Flashback: 13 april in het verleden

Maandag, 13 april 2015

Het koufront is afgelopen nacht langzaam maar zeker in zuidelijke richting afgezakt. Het kwam dus onvermijdelijk Malderen tegen maar het front was zodanig verzwakt dat het slechts tot wat fijne motregen kwam omstreeks 6H. De daglichtperiode begon in betrokken omstandigheden, en naarmate het front tergend langzaam verder trok zagen we in het noorden een band van opklaringen verschijnen. Het was reeds middag eer de zon er goed en wel was doorgebroken en er hing veel sluierbewolking (Cirrus en Cirrostratus). In de onderste luchtlagen zagen we de bewolking overgaan van Stratus naar Cumulus humilis, en we konden van een erg vriendelijk lenteweertje genieten waarbij het opwarmde tot 15,8 graden. De wind kwam uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen en was meestal aan de zwakke kant. De stapelwolken losten tegen de avond op door de dagelijkse gang en de avond verliep in lichtbewolkte omstandigheden met enkel nog de eerdergenoemde sluierbewolking. Het neerslagtotaal bleef beperkt tot 0,1 mm en het koelde af naar de uiteindelijke minima van 7,5 graden.

Woensdag, 13 april 2016

Tijdens de nacht heeft zich een stevig onweerscomplex gevormd boven het noorden van Frankrijk. Het leek pal op Malderen af te stevenen, maar door aangroei aan de zuidoostkant boog het complex af in oostelijke richting en zo zagen we op minder dan tien uur tijd reeds de tweede onweerssituatie van het nog steeds prille seizoen door onze pijnlijke neus geboord. We zouden uit frustratie haast vergeten de minima van 4,5 graden op te tekenen. Wat we dan weer w l kregen waren de erg fraaie vezelachtige toppen van het onweerscomplex ten zuiden van ons die in de zachte schemeringskleuren opgloeiden. De aambeelden waaierden uit tot fraaie Cirrus intortus en Cirrus uncinus veertjes. Er zat een lagedrukgebied in de buien verwerkt (of omgekeerd) waardoor de wind tijdelijk naar zuidoostelijke richtingen draaide alvorens later in de dag zuidwestelijk te worden. Naarmate de voormiddag vorderde dreef er steeds meer Cirrostratus en Altostratus binnen terwijl de noordelijke hemel lichtbewolkt tot helder bleef. Daar de zon zich bij ons overdag meestal in het zuiden bevindt, moge het duidelijk zijn dat de zonnekloppers niet meteen de gelukkigste mensen onder ons waren. Ze waren overigens niet veel slechter af dan de warmteliefhebbers, maar je zal maar beide zijn bij maxima van nog slechts 15,7 graden. Pas tijdens de late namiddag begon de wolkenband verder naar het zuiden terug te trekken waardoor de zon er ook in Malderen kon doorbreken. Dit proces ging gepaard met de ontwikkeling van forse stapelwolken en net ten noorden van ons was een stevig onweerscomplex te zien dat gedurende opvallend lange tijd de hemel wist te sieren. Door aangroei aan de zuidwestelijke zijde verplaatste het systeem zich tegen de wind in waardoor het bijna ter plaatse bleef hangen. Het was al een paar uur later, tegen zonsondergang, toen het systeem aftakelde en we zouden kunnen zeggen dat de rust is weergekeerd al is die in Malderen natuurlijk nooit weggeweest. We kregen een fraaie zonsondergang met mooie schemeringskleuren dankzij de dunne Cirrostratusbewolking die zich nog lange tijd kon handhaven (nog steeds bij de wolkenband die ons deze sombere dag bezorgde horende). Het neerslagtotaal is zoals verwacht beperkt gebleven tot 0,0 mm.

Donderdag, 13 april 2017

Ook tijdens de nacht hebben de buien ons niet kunnen bereiken en we zagen het daglicht terugkeren onder een mengelmoes van Cirrus, Cirrostratus, Stratocumulus en Stratus fractus. Hierbij was het afgekoeld tot 7,2 graden. De bewolking kreeg onstabiele trekjes tijdens de voormiddag, waarbij we steeds meer forse Cumuluswolken zagen ontstaan uit de losse wolkenflarden die er eerst te zien waren. Maar tot buien is het op de meeste plaatsen niet gekomen en tegen de middag begonnen de stapelwolkjes weer over te gaan in een afgeplatte mooiweersvariant. Deze was echter erg talrijk waardoor de zon het zwaar te verduren kreeg en met een goed voelbare west- noordwestenwind en temperaturen die niet boven 14,8 graden stegen voelde het niet bepaald gezellig aan tenzij dan tijdens de korte zonnige episodes op een beschutte plaats. Op het einde van de namiddag werden de opklaringen breder waardoor de zon wat meer aan bod kon komen. De nevelig aandoende blauwe lucht erboven kleurde ook wat transparanter waardoor het er vanachter glas weer erg zuiders uitzag. Bij een helemaal wegvallende wind ging het echter zeer snel afkoelen en de Cirruswolkjes die vanuit het oosten binnendreven konden daar maar weinig aan veranderen. Net zomin ze trouwens iets aan de droogte konden veranderen, want ook vandaag ging als een neerslagvrije dag de boeken in met 0,0 mm.

Vrijdag, 13 april 2018

Ondanks het zwoele onweersgeweld dat gisteren plaatselijk toesloeg, was het vanochtend weer erg koud met minima van 6,4 graden. Daar stond echter een mooie open hemel met Cirruswolken tegenover en fraaie ochtenddauw die de lentebloesems als parels sierde. Daarna volgde een mooie lentedag al werd zeker niet het onderste uit de kan gehaald zant grote delen van de Benelux zuchtten en kreunden onder hardnekkige Altostratus bewolking. Het was meestal grijs met soms een zwak waterzonnetje dat tijdens de namiddag tijdelijk wat krachtiger werd. De zwakke wind kwam uit zuidelijke tot zuidoostelijke richtingen. Het kwik bleef op 15,3 graden steken al koelde het tijdens de avond langzamer af waardoor het toch nog mogelijk was om zonder poolreizigersuitrusting een terrasje mee te pikken. De dag liep droog ten einde met 0,0 mm.

Zaterdag, 13 april 2019

 Het is inderdaad meegevallen met de vorst bij minima van -0,9 graden, maar toch waren dit negatieve temperaturen en zullen de fruitbomen dus wel degelijk een ferme tik hebben gekregen. Op verschillende plaatsen was de vorst bovendien een stuk scherper en in het oosten van Nederland kwam het zelfs tot strenge vorst aan de grond. Hoe dan ook had de zon het voor het zeggen en kon de boel dus vrij snel ontdooid worden. De gure noordooster bleef echter als een bezetene koude lucht over Malderen pompen waardoor de maxima op 9,6 graden bleven steken. Bovendien arriveerde er tijdens de namiddag een bel koude lucht op hoogte waardoor de stapelwolkjes die tijdens de middag ontstonden opeens uitgroeiden tot sneeuwbuitjes. Hierbij viel op dat het al erg kleine wolken waren die valstrepen produceerden en ook het verwaaide uiterlijk van de neerslagstrepen was opvallend maar typisch voor sneeuw. In Malderen bleef het echter beperkt tot vijf symbolische vlokken en we konden dus alweer raden wat het neerslagtotaal is maar voor het geval dat het daar toch mis loopt is het dus 0,0 mm. Op andere plaatsen sneeuwde het hard genoeg om een witte wereld te creeren en in Nederland kwam het plaatselijk zelfs tot hagel en een donderslag. Hoewel je nu gure blizzard toestanden zou verwachten, is de wind sterk afgezwakt waardoor de gevoelstemperatuur juist omhoog ging bij dalende waarden in thermometerhut. Na zonsondergang losten de buien op en hadden we er al snel spijt van om de windstilte toe te juichen want het kwik ging nu pas echt in vrije val waardoor het er meer en meer naar uitziet dat we het dit jaar met geïmporteerd fruit zullen moeten doen. 

Maandag, 13 april 2020

 Omstreeks 2H30 werd de omgeving door een donderslag opgeschrikt en er vielen regendruppels. Maar na enkele minuten werd het weer droog en toe de ochtend aanbrak was er niets meer te zien van dit onweer. Er hingen nu Srtratocumulusvelden en vanuit het noorden zagen we de bewolking toenemen met ook Altostratus en Altocumulus lenticularis die van west naar oost gericht was. Deze wolkenbanden lagen haaks op het koufront dat van noord naar zuid over ons trok, en het was opnieuw voldoende om de grond helemaal nat te maken toen er een bui uit volgde. Maar om een teken van leven uit de pluviometer te toveren was dit net niet genoeg en het dagtotaal zou zich dus later al laten raden met 0,0 mm. Het enige dat er vlot in kwam was de polaire lucht want het kwik bleef nu steken op 14,8 graden en in vergelijking met gisteren was dat een flinke aderlating. Maar zo kwaad waren die weergoden boven ons nog niet, want ze trakteerden ons op opklaringen die al snel vanuit het noorden weer binnen trokken. De bewolking ging over in Stratocumulus met steeds breder wordende blauwe stukken erin tot er tegen het einde van de namiddag nog maar amper bewolking overbleef. De resterende Stratocumulusdotten gingen over in Cumulus humilis en deze loste later ook op. De noordenwind ging liggen en het kwik dook snel naar beneden, doch vanuit het noorden zagen we in de schemering weer Stratocumulus opzetten en deze wist het kwik in haar vrije val te stuiten waardoor het vriespunt nog op een afstandje bleef met 5,5 graden tegen middernacht. Er viel geen neerslag meer uit de opzettende bewolking. 

Dinsdag, 13 april 2021

Het is opnieuw erg koud geworden tijdens de nacht en in thermometerhut is het kwik op een desastreuze -2,5 graden uitgekomen. De dag begon helder en het duurde nu eventjes voordat de eerste stapelwolken en Stratocumulusvelden verschenen. Ze waren ook kleiner en groeiden niet meer uit tot buien. Al waren ze toch wel vrij talrijk tijdens de namiddag en het kwik werd dan ook enigszins afgeremd met maximaal 11,9 graden. Er stond een zwak noordwestelijk briesje en tijdens de namiddag begon de lucht een fletse kleur te krijgen door het binnenlopen van Cirrostratus bewolking. Tijdens de avond werd het echter weer zonniger en begonnen de stapelwolken ook op te lossen. Opnieuw een zorgelijke evolutie dus voor de fruittelers voor zover ze door de vorige nachtvorst nog niet zijn uitgeschakeld tenminste. De afkoeling liet niet lang op zich wachten en de wind viel ook weer volledig weg waardoor deze nog versnelde. In elk geval hoeven we ons minder zorgen te maken om gladheid morgenvroeg daar het neerslagtotaal op 0,0 mm is blijven steken. 

Woensdag, 13 april 2022

Tijdens de vroege ochtend konden we nog even van een versluierd zonnetje genieten, maar de Altostratusbewolking werd gestaag dikker vanuit het westen. Door de bewolking en de zachte lucht waar we nog in zaten is het niet kouder dan 9,4 graden geworden. De rest van de voormiddag verliep in betrokken omstandigheden maar aan de voorzijde van het koufront kon de warme luchtmassa zich nog doen gelden waardoor het erg broeierig en klam ging aanvoelen. Er stond ook nauwelijks wind uit zuidelijke richtingen. Het zorgde voor een typisch zomergevoel en gaf voor een stukje aan dat we de koude jaarhelft stilaan achter ons kunnen laten. Dit wilde overigens niet zeggen dat het mooi weer wordt want tegen de middag bereikte de neerslag ons en begon het lichtjes te druppelen. De regen werd snel intenser en op sommige momenten viel het er flink uit. Het kwik kon ondanks alles nog 18,0 graden halen. Vanuit het westen verschenen er op het einde van de namiddag opklaringen maar het bleef opvallend lang naregenen uit het wegtrekkende koufront. Zelfs toen de bewolking boven ons uit Cirrostratus bestond en de zon reeds volop scheen druppelde het nog. Pas na een tijdje werd het droog en toen keerde het broeierige gevoel weer al ging de zon af en toe schuil achter een paar Cumulus achtige wolkenflarden die voorbijdreven. De Altostratusbewolking had na een tijdje de neiging weer dikker te worden en vooral in het zuidoosten zag het er behoorlijk donker en dreigend uit. Nu bleef het echter wel droog en het neerslagtotaal van 1,8 mm was dan ook reeds definitief. Na zonsondergang werd het erg klam en begon er zich wat nevel te vormen in de windstille atmosfeer. 

Donderdag, 13 april 2023

 Er hing een erg chaotische mix van Stratus fractus, Stratocumulusvelden, Cirrostratus en Altostratus waarbij het is afgekoeld tot 6,1 graden. Het was overwegend droog al zullen er hier en daar wel nog buitjes actief zijn geweest, getuige de aambeeldvormige formaties die vooral in het noorden nog net te zien waren vanuit Malderen. Toen de zon hoger klom begon er zich thermiek op te bouwen waardoor de meeste wolken door elkaar werden gewoeld en oplosten terwijl de hogere bewolking weg trok naar het noordoosten. Er ontsonden nu Cumuluswolkjes en dit werd de dominante wolkensoort voor een groot deel van de dag. We kregen klassieke zomerluchten te zien waarbij deze mooiweerswolkjes zich fraai aftekenden tegen de diepblauwe lucht. Daarbij haalden we maxima van 14,5 graden en de wind bleef aan de zwakke kant. Pas tegen het einde van de namiddag begon er zich in het zuiden en zuidwesten een muur van Cirrus densus af te tekenen waaronder grote stapelwolken en Cumulonimbus calvus te zien waren. Het fraaie weertype was dus toch niet zo stabiel als dat het zich eerst liet uitschijnen. De buienwolken bleven eerst nog een hele tijd ten zuiden en zuidwesten van Malderen waardoor we hier vooral hun schoonheid konden bewonderen. Omstreeks 19H30 veranderde dat echter en wisten de buien ook verder naar het noordwesten op te rukken. Zo kwam het ook hier tot een aantal buitjes waarbij het gedurende een paar minuten flink ging plenzen met ook wat hagel erbij. Het grootste deel van deze buiencluster was echter al afgestorven en de resterende bewolking zorgde voor een erg mooi uitzicht toen de zon er met haar warme avondkleuren onderdoor scheen. Daarna klaarde het weer grotendeels op waardoor het versneld ging afkoelen. Het neerslagtotaal is door deze buien toch nog op een niet te onderschatten 5,2 mm uitgekomen. 

Zaterdag, 13 april 2024

We zijn vandaag dieper in de tropische luchtmassa terecht gekomen, en vanochtend was het dan ook al bijna zwoel met minima van 12,0 graden. De zon scheen volop, al zorgde de sluierbewolking (vooral Cirrus en Cirrostratus) ervoor dat ze niet altijd al haar krachten kon benutten. Overdag ontstonden er ook enkele stapelwolkjes die gelukkig van het mooiweertype waren (Cumulus mediocris). Hierbij viel op dat ze erg hoog leken te hangen wat bij een typische zomerse setting hoort. De wind was op sommige momenten wel wat vlagerig (nog steeds uit zuid- zuidwestelijke richtingen) al was het iets rustiger dan bij de warmtegolf die we vorige week over ons kregen. Niettemin was het wel uitkijken voor gevaarlijke toestanden bij het barbecueën want de omgeving is al aardig kunnen gaan opdrogen en er was nog veel verdorde/droge vegetatie aanwezig van afgelopen winter. Tijdens de namiddag haalden we maxima van 24,2 graden en ook de avond verliep in aangenaam zachte omstandigheden waardoor de terrasjes weer vol konden lopen. De sluierbewolking begon nu wel wat toe te nemen vanuit het westen en noordwesten en er verschenen soms ook wat Altocumulusbankjes als voorbode van de weersomslag die ons vanaf morgen naar een veel koelere episode zal leiden die volgens de weermodellen ook nog eens erg lang zou kunnen gaan duren. Maar voorlopig zaten we dus nog aan de zomerse kant van het koufront en konden we met 0,0 mm ook weer een droge dag bij schrijven.