Flashback: 31 maart in het verleden

Dinsdag, 31 maart 2015

De wind is tijdens de nacht aangewakkerd tot stormachtig en het was vanmorgen buitengewoon guur met striemende regenvlagen bij minima van 7,1 graden. De buiigheid ging er langzaam uit tijdens de voormiddag en na de middag volgde een periode met lenteachtig aandoend weer bij veel zonneschijn en fraaie stapelwolken in een diepblauwe lucht. De west- noordwestenwind zwakte daarbij een beetje af al bleef het ook dan nog steeds erg onstuimig. Het warmde op tot 13,4 graden en op beschutte plaatsen was het nog best aangenaam toeven. De weersverbetering was van tijdelijke duur want we zagen al snel aambeeldvormige bewolking verschijnen in het noordwesten en kort daarop zagen we ook de stapelwolken weer groter en talrijker worden. Omstreeks 18H vielen er een paar buien met hagel en twee donderslagen terwijl we nu tegen forse buienwolken aankeken (Cumulonimbus, Cirrus densus, Cumulus congestus). Er waren ook indrukwekkende mammatusstructuren te zien op sommige plaatsen al was dit in Malderen maar beperkt het geval. De buiigheid ging na zonsondergang verder waarbij het af en toe tot flinke rukwinden kwam en er ook onweer voorkwam. We sloten af met een neerslagtotaal van 1,4 mm.

Donderdag, 31 maart 2016

Ondanks het geweld van de buien die gisterenavond kwamen binnenvallen is de rest van de nacht betrekkelijk rustig verlopen met meestal lichte regen uit een weliswaar voortdurend betrokken hemel. Deze bewolking bleek uit Altostratus te bestaan waar hier en daar flinke Cumuluswolken onder hingen. Door al dat gewolk is het niet kouder dan 6,3 graden geworden, maar de noordelijke helft van Nederland die net ten noorden van de wolkenband bleef kreeg nog met lichte nachtvorst te maken. We kregen een erg sombere, kille en droevige dag waarbij het af en toe lichtjes regende terwijl er niets aan de aanwezige wolkensoorten en hun bezetting veranderde. Het waren dan misschien niet de klassieke Stratuswolken van een doorsnee novemberdag, maar ze bezorgden ons een even sterk verlangen om door een zeer acute vorm van geheugenverlies getroffen te worden, voor wat deze dag betreft dan toch. Naar de avond toe leek de atmosfeer wat neveliger te worden met teruglopende zichtbaarheden, maar dat is zowat de enige verandering die we konden vaststellen naast een bescheiden opleving van het kwik dat naar 10,4 graden was gestegen. Nog steeds was de zuidwestenwind erg zwak en straalde de nog niet volledig ontloken natuur een doodse sfeer uit. Tijdens de avond begon de regenzone geleidelijk weg te trekken in zuidoostelijke richting, maar de opklaringen slaagden er nog niet in om Malderen voor middernacht te bereiken waardoor de dag even somber is geëindigd als hij begonnen is. Het bleef na zonsondergang wel al droog, het neerslagtotaal is uitgekomen op 2,4 mm.

Vrijdag, 31 maart 2017

Na een erg zachte nacht met minima van 12,4 graden zag het er vanochtend weer veelbelovend uit. Er was enkel Cirrus en Cirrostratus te zien en ondanks hun overvloedige aanwezigheid kon de zon al snel weer het beste van zichzelf geven. Dit nadat we in de vochtige subtropische lucht van een fraaie zonsopgang met oranjetinten konden genieten, welke door deze sluierwolken helemaal werd afgemaakt. De eerste paar uren van de voormiddag verliep alles nog in aangename, zomers aandoende omstandigheden, doch vanuit het zuid- zuidwesten kwamen al snel Altocumulus floccus en castellanus partijen opzetten waardoor de wolkenkenners meteen wisten hoe laat het was. Deze bewolking kwam steeds massaler opzetten en we kregen ook met Altostratus te maken waardoor de zon het knap lastig kreeg. In het oosten van het land duurde het echter nog tot een eind in de namiddag eer deze bewolking daar prominent aanwezig was. Malderen werd natuurlijk al vrij snel ingepalmd door de eerder vermelde wolkensoorten, maar halverwege de namiddag klaarde het daar terug een beetje op waardoor we de zon weer wat meer te zien kregen. We bevonden ons nu vlak voor het koufront en we haalden maxima van 19,8 graden bij een eerder zwak zuidelijk briesje. De gordel van opklaringen aan de voorzijde van het front lag al snel ten oosten van ons en uiteindelijk trok het front in de vorm van een buienlijn over het land. Dit leverde in Malderen echter geen neerslag op en we moesten het doen met enkele dreigende wolkenluchten (Cumulus congestus) die van hieruit zichtbaar waren. Daarna kregen we terug een mengeling van stapelwolken, Stratus fractus en een bovenlucht van Cirrostratus te zien. Van deze laatste gloeide een deel op in oranjerode tinten vlak voor zonsondergang wat een beetje bizar aandeed daar deze sluierbewolking over het ganse luchtruim aanwezig was terwijl de helft niet opgloeide. De rest van de avond verliep in rustige en halfbewolkte omstandigheden en we sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zaterdag, 31 maart 2018 

Na een rustige nacht met minima van 3,8 graden zijn we vandaag in onstabiele buienlucht terecht gekomen. Cumulus, Stratus fractus, Cirrus densus en Cumulonimbus, het was er allemaal in verschillende vormen en maten. De wind was terug kalmer en kwam uit noordelijke tot veranderlijke richtingen. De ene plaats kreeg meer buien te verwerken dan de andere. In Malderen viel het allemaal erg mee al zagen de wolken er zeker tijdens de avond erg dreigend uit met massieve aambeeldvormige structuren die het licht op een onaardse manier leken te weerkaatsen. Het deed opnieuw aan een zwoele onweersdag denken maar met maxima van 13,0 graden was het dat dus alleen visueel. Het neerslagtotaal bleef beperkt tot 1,6 mm uit schampende buien overdag en afgelopen nacht. 

Zondag, 31 maart 2019

 Het uitzicht was heel wat anders dan wat we de voorbije twee dagen gewend waren. Grijze luchten maakten hun opwachting en het was weer een stuk frisser. Toch hing er nog zomer in de lucht want op de satellietbeelden waren brede opklaringen te zien en bleek Malderen net onder een buienlijn te liggen dat tussen laaghangende bewolking was ingebed. Het duurde niet lang of de eerste druppels ploften neer maar het duurde ook niet lang eer we doorhadden dat dit ook meteen de laatste waren voor vandaag. Het klaarde weer op vanuit het zuiden en we kregen nu echte zomerluchten te zien met onstabiele Altocumulus floccus velden erin. Het invallende licht was zacht en geelachtig en het leek vanachter glas op een zwoele zomerdag. Doch al snel stak er een koele noordelijke bries op en bleek het alleen maar visueel zo te lijken. Gelukkig liet de zon het overdag nog erg warm aanvoelen en we haalden alsnog maxima van 15,1 graden. Boven Nederland zagen we een tweede buienlijn liggen die intenties leek te hebben om naar Vlaanderen af te zakken maar deze uiteindelijk niet waar maakte. Het bleef dus droog en de bewolking loste tegen de avond op waardoor het masker van de polaire luchtmassa afviel en het snel afkoelde. De minima kwamen desondanks nog niet beneden 6,5 graden maar tegen morgenochtend lijkt er wel (grond) vorst te dreigen. Neerslag is er gevallen maar met 0,0 mm was ze niet meetbaar. 

Dinsdag, 31 maart 2020

 Bij minima van 1,3 graden kregen de tere plantjes de zoveelste opdoffer te verwerken en over hun eigenaars hebben we het nog niet eens gehad. Gelukkig werden deze getroost met erg fraai lenteweer dat er na zonsopgang volgde. Eerst was de aangevoerde lucht nog wat vochtig en werden er Cumuluswolken gevormd die een ietwat rafelig uiterlijk hadden. Maar ze werden schaarser en kleiner naar de middag toe terwijl je van convectieve bewolking eerder het omgekeerde zou verwachten. Er waren dus atmosferische processen aan de gang die de ontwikkeling van deze wolken dwarsboomden. Halverwege de namiddag was het alweer helder en het was heerlijk toeven in de zon ondanks de lage maxima van 10,1 graden. De noordenwind was immers maar een nietszeggende schaduw van de machtige stormwinden die we eergisteren nog gekend hebben. Dit betekende echter de volgende opdoffer in wording voor die tere plantjes want onder die open hemel kon het natuurlijk snel afkoelen tijdens de avond bij volledige windstilte. En ze hebben het al zwaar te verduren met de droogte die bij een dagtotaal van 0,0 mm gewoon verder gaat. 

Woensdag, 31 maart 2021

Opnieuw kregen we te maken met zeer heldere lucht en een buitengewoon felle voorjaarszon die de ochtendkilte van 5,4 graden erg snel wist te verdrijven. Dankzij de weggevallen wind en de nachtelijke afkoeling kon zich wat ochtenddauw vormen wat voor schitterende plaatjes zorgde in de vroege ochtend. Samen met de geuren en kleuren erbij maakte dit een ochtendwandeling door de natuur meer dan de moeite waard. En dan kwam de warmte die het kwik meteen de hoogte in stuwde terwijl er nergens een spoor van bewolking te zien was. De zuidwestenwind was bovendien zwakker dan gisteren waardoor die warmte ook relatief sterker aanvoelde en met maxima die op 25,3 graden piekten was het dan ook al snel zweten geblazen. Tijdens de namiddag verschenen echter de eerste voorboden van een spectaculaire ondergang die deze zomeropstoot volgens de weermodellen zou kennen. Het was een band van Cirrusbewolking die de staalblauwe hemel onderbrak en van zuidwest naar noordoost liep. En dan kwam de volgende voorbode: een beigekleurige waas in de atmosfeer die werd veroorzaakt door Saharastof dat door het oprukkende koufront naar het noorden werd getrokken. En dan kwam er nog een in de vorm van Altocumulus en Altostratus die in het noordwesten verscheen in de laatste schemering. Gelukkig kon het allemaal de zomersfeer niet bederven want we konden genieten van een erg zachte avond waarbij we tot een heel eind in de avond konden buiten zitten, al dan niet rond een 0,0 mm aanwijzende pluviometer.  

Donderdag, 31 maart 2022

De voorspelde sneeuw is een dagje opgeschoven in de modellen waardoor het vandaag bij veel bewolking bleef met af en toe een spat regen eruit. De temperaturen waren aan de lage kant met minima van 2,7 graden en maxima die op 11,9 graden bleven steken (hier is wellicht wat afwijking door tuineffect). Een heel verschil met de zomerse toestanden van begin deze week en het contrast werd alleen maar groter door de snijdende noordooster die de hele dag door prominent aanwezig was. Boven Nederland waren regenzones actief die plaatselijk voor redelijk wat sneeuw zorgden in de onderkoelde atmosfeer. Deze neerslag bereikte ons later in de avond maar veel stelde het niet voor en het bleef bij gewone regendruppels. De zon kregen we beperkt te zien al was er tijdens de namiddag toch een vriendelijk moment toen we in een zone met opklaringen terecht kwamen waar de bewolking uit Cumulus congestus en Cirrostratus bestond. Deze wolken groeiden later uit tot sterk verwaaide buienwolken en daar vielen een paar druppels of een korrel hagel uit zonder dat er verder veel gebeurde. Het neerslagtotaal sprak dan ook boekdelen met 0,1 mm. 

Vrijdag, 31 maart 2023

 Het leek alsof we weer diep in de herfst zaten met aanhoudende regenvlagen en een grijze Nimbostratus lucht die hun opwachting maakten. We bleven de hele dag door in de regen zitten al leek het even alsof het weer zou opknappen toen we halverwege de voormiddag een waterzonnetje zagen verschijnen. De bewolking is overgegaan in dunnere Altostratus en het licht werd intenser. Maar lang zou het niet duren want de bewolking pakte zich opnieuw samen in het zuidwesten en we kregen terug met vlagerige regen te maken. Korte tijd later ging het dan opeens stortregenen uit een buienlijn die wellicht bij een koufront hoorde. Deze buien duurden maar enkele minuten waarna het terug droger werd of in elk geval minder hard ging regenen. Nu zagen we echter de wind flink aanspannen en kwamen we in het windveld van een voorjaarsstorm terecht waarvan het zwaartepunt gelukkig niet over de Lage Landen trok. Al was het ook dan nog erg onstuimig met gierende windvlagen en gejaagde wolkenluchten die in een snel tempo voorbij trokken. In tegenstelling tot stormen die we vorig jaar vaak zagen, bleef het nu echter grijs met hooguit een waterzonnetje dat even doorheen de mix van Altostratus en pannus bewolking kon priemen. En er bleef nog steeds minstens een fijne motregen of lichte regen vallen die soms wat intenser was en het alles behalve aangenaam maakten in de buitenlucht. Al probeerden de vrij zachte temperaturen die naar 12,4 graden stegen daar nog iets aan te verbeteren. Maar achter dat koufront werd het hoe dan ook guurder en kouder toen het kwik weer op zijn retour was richting de uiteindelijke minima van 9,6 graden. Tijdens de avond volgde er terug een wat rustiger intermezzo toen de wind weer wat afzwakte en er terug een aantal drogere periodes tussen zaten. Dit werd later echter alweer afgestraft met flink wat regen die kort voor middernacht over Malderen begon neer te plenzen. Dit vulde het neerslagtotaal verder aan tot 13,0 mm. 

Zondag, 31 maart 2024

 De brede opklaringen hebben het tijdens de nacht verder laten afkoelen tot 4,7 graden en de vochtigheid in combinatie met windstilte stonden weer garant voor een prachtig bedauwde omgeving die helemaal tot haar recht kwam toen de eerste zonnestralen erop vielen. Op wat plukjes Cirrus en contrails na was er geen bewolking te zien en de lucht kleurde diepblauw. Er stond een zwakke zuidoostelijke stroming al bleek die in de hogere luchtlagen toch sterk genoeg te zijn om een storing vrij snel tot bij ons te sturen waardoor het zeer rond de middag in een oogwenk omsloeg. Eerst dreven er uitgestrekte, dichte en scherp begrensde Stratocumulusvelden binnen uit die hoek, en na een korte terugkeer van de opklaringen zagen we een mengelmoes van Altocumulus, Altostratus en Stratus fractus samen met de eerdere Stratocumulus binnen trekken. Aan de voorzijde van deze wolkenvelden ontstonden er ook enkele flinke Cumulus wolken waardoor je een moment zou denken dat er convectief spektakel zat aan te komen. Maar uiteindelijk bleek het niet meer dan een gewone regenzone te zijn. Wel was de neerslag op sommige momenten vrij intens. Samen met dit alles stroomde er wel vrij zachte lucht binnen en net voor de wolkeninvasie kon het kwik nog de 14,7 graden aantikken. Omstreeks 17H10 klaarde het plots op vanuit het zuidoosten en kwam de zon er zowaar terug door. 1,6 mm