Flashback: 19 april in het verleden
Zondag, 19 april 2015
Het was vanochtend nog steeds helder, maar toch was er duidelijk een kink in de zonnekabel gekomen. Enerzijds was de hemel niet meer zo diepblauw als gisteren, en anderzijds zagen we sluierbewolking en Stratus fractus binnendrijven vanuit het noorden. Door toedoen van nachtelijke opklaringen is het wel weer behoorlijk afgekoeld waardoor we op 3,3 graden zijn uitgekomen. Op de satellietbeelden was duidelijk te zien hoe een band van Stratus en Stratus fractus over Nederland lag en gestaag onze richting uitkwam. Opnieuw dreigde er een sombere voorjaarsdag, maar de zon was blijkbaar krachtig genoeg om de laaghangende wolkentroep op te ruimen voor ze Malderen kon bereiken. Enkel de sluierwolkjes konden stand houden, welke voornamelijk uit Cirrus bestonden. Deze zorgde voor fraaie vezelige wolkenstructuren die zich best tot een potje natuurfotografie leenden, terwijl er ook wat stapelwolkjes hingen. De noordoostelijke en later oostelijke tot zuidoostelijke wind was een stuk minder krachtig dan gisteren waardoor het ondanks het wegvallen van de zuiderse staalblauwe hemel net een stuk comfortabeler was in de buitenlucht. We haalden maxima van 16,4 graden terwijl de stapelwolken al vrij vroeg in de namiddag weer oplosten. Tijdens de avond zorgden de sluierwolkjes voor een sfeervolle zonsondergang die ons eventjes de snel invallende kilte liet vergeten, net als het neerslagtotaal van 0,0 mm
Dinsdag, 19 april 2016
Er hingen wat verspreide Stratocumulusbanken vanmorgen en de minima zijn uitgekomen op een merkbaar zachtere 7,1 graden. De aangevoerde lucht was nog steeds vochtig en onstabiel, want er werden al snel weer Cumuluswolken gevormd. Maar al snel werd duidelijk dat de onstabiliteit veel ondieper was want de wolken spreidden zich al snel uit tot Stratocumulus. Niet dat we daar veel gelukkiger van werden, integendeel, want dit zorgde voor een kil en somber weertype met bescheiden maxima van 15,8 graden. En we moesten niet afkomen met "ja maar nu blijft het tenminste droog" want dat bleef het niet daar sommige ambitieuze stapelwolken toch nog hun kans schoon zagen om boven die Stratocumulus plakken door te schieten met nattigheid tot gevolg. Maar voor degenen die geluk hadden en buienliefhebbers die pech hadden bleef het natuurlijk wel droog daar die buien plaatselijke aangelegenheden waren. In Londerzeel leek wel nog een bui doorgedrongen te zijn al zal het niet veel meer dan 0,5 mm geweest zijn. Tijdens de avond losten de stapelwolken op en waren daarmee de voedingsbronnen van de Stratocumulusellende afgesneden waardoor we van mooie opklaringen konden genieten in een weliswaar koele avond bij een wegvallende noordwestenwind.
Woensdag, 19 april 2017
In Malderen bleek het nog mee te vallen met de vorst, er was vanochtend namelijk nauwelijks ijs of rijp te zien. De temperaturen waren echter erg laag met 1,4 graden in thermometerhut waardoor het waarschijnlijk gewoon vorst aan de grond zonder rijpvorming was. Op veel plaatsen troffen we immers wagens aan die wel wit waren gevroren met het nodige krabwerk van dien. Gelukkig was de zon al snel van de partij om de boel weer ontdooid te krijgen: de hemel was nog steeds azuurblauw gekleurd en er was in de verste verte geen bewolking meer te zien Tijdens de voormiddag veranderde er niet veel aan deze vriendelijke condities en konden we van ononderbroken zonneschijn genieten, ondanks het feit dat de noordenwind wel erg koud aanvoelde. tegen de middag kregen we dan weer een typische zomerlucht te zien waarin talloze kleine stapelwolkjes werden gevormd, maar natuurlijk zagen de kwikstanden er in deze omstandigheden een stuk minder zomers uit en moesten we ons tevreden stellen met maxima van 9,9 graden. Naar de avond toe losten de stapelwolkjes weer op, maar helemaal helder werd het niet want er dreven nu plakjes Stratocumulus voorbij terwijl er in het noorden en noordwesten ook veel Cirrusbewolking te zien was. Dit bezorgde de fruitbomen- bezitters weer goede hoop, maar tijdens de late avond zagen we hoe deze bewolking dan toch weer begon op te lossen bij een volledig weggevallen wind waardoor de afkoeling vrij spel kreeg en we waarschijnlijk met negatieve minima zullen eindigen. Gladde toestanden zullen er echter niet van komen met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Donderdag, 19 april 2018
Na een zeer zachte zomernacht met minima van 15,0 graden maakte de zon weer haar opwachting en warmde het snel op onder begeleiding van een versterkt warmtetransport. Dit werd nog steeds verzorgd door een zuidelijke tot zuidoostelijke bries en de sluierwolkjes die er hingen vormden geen hindernis voor de krachtige zon. Overdag haalden we bijna recordzachte maxima van 28,1 graden en de warmte bleef savonds lang hangen waardoor we voor het eerst dit jaar het woordje zwoel in de mond konden nemen. Neerslag is er uiteraard niet gevallen naast de talloze zweetdruppels en condens op onze koele pintjes waardoor we konden afsluiten met een dagtotaal van 0,0 mm.
Vrijdag, 19 april 2019
De zachte, bijna zwoel aanvoelende zomernacht werd weer gevolgd door een mooie zonsopgang en temperaturen die snel de hoogte ingingen na minima van 8,7 graden te hebben opgetekend. Op een paar sluiers en condensatiesporen was er geen bewolking te zien en dat zou de eerstvolgende uren niet anders zijn. Onder een krachtige zon en bij een zwakke zuidoostelijke bries haalden we maxima van 26,7 graden al leek het de atmosfeer allemaal iets teveel te worden. Er ontwikkelden zich forse stapelwolken en na een tijdje ontstonden er ijskappen ten zuiden van ons. De radarbeelden logen er niet om want langs de Franse grens kwamen onweersbuien voor. Voor de uitdrogende natuur in Londerzeel zal het echter een droogworst wezen want verder noordwaarts trokken die buien niet en na zonsondergang stuikte alles weer ineen. Wel waren er tijdens de nacht en avond nog regelmatig flinke stapelwolken met Castellanusachtige structuren te zien daartussen. Geen enkele wolk kon iets veranderen aan het neerslagtotaal van 0,0 mm.
Zondag, 19 april 2020
Een afstervend occlusiefront is vlak boven onze hoofden terecht gekomen en dit zorgde voor een herfstachtige start al was het met minima van 7,4 graden wel zacht. In Nederland was het heel andere kaas want op een paar uithoekjes in het zuidoosten en zuidwesten na was het er volledig helder. De Belgische wolkenband veranderde maar tergend traag van positie waardoor het wachten was tot de avond vooraleer het ook hier ging opklaren. Er bleef wat Stratocumulus over al was de zon wel te laat om nog iets te doen aan de achter gebleven maxima van 20,7 graden. De wind is bij dit alles naar het noordoosten gedraaid en was gelukkig zwak. Maar hoe dan ook eindigde deze dag weer in erg vriendelijke omstandigheden. De regenzone ten spijt is het neerslagtotaal op 0,0 mm uitgekomen.
Maandag, 19 april 2021
De dag begon grijs en kil bij minima van 3,0 graden. Een heel verschil met de heldere en vorstige ochtenden die we achter de rug hebben. Het leek de opmaat naar een sombere lentedag te zijn maar het Stratus wolkendek ging over in Stratocumulus en reeds halverwege de voormiddag brak deze zodanig in stukken dat de zon er ruimschoots aan te pas kwam. Tegen de middag was het zelfs bijna volledig helder en was er enkel in het oosten nog wat Stratocumulus te zien terwijl het 16,5 graden werd. Nochtans zinspeelden de modellen op een regendag en veel mensen zullen wel met ongeloof naar de steeds blauwer kleurende lucht gestaard hebben. Er ontstonden wat mooiweerswolkjes in en er was niets dat op een naderende regenzone wees. Hoewel de regenzone was er wel degelijk maar ze kwam uit het noordoosten in plaats van het westen van waaruit je ze normaal zou verwachten. En ondertussen was de zon al naar het westen gedraaid waardoor de naderende regenwolken (Stratocumulus en Cumulonimbus) veel licht reflecteerden en ons dus heel dicht konden besluipen zonder dat iemand iets in de gaten kreeg. Even later kwam het dan tot buiige regen maar wie er zich door liet verrassen hield er in elk geval geen (heel) nat pak aan over want de buien stelden niet zo veel voor en de bewolking werd geleidelijk weer lichter vanuit het noordoosten. Het werd nu wel erg nevelig en het voelde wat klam aan door de regendruppels die zijn gevallen. Het 'gevaar' was echter nog niet geweken want op de satellietbeelden was mooi te zien hoe er een soort van depressiekern over de Benelux hing waar de buien in banden leken omheen te cirkelen. En halverwege de avond kwam er zo een band over Malderen te liggen waaruit het plots zeer intens ging regenen met zelfs hagel erbij. En ook deze keer overviel deze bui ons bij verrassing doordat ze vanuit het oosten kwam en door weerkaatsing van de zon ongemerkt kon naderen. Deze keer zullen er dus wel natte pakken van gekomen zijn en misschien zelfs een paar blauwe plekken door de hagelstenen. De bui bleef redelijk lang duren doordat er weinig stroming in de atmosfeer zat maar tussendoor was de neerslag wat minder intens waardoor het neerslagtotaal dan toch nog mee/tegenviel met 0,6 mm. Er volgde een rustige en vredevolle avond waarbij de nevelige atmosfeer de laatste goudkleurige zonnestralen prachtig liet weerkaatsen op de vele waterdruppetjes die de omgeving tooiden. Het was dus weer een van die magische momenten die menig natuurfotograaf zeker niet mocht missen. Na zonsondergang koelde het snel af en we gingen een rustige en ietwat klamme nacht in.
Dinsdag, 19 april 2022
Na een koele ochtend met minima van 7,1 graden was het weer een en al zon wat de klok sloeg. Een oostelijke bries voerde droge landlucht aan en het enige dat hierin wist te overleven (van bewolking) was Cirrostratus die op sommige momenten wel vrij dik was en zelfs overging in Altostratus translucidus. Naarmate de dag vorderde werd deze bewolking echter dunner en kon de zon dus harder en harder schijnen waarbij we dus weer vlot thermische winst maakten met uiteindelijke maxima van 22,9 graden als resultaat. De resterende Cirrus en Cirrostratus zorgde voor een fraaie aanblik van de hemel en op het einde van de namiddag bleef er van deze bewolking niet veel meer over waardoor diepblauwe luchten gingen overheersen. We waanden ons weer in zuiderse oorden al ging het tijdens de avond weer vrij snel afkoelen in deze droge landlucht die moeilijk warmte kan vasthouden. Net als de voorbije dagen was het weer stofhappen geblazen met een neerslagtotaal van 0,0 mm.
Woensdag, 19 april 2023
De dag begon min of meer identiek als gisteren met een heldere hemel waarin kort na zonsopgang terug Stratocumulusvelden verschenen, gevolgd door rafelige Cumuluswolken. Dit alles bij een oostelijke wind die nu wel wat droger leek te zijn waardoor er minder dauw werd gevormd. Bij dit alles is het afgekoeld tot 8,2 graden en het was dus aan de zon om een nieuwe poging te wagen ons terug op temperatuur te krijgen. Dit leek nu ook beter te lukken dan gisteren want de Cumuluswolkjes grepen niet zo snel om zich heen als toen waardoor de hele voormiddag in overwegend zonnige omstandigheden verliep na het verdwijnen van die Stratocumulus. Het aanwakkeren van de wind door de dagelijkse gang was ook minder uitgesproken wat het lentegevoel ten goede kwam. Al voelde het zeker na de middag nog best schraal aan. De stapelwolkjes werden ondertussen steeds schaarser en een groot deel van de namiddag en avond verliep daardoor in bijna heldere omstandigheden op wat Cirrus in het oosten en zuidoosten na. De temperaturen bleven wel wat achter met 16,8 graden als maximum en tijdens de avond begon het ook al snel af te koelen eens de zon aan kracht verloor. Neerslag is er vandaag niet aan te pas gekomen, we eindigden dus met 0,0 mm.
Vrijdag, 19 april 2024
Tijdens het tweede deel van de nacht heeft ook de regen uit de storing ons kunnen bereiken en tegen de ochtend leken we volgens de radar al aan de achterkant ervan te zitten. Maar daar zat nog veel motregen die dikwijls intens en dicht was terwijl ze niet door de radar werd gedetecteerd dus de eventuele fietser die er op basis van die beelden zonder bescherming op uit is getrokken mag alvast een dikke stapel handdoeken en een grote kom warme chocomelk (laten) klaarzetten. De bewolking had tijdens de uren daarop de neiging om zich over het oosten te concentreren waardoor het uiterste westen van de Benelux zeker tijdens de namiddag een aantal vriendelijke momenten kon meepikken. In Malderen was dat al een stuk minder al was er ook hier ruimte voor een paar zonnige momentjes. Deze waren wel kort en de lage maxima van 12,6 graden in combinatie met de strakke noord- noordwestenwind maakten het alles behalve aangenaam om in de buitenlucht te vertoeven. Tijdens de avond dreef er terug meer bewolking binnen die uit een mix van Stratus fractus en Stratocumulus bestond al bleef het nu zo goed als droog en werd het neerslagtotaal van 5,2 mm dus niet meer verder aangevuld. De wind en bewolking remden de afkoeling af waardoor het kwik op geen enkel moment onder de minima van 5,7 graden heeft kunnen duiken.
Reacties
Een reactie posten