Flashback: 2 april in het verleden

Donderdag, 2 april 2015

Tijdens de nacht is het blijven verderregenen en kort voor zonsopgang passeerde het koufront waarna het vanuit het noorden weer ging opklaren. We kwamen nu in onstabiele buienlucht terecht waarin het af en toe nog flink plensde. De noordenwind was vrij zwak in vergelijking met de stormachtige dagen die we achter de rug hebben, maar toch nog goed voelbaar zodat het bij momenten erg kil aanvoelde. De atmosfeer stabiliseerde zich snel en de stapelwolken groeiden niet verder dan Cumulus mediocris uit. In de bovenste luchtlagen zagen we wel nog veel Cirrusbewolking die na de middag zelfs weer dichter werd vanuit het westen. De stapelwolkjes gingen over in Cumulus humilis met Stratocumulus ertussen en op het einde van de namiddag dreef er massaal Stratocumulus binnen vanuit het noorden waardoor het uit leek te zijn met het prille lenteweer. Maar op een of andere manier leken de weergoden door te hebben dat er nog een verjaardag moest gevierd worden en werd de bewolking weer opgelost zodat het weer tamelijk zonnig werd bij 9,5 graden als maximumtemperatuur. De Cirrostratusbewolking bleef en zorgde met de resterende Stratocumulusvelden in het zuiden voor een sfeervol en rustgevend kleurenpalet bij zonsondergang. Na het invallen van de duisternis loste de bewolking op en koelde het erg snel af in het bleke licht van de bijna volle maan. De minima werden dan ook nu pas bereikt met 5,6 graden al was het neerslagtotaal al voor de middag bekend met 6,0 mm.

Zaterdag, 2 april 2016

Tijdens de nacht zijn er opnieuw wat opklaringen ontstaan, maar er hing ook Stratocumulus en Cumulus bewolking die het de zon knap lastig maakten. Deze namen verder toe waardoor de dag erg somber verliep, en na de optimistische lentevoorspellingen was dat natuurlijk een enorme domper voor degenen die hun barbecues en tuinmeubilair reeds naar buiten hadden gerold. Er stond een ijskoude noordwestenwind die gelukkig wel zwak bleef, en het kwik haakte af op 13,7 graden. Dankzij de bewolking was het tijdens de nacht nochtans niet kouder dan 7,9 graden geworden. Tijdens de late namiddag dreef er in de hogere luchtlagen Cirrostratus bewolking binnen en de advectiestroming die hiermee gepaard ging zorgde voor het grotendeels oplossen van de laaghangende wolkentroep. Maar de zon takelde al snel af door het dikker worden van de Cirrostratus bewolking. Tijdens de avond kwamen we nochtans in zachtere lucht terecht waardoor het ondanks het verdwijnen van de zon vrij zacht bleef aanvoelen. Neerslag is ondanks de bewolking uitgebleven zodat we terug 0,0 mm konden bijschrijven.

Zondag, 2 april 2017

De wolkenband is tijdens de nacht erg vlot kunnen wegtrekken in oostelijke richting waardoor we vanochtend reeds diep in de opklaringen van de polaire zeelucht erachter zaten. Natuurlijk was dat vochtige en onstabiele lucht waardoor het heldere en stralend zonnige weer niet zou blijven duren. En van de voorjaarswarmte van de afgelopen dagen was ook niet veel meer te merken want onder een open hemel kon het al afkoelen tot 5,9 graden. Hoewel het lot van de zon in deze vochtige lucht bezegeld was, duurde het nog verrassend lang voordat de eerste stapelwolken verschenen want we kregen ze voor de middag niet te zien. Wel leek het tijdens de voormiddag eventjes mis te lopen toen er vanuit het westen snel laaghangende, gitzwart gekleurde Stratocumulusbanken kwamen opzetten. Deze nogal bizarre zwarte wolken die wel uit roet leken te bestaan, losten na een half uurtje weer op en het werd terug volledig helder. Kort na de middag was het dan zover en zagen we de eerste stapelwolken tevoorschijn ploppen. Deze groeiden snel uit tot dreigende afmetingen en tijdens het tweede deel van de namiddag gingen ze zich in een wolkenstraat groeperen, die net op de plaats van de zon bleef hangen terwijl het elders over het luchtruim veel minder bewolkt bleek te zijn. Deze situatie hield een viertal uur aan en bleek bijzonder handig te zijn omdat we de extra rimpels en grijze haren op haar schuld konden steken terwijl ze in werkelijk het gevolg waren van de 38ste verjaardag van schrijver dezes. Om hoge temperaturen op te tekenen was het allemaal een stuk minder interessant maar toch slaagden we erin om nog maxima van 19,3 graden binnen te rijven. Omstreeks 19H was het dan zover en loste de wolkenstraat op zodat we ook in Londerzeel nog even van de verwarmende zonnestralen konden genieten. En dat was geen overbodige luxe want het koelde later zeer snel af onder de open hemel en de stagnerende polaire lucht die overdag nog met een noordwestelijk tot noordelijk briesje werd afgeleverd staat garant voor een (plaatselijke) vriesnacht. Tijdens de late avonduurtjes konden zij die de moed hadden om de kou te trotseren, genieten van een zeer heldere sterrenhemel naar Vlaamse normen.

Maandag, 2 april 2018

De dag begon opnieuw in sombere en kille omstandigheden en om het nog wat erger te maken heeft de bewolking ons niet van vorst kunnen behoeden. Op verschillende plaatsen werden negatieve minima aan de grond gemeten terwijl het gewoon betrokken was. De minima van 4,7 graden in thermometerhut waren wel nog positief. Veel isolatie konden we natuurlijk niet verwachten, de bewolking bestond vooral uit Altostratus die zich op flinke hoogte bevond. Af en toe regende het lichtjes waardoor de voormiddag uitblonk in saaiheid en de apothekers konden zichzelf wel voor het hoofd slaan dat ze op deze dag gesloten waren ondanks de massale vraag naar valiumtabletten. En over de jarigen hebben we het nog niet eens gehad. Gelukkig sloeg het weer om tijdens de namiddag en maakte de sombere kilte plaats voor een broeierig weertype met een waterzon en tropisch aandoende wolkenlandschappen die middelhoge onstabiliteit verraadden (Altocumulus castellanus). Achter glas met een loeiende houtkachel leek het wel een zwoele zomerdag met onweersdreiging. Er vielen enkele buien maar dan werd het droog en was het wachten tot de late namiddag toen de bewolking vanuit het zuidwesten overging in Altostratus met later meer continue regen. Maar ook dit stelde niet veel voor en er volgden weer drogere perioden. Het warmde op tot 15,1 graden en deze warmte bleef goed hangen tijdens de avond waardoor er toch wat lentesfeer in kwam. Het neerslagtotaal was onbekend door de regen die later in de nacht viel. 

Dinsdag, 2 april 2019

 Na een frisse ochtend met minima van 6,7 graden kregen we klassieke zomerluchten te zien die een zwoele zomerdag leken aan te kondigen. Eerst was het grijs met Altostratus waar een okergele matglaszon door scheen terwijl er in het zuiden een aambeeldvormige struktuur was te zien in dikke, dreigende bewolking. Daarna druppelde het een tijdje zonder echter meetbaar te zijn en vervolgens kwam de zon er door. Nu kregen we dreigende stapelwolken te zien aan een voorts fraaie zomerlucht terwijl het kwik opliep naar 17,4 graden. Warm voor de tijd van het jaar maar toch voelde het koeltjes aan bij de zuidwestelijke wind, zeker als de zon achter een van die stapelwolken wegdook. En het was net door dat koele effect dat het hoogzomerse onweer er na de middag als een echte verrassing uitkwam. Donkere luchten pakten zich samen in het westen en in geen tijd konden we toekijken hoe een whalesmouth passeerde, gevolgd door zeer felle windvlagen. Ze waren ruim voldoende om 40 kaarsjes uit te blazen maar om ook nog eens een reeks stoelen, tafels, reclameborden en partytenten in het luchtruim te slingeren was lichtjes overdreven van de in feeststemming verkerende weergoden. Daarna volgde er een indrukwekkend vuurwerk van bliksemschichten in alle vormen en maten terwijl er ook een hagelsalvo volgde met bollen van een centimeter. Aan regen werd eveneens gedacht, maar de felste stortvlagen waren van korte duur en de gezapige regen die daarna volgde kon het neerslagtotaal niet verder krijgen dan een enigzins teleurstellende 6,8 mm. Er volgde nog een kort buitje nadat het al droog was geworden maar daarna bleef het dan definitief droog al waren we de zon nu definitief kwijt en werd alles beheerst door Altostratusbewolking. Toch hing er een zomerachtig sfeertje en voelde het meer aan als een weersomslag in het midden van het hoogseizoen dan als een klassieke, druilerige dag in de winter ondanks de kilte die er nu hing. 

Donderdag, 2 april 2020

 Het is tijdens de nacht inderdaad weer tot vorst gekomen en de omgeving lag er deels berijpt bij. In thermometerhut zijn de minima op -1,1 graden uitgekomen. De zon had niet veel tijd om de temperatuur weer op peil te krijgen want de wolkenvelden die gisteren al de hele dag door voor terreur zorgden in de noordelijke helft van Nederland, zijn naar het zuiden beginnen af te zakken en deze arriveerden reeds ruim voor de middag in Malderen. Eerst waren dat losse Stratocumulusvelden waar de zon nog vlot doorheen scheen maar na een tijdje begon er ook extra Stratocumulus te ontstaan door uitspreidende stapelwolken zodat het erg somber en kil werd. Hier en daar viel er ook nog een verdwaalde regendruppel maar veel stelde dat niet voor.  Het kwik bleef op 11,4 graden steken wat natuurlijk niet verwonderlijk was met die noordelijke wind erbij welke gelukkig niet al te krachtig was. Na zonsondergang begon de bewolking weer op te lossen en wat er overbleef zorgde voor sfeervolle en rustgevende composities in het zachte avondlicht. Het klaarde steeds verder op en het kwik begon dus weer aan een flinke daling. Al het gewolk overdag ten spijt zijn we er weer met een neerslagtotaal van 0,0 mm vanaf gekomen. 

Vrijdag, 2 april 2021

 Het was opnieuw een en al lentesfeer vanochtend met brede opklaringen en een vrolijk zonnetje erbij. We zagen talloze mensen in zomerse outfit naar buiten lopen, doch plotseling zagen we iedereen weer in de andere richting lopen net alsof er een ramp was gebeurd waarvoor iedereen ijlings op de vlucht sloeg. Al snel werd duidelijk wat er aan de hand was: een koude luchtmassa is over Malderen uitgestroomd en heeft iedereen bij verrassing overvallen daar alles er visueel nog hetzelfde uitzag als de voorbije warme dagen. De wind was helemaal om naar het noord- noordwesten en naarmate we dieper in de koude luchtlaag belandden werd het blauw van de hemel ook weer intenser. Gelukkig kregen we de zon nog vaak te zien tussen de Stratocumulusvelden die langs dreven want met maxima van 13,2 graden was het echt wel een koude douche voor de meesten onder ons, al was het er eentje waar geen water uit kwam met 0,0 mm als neerslagtotaal tot gevolg. Tegen de avond koelde het snel verder af al werden de minima van 2,3 graden niet meer scherpgesteld. 

Zaterdag, 2 april 2022

De bewolking van het wegtrekkende koufront is nog een hele tijd over Malderen blijven slepen waardoor het met de voorspelde vorst nog enigszins is meegevallen. In thermometerhut is het kwik op 0,1 graden blijven steken, doch negatieve dauwpunten in combinatie met een toch wel erg venijnige noordoostenwind zorgden nog voor verrassend veel ijsvorming. Op sommige plassen en vijvertjes lag er een flinke ijskorst die soms bijna een centimeter dik was. Vanuit het noordwesten kwamen de opklaringen dan toch nog onze richting uit en uiteindelijk kwamen we in de erg gewaardeerde zone tussen het front en de buien verderop terecht waar de zon dus voluit kon schijnen aan een heldere, diepblauwe hemel. Lang bleef dit uiteraard niet duren want de zone was smal en tijdens de voormiddag kwam de thermiek snel op gang waardoor de buienwolken flink konden uitgroeien. Uitspreiding tot Stratocumulus zorgde ervoor dat we met somberheid te maken kregen en langsheen de gordel van opklaringen die van noordoost naar zuidwest liep stond dus nog steeds die strakke noordooster welke soms bijna stormachtig uit de hoek kwam. De onstabiliteit was ondanks de uitspreiding op laag niveau nog net genoeg om er een paar lichte sneeuwbuitjes uit te persen en zo zagen we tijdens de namiddag af en toe kleine sneeuwvlokjes neerdwarrelen te Malderen. De buienwolken kregen nu ook ijskapjes en er waren neerslagstrepen onder te zien die sterk verwaaid waren door de wind en het feit dat alles uit lichte sneeuwvlokjes bestond. De maxima spraken dan ook boekdelen met 8,9 graden. Helemaal op het einde van de namiddag begon de thermiek af te nemen en gingen de wolken dus beetje bij beetje oplossen zodat we weer een paar streepjes zon te zien kregen in groter wordende blauwe stukken. Het duurde echter nog tot na zonsondergang eer het echt breed ging opklaren, en dat was natuurlijk het gene waar de tuinsector niet op zat te wachten. De polaire luchtmassa kwam nu immers tot stilstand en de uitstraling was ongeremd zodat de afkoeling richting voor de fruitteelt gevaarlijke minima zich onstuitbaar inzette.  De laatste plakjes Stratocumulus in het zachte schemerlicht zorgden ondanks de stressvolle nacht die hen  te wachten staat voor een rustgevend effect en het was dan ook weer het moment om mooie plaatjes te schieten voor de weerfotografen onder ons. Toen de duisternis volledig was ingevallen was er geen bewolking meer te zien op een paar vage Cirrusstreepjes na. De sneeuwbuitjes overdag ten spijt bleef het neerslagtotaal beperkt tot 0,0 mm. 

Zondag, 2 april 2023

 Het is tijdens de nacht droger geworden maar overdag werden we nog steeds geplaagd door een Stratus wolkendek dat van geen wijken wilde weten. Samen met een goed voelbare noordenwind zorgde dit voor een erg guur en onaangenaam weertype ondanks het uitblijven van de regen. Tegen de middag ging het wolkendek over in Stratocumulus maar ook hier kwam de zon niet of nauwelijks doorheen. Het was wachten tot omstreeks 16H toen we de eerste overtuigende blauwe stukken zagen verschijnen. Toen kwam ook de zon er door maar het was al vrij laat eer we langere zonnige perioden kregen en veel warmte hoefden we dus ook niet te verwachten. Integendeel, de open hemel ging nu in ons nadeel spelen. Het kwik dat er overdag al erg belabberd aan toe was met maxima van 8,9 graden ging in vrije val en we kwamen tegen middernacht al gevaarlijk dicht bij het vriespunt met 0,8 graden wat ook de minima werden. Het beetje gedruppel dat we vorige nacht nog ontvingen leverde niet meer dan 0,8 mm op als dagtotaal. 

Dinsdag, 2 april 2024

 Na een veelbelovende, zonnige start bij minima van 8,2 graden dreven er wolkenflarden binnen vanuit het westen. Deze werden snel talrijker en werden vrij plots gevolgd door een reeks buien die werden veroorzaakt door een lagedruksysteempje met ingedraaide, geclusterde buien. Deze verloren hun klassieke eigenschappen zoals fraaie buienluchten en felle regen afgewisseld door droge perioden waardoor het weer een herfstachtig karakter kreeg. Het was meestal grijs en er stond een bijzonder krachtige west- zuidwestenwind die ervoor zorgde dat elke gevallen regendruppel voor tien telde, telkens die een stuk menselijke of dierlijke huid rechtstreeks raakte. Heel af en toe was er nog een korte opklaring maar deze zonnige momentjes duurden slechts 14 tot 16 seconden en er waren er zo maar een stuk of vijf over het grootste deel van de dag. Pas tegen de avond klaarde het weer verder uit en schakelde de wind een versnelling terug (maar er zaten wel veel versnellingen op deze motor) al zagen we nu Altostratusbewolking binnen trekken die bij de storing hoorde waarvan we eerst hoopten dat dit degene was waar het allemaal zo om draaien vandaag. Maar nu wordt het dus een toetje bovenop de extra depressiekern die we overdag op ons dak kregen. Hoe dan ook, dat korte moment van rust en droger weer was meer dan welkom en uiteindelijk konden ze ons dat waterzonnetje ook niet meer afpakken. Het werd er 13,2 graden in en de wind zwakte nu ook flink af waardoor het uiteindelijk nog best goed toeven werd buiten. Onder de dikker wordende Altostratus zagen we al snel Altocumulus en Stratocumulus in casellanusachtige formaties verschijnen terwijl het in het zuidwesten aardedonker werd. Na zonsondergang duurde het dan ook niet lang eer het weer begon te regenen en dit kon het dagtotaal nog verder aanvullen tot 1,4 mm.