Flashback: 10 april in het verleden
Vrijdag, 10 april 2015
Ondanks de zomerse weersvoorspellingen was het vanochtend nog verrassend koud bij minima van 2,2 graden. Op enkele plaatsen is het zelfs nog tot lichte grondvorst gekomen. Daarna stak er een zuidoostelijke bries op en werd er erg warme lucht aangevoerd waardoor de zomerse voorspellingen toch nog ingelost werden. Af en toe dreef er wat sluierbewolking voorbij en tijdens de ochtend was het tijdelijk wat nevelig waardoor er net als gisteren nog een tijdje rechtstreeks in de zon kon worden gekeken. Het kwik kwam uit op 24,7 graden en naarmate de dag vorderde dreef er meer sluierbewolking binnen terwijl er een zacht briesje uit zuidelijke tot zuidoostelijke richtingen stond. Aanvankelijk zorgde de sluierbewolking voor weinig hinder en konden we gewoon van de aangename zomerwarmte blijven genieten. Tijdens de avond veranderde dit en vberschenen er ook stukken Altostratus bewolking waar de zon af en toe achter wegdook (geen egale laag Altostratus dus) en voelde het meteen een stuk frisser aan. In vergelijking met wat we de afgelopen weken gewend zijn geworden was dit echter nog steeds zeer warm weer waar me maar beter ten volle van konden profiteren. Een koufront was immers vastberaden om een einde te maken aan de zomerse aspiraties van de weergoden en ons een redelijk kil weekend te bezorgen. De aan het front verbonden neerslagbanden en buien sloegen er nog niet in om ons vandaag al te bereiken waardoor we de 0,0 mm konden houden.
Zondag, 10 april 2016
Het was vanochtend zo goed als helder waardoor het nog aardig is kunnen afkoelen tot 3,1 graden. De aangevoerde lucht was vrij vochtig waardoor er al snel stapelwolken ontstonden maar gelukkig gebeurde dit op beperkte schaal en was het vooral Cumulus humilis en mediocris dat we te zien kregen. De wind kwam hierbij uit zuidwestelijke richtingen en was vooral overdag goed voelbaar. Tegen de middag begon er vanuit het zuiden Cirrostratus bewolking binnen te drijven, maar verdere gevolgen bleven uit buiten een iets zwakker worden van de zon. deze bewolking ging ook niet over in Altostratus en had later zelfs de neiging om weer te verdwijnen. Ondertussen begonnen de stapelwolken ook op te lossen terwijl de witte kleur van de Cirrostratus voor nog meer daglicht zorgde dan normaal (reflectie). Er volgde een sfeervolle avond waarbij de resterende wolkensluiers oplichtten in warme kleuren. We hebben redelijk wat thermische winst geboekt met maxima van 17,0 graden al bleef het toch aan de frisse kant tijdens de avond. Neerslag is er vandaag uiteraard niet aan te pas gekomen, de eindrekening bedroeg dus weer 0,0 mm.
Maandag, 10 april 2017
Van het zomerse weer waarvan we gisteren konden profiteren, was vanochtend niet veel meer te merken. Het luchtruim was volgelopen met Stratus fractus en Stratocumulus terwijl er een koele noordelijke bries is opgestoken. Zoals verwacht is de verandering der luchtsoorten niet met neerslag gepaard gegaan al zagen de wolkenluchten er met momenten erg dreigend uit. Tegen de middag bevond het zwakke koufront zich reeds ten zuiden van ons en dreven er vanuit het noorden opklaringen binnen waarbij de resterende bewolking overging in Cumulus. Het oogde allemaal een stuk stabieler nu ook al kunnen we zonder neerslag misschien moeilijk zeggen dat het onstabiel geweest is. De zon kwam weer ruimschoots aan bod, en dankzij de erg zwakke wind voelde het ook bij veel lagere maxima van ... graden nog steeds erg aangenaam aan. Tegen het begin van de avond waren bijna alle Cumuluswolken opgelost en kleurde de wat nevelachtig aandoende hemel dieper blauw waardoor het zeker van achter glas zuiders aandeed. In combinatie met de bloeiende fruitbomen zorgde dit voor hemelse uitzichten. Na zonsondergang koelde het snel af en we zagen vanuit het noordwesten ook Cirrus en Cirrostratusbewolking binnendrijven waardoor de azuurblauwe lucht waar we daarnet nog konden van genieten geen lang leven beschoren was. Toen het reeds volledig duister was, zagen we in het goudgele licht van de volle maan hoe er opnieuw bewolking binnendreef vanuit het noorden. Dit bleek vooral Stratus fractus te zijn die afgewisseld werd door opklaringen maar toch gestaag begon toe te nemen naar middernacht toe. De bewolking kon de afkoeling wat temperen waardoor de minima van deze ochtend met ... graden niet meer werden scherp gesteld. Maar ook deze keer kwam het niet tot neerslag en vonden we enkel stofdeeltjes en stuifmeel terug in de ... mm aanwijzende pluviometer.
Dinsdag, 10 april 2018
De bewolking is tijdens de nacht weer afgenomen maar toch is er wat regen gevallen waardoor alles er nat bijlag. In de schemering zagen we vooral Cirrostratus en Altocumulus terwijl het zacht was met minima van 10,4 graden. Daarna evolueerden we weer naar aangenaam zomers weer waarbij er in de loop van de dag mooiweerswolkjes werden gevormd. Het warmde op tot 19,9 graden bij een zuidoostelijk briesje. Gaandeweg begon de bewolking zich echter samen te pakken in het zuiden en oosten en kregen we dreigende formaties van Altocumulus castellanus, in Altostratus ingebedde Cumulus congestus en Stratocumulus te zien. Hier en daar zagen we dichte regengordijnen ontstaan, maar de verschillen waren blijkbaar groot. Zo vielen er in Mechelen niet meer dan wat druppels terwijl er in Malderen 2,3 mm aan neerslag kon verzameld worden. Of er ook onweer bij was is niet duidelijk maar de wolkenluchten waren er wel naar. De avond verliep klam en zacht waarbij het overal weer droger werd met nog steeds veel bewolking.
Woensdag, 10 april 2019
De bewolking is tijdens de nacht gevoelig afgenomen en tegen zonsopgang hing er enkel nog Cirrostratus met hier en daar nog een flauwe neiging naar Altostratus translucidus. Er is een frisse wind opgestoken uit oostelijke tot noordoostelijke richtingen al bleven de minima nog redelijk op peil. Daarna volgde er een erg fraaie lentedag en hoewel er nu geleidelijk polaire landlucht begon binnen te stromen, werd het uit de schrale noordoostenwind en in de krachtige aprilzon erg aangenaam bij maxima van 15,0 graden. Het was ook een luchtig weertype, ideaal voor sporten en buitenactiviteiten. Bewolking werd er niet gevormd wat niet zo verwonderlijk was bij een RV die beneden de 50% zakte. Wel was er de ganse dag Cirrostratus en Cirrus spissatus bewolking te zien in het zuiden, van de storing die twee dagen over Malderen sleepte en nu slechts langzaam naar het zuiden trekt. Al zouden de fruittelers die storing meteen weer willen terughalen want onder de heldere hemel koelde het natuurlijk snel af met alle gevolgen vandien. Gelukkig bleef de wind na zonsondergang doorwaaien waardoor er luchtmenging plaats vond en we misschien toch nog uitstel van executie krijgen komende nacht. De minima van 4,8 graden werden niettemin nu pas bereikt en dit terwijl het neerslagtotaal van 0,0 mm al in de eerste seconde van het etmaal een feit was.
Vrijdag, 10 april 2020
Het is weer helemaal opgeklaard en het kwik kwam uit op een zachte 8,4 graden. Overdag was het dan weer een en al zonneschijn wat de klok sloeg, doch de storing die gisteren over ons trok wist er blijkbaar nog een paar naweeën uit te persen in de vorm van Cumuluswolken die overdag ontstonden. Deze waren niet erg gelijk verdeeld over het luchtruim want op veel plaatsen was het nog volledig helder. En wie bij het aanschouwen van die wolken op een verlossende regenbui hoopte kwam bedrogen uit want er gebeurde helemaal niets en naar de avond toe begonnen deze wolken weer in elkaar te zakken. Mede door de dagelijkse gang, maar ook door het binnenstromen van drogere lucht nu de noordwestelijke stroming van gisteren weer plaats heeft gemaakt voor een zwoele zuidelijke variant die het kwik op 21,4 graden wist te brengen. Tijdens de avond koelde het wel nog redelijk af en dat was ook niet verwonderlijk daar de droge lucht niet zo goed warmte kan vast houden. Het neerslagtotaal was ondanks de stapelwolken gemakkelijk te raden met 0,0 mm.
Zaterdag, 10 april 2021
Tijdens de vroege ochtend was het nog droog maar het luchtruim was reeds volgelopen met Altostratus en Stratus fractus waaruit het tijdens de voormiddag al snel ging druppelen. Het is door de bewolking vorstvrij gebleven met 5,3 graden. De neerslagintensiteit nam geleidelijk toe en op de satellietbeelden was mooi te zien hoe een golvende regenzone aanstalten maakte om vanuit Frankrijk in haar lengte over Malderen te trekken. Het werd dus een klassieke regendag zoals we er tegenwoordig in deze tijd van het jaar niet veel meer meemaken. Eerst was de neerslag stratiform (en dus continu) maar na de middag werd het een afwisseling van fellere regenvlagen en lichtere motregen. Toen waren er ook flinke stapelwolken te herkennen in de nog steeds grijze Nimbostratuslucht. We kregen dus met ingebedde buien op het koufront te maken en soms viel het water er met bakken uit. Tijdens het tweede deel van de namiddag leek het langer droog te blijven tussen de buien in en waren de buien ook lichter maar daarna begon de activiteit weer toe te nemen. Het kwik werd helemaal weggespoeld met maximaal 9,3 graden tot gevolg. Het duurde tot een heel eind in de avond en lang na zonsondergang eer het weer droog werd en toen was ook het indrukwekkende neerslagtotaal van 11,1 mm een feit geworden.
Zondag, 10 april 2022
Onder een open hemel is het terug flink afgekoeld maar in de hut is het vorstvrij gebleven met 3,1 graden als minimum. De eerste paar uur van de dag verliepen zonovergoten onder een strakblauwe lucht maar al snel begonnen er weer stapelwolkjes te ontstaan die steeds talrijker werden en groter. Tegen de middag kreeg de zon het weer lastig, en toen we een deel van de stapelwolken zagen uitspreiden tot Stratocumulus ontstond al snel de vrees op een zeer somber en kil vervolg. Gelukkig zorgde warmte advectie van een storing ten zuidwesten van ons voor redding en werd de ontwikkeling van deze wolken nog op het nippertje een halt toegeroepen. De opklaringen werden weer gestaag breder en uiteindelijk bleef er amper Cumulus en Stratocumulus over. De prijs die we hiervoor betaalden was het incasseren van Cirrostratusbewolking maar uiteindelijk was dit zo goed als gratis want de zon scheen daar vlot doorheen. En zo werd het nog best aangenaam in de zon bij maxima van 13,9 graden en nauwelijks wind (uit westelijke richtingen) Toen de bewolking later overging in Altostratus was de zon al bijna onder en maakte het voor ons niet veel meer uit als zonneliefhebber. De tuinsector zag deze wolken overigens wel graag afkomen want het betekent een afgeremde afkoeling en dus minder kans op nachtvorst. Na zonsondergang leek deze bewolking weer af te nemen, maar de temperaturen lagen toen nog rond een graad of elf waardoor we voldoende thermische reserve lijken te hebben om deze nacht zonder vorstscheuren door te komen. Van neerslag was er ondanks de opzettende sluierbewolking natuurlijk ook geen sprake en zo konden we dus weer afsluiten met 0,1 mm als totaal.
Maandag, 10 april 2023
De bewolking is tijdens de nacht dikker geworden en enkel in het oosten was bij zonsopgang nog een oranje band te zien van de wegtrekkende opklaringen. Het is niet meer kouder dan 8,6 graden geworden en tijdens de voormiddag moesten we het doen met een zwak waterzonnetje dat dikwijls helemaal verdween achter Altocumulus formaties. Wel bleef het droog terwijl het door de zachte temperaturen niet al te onaangenaam aanvoelde buiten. Althans uit de wind toch want die begon nu wel flink aan te spannen uit zuidwestelijke richtingen waardoor de gevoelstemperaturen naar beneden tuimelden. Ze lagen in elk geval een stuk onder de maxima van 15,8 graden die we nog konden optekenen. Hoewel de hoofdkleur grijs was, viel er nog heel wat te zien en te beleven met de fraaie undulatus structuren die tussen en onder het Altostratus wolkendek te zien waren. Rond de middag leken we in een andere luchtsoort te belanden en werd de bewolking weer dunner met Altocumulus floccus, castellanus en lenticularis in een melkwitte tot lichtblauwe hemel. Daarna kwam er terug steeds meer Altostratus opzetten en voorafgegaan door een aantal erg pittige windvlagen begon het dan te regenen aan een lichte tot matige intensiteit. Soms vielen er dikke druppels, soms was de regen wat fijner en er zaten heel soms ook droge perioden tussen de neerslag. Ze had daardoor een wat grillig en buiig karakter. Aan het einde van de namiddag volgde er een intensere regenvlaag die wellicht het koufront markeerde want even later werd de hemel weer lichter in het westen. Kort voor zonsondergang verschenen daar opklaringen waardoor de wolkenlaag langs onder werd aangeschenen wat een erg fraai effect gaf. De flardjes pannus bewolking kleurden knaloranje en de Altostratus kreeg een bruinachtige gloed. Daarna werd alles weer grijs want de opklaringen namen er hun tijd voor om verder het land in te trekken. Het bleef droog en uiteindelijk viel het met de neerslag nog mee als we het dagtotaal van 4,2 mm erbij nemen.
Woensdag, 10 april 2024
Het is tijdens de nacht weer volledig helder geworden en door het wegvallen van de wind ging dat gepaard met een flinke afkoeling. Met minima van 5,9 graden zijn de overenthousiaste tere plantjes er echter heelhuids vanaf gekomen. Er werd wat dauw gevormd al bleef het beperkt tot kleine hoeveelheden. Tijdens de voormiddag bleef het eerst nog helder met een strakblauwe lucht doch in het zuidwesten zagen we al snel weer Cirruswolkjes verschijnen. Een uurtje na zonsopgang zagen we plotseling ook 2 kleine Cumuluswolkjes ontstaan waardoor meteen alle alarmbellen afgingen en de reisbureaus er goed aan leken te doen om extra personeel standby te houden. Maar gelukkig bleek het zo n vaart niet te lopen. Er dreven weliswaar meer Cirrusvelden binnen en er ontstonden meer Cumuluswolken maar het bleek om de onschuldige humilis variant te gaan en de Cirrusveldjes hadden ook nauwelijks invloed op de zon. Deze dook slechts af en toe weg achter een van die Cumuluswolken terwijl het voor de rest best aangenaam voorjaarsweer werd. De zuidwestenwind is ook enorm afgezwakt tegenover gisteren en in de zon kon je dus ondanks de eerder bescheiden maxima van 15,9 graden (in vergelijking met afgelopen weekend toch) gewoon in zomerkledij gaan rondlopen. De stapelwolkjes werden schaarser tijdens de late namiddag en uiteindelijk klaarde het grotendeels op al begon er kort voor zonsondergang steeds meer Cirrostratus op te duiken in het westen die geleidelijk overging in Altostratus met wat Stratocumulusvelden eronder. Op de satellietbeelden is dan ook al een hele tijd zichtbaar hoe een regenzone gestaag dichterbij komt. Deze kon ons overigens nog nik voor middernacht bereiken waardoor het dagtotaal nog op 0,0 mm bleef steken.
Reacties
Een reactie posten