Flashback: 17 april in het verleden

Vrijdag, 17 april 2015

We bevonden ons vanochtend nog steeds onder de bewolking van het slepende koufront waar nauwelijks activiteit op zat. De wind kwam uit noordelijke richtingen en dankzij de bewolking is het niet kouder dan 7,1 graden geworden. Net als gisteren bestond de bewolking nog steeds uit banden van Altocumulus castellanus en floccus bewolking met hier en daar een Cirrusband ertussen. Een bijzonder fraai gezicht, zeker bij zonsopgang. Hier en daar waren nog steeds valstrepen te zien al werden er in Malderen geen regendruppels meer gezien of gevoeld. Langzaam maar zeker trok het gebied met de meeste bewolking verder naar het zuiden terwijl vanuit het noorden heldere lucht binnen sijpelde waarbij de zichtbaarheid in horizontale richting sterk toenam. Ook de blauwe lucht tussen de wolken werd dieper al bestonden de wolkenbanden ten noorden van ons ook nog steeds uit floccus en castellanus bewolking. Daar de zon in het zuidoosten stond hadden we aanvankelijk weinig aan de brede opklaringen in het noorden en verliep de voormiddag grotendeels in afwezigheid van zonneschijn. Dit remde de opwarming flink af en met de polaire luchtaanvoer had het kwik ook al niet meteen de wind in de rug om hoge prestaties te kunnen neerzetten. Na de middag trokken de Altocumuluswolken weg naar het zuiden en zagen we een mooie band van Cirruswolken overtrekken waarop zeer heldere diepblauwe lucht binnenstroomde met bijhorende zonneschijn. Dit liet toch nog een thermisch opwippertje naar 15,5 graden toe terwijl de nog goed voelbare wind naar het noordoosten is gedraaid. Wat verderop bevond zich echter een zee van dicht op elkaar gepakte Cumulus humiliswolken die de neiging hadden over te gaan in een Stratocumulusveld. Deze laaghangende rommel loste gelukkig grotendeels op voordat ze Malderen kon bereiken waardoor we het zonnige weertype konden behouden. Vrijwel alle bewolking was tegen zonsondergang verdwenen en de rest van de avond verliep in heldere omstandigheden terwijl het zeer snel afkoelde. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zondag, 17 april 2016

Het is tijdens de nacht grotendeels opgeklaard en het was erg fris met minima van 1,5 graden. De resterende bewolking bestond uit Cumulus congestus en deze groeide al snel uit tot Cumulonimbus met mooie witte aambeeldvormige toppen die tegen een diepblauwe lucht contrasteerden. Een echte voorjaarsbuienlucht zoals we ze in deze tijd van het jaar vaak horen te zien al is dat de voorbije jaren anders geweest. Op een gegeven moment waren er vanuit Malderen wel vijf verschillende buienwolken te zien in de heldere en transparante poollucht. De buien besloten om het eens op een originele manier aan te pakken door nu w l over Londerzeel te trekken waardoor het meerdere keren tot hagel kwam. Hierbij viel op dat er vrijwel uitsluitend 'droge' neerslag viel in de vorm van hagelbollen in diverse vormen, maten en consistenties terwijl er amper 'normale' neerslag aan te pas kwam. Nochtans waren de temperaturen ruim positief met maxima van 11,6 graden en voelde het in de zon dankzij de zwakke noordwestenwind zelfs een beetje zomers aan. na de middag hielden de buien het zo een beetje voor gezien en kwam de zon er meer bij kijken. Er restten ons alleen nog wat schampschotjes met een paar losse druppels of een enkel hagelbolletje uit aambeelden zonder wolkenbasis die grotendeels uitgeregend/gesneeuwd waren. Een gebied met forsere wolken probeerde de buienmolen vervolgens weer in gang te trappen maar dat mislukte grandioos en leverde slechts 6 regendruppels op (maar het waren er wel dikke). Tijdens de avond werden de opklaringen erg breed en volgde er een mooie zonsondergang waarbij de typische oranjetinten echter achterwege bleven in de heldere lucht met lage dauwpunten. Wel koelde het zeer snel af en lijkt het erop dat we op een vorstnacht afstevenen bij een volledig weggevallen wind. Het neerslagtotaal was niet te meten door de rondspringende hagelbolletjes maar moet waarschijnlijk rond 1 mm liggen.

Maandag, 17 april 2017

De stroming is tijdens de nacht verder gekanteld naar het noordwesten tot noorden waardoor de buien ons nu volop konden bereiken. Vooral toen de convergentiezone aan de rand van het buiengebied over Malderen kwam te liggen, ging het langdurig aan een behoorlijke intensiteit regenen. Het leek wel alsof we ons konden opmaken voor een flink doorregende buiendag, doch vanuit het westen zorgden drukstijgingen voor stabilisatie waardoor de buien er in de loop van de voormiddag toch weer uitgingen. Het neerslagtotaal stokte op 7,8 mm met het stukje neerslag van gisterenavond erbij geteld. Vanuit het noorden dreven er afwisselend Stratocumulusvelden en flinke Cumuluswolken binnen terwijl we tussendoor van diepblauwe luchten konden genieten met steeds meer zonneschijn. Aangenaam lenteweer werd het echter niet want de noordenwind wakkerde flink aan en vooral tijdens het tweede deel van de namiddag lag deze er flink aan te sleuren en te trekken waardoor de maxima van 12,7 graden een stuk kouder aanvoelden dan ze al waren. Ook de zeer brede opklaringen tijdens de vroege avond veranderden daar weinig aan, al was het uit de wind natuurlijk een heel ander (zomerser) verhaal. Ondertussen dreef er vanuit het westen Cirrus en Cirrostratus bewolking binnen terwijl we alleen nog maar sporadisch wat Cumulus en Cumulus fractus bewolking zagen voorbijdrijven. Het koelde flink af onder de open hemel, zeker daar de wind erg snel afzwakte. Hierdoor werden de minima van 5,5 graden nu pas bereikt. Vanuit het noorden konden we ondertussen een nieuwe buiencluster zien naderen op de satellietbeelden, maar het zal waarschijnlijk al ochtend zijn voor deze Malderen bereikt waardoor we de dag in rustige, heldere en koude omstandigheden konden afsluiten.

Dinsdag, 17 april 2018

Met 7,9 graden is het gelukkig net niet tot vorst gekomen. Wel lag de omgeving er flink bedauwd bij terwijl het nog steeds helder was. Enkel in het westen waren sluierwolkjes te zien en deze trokken zeer langzaam verder het land in. Maar uiteindelijk had dit weinig gevolgen en ook toen er Altocumulus floccus virga verscheen bleef het gewoon aangenaam zomerweer. Het warmde op tot een verbluffende 20,3 graden en de zon scheen bijna onafgebroken. Tijdens de avond veranderde er niets al werd er na een tijdje wat nevel gevormd over de velden toen de zuidoostenwind wegviel. De warmte bleef zeer lang hangen en het was nog steeds heerlijk toeven in de buitenlucht toen we tegen middernacht het neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden. 

Woensdag, 17 april 2019

 De sluierbewolking is dikker geworden waardoor de dag begon onder grijze Altostratusbewolking. Ze hield ons zacht bij minima van 9,1 graden en voorlopig was het nog droog. Al zou spoedig blijken dat voorlopig gelijk staat met meerdere dagen of weken, want de regenzone had al veel van haar pluimen verloren en wat er overbleef dwarrelde dus al zeker niet richting Malderen. Wat we dan weer wel kregen was bewolking en die zag er bij momenten best wel dreigend uit. Zeker na de middag was dit het geval toen er door thermiek wat Cumuliforme bewolking ontstond. Deze spreidde zich uit onder een inversie die tussen de lage wolken en de hogere Altostratus in zat. Het zorgde voor dreigende, donkere luchten zonder dat het echter gevolgen had. Buiten thermisch dan want het kwik zette zonder zon een flinke stap terug en we moesten het met 17,9 graden doen. Tegen het einde van de namiddag had alles zich uitgespreid tot meer egale, dikke Stratocumulusvelden waardoor het saai en somber werd. Vanuit het oosten kwam er echter redding want het begon plots op te klaren en de wolkenvelden vluchtten weg naar het westen. De redding kwam echter te laat want het was ondertussen al aan het schemeren en we konden nog net zien hoe er enkel wat Cirrostratusbewolking en enkele condensatiestrepen overbleven die later het gezelschap van de volle maan deelden. Deze wierp haar bleke licht dan weer over de lege pluviometer die 0,0 mm aangaf. Het koelde snel af maar de vorstgrens zit nog op veilige afstand. 

Vrijdag, 17 april 2020

 Het was weer aangenaam zacht vanochtend bij minima van 9,0 graden, waardoor het aan zomer deed denken. De lucht was blauw met slechts wat Cirrusbewolking erin. Het warmde snel op en bij een zuidoostelijk briesje haalden we tijdens de namiddag erg hoge maxima van 21,4 graden. Er was een langzame toename van Cirrus en Cirrostratus vanuit het zuidwesten en omstreeks 16H zagen we plots een scherp begrensde zone met Altocumulusbewolking opzetten uit die richting. Het leek gedaan te zijn met de zon, maar zodra de bewolking ervoor kwam bleek ze niet aaneengesloten te zijn en klaarde het weer op vanuit het zuiden. Na een tijdje verscheen er in die richting dreigende aambeeldbewolking die volgens de satellietbeelden van erg actieve onweershaarden boven het noorden van Frankrijk afkomstig was. Dit onweer verloor echter al snel haar pluimen en de bewolking kwam slechts tergend traag voor de tuin- en landbouwsector onze richting uit. De enige verandering die we zagen was een draaiing van de wind die nu opeens uit het noorden kwam en ook een stuk frisser aanvoelde.  

Zaterdag, 17 april 2021

De lange reeks met vorstige lenteochtenden werd weer met een eenheid verlengd toen we de omgeving berijpt terugvonden bij minima van 0,0 graden. En weer hoorde daar een heldere hemel bij waarin een krachtige zon ons terug wat warmte toezond. Maar de lucht was vochtig en er ontstonden al snel weer stapelwolken. Ze groeiden in een mum van tijd uit overal waar het oog reikte. Doch tegen de middag werden ze weer kleiner om uiteindelijk zelfs over te gaan in de Cumulus humilis variant waarbij we dan toch nog van een zonovergoten namiddag konden genieten. Het kwik presteerde nog steeds aan de magere kant met 15,0 graden maar met een zwak noordoostelijk briesje viel het nog best te pruimen zolang we niet in de schaduw of in de wind gingen zitten of gewoon flink doorwerkten. Het is waarschijnlijk het noordoostelijke briesje dat drogere landlucht aanvoerde waardoor de bewolking kleiner werd. Maar hierbij viel op dat er in het noordwesten geen stapelwolkjes ontstonden terwijl je net daar de vochtigere lucht zou verwachten. Maar vermoedelijk heeft subsidentie uit een frontale zone wat verderop in die richting hier een vinger in de pap. Hoe dan ook begon de bewolking uiteindelijk overal op te lossen en de avond verliep in zo goed als heldere omstandigheden. Hierdoor koelde het wel snel af en ziet het er dus naar uit dat we weer een vriesnacht voor de boeg hebben.  Het neerslagtotaal liet zich erg makkelijk raden met 0,0 mm. 

Zondag, 17 april 2022

 De aangevoerde lucht was nu nog helderder en droger waardoor de hemel een erg diepblauwe kleur kreeg. We waanden ons nu helemaal in zuiderse oorden, of in elk geval toch een woestijnversie met een groot temperatuursverloop. Tijdens de vroege uurtjes was het immers nog erg kil met 5,2 graden en op verschillende plaatsen is er weer grondvorst gemeten. Overdag warmde het door de extra krachtige zon snel op maar de aangevoerde lucht was schraal en door de noordoostelijke stroming zat er toch ook een polair tintje in. Zeker in de schaduw en in de wind voelde het dus behoorlijk fris aan. Gelukkig was de zon op elk moment van de dag beschikbaar voor zij die zich hierdoor lieten verrassen en onderkoeld zijn geraakt. Zij had enkel wat ijle vederwolkjes te vrezen die nauwelijks invloed hadden. Wel zag het er sfeervol uit met diverse floccus, uncinus en undulatus structuren die een fraai contrast vormden met de azuurblauwe hemel. We haalden maxima van 22,1 graden en zeker rond een uur of vijf in de namiddag ging het echt schrale en kille gevoel er heel eventjes uit. De nog steeds open hemel zorgde tijdens de avond weer voor een snelle afkoeling al kwam er vanuit het westen meer sluierbewolking opzetten die overging in aaneengesloten Cirrostratus en Altostratus. Met 0,0 mm was het neerslagtotaal niet echt het vermelden waard.

Maandag, 17 april 2023

 Hoewel er aanvankelijk een terugkeer van het zonnige weer was voorspeld, begon de dag grijs en somber met een dik Stratus wolkendek. Het enige positieve was dat het nu droog bleef en het ook erg rustig was waardoor het voor het gevoel nog een beetje te pruimen viel. De bewolking hield de minima natuurlijk ook op peil met 8,2 graden. Soms werd de hemel wat lichter en dan werd het weer donkerder maar het bleef wel droog. Kort voor de middag begonnen er plotseling uit het niets een aantal opklaringen te ontstaan en daarna ging de Stratus over in Stratus fractus. We kregen de zon af en toe te zien maar de bewolking bleef wel overheersen en er waren zelfs nog een paar momenten waarop het helemaal grijs en betrokken raakte. De wind kwam duidelijk uit noordoostelijke richtingen, en dat zorgde natuurlijk ook voor valse hoop op drogere landlucht die het zou moeten laten opklaren wat uiteindelijk niet gebeurde. Het kwik bleef dan ook achter met hooguit 14,8 graden. Pas tegen de avond begonnen er bredere opklaringen te ontstaan maar aan de laagstaande zon hadden we dan niet veel meer. Er volgde een rustige en kille avond waarin we afsloten met het neerslagtotaal van 0,0 mm.

Woensdag, 17 april 2024

Het is tijdens de nacht opgeklaard en de wind is ook grotendeels weggevallen waardoor het ondanks de frisse minima van 3,4 graden vriendelijk aanvoelde. De zon was krachtig en het voelde al snel warm aan terwijl de met parelende waterdruppeltjes getooide omgeving voor extra sfeer zorgde. Dit lenteachtige weertype hield aan tot omstreeks 11H toen er in het westen opeens een dreigende buienmuur verscheen waaruit af en toe ook wat licht gerommel te horen was. Ook de radar sloeg blauw en paars uit en het leek alsof we een zondvloed van jewelste over ons heen gingen krijgen. De wind wakkerde hierbij heel tijdelijk fel aan (valwind). Maar Londerzeel was ondertussen weer in haar oude glorie hersteld en dus waren de 'regenschilden' weer actief en leek de buiencluster op bijna magische wijze over ons heen te wippen terwijl het hier slechts tot wat licht gedruppel kwam. Ook buiencellen die wat verderop op ramkoers lagen, waren ditzelfde lot beschoren en deze verdwenen eveneens als bij toverslag. Er dreven terug brede opklaringen binnen en de zon kon voor langere perioden schijnen wat door de nog steeds zwakke noord- noordwestenwind voor een zomers gevoel zorgde ondanks de anti- zomerse maxima van 10,6 graden. Tijdens de avond leek de buienactiviteit weer wat aan te zwengelen toen er, wellicht door de nadering van een CAD boven de Noordzee, grotere en meer uitgebreide cellen voorbij trokken. Deze lieten het op sommige momenten weer behoorlijk plenzen in Malderen al was de duur van de zwaardere regen (met soms een hagelbolletje erin) meestal erg kort. Wel konden we van de typische transparante Arctische luchten genieten die garant stonden voor sublieme wolkenlandschappen en contrasten, en het was dan ook een echt feest voor de wolkenfotografen onder ons. Ook het eerder ge soleerde karakter  van de buien zorgde ervoor dat we een zicht kregen op de indrukwekkende neerslagstrepen onder deze wolken die soms een opvallende witte gloed kregen door de aanwezigheid van smeltende sneeuw en hagel. Een deel van de bewolking bleef tijdens de avond en nacht hangen waardoor een te sterke afkoeling kon worden vermeden al was het natuurlijk wel frisjes voor de tijd van het jaar. Het neerslagtotaal is bij dit alles uitgekomen op 4,0 mm.