer te merken. In Nederland was het echter een ander verhaal want de warmste en droogste luchtmassa's arriveerden daar pas in de loop van de namiddag waardoor de dag daar grotendeels in zwaarbewolkte tot betrokken omstandigheden verliep. Ondertussen was er in Malderen geen laaghangende bewolking meer te zien maar door toedoen van overvloedige Cirrus en Cirrostratus bewolking was het daar zeker niet helder. Maar hoe dan ook, de zon kon daar erg vlot doorheen schijnen en dat zagen we ook aan de temperaturen die erg royaal uitpakten met maxima van 23,4 graden. Tijdens de late namiddag zagen we tijdelijk Altocumulus en Stratocumulus aan de westelijke horizon verschijnen, maar deze kon ons uiteindelijk nog niet bereiken. Bij dit alles stond er een zwakke tot matige bries uit zuid- zuidwestelijke richtingen en met momenten (zeker uit de wind) voelde het zelfs zwoel aan. De warmte bleef tijdens de avond vrij goed hangen waardoor de terrasjes weer gouden zaken konden doen. De pluviometers moesten echter met een droge keel op al dat drinkgenot toekijken met een dagtotaal van 0,0 mm, en ook de dreigende Altostratusbewolking die we in de laatste schemering in het westen zagen, veranderde daar niets aan.

Vrijdag, 30 maart 2018

Ook tijdens de nacht is het rustig en droog gebleven bij minima van 4,4 graden. Net als gisteren zagen we indrukwekkende Cirrusplukken op de radar en dito bewolking ten zuidwesten van ons. In het noordoosten was een band van Cirrus densus en fraaie Altocumulus undulatus te zien. Regen en felle buien leken in aantocht te zijn en dat waren ze ook. De bewolking nam geleidelijk toe in de loop van de dag en hoewel het nog een groot deel van de dag droog bleef bij maxima van 13,8 graden en een waterzonnetje, keerde het tij tegen de avond. Onder de Altostratus verscheen opeens pannus bewolking en later organiseerde dit zich tot een shelfcloudachtige structuur. Het leek een zwoele zomerse onweerssituatie te zijn maar opeens stak er een ijzige stormwind op uit het zuidwesten en leken de stortbuien waar ook een bliksemflits bijzat, enkel vanachter glas zomers. Tijdens de avond volgden meer buien met soms dreigende wolkenstructuren waarna het uiteindelijk droger en rustiger werd. We kwamen uit op een dagtotaal van 5,5 mm. 

Zaterdag, 30 maart 2019

 Het is afgekoeld tot 5,5 graden maar ondertussen zaten we in zachte, subtropische lucht en de zon was krachtig genoeg om het kwik nog meer omhoog te stuwen waardoor het een erg warme dag werd voor de tijd van het jaar. Overdag werden er weer stapelwolken gevormd en het was opnieuw de zomerse variant met hoge basissen en scherp afgetekende contouren. Het kwik kwam uit op een verbluffende 20,8 graden en de zachte wind kwam uit het zuid- zuidwesten. De kleuren waren tamelijk flets en zeker naar de avond toe werd het een erg nevelige soep die echter voor mooi, zacht licht zorgde waar onderandere de natuurfotografen zeker niet over zullen klagen. Vanuit het westen kwam echter andere bewolking opzetten die een andere groep mensen waarschijnlijk wel aan het klagen zal zetten. Het was namelijk Stratus en Stratus fractus bewolking met daartussen Stratocumulus gemengd. Het werd al snel grijs maar ondertussen was het alweer donker en zullen sommigen de bewolkingsinvasie wellicht niet eens hebben opgemerkt. Zelfs niet als het sterrenkijkers waren die later in de nacht weer de buitenlucht opzochten want de bewolking was toen opeens weer verdwenen. Ze heeft geen neerslag of andere sporen achtergelaten waardoor het dagtotaal zich al gemakkelijk liet raden met 0,0 mm. 

Maandag, 30 maart 2020

 De temperatuur is flink gedaald tijdens de nacht en doordat er nog wat wind is blijven staan, had die -1,9 graden al meteen een groot effect op de waterpartijen. Op sommige plaatsen lag er flink wat ijs op, en daarin leken hier en daar afdrukken van deels gesmolten sneeuwvlokken herkenbaar te zijn, wat erop lijkt te wijzen dat er toch nog een buitje moet gepasseerd zijn in de vroege ochtend. Hoe dan ook was er geen enkele bewolking meer te zien en in combinatie met de krachtige zon en weer tot rust gekomen atmosfeer zorgde dat nog voor een aardige lentesfeer. Een zwakke storing was echter vastberaden om daar verandering in te brengen en kort na de middag raakte het opeens volledig overtrokken met Stratocumulusvelden. Daarin zaten ook Cumuluswolken gebed en deze leverden een aantal lichte buitjes op waarvan de neerslag voor het grootste deel uit regen leek te bestaan. De vlak daarvoor bereikte maxima van 9,7 graden lieten dan ook niet veel ruimte voor sneeuw. Na de passage van deze storing kwamen we in buienlucht terecht en konden we genieten van fraaie Cumuluswolken in een diepblauwe lucht met velden Stratocumulus en een paar plukjes Cirrus ertussen. Al zat er weinig activiteit in de buien en klaarde het steeds meer op vanuit het noorden. Wel viel op dat de wolken reeds vrij geruime tijd voor zonsondergang een okertint kregen die overging in oranje wat toch weer de veel vochtigere luchtsoort verraadde tegenover de schrale toestanden afgelopen week. Het werd daarna helder maar omstreeks 21H30 dreven er opeens uitgestrekte Stratocumulusvelden binnen vanuit het noorden. Het bleef echter droog en later dreven er weer opklaringen binnen. Het neerslagtotaal van 0,0 mm zou dus toch nog kunnen gaan bevriezen komende nacht. 

Dinsdag, 30 maart 2021

Tijdens de ochtend was het nog frisjes bij 2,8 graden maar toch voelde het al aan als een prille zomerdag dankzij de diepblauwe luchten en de eerste zonnestralen die al meteen warm aanvoelden. Het kwik steeg snel de hoogte in en er was geen enkele bewolking te zien. Op wat cirrusplukken in het zuidoosten na dan want op hoogte leek daar wat vochtigere lucht voorbij te komen. Dit resulteerde in een wat bizar verschijnsel waarbij een UFO- achtige cirkel van Cirruswolken gedurende meer dan een uur zichtbaar was. Of hier meteorologische processen of een speciaal vliegtuigmanoeuvre aan te pas kwamen is niet duidelijk. Hoe dan ook werd de lucht weer droger op dat niveau waardoor de diepblauwe kleur terugkeerde. De zon was buitengewoon fel en het warmde op tot 24,0 graden. Wel zorgde de droge lucht in combinatie met een zuidwestelijk briesje ervoor dat het in de schaduw af en toe nog wat kil aanvoelde. De warmte bleef tijdens de avond lang hangen en het leek nu wel een mooie zomeravond te zijn wat bizar oogde met alle kale vegetatie die er stond in combinatie met de voorjaarsbloemen. Neerslag is er uiteraard niet meer van gekomen zodat we nog maar eens met 0,0 mm eindigden. 

Woensdag, 30 maart 2022

De aangekondigde weersomslag bleek nog mee te vallen (tot hiertoe) want de Altostratus en Cirrostratus velden die vanochtend hun opwachting maakten bij minima van 5,9 graden, waren dun en de zon wist daar al snel vlot doorheen te breken. Op de satellietbeelden konden we twee gordels van opklaringen ontwaren, eentje dat ons in Malderen vriendelijk weer bracht en eentje rond het midden van Nederland. En wat verder naar het noorden zagen we een storing die langzaam naar het zuiden wordt gedrukt en de overgang naar een heus winteroffensief met sneeuw en flink wat vorst zal voorafgaan. Vandaag was het dus nog zo ver niet en keken we net als de voorbije dagen weer tegen een versluierde lucht aan waarin Altocumulus undulatus en floccus te zien waren, typische bewolking aan de voorzijde van een koufront dus. Tijdens de namiddag werd de bewolking dikker vanuit het noorden en er stak ook een kille noordelijke bries op die het kwik tot staan bracht op 16,1 graden. Hoewel de neerslag pas voor vannacht werd berekend, zagen we tijdens de namiddag al de eerste valstrepen onder Stratus fractus hangen die zich onder de reeds aanwezige sluierbewolking ging ontwikkelen. En daaruit begon het dan toch al te druppelen. Eerst was dit aan een zeer lage intensiteit van een paar spatjes per minuut maar heel langzaam werd de neerslag intenser. Later in de avond werd het echter weer droog en zo konden we het dagtotaal dan toch nog beperkt houden tot 0,1 mm. Het bleef wel betrokken en de gure, aanwakkerende noordenwind wist het aankomende winteroffensief al op gepaste wijze in te leiden. 

Donderdag, 30 maart 2023

 Tijdens de vroege ochtend en afgelopen nacht kregen we nog met aanhoudende regen uit een wegtrekkend koufront te maken. Daarna was het echter een en al mooie wolkenluchten, transparante kleuren en diepblauwe opklaringen wat de klok sloeg. Altocumulus, Stratocumulus, Cirrus uncinus, floccus, densus, Cumulonimbus, allerlei vormen van Cumulus, pannus structuren, het zat er allemaal bij. Er waren ook spelbrekers aanwezig waaronder de erg venijnige zuidwestenwind en het geleidelijk binnen stromen van koelere lucht. Het was immers niet voor niets een koufront waarmee we afgelopen nacht te maken kregen. Het kwik bleef steken op 16,0 graden. Fellere regenbuien zorgden tijdens de late namiddag voor dipjes in de temperatuur maar de fraaie wolkenluchten mochten we houden tot omstreeks 18H. Toen begonnen de buien uit te sterven, de luchten fletser te worden en dreef er vanuit het zuidwesten Cirrostratus bewolking binnen op nadering van een (zeer) actieve regenzone. In de onderste luchtlagen dreef er nu plotseling veel Stratocumulus en Stratus fractus binnen waardoor het een stuk somberder ging ogen. Voorlopig bleef het nog droog en rustig maar als we de radar en satellietbeelden mogen geloven zal dat niet lang meer duren. Het neerslagtotaal voor vandaag bleef steken op 1,6 mm terwijl we de minima van 11,1 graden pas later in de avond bereikten. 

Zaterdag, 30 maart 2024

 Tijdens de nacht is de bewolking weer dikker geworden en is het flink gaan regenen. Bij het aanbreken van de dageraad keken we tegen een klassieke Nimbostratuslucht aan en de uren daarop volgde er een afwisseling van lichtere en zwaardere regenval waarbij we tegen de middag wel meer met motregen te maken kregen tussendoor. Er volgden al snel droge perioden waarbij we nog maxima van 10,9 graden konden aantikken al kregen we halverwege de namiddag terug met felle, buiige regen te maken die wellicht bij het koufront hoorde. Daarna volgde terug motregen en uiteindelijk werd het droog met een paar schuchtere opklaringen tenmidden van Stratocumulusvelden, Stratus fractus en wat rafelige Cumulus. Deze bewolking loste later op de avond verder op en dit zorgde door het wegvallen van de wind voor een versnelde afkoeling die ons in de buurt van de minima van 5,8 graden bracht. Er is uiteindelijk 6,2 mm regen gevallen.