Maandag, 24 maart 2025

 Maandag, 24 maart 2025

 De snel afkoelende, vochtige atmosfeer heeft terug voor een fenomeen gezorgd dat ons heel bekend voorkwam: de vorming van Stratusbewolking. Het was dus weer somber en kil toen de zon opkwam al zorgde de bewolking er ook voor dat het niet kouder dan 7,0 graden

werd. Goed nieuws dus voor de planten die al in bloei staan (zeker degenen waar ook nog een eetbare vrucht op wordt verwacht). De Stratusbewolking was niet egaal en leek meer op een soort van erg dicht opeen gepakte Stratocumulus. Na verloop van tijd ging ze zelfs meer en meer op deze soort lijken en zagen we steeds beter de afzonderlijke toefjes erin. De bewolking bleef hardnekkig maar werd wel steeds dunner waardoor er flink wat licht

doorheen kwam. We konden ook al snel vaagjes de zon doorheen de toefjes zien (translucidus). Dit 'verdunningsproces' ging de hele dag verder waardoor het er erg apart uitzag want de bewolking bleef desondanks volledig intact over het ganse luchtruim. De regelmatige structuur was een streling voor de ogen en een genot voor de fotografen. Op een bepaald moment was de bewolking zo dun dat we enkel een patroon van zeer dunne, witte toefjes zagen waarvan er honderden hingen over het ganse luchtruim. De zon scheen daar natuurlijk vlot doorheen en we haalden dan ook nog maxima van 14,4 graden

terwijl het met een zwak noordelijk briesje ook niet al te onaangenaam aanvoelde. In de heldere hemel leek een soort van nevel te hangen die later voor een zonsondergang met een wat vreemde kleurengloed zorgde. Het hele luchtruim kreeg daarbij een soort van geeloranje tint. Daarna koelde het snel af onder de open hemel al zagen we in de laatste schemering wel Stratus en Stratus fractus bewolking opdoemen vanuit het noordwesten. De minima van deze ochtend werden tegen middernacht nog net niet scherp gesteld. Neerslag is er ook vandaag niet aan te pas gekomen, en dus sloten we weer af met een totaal van 0,0 mm.