Flashback: 5 maart in het verleden

Donderdag, 5 maart 2015

(Nepal) Het was vanochtend helder en het heeft enkele graden gevroren waardoor de sneeuw was aangekoekt tot een glibberige, harde massa. De aan de zon blootgestelde sneeuw ging echter al snel smelten waardoor de tocht naar Chame op veel plaatsen een natte bedoening werd. Bewolking was er nauwelijks te zien, er ontstonden slechts wat Cumulus fractus wolkjes en de rest was stuifsneeuw dat in wolken van de bergtoppen en flanken werd geblazen. Aanvankelijk bevonden we ons in een tunnel in anderhalve tot twee meter dikke sneeuw maar bij de afdaling werd de laag geleidelijk dunner tot er slechts een tiental centimeter overbleef. De zon zorgde echter voor nieuwe lawines en losrakende rotsblokken waardoor het ook voorbij de sneeuwgrens nog een levensgevaarlijke onderneming was om de terugtocht verder te zetten. In Chame zelf lag geen sneeuw meer en was het zelfs eventjes zomer onder de krachtige zon, maar deze verdween al snel achter de bergen waardoor het kwik in razend tempo naar het vriespunt zakte.

Zaterdag, 5 maart 2016

(Indonesie) Tijdens de nacht zijn er enkele malse regenbuitjes gepasseerd en de dag ging van start onder laaghangende Stratus fractus en Stratocumulus bewolking. Net als eergisteren en de voorbije dagen loste deze bewolking grotendeels op tijdens de voormiddag om plaats te maken voor massieve Cumulus congestus bewolking. In de hogere luchtlagen was hier en daar nog wat Cirrus densus te zien. Kort daarna kwam het tot een felle regenbui (geen onweer) waarbij het op de ene plaats in Palangkaraya min of meer droog bleef terwijl de straten enkele honderden meters verder in rivieren veranderden. De zeer scherp begrensde regenbui zakte in elkaar al leek het regengordijn in het westen juist dikker te worden. Hoe dan ook bleven er nog flinke stapelwolken over die op hun beurt uitgroeiden tot buien. Daarbij kwam het nu wel tot onweer al was het geen oorverdovend klankspektakel zoals gisteren meer. De aandacht ging nu volledig naar de regen die tijdelijk met bakken naar beneden kwam. Daarna keerde de rust weer al bleef het wel betrokken door Cumulus congestus, Cirrus densus en restanten van arcussen en updrafts die overal verstrooid achterbleven. De late namiddag en avond verliepen in droge omstandigheden waarbij de aangename koelte opviel.

Zondag, 5 maart 2017

Aan de achterzijde van het koufront konden we vandaag kennis maken met een vriendelijk weertype waarbij diepblauwe luchten en stapelwolken elkaar afwisselden. Vanuit het westen kwam echter al snel Cirrus en Cirrostratus opzetten en er doken ook Stratocumulusbanden op waardoor de zon het moeilijk kreeg. Maar tussen deze banden door kon ze toch nog voluit gaan en zat het lentegevoel er goed in. Het is door de opklaringen afgekoeld naar ... graden wat natuurlijk nog steeds erg zacht is voor de tijd van het jaar. Het vrolijke maartzonnetje liet het opwarmen tot ... graden tijdens de vroege namiddag. De wind kromp naar zuidwestelijke richtingen en begon aan te wakkeren terwijl er tijdens de namiddag snel dikkere Altostratus kwam opzetten met Stratus fractus eronder. Er volgde een periode van matige regenval en na een paar uur ging de bewolking weer over in Altostratus translucidus waarbij de neerslag lichter werd en op een licht buitje na definitief ophield tijdens de avond. De wind die ondertussen tot bijna stormachtig was aangewakkerd met ijzige rukwinden is tijdens de avond weer snel afgezwakt waardoor we de dag alsnog in rustige omstandigheden konden afsluiten waarbij de resterende bewolking uit Cumulus fractus en nog wat Cirrostratus en Altostratus bestond. We zijn uitgekomen op een neerslagtotaal van ... graden.

Maandag, 5 maart 2018

De regen heeft opnieuw plaats gemaakt voor een heldere lucht met brede opklaringen waarin enkel een beetje Cirrostratus te zien was. De minima zijn nog naar 3,3 graden kunnen zakken door deze opklaringen, en hier en daar lag de boel er glad bij door de vorst die nog steeds in de grond zit van de afgelopen winterweek. Daarna volgde zacht en zonnig lenteweer met een westelijk briesje en na een tijdje ontwikkeling van stapelwolken. De Cirrostratusbewolking nam echter ook toe en er verschenen ook wat Stratocumulusvelden waardoor de zon het toch wat moeilijker kreeg tijdens de namiddag. Desondanks haalden we maxima van 12,2 graden en het bleef ook droog. Tijdens de avond bleef het zacht en zwaarbewolkt waarbij we konden afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 5 maart 2019

 We kregen vandaag met een veel rustiger weertype te maken waarbij de wind flink is afgezwakt en er nauwelijjs nog buien ontstonden. De westelijke stroming voerde koele lucht aan en de temperaturen bleven op 11,9 graden steken al is dit nog steeds zacht voor de tijd van het jaar. Dit geldt overigens ook voor de minima van 11,9 graden. Overdag was de zon krachtig genoeg om de stapelwolken te laten opbollen en dit leverde zelfs in Malderen weer enkele druppels op al was het niet meetbaar. Daarna bleef het definitief droog terwijl er vanuit het zuidwesten Cirrostratus en Altostratus begon binnen te drijven. Deze zag er dreigend uit in het tegenlicht van de zon maar eens ze boven ons hing bleek ze nog dun en transparant te zijn. Hoe dan ook, ze dikte wel degelijk aan en omstreeks 21H begon het er dan toch nog uit te regenen. Het koelde nauwelijks verder af en de pluviometers werden verder aangevuld tot het uiteindelijke dagtotaal van 3,0 mm.

Donderdag, 5 maart 2020

 Het was grijs en somber terwijl er af en toe motregen viel. Terwijl het er eerst nog naar uit zag dat de meeste neerslag tijdens de ochtend zou vallen bleek het net omgekeerd te zijn. De bewolking werd na de middag dikker en het ging al snel flink plenzen. Soms was de neerslag intens, dan weer lichter en er leek dus een buiige component in te zitten. De neerslaghoeveelheden waren groot al stroomde er als troost voelbaar zachtere lucht binnen en dat zagen we ook aan het kwik dat van 6,3 graden tijdens de nacht naar 8,4 graden steeg tegen de avond. We kwamen toen ook aan de achterzijde van de regenzone terecht waar het nog steeds betrokken bleef maar de neerslag lichter was met meer droge momenten ertussen. Veel beweging kwam er dus niet meer in het niettemin erg bewogen dagtotaal van 21,6 mm.

Vrijdag, 5 maart 2021

 Van de regen was vandaag al niet veel meer te merken en we keken terug tegen een eindeloos blauwe hemel aan zoals we ze tijdens de afgelopen lenteopstoot al zo vaak gezien hadden. Maar deze keer dus vanuit een heel andere luchtsoort want wie in dezelfde zomeroutfit als de voorbije week een stap in de buitenlucht zette was snel weer binnen. Er stond nu een noord- noordoostelijke schrale wind en de aangevoerde lucht was droog met erg lage dauwpunten tot gevolg die een heel eind onder het vriespunt zaten. Wel was de lucht vochtig genoeg om stapelwolken te laten ontstaan en dat waren deze keer de echte klassieke Cumuluswolkjes die je normaal in de zomer ziet. In Nederland kwamen deze meer voor en waren er klachten over uitsmerende bewolking, doch in Malderen nam deze bewolking na de middag snel af ook al bereikte de zon nu pas haar hoogste punt. Uiteindelijk bleef er enkel sluierbewolking en een onophoudelijk schijnende zon over. Doch het bleef koud en de maxima bleven op 7,6 graden steken. En na zonsondergang koelde het razendsnel af naar de uiteindelijke minima van -1,6 graden onder een nog steeds heldere hemel. Het neerslagtotaal is op 0,0 mm uitgekomen. 

Zaterdag, 5 maart 2022

 Het was opnieuw ijzig koud vanochtend met minima van -2,9 graden. Er heeft zich een flinke hoeveelheid ijs gevormd en ook de bovenste laag van de grond was redelijk hard bevroren. Een flinke kluif voor de zon om alles weer te ontdooien dus maar gelukkig had ze daar zeker de kracht voor en was het tegen de middag al prima te doen om zonder jas in de buitenlucht te vertoeven. De zon was krachtig, de lucht diepblauw en er stond slechts een zwakke zuid- zuidoostelijke bries. Het werd 14,3 graden al was het in de zon voor het gevoel natuurlijk een stuk meer. In het westen zagen we net boven de horizon nochtans een scherp begrensde zone van Cirrostratus waar ook een band van nevel leek onder te hangen, en op de satellietbeelden werd dit bevestigd. Er bevond zich immers tussen twee hogedrukgebieden in een langgerekte wolkenband waar overigens niet zoveel activiteit op zat. En al zeker vandaag niet want met opnieuw een neerslagtotaal van 0,0 mm lijkt het er toch op dat we weer in een soort van voorjaarsdroogte lijken verzeild te reken. 

Zondag, 5 maart 2023

 Tijdens de nacht is de bewolking opnieuw toegenomen waardoor de dag andermaal een grijze start nam bij minima van 2,5 graden. Tijdens de voormiddag sloeg het weer dan terug (een beetje) om en dreven er opklaringen binnen vanuit het noorden. Of in elk geval gebieden met dunnere bewolking waardoor we een waterzonnetje konden zien want blauwe lucht kregen we hier zo goed als niet te zien. We kregen nu een afwisseling van dikkere en dunnere bewolking waarbij het tijdens de momenten van dikkere bewolking wat ging motregenen of lichtjes regenen. Als we de weerkaarten erbij nemen werd duidelijk dat dit een zeer flauw afkooksel was van een weerssituatie die de klassieke Maartse buien zou brengen. Het enige dat er van merkbaar was, was de snelle afwisseling tussen dikkere en dunnere bewolking en de paar regendruppels tussendoor maar verder was het een en al kille saaiheid en somberheid wat de klok sloeg. Warmer dan 6,1 graden werd het niet en na een periode van iets intensere neerslag (al stelde dat ook deze keer niet veel voor met 0,2 mm als uiteindelijk totaal) werd het terug droger. De avond verliep dan bij wisselende bewolking en een zwak noordelijk briesje waarbij het in deze omstandigheden maar langzaam afkoelde. De noordelijke wind zwakte verder af waardoor het een beetje nevelig begon te worden.

Dinsdag, 5 maart 2024

De oprukkende storing is op de storing van eergisteren ingelopen waardoor er bijna nergens in de buurt van de Benelux nog opklaringen te zien waren. Het wolkendek bestond uit Altostratus waar soms wel nog een zwak waterzonnetje door te zien was. De bewolking was wel dik genoeg om af en toe wat lichte regen los te laten. Nachtelijke opklaringen konden het niettemin nog laten afkoelen tot een tamelijk frisse 1,3 graden in de windstille atmosfeer. De wolkenband schoof geleidelijk op naar het noordoosten en we kregen een heel subtiele overgang naar onstabiele, postfrontale buienlucht. De buien zaten echter zo dicht op elkaar geplakt dat het grijs bleef en de enige verandering die we merkten was dat er meer lagere wolkenflarden te zien waren terwijl de Altostratus verdween/onzichtbaar werd en dat de neerslag een typische buiig karakter kreeg met drogere perioden er tussenin. Door de bewolking bleef het kwik steken op 9,2 graden ondanks een paar korte flitsen zonlicht rond de middag die respectievelijk 3, 4 en 2 seconden duurden. Tegen de avond dreven er bredere opklaringen binnen en ging de bewolking over in Stratocumulus waartussen de buien ingebed zaten (Cumulus congestus). Hierbij viel op dat de zichtbaarheid in horizontale richting flink toenam in de kennelijk veel transparantere luchtsoort die nu is gearriveerd. De streepjes zonneschijn die we kregen bleven ook nu beperkt tot secondenwerk en uiteindelijk had de zon op dit tijdstip niet veel kracht meer en zorgde ze vooral voor sfeer. Zeker vlak voor het intreden van de duisternis toen de hemel ten oosten van ons mooi oranje oplichtte. Meer opklaringen maakten tijdens de avond hun opwachting en het koelde weer flink af. Daarbij werd het wel definitief droog, het neerslagtotaal is op 0,6 mm uitgekomen.