Flashback: 11 april in het verleden

Zaterdag, 11 april 2015

Terwijl het noordoosten van Nederland nog eventjes van zonneschijn en warmte kon genieten lag Malderen reeds onder een dik pak wolken bedolven. De regen liet niet lang op zich wachten en het grootste deel van de voormiddag verliep in herfstachtig aandoende omstandigheden bij een aanwakkerende zuidwestenwind. Toch stelde de neerslag niet veel voor en tegen de middag was er nog geen meetbare neerslag gevallen. Kort na de middag kwamen we in een zone van opklaringen terecht waardoor we toch nog wat zonnewarmte konden absorberen alvorens het wolkendek zich terug sloot en er weer wat lichte regen volgde. Dan dreven er weer opklaringen binnen en konden we van overtuigende zonneschijn genieten waarbij het nog opwarmde tot 20,2 graden. Het voelde ook een stuk aangenamer aan doordat de wind ging liggen, maar dit was al meteen een voorteken van de volgende buienlijn die de lucht naar zich toezoog en zo de heersende windsnelheid neutraliseerde en de bedrieglijke rust veroorzaakte. Het ding verscheen meteen als een dreigende wolkenmuur in het noordwesten en voorafgegaan door een Arcus kregen we een aantal buiige regenvlagen over ons heen. Reeds voor de passage van deze buienlijn was echter al duidelijk dat het weinig zou voorstellen want je kon dwars door de regengordijnen heen kijken en de blauwe lucht met onschuldige stapelwolkjes erachter al ontwaren. En zo geschiedde: de neerslag was van korte duur en de pluviometer kwam niet verder dan 0,2 mm. Daarna klaarde het definitief op en kregen we terug een interessante wolkenlucht te zien: namelijk de sluierbewolking van het koufront die scherpbegrensd van noordoost naar zuidwest liep en de sluierbewolking van een volgend warmtefront dat van zuidoost naar noordwest liep. Beide lijnen begrensden de zuidelijke flank van de koude luchtmassa die over ons was uitgestroomd en de diepblauwe poolucht had echt de vorm van een scherpe hoek waar het koufront overging in warmtefront. Het geheel trok snel weg naar het oosten en de warmtefrontbewolking schoof vervolgens binnen vanuit het zuidwesten. Verder dan Cirrostratus kwam het echter niet waardoor de rest van de namiddag en avond zonnig verliepen bij een naar noordwest geruimde wind. Aan de weersverbetering hing echter een prijskaartje en we moesten aan de kassa betalen met een sterke afkoeling die ons 's avonds op de uiteindelijke minima van 9,8 graden bracht onder een licht versluierde sterrenhemel. 

Maandag, 11 april 2016

Onder een open hemel is het tijdens de nacht afgekoeld tot 8,5 graden en daar stond vanmorgen een vriendelijk, veelbelovend zonnig lenteweertje tegenover. Het warmde snel op en de zon kon het beste van zichzelf geven in een diepblauwe hemel. Het bleef enkele uren helder maar daarna werden er verspreide stapelwolken gevormd. Deze waren op zich onschuldig, doch de Altocumulusvelden die erg plots kwamen opzetten vanuit het zuiden waren dat niet en waren de voorbode van een set regen- en buiengebieden die vastberaden waren een einde te maken aan het prille lenteweer. Voor het zover was konden we nog een pieken op een bijna zomers aandoende 21,6 graden, en dat gebeurde tenmidden van onstabiele castellanus bewolking waaruit zich forse stapelwolken ontwikkelden. We moesten wel rekening houden met een erg krachtige en vlagerige zuidwestenwind. Af en toe dreven er dikke banden Stratocumulus over en zag het er zeer dreigend uit al bleef het voorlopig nog droog. Tijdens de avond werd er langs de Frans- Belgische grens plaatselijk onweer waargenomen en kort na zonsondergang begon het dan ook in Malderen te druppelen. Deze neerslag stelde echter niets voor, en ondertussen daalde er een spookachtige stilte neer toen ook de wind ging liggen en we tegen dreigende wolkenluchten bleven aankijken in het schemerlicht. Hierbij voelde het nu klam en vochtig aan. De gavallen neerslag was nog niet meetbaar zodat we alsnog met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluiten.

Dinsdag, 11 april 2017

De binnendrijvende bewolking gisterenavond is tijdens de nacht verder toegenomen waardoor we het daglicht in een sombere, grijze hemel zagen terugkeren. Door de bewolking is het niet kouder dan 5,8 graden geworden, maar de koude noordenwind die later meer naar noordwestelijke richtingen ruimde, herinnerde er ons aan dat we ons al lang niet meer in de bel van subtropische lucht bevonden waar we afgelopen weekend nog konden van genieten. Maar toch was het moeilijk om de woorden "slecht" en "weer" in dezelfde zin te gebruiken, want het klaarde tegen de middag alweer op en het bleef ook droog en vrij rustig. De zon had het weliswaar knap lastig in de mengeling van Stratocumulus en Cumulus die zowat 6/8 van het luchtruim bedekte, maar naar de avond toe werden de opklaringen breder en was het zeker uit de wind erg aangenaam toeven in de buitenlucht. De maxima konden alsnog pieken op 15,8 graden. Tijdens de avond zagen we vanuit het noorden Cirrostratus en Cirrusbewolking opzetten die bij een volgend frontensysteem hoort waar nog koelere lucht achter zit die onze richting uitkomt. Maar voorlopig bevond deze wolkenband zich op veilige afstand en zagen we enkel Cirrus en Cirrostratus voorbijdrijven. Door toenemend vochtige lucht die binnenstroomde had de maan net als gisterenavond weer een erg fraaie goudgele kleur en de afkoeling werd in deze omstandigheden ook wat afgeremd al was het daarmee zeker niet warm te noemen. Vochtige lucht wil natuurlijk niet zeggen dat het water met bakken naar beneden kwam want de bakken waren nog steeds kurkdroog met een dagtotaal dat al voor het tiende etmaal op rij 0,0 mm bedroeg. 

Woensdag, 11 april 2018 

Er zijn terug opklaringen ontstaan en de resterende bewolking bestond uit Stratocumulus en Altocumulus met wat veegjes Cirrus erboven. Door de opklaringen kon er zich nevel vormen wat voor schitterende uitzichten zorgde bij zonsopgang. Het koelde ook wat af maar koud was het zeker niet met minima van 7,3 graden. Overdag nam de bewolking echter toe vanuit het oosten en ging het toch nog kil aanvoelen terwijl er hier en daar regen viel. De binnentrekkende bewolking bestond uit Altostratus al verschenen er later opklaringen in het zuiden en zuidwesten. Noordelijk van ons ontwikkelden zich buien met onweer al waren dit Nederlandse aangelegenheden en bleef het in Malderen rustig bij iets bescheidenere maxima van 14,7 graden. Tijdens de avond rukten de opklaringen verder op en kregen we wat zonneschijn. De lucht was echter zwanger van het vocht waardoor er geleidelijk nevel werd gevormd die later overging in mist. In de overgangsfase die net bij zonsondergang plaats vond zorgde dit echter voor extra sfeer en de humusachtige geuren boven de velden gemixt met lentebloesems maakten het helemaal af. We sloten de dag af met opzettende mist terwijl de buien vanmorgen goed waren voor een neerslagtotaal van 0,6 mm.

Donderdag, 11 april 2019

 De wind heeft inderdaad het kwik op peil kunnen houden, maar deze zorgde er meteen voor dat het voor het gevoel een stuk frisser was waardoor we toch maar beter niet in zwemuitrusting de woning konden verlaten. De minima zijn op 0,7 graden uitgekomen en een heldere hemel met enkel wat condensatiesporen en heel ver in het zuiden nog sluierbewolking, maakte haar opwachting.  Aanvankelijk was er nergens echte bewolking te zien op die sluiers na, maar vanuit de Baltische Zee stroomde er vochtigere lucht de Benelux binnen waardoor men in de noordelijke helft van Nederland toch al met stapelwolken te maken kreeg. Tegen de late namiddag verschenen er ook in Malderen enkele losse wolkenflarden maar dit kon niet voorkomen dat de zon hier zo goed als ononderbroken heeft kunnen schijnen en het kwik daarmee nog kon omhoog krabbelen naar 13,6 graden. De schrale noordoostenwind bleef ook na zonsondergang nog verder waaien waardoor de afkoeling een beetje werd afgeremd al lijkt het door de lage dauwpunten en de kleine thermische reserves niet meteen een goed idee om nog planten buiten te laten overnachten. Met 0,0 mm was het neerslagtotaal ook vandaag niet echt het vermelden waard. 

Zaterdag, 11 april 2020

 De zomer zat weer stevig in het lentezadel vandaag. Na minima van 6,6 graden te hebben opgetekend, vloog het kwik weer als een speer de hoogte in terwijl de luchten zuiders aandeden met diepblauwe kleuren voor zover het oog reikte. De aangevoerde lucht was kurkdroog en op verschillende plaatsen werden er records gemeten inzake luchtvochtigheid. Al leek dit in Malderen met 43% nog redelijk mee te vallen. Maar de droge lucht zorgde ervoor dat het snel kon opwarmen en de maxima spraken dus weer boekdelen met 22,6 graden tijdens de namiddag. Tijdens de avond bleef de warmte lang hangen en dat was mogelijk al een eerste teken van onstabiele luchtmassas die zo zoetjesaan vanuit het westen dichterbij begonnen te kruipen. Maar voor de rest was er nog niets te merken en konden we in zomerse sferen blijven vertoeven terwijl de pluviometer terug een woestijnachtige 0,0 mm aanwees op het einde van de avond. 

Zondag, 11 april 2021

Tijdens de ochtend kregen we te maken met Altostratus en Stratus fractus bewolking van een net langstrekkende storing. Het was het golvende koufront dat ons gisteren een kletsnatte voorjaardag heeft bezorgd maar deze keer lag het systeem net ten oosten van ons. We zaten dus onder de wolken maar hielden het droog. Op de satellietbeelden was te zien hoe de regenzones een golvende beweging maakten en tijdens de voormiddag weer gevaarlijk dichtbij kwamen maar uiteindelijk konden we het hier droog houden en vanuit het noordwesten (eigenlijk uit het zuidwesten maar door de beweging van het front was dit optisch bedrog) dreven dan definitief opklaringen binnen die tijdens de namiddag voor een heel wat vriendelijker weertype zorgden. Maar er ontstonden ook stapelwolken die zich op zeer gering niveau uitspreidden tot pannenkoeken van Stratocumulus. Hierdoor was het zeker geen overvloed aan zonneschijn die we kregen maar desondanks kregen we toch af en toe nog een half uurtje om de ergste onderkoelingsverschijnselen in te dijken. En die waren er zeker met een erg kille noordwestenwind en temperaturen die op 10,5 graden bleven steken. Tijdens de late namiddag begonnen de wolken dan op te lossen en uiteindelijk werd het helder nadat er nog een paar wolkenstraten van Cumulus mediocris eventjes bleven hangen. Maar dat heldere weer deed de fruittelers in geklaag en gevloek ontsteken want dit zorgde voor een zeer snelle afkoeling eens de zon lager ging staan die wel eens voor een gevaarlijke lentenachtvorst zou kunnen zorgen. Deze keer was er niets op de satellietbeelden of analysekaarten te zien wat ook maar een beetje op een reddingsboei of strohalm leek en voor de beleggers onder ons was het dan ook geen slecht idee om op fruit te speculeren. De wind viel na zonsondergang weg en tegen middernacht was het kwik reeds op de minima van -0,1 graden uitgekomen. De neerslag van de storing heeft tijdens de nacht nog 0,1 mm in het bakje gebracht. 

Maandag, 11 april 2022

 Het is tijdens de nacht een stuk zachter gebleven ondanks de open hemel en dat was natuurlijk te danken aan het zachtere luchttransport dat op gang gekomen is. De minima zijn op 6,5 graden uitgekomen. De dag begon zonnig al zagen we vanuit het zuiden en westen Cirrusbewolking en niet- oplossende condensatiestrepen binnendrijven. Af en toe verscheen er ook een Altocumulusbankje maar de opklaringen waren zwaar in de meerderheid. Langzaam maar zeker begon de Cirrusbewolking dikker te worden en dreven er velden van Cirrostratusbewolking binnen al verloor de zon niet veel kracht. Er kwam een duidelijk zachter luchttransport op gang en het was enkel de zuidoostelijke wind die op sommige momenten wat schraal aanvoelde. Tegen de avond kregen we meer te maken met Altostratus translucidus bewolking waar de zon in matglasversie doorheen scheen al bleef dit zonder verdere gevolgen. We haalden maxima van 19,0 graden en zeker uit de wind was het al heerlijk om op terrasjes of in de tuin te vertoeven. Neerslag is er in deze omstandigheden uiteraard niet aan te pas gekomen en we eindigden dus met een dagtotaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 11 april 2023

 De dag begon onder een strakblauwe hemel waarbij het is afgekoeld tot 6,9 graden. Een vrolijk lentezonnetje maakte haar opwachting, doch de lucht was vochtig en eens de zon wat hoger stond begonnen zich wolkenflarden te ontwikkelen. Deze dreven met een erg strakke westelijke tot noordwestelijke wind het land binnen. Er begonnen zich stapelwolken uit te ontwikkelen en deze werden steeds groter en dreigender. De eerste valstrepen uit actieve buien verschenen kort na de middag en er volgde een reeks buitjes waarvan sommige vrij intens waren. Maar de krachtige wind zorgde ervoor dat elke bui maar hooguit een minuut of twee duurde. En tijdens de namiddag werd de lucht stabieler op nadering van een storing die voor advectiestromingen zorgde. De zon scheen tijdelijk wat meer waarbij het opwarmde tot 14,6 graden. Er verschenen plakken Cirrostratus in het zuiden en later ontstond er boven onze hoofden een melkachtige waas van Cirrostratus die langzaam dikker werd vanuit het zuidwesten. De stapelwolken spreidden zich nu vooral uit tot Stratocumulus waarna ze kleiner werden en tegen zonsondergang bijna volledig verdwenen. Het was nu wachten op de neerslag uit de storing zelf en deze bereikte ons omstreeks 22H in de vorm van lichte regen en motregen. Het duurde echter nog tot 23H eer de druppels voldoende waren om het mechanisme van de pluviometer aan het werk te zetten, al kon er in dat laatste uurtje van het etmaal toch al 0,8 mm bijeen gesprokkeld worden. Dit was ook het dagtotaal want de buien overdag duurden veel te kort om meetbaar te kunnen zijn.

Donderdag, 11 april 2024

De bewolking is tijdens de nacht verder toegenomen waardoor het grijs en somber was vanochtend. In ruil kregen we er wel zachte minima van 11,9 graden voor terug. Meestal was het droog maar af en toe viel er toch een druppel motregen en later in de voormiddag passeerde er  nog een zwakke regenzone die goed was voor 0,6 mm. Het werd gevolgd door een aantal vluchtige opklaringen die werden afgewisseld door erg laaghangende, snel bewegende wolkenflarden. Daarna keerden we terug naar het zachte en grijze weertype waarbij Stratus en dicht op elkaar gepakte Stratocumulus de plak zwaaiden. Het was erg donker en het leek dikwijls alsof er nog intense regen zat aan te komen maar meer dan wat verdwaalde druppeltjes motregen viel er niet uit de wolken. Het kwik steeg bij dit alles naar 14,9 graden en de zuidwestenwind was eerder zwak. Er veranderde weinig aan dit weertype en enkel tijdens de vroege avond was er eventjes een onderbreking toen er een klein gaatje in de bewolking kwam en we de zon gedurende een zestal seconden zagen doorbreken. Daarna sloot het wolkendek zich weer en de dag eindigde even somber en ongeveer even zacht als ze begonnen was.