Flashback: 12 april in het verleden

 

Zondag, 12 april 2015

Dankzij de sluierwolken werd de afkoeling afgelopen nacht wat afgeremd, maar doordat deze bewolking erg dun was zijn we toch nog op minima van 3,8 graden uitgekomen. Overdag werd het erg zonnig en tegen de middag werden er wat kleine stapelwolkjes gevormd die de zonneschijn nauwelijks onderbraken. Door verschillende weerdiensten werd enige hinder door de sluierbewolking verwacht daar deze erg dik zou worden, maar in de praktijk viel dit erg mee en was het eerder de wind die voor spelbreker speelde. Samen met de polaire luchtmassa waarin het niet warmer dan 17,9 graden werd, zorgde deze voor een erg fris gevoel waardoor het enkel middels voldoende zware lichamelijke inspanningen mogelijk was om in T-shirt buiten te blijven zonder kou te lijden. De wind kwam uit westelijke tot noordwestelijke richtingen en was in de noordelijke helft van Nederland nog een stuk krachtiger dan in Malderen. Daar bevond men zich op het pad van een vrij actief koufront dat er tijdens de late namiddag voor bewolking en later ook regen zorgde. Deze bewolking verscheen omstreeks 19H te Malderen aan de noordwestelijke hemel en bestond vooral uit Altostratus, Altocumulus en Stratocumulus. Tijdens de uren daarop raakte het ook hier geleidelijk betrokken, maar de neerslag kon ons nog niet bereiken waardoor we terug een droge dag konden bijschrijven met 0,0 mm.

Dinsdag, 12 april 2016

Het is tijdens de nacht opnieuw opgeklaard en de lentesfeer was weer helemaal terug. De minima zijn uitgekomen op 7,1 graden en de zon liet ons deze ochtendkoelte snel vergeten. Maar ondertussen werden er wel stapelwolkjes gevormd waardoor we de zon wel af en toe moesten vergeten. De stapelwolken waren grotendeels onschuldig al was er in de hogere luchtlagen wel Cirrus densus bewolking te zien. Tijdens de namiddag pakte zich een band van dikke Cirrostratus en Altostratus bewolking samen die zeer langzaam oprukte in noordelijke richting. Deze opmerkelijke sluierband werd steeds dikker en er ontstonden valstrepen onder maar voorlopig bleef het droog. Toen deze band al gepasseerd was kwam het echter toch nog tot een lichte regenbui in Brussel terwijl de stapelwolken die er eerst nog onschuldig uitzagen opeens verder gingen doorschieten aan de voorzijde van de bizarre Altostratusband die er nog steeds hing. Deze was na een tijdje min of meer ter plaatse blijven trappelen opeens verder naar het noorden doorgeschoten en die beweging moet de stapelwolken voldoende geïrriteerd hebben om de buienvorming op gang te brengen. Dit leek echter weer onder de bevoegdheid van Buitenlandse Zaken te vallen want de meeste buien trokken met de zuidwestelijke wind alweer Nederland in. Hoewel, een enkel exemplaar wist dan toch nog het westen van het land te trakteren op een fraaie windhoos en het bijhorende natuurgeweld. In Malderen bleef het droog en moesten we het hebben van de statige Cumulonimbus wolkenmuren die voorbij flaneerden aan de noordwestelijke horizon. Het hoogtepunt volgde toen er enige tijd een indrukwekkend display van Kelvin Helmholtz zichtbaar was waarvan de golven doorheen de vezelachtige toppen van de buien verweven zaten. Tijdens de avond klaarde het weer helemaal op en werd het nagenoeg helder al dreef er na enige tijd weer Cirrostratus en Altostratus bewolking binnen vanuit het zuidwesten. Deze bewolking resulteerde niet in neerslag waardoor we met een dagtotaal van 0,0 mm de eerste onweerssituatie van het nog prille seizoen door de neus geboord zien in het met deze situaties meesterlijk ervaren Malderen.

Woensdag, 12 april 2017

Tijdens de nacht is er meer Cirrus en Cirrostratus binnengedreven en tegen het doorbreken van de ochtendschemering waren er in het noordoosten fraaie Altocumulusvelden te zien die uit zeer fijne toefjes bestonden. Er waren ook bankjes Altocumulus lenticularis onder te zien, en dat hoorde allemaal bij een wolkenband die de voorzijde van koude, Arctische zeelucht markeert. Veel activiteit zat er niet op deze storing, maar ze was wel in staat om ons met een somber weertype op te zadelen want vanuit het noorden nam de bewolking tijdens de voormiddag al snel toe. Voordat deze bewolking (Stratus fractus en Stratocumulus) ons bereikte is het onder brede opklaringen nog kunnen afkoelen tot 5,9 graden. Tijdens de namiddag klaarde het terug op een kregen we een tamelijk vriendelijk weertype voorgeschoteld met afgeplatte Cumuluswolken die tegen een diepblauwe lucht afstaken. Het zag er allemaal erg stabiel uit en op beschutte plaatsen voelde het ook lenteachtig aan bij maxima van 15,3 graden. Maar we moesten rekening houden met een strakke noord- noordwestenwind die het allemaal een stuk kouder deed aanvoelen dan het was. Tijdens de late namiddag namen de stapelwolken in aantal toe en zagen we er ook meer losse wolkenflarden onder ontstaan die zich verticaal ontwikkelden en nogal wat weg hadden van Castellanus bewolking. Het gaf aan dat de atmosfeer onstabiel was en er onstonden inderdaad een aantal buitjes die echter zeer plaatselijk waren en in Malderen niets opleverden. Nadat het gebied met gesloten bewolking en buien was voorbijgetrokken, klaarde het weer op al bleef de bewolking onstabiliteit uitstralen. Deze pakte zich kort na zonsondergang weer samen in het noorden waarop een periode van fijne, nauwelijks voelbare motregen volgde. Deze neerslag was niet in staat om de grond nat te maken, laat staan dat ze meetbaar zou geweest zijn waardoor we toch weer met een dagtotaal van 0,0 mm afsloten en de droogteperiode met een dageenheid moesten verlengen.

Donderdag, 12 april 2018

De mist heeft zich verder ontwikkeld waardoor de dag een sombere en grijze start maakte. Het leek weer winter ware het niet dat de temperaturen zacht waren met 8,1 graden (niet dat het in de winter anders was). Overdag veranderde er niets en bleef het grijs, nevelig en kil met maxima van 12,3 graden. Het leek allemaal het einde van een kort weersverslagje te zijn, maar opeens werd de omgeving opgeschrikt door dof gerommel en begonnen er opeens dikke, tropische druppels naar beneden te vallen. In Brussel kwam het tot felle stortbuien en werd nog maar eens bewezen dat we de moed nooit mogen laten zakken, hoe somber, saai en uitzichtloos de lucht er ook mag uitzien bij nog uitzichtlozere temperaturen. Behalve in Malderen dan want daar gebeurde effectief niets, ook al werd het 8 km verderop gelegen Dendermonde eveneens door elkaar gerammeld met een paar goed gemikte donderslagen. Daar waar het onweerde werd de nevel en mist weggewassen/geblazen waardoor we dreigende Cumulus congestus en castellanus formaties zagen en ten westen van de onweersbuien waren er waarschijnlijk ook mooie uitzichten door de zon die de aambeeldbewolking liet oplichten. Helemaal op het einde van de avond toen we het ontnuchterende neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden, dwarrelde er nog een klein troostprijsje over de onweersliefhebbers in Malderen in de vorm van een zwak bliksemflitsje in het oosten. 

Vrijdag, 12 april 2019

 Er stond nog steeds wind maar de luchtmenging heeft niet kunnen voorkomen dat er hier en daar witte plekken te zien waren in de tuinen. In thermometerhut is het kwik op 0,6 graden gestrand. Naast wind waren er ook wolken, en deze bestonden uit Stratocumulus die vooral in het oosten goed vertegenwoordigd waren. Het zorgde voor een sfeervolle zonsopgang maar de combinatie van wolken en een snijdende noordoostenwind zorgde ervoor dat het alles behalve aangenaam was buiten. Het kwik bleef steken op 10,5 graden en de gevoelstemperaturen bleven het grootste deel van de tijd onder het vriespunt steken. Overdag werden er stapelwolken gevormd en in Nederland werden er plaatselijk flinke buien opgemerkt die voor hagel en smeltende sneeuw zorgden. In Malderen kwam het echter zover niet en we bleven dan ook op een neerslagtotaal van 0,0 mm steken. Na zonsondergang losten de stapelwolken op maar er bleven nog wat Stratocumulusveldjes over. In combinatie met de doorstaande wind zorgde dit voor een vertraagde afkoeling waardoor het misschien nog zal meevallen met de voorspelde vorst komende nacht. Al lijkt het niet meteen verstandig om daar ook gelijk van uit te gaan.

Zondag, 12 april 2020

 Er waren weersveranderingen in de maak, en het eerste dat we daarvan merkten was de aanwezigheid van ochttenddauw. De lucht is dus een stuk vochtiger geworden, en toen we naar boven keken bleken er ook wolken te hangen. Het waren de typische Altocumulus floccus veldjes die je op een zwoele zomerdag ziet als er onweer in de lucht hangt. En ook thermisch voelde het zo aan want het kwik zette er weer een flinke vaart in nadat we de minima van 6,1 graden hebben opgetekend. De maxima piekten op 23,3 graden en in de zon voelde het drukkend aan door de opgelopen vochtigheid. Rond de middag kwam het tot een bui met dikke regendruppels waartussen zelfs wat stukjes hagel leken te zitten. Daarna keerde de zwoelte weer en zagen we hier en daar flinke stapelwolken hangen tussen de nog steeds aanwezige Altocumulusveldjes. Halverwege de namiddag vielen daar weer druppels uit maar deze keer waren ze niet genoeg om de grond nat te maken terwijl de eerste bui daar net wel in slaagde. De wind is ondertussen naar het noorden gedraaid, maar dat lijkt eerder door de outflow van een bui ten noorden van ons of een convergentielijn te komen. Hoe dan ook waren we de warmte nog niet helemaal kwijt en konden we ook tijdens de avond van dit zomerse weer blijven genieten met opnieuw bredere opklaringen. Deze werden later weer gevolgd door onstabiel ogende wolkenvelden waarin een aantal Cumulonimbuswolken gebed zaten. Eerst was dit erg subtiel en nauwelijks zichtbaar door laaghangende Stratocumulusvelden eronder, maar geleidelijk aan tekenden deze majestueuze wolken zich duidelijker af en mochten de fotografen onder ons dus nog eens een poot verzetten. Hier en daar werd er zelfs onweer waargenomen maar in Malderen bleef het rustig en droog met zelfs op afstand niets dat op gedonder leek. Het neerslagtotaal is ondanks de twee buien op 0,0 mm blijven steken. 

Maandag, 12 april 2021

Onder een heldere hemel en in windstille condities is het tijdens de nacht flink kunnen afkoelen. Het kwik is op -1,0 graden uitgekomen en de omgeving lag er wit berijpt bij. Wie dacht dat we in een zonovergoten setting van de ochtendkou zouden kunnen bekomen had het echter grondig mis want vanuit de zee kwam vochtige en onstabiele lucht opzetten. Deze zorgde al snel voor wolkenvelden die eerst uit Stratocumulus en Cumulus fractus bestonden maar al snel gezelschap kregen van Cumulonimbuswolken. En wie deze wolken herkende zag de bui dus letterlijk en figuurlijk al hangen om kort voor de middag dan naar beneden te vallen in de vorm van smeltende sneeuw en hagel. Net als bij de vorige situatie met winterse buien begon het steeds als hagel om dan te eindigen in flinke sneeuwval al kon zich maar amper een dekje vormen en smolt alles zeer snel weg. Toen er  na de middag nog een paar buien langs kwamen was de temperatuur al zodanig opgelopen dat het enkel nog natte sneeuw was die viel. En tijdens de opklaringen tussendoor voelde het zomers aan in de zon waardoor we van een 'four seasons in one day- weertype' konden spreken. Maar dat was dan vooral aan de zonnestralen te danken want warmer dan 8,3 graden is het niet geworden en zonder beschutting voelde de noordwestelijke wind ook guur aan. Tijdens de namiddag begon het dag geleidelijk droger te worden met steeds bredere opklaringen. En die waren niet graag gezien want de omstandigheden waren hierdoor uitermate gunstig voor stevige nachtvorst die eraan lijkt te komen. Tenzij een of ander wolkenveld nog onverwachts in de bres zou willen springen maar niets lijkt daar voorlopig op te wijzen. Het was bijna helemaal helder tegen zonsondergang en de  1,7 mm die overdag nog in vaste vorm in de pluvio is beland keerde langzaam naar deze toestand terug. 

Dinsdag, 12 april 2022

We mochten het fraaie voorzomerweer vandaag nog eens overkomen, en nu bereikte het warme luchttransport haar hoogtepunt waardoor het na een zachte nacht bij 12,4 graden nog een stuk sneller opwarmde dan gisteren. Maar er lagen kapers op de kust want een langzaam in onze richting bewegend koufront zorgde ervoor dat er reeds Cirrus en Cirrostratusbewolking begon binnen te drijven. Vooral in de late voormiddag en daarna begon de lucht melkachtig te worden al was de zon nog krachtig genoeg om een risico op zonnebrand te veroorzaken. Na de middag begon de bewolking zich meer samen te pakken in het westen en begon de zon af te zwakken waardoor het in het zuidoostelijke briesje toch frisjes ging aanvoelen. De maxima van 24,2 graden waren dan al bereikt en het kwik was terug op zijn retour. De bewolking werd steeds dikker en tijdens de avond was er niet meer dan een typisch matglas zonnetje te zien. Het koufront zelf bleef voorlopig nog op veilige afstand en zo konden we het droog houden met 0,0 mm als dagtotaal. 

Woensdag, 12 april 2023

 Tijdens de nacht is het nog een hele tijd gezapig blijven verder regenen, soms aan een erg hoge intensiteit en soms wat rustiger aan. Tegen de ochtend was het nog steeds grijs met periodiek matige regenval uit Altostratusbewolking waar pannus onder hing. Hoewel de weerberichten en de satellietbeelden op een snelle terugkeer  van de opklaringen zinspeelden, bleven we last hebben van laaghangende wolkenflarden, Stratocumulusvelden en nog wat Altostratus die bleef hangen. Nochtans was er eerst een strakblauwe lucht te zien in het westen, die ons eveneens bedrieglijke hoop gaf. Hoe dan ook, heel af en toe wist de zon er wel doorheen te priemen terwijl het licht nu ook een stuk intenser was. Daarna kwam er weer dicht op elkaar gepakte Stratusrommel aanzetten waardoor we terug in een sombere en kille episode terecht kwamen. Rond de middag sloeg het weer echter helemaal om en bevonden we ons opeens te midden van sublieme buienluchten waarin statige Cumulus congestus wolken oprezen tussen talloze ijskappen van buienwolken die in alle richtingen te zien waren. Geen wonder dus dat de weergoden tijdens de namiddag uit een heel ander vaatje tapten. Buien, fraaie wolkenluchten en perioden van aangename zonneschijn wisselden elkaar af en soms kwam het ook tot wat hagel terwijl enkele buien behoorlijk intens waren met dikke druppels. In de goed doorstroomde atmosfeer met een strakke zuidwester erbij duurden de buien echter niet lang, wat ook voor de opklaringen opging. En bij maxima van 12,5 graden voelde dat natuurlijk frisjes aan. Op het einde van de namiddag werd het weer stabieler al begon er zich later weer dichte Cirrus en Cirrostratus samen te pakken in het zuidwesten welke onze richting uitkwamen. De bewolking werd steeds dikker en helemaal op het einde van de avond resulteerde dit weer in vrij pittige regenval die het dagtotaal op 8,0 mm bracht. Door waterkoeling ging het kwik weer een eindje naar beneden waar het eerst door de bewolking op peil werd gehouden, maar de minima van 7,2 graden deze ochtend werden net niet scherp gesteld.

Vrijdag, 12 april 2024

Na een andermaal zachte nacht met minima van 12,4 graden moesten we vanochtend weer met lede ogen vaststellen hoe het hardnekkige Stratus wolkendek is blijven hangen. Heel af en toe leek het zelfs alsof we er weer een spetter uit voelden vallen. Maar de verlossing leek nabij te zijn want vanuit het west-  noordwesten zagen we opeens een band van opklaringen verschijnen waar alleen nog maar sluierwolken te zien waren. Deze breidde zich gestaag uit richting Malderen doch werd helemaal dichtgeplamuurd met nieuwe Stratus en Stratocumulus. De somberheid bleef al begon de bewolking tijdens de uren daarop dan toch nog op te lossen vanuit het noordwesten. Uiteindelijk werd het dan toch nog fraai lenteweer en kregen we vriendelijke stapelwolkjes te zien aan een weliswaar nog sterk versluierde hemel. Daar we al in de zachte luchtmassa zaten, was er niet veel zon nodig om maxima van 21,9 graden binnen te rijven, al was de zuid- zuidwestelijke wind wat aan de vlagerige kant. Tijdens de late namiddag kregen we meer blauwe kleuren te zien al leek zich vooral ten zuiden van ons nog een band van dikke Stratocumulus en Cumulus af te tekenen die er soms best dreigend uitzag in het tegenlicht. Maar het bleef zonder verdere gevolgen en tijdens de avond klaarde het verder uit op de sluierwolken na. We eindigden met 0,0 mm als neerslagtotaal.