Flashback: 22 april in het verleden

 

Woensdag, 22 april 2015

Terwijl zowat gans Nederland reeds verzwolgen werd door laaghangende Stratus en Stratocumulus bewolking, baadde Malderen vanmorgen nog in een vrolijk lentezonnetje. Daar stond wel een koele nacht met minima van 3,8 graden tegenover terwijl onze door grijzigheid gekwelde noorderburen zachtere ochtendtemperaturen kregen als troostprijs. Overdag was het dan het omgekeerde op thermisch gebied en voelde het zeker in de zon en uit de wind heerlijk aan in Malderen. Kort voor de middag was het echter uit met de pret en kwamen we ook hier onder de lage wolkentroep gevangen te zitten. Er stak een gure noordenwind op en er dreef Stratus fractus en Stratocumulus bewolking binnen. Op een paar kleine opklaringen na was het in een mum van tijd volledig betrokken. Gelukkig was het sombere weer van korte duur, want wat verderop ontstonden weer wat opklaringen die zich in een gebroken Stratocumulus wolkendek voordeden. De zon kwam er weer door: eerst met mondjesmaat, daarna steeds vaker en langer terwijl de vrije ruimte tussen de Stratocumulus compartimenten steeds groter werd. Het tweede deel van de namiddag was het zelfs weer uitgesproken zonnig en was het alleen de gure noorden tot noordoostenwind die voor spelbreker zorgde. Het kwik haalde nog 17,5 graden als maximumtemperatuur en op het einde van de namiddag bleef er slechts verspreide Cumulus humilis bewolking over die uit de overgebleven Stratocumulus plakjes was ontstaan. De avond verliep helder op wat Cirrus bewolking na en het koelde snel af bij een geleidelijk wegvallende wind. Onder een schitterende sterrenhemel tekenden we het niet zo schitterende neerslagtotaal van 0,0 mm op, al beloven de weerkaarten vanaf vrijdag een grote verandering voor wat de aanhoudende voorjaarsdroogte betreft...

Vrijdag, 22 april 2016

De Altostratusbewolking is tijdens de nacht dikker geworden maar toch was er nog een zwak matglaszonnetje door zichtbaar. Ze hield de minima op peil met 8,5 graden. Overal hing het vol met deze sluiers al waren ze niet egaal en was er hier en daar wat pannus bewolking onder te zien. Uit de dikkere sluiers vielen wat verdwaalde regendruppels. We kwamen af en toe onder dunnere bewolking terecht en de zon kon daarbij iets uitstralen dat nogal op warmte leek. Op de thermometers konden we daar ook iets van merken in de vorm van 17,5 graden. Vooral tijdens de namiddag was deze bewolking tijdelijk erg dun en ging ze plaatselijk over in Cirrostratus terwijl het langere tijd droog bleef. Maar opeens ging de bewolking bijna ongemerkt over in lagere Stratus die met een noordoostelijke bries binnendreef. Het werd somber en kil maar bleef aanvankelijk wel droog. Pas omstreeks 22h30 begon het lichtjes te druppelen, maar voor de pluviometers was het blijkbaar de moeite niet om iets anders dan 0,0 mm aan te wijzen.

Zaterdag, 22 april 2017

De neerslag uit het koufront heeft ons dan toch nog kunnen bereiken waardoor de dag in natte en sombere omstandigheden van start ging. Maar ook deze keer stelde het nauwelijks wat voor en bleef het bij motregen waar af en toe een buitje met dikkere druppels in opdook. De voormiddag was nog niet eens halverwege of de eerste opklaringen aan de achterzijde van het koufront verschenen reeds in het noorden. Daarna zagen we een mix van Stratus fractus, Cumulus en Stratocumulus castellanus waaruit het nog verrassend gemakkelijk tot lichte buitjes kwam die soms wel uit een heldere hemel leken te vallen. Maar ook dit verschijnsel veranderde weinig aan het bedroevende neerslagtotaal dat niet meer dan 0,2 mm bedroeg. Door de bewolking is het wel zacht gebleven met 6,7 graden waardoor de plantjes dan toch nog van die stressfactor gespaard bleven. Tijdens de namiddag hielden de 'verrassingsbuitjes' het uiteindelijk ook voor gezien en kregen we een afwisseling van opklaringen en wolkenvelden waarbij de Stratocumulus bewolking er uit ging en de andere twee wolkensoorten in stand bleven. Er werd terug koelere polaire lucht aangevoerd waardoor de maxima op 13,8 graden zijn blijven steken terwijl er een zwakke noordwestelijke bries stond. Naar de avond toe werden de opklaringen breder en was er enkel in het westen nog wat Cirrus en Cirrostratus te zien. Bij een wegvallende wind ging het tamelijk snel afkoelen en we sloten de dag af in bijna heldere omstandigheden.

Zondag, 22 april 2018

Na een zachte nacht met minima van 12,3 graden voelde het vanochtend luchtig aan met een zuidelijk briesje en een mooie blauwe hemel. Maar er was verandering in aantocht want in het zuidwesten waren banden van Altocumulus castellanus en Cumulus congestus te zien. Deze naderden snel en het kwam al meteen tot onweer net ten zuidoosten van ons. De woelige luchten met opbollende stapelwolken en uitspreidende Cumulonimbi waren een streling voor het oog (indien het aan een onweersliefhebber toebehoorde). Er kwam al snel een tweede onweerscomplex tot ontwikkeling ten noordwesten van ons en hoewel dit allemaal weer erg Londerzeels overkwam was de dreigende sfeer door het regelmatige gerommel de hele voormiddag door compleet. Tijdens de namiddag kwamen we tijdelijk in stabielere lucht terecht en kregen we brede opklaringen met veel zon al werd het drukkend en zwoel met maxima van 26,3 graden. Later kwam er een derde onweerscomplex ten noordwesten van ons tot ontwikkeling wat ons eveneens in dezelfde richting miste als vanochtend. Een vierde exemplaar ontstond dan weer net ten noordoosten van ons maar we konden wel genieten van de enorme stapelwolken die erbij hoorden. Dan klaarde het weer op al verschenen er tegen zonsondergang Stratocumulus castellanus velden in het zuidwesten. Deze werden gevolgd door nieuwe opklaringen al kwam het later in de nacht dan toch tot een vijfde onweer. Met een aantal nabije inslagen was dit het meest indrukwekkende exemplaar al trok het net ten oosten van ons langs. Er vielen enkele dikke druppels uit maar het neerslagtotaal bleef op 0,0 mm steken en de afdrukken van deze druppels in het stof zouden spoedig de enige getuigen zijn van dit schampschot. De rust keerde snel weer nadat het onweer in de krachtige stroming naar het noordoosten trok. 

Maandag, 22 april 2019

 Nog steeds was het volop zomerweer en de minima waren ook niet echt laag met 9,4 graden. Ondanks de opkomende sluierbewolking was het nog steeds stralend zonnig, ook al waren er vooral in het zuiden nog redelijk wat Cirrusplukken en Cirrostratusvelden te zien. Tegen de middag stak er een vrij krachtige oostenwind op waardoor de gevoelstemperaturen naar beneden gingen en de parasols naar boven. Vooral door de lage dauwpunten voelde het erg luchtig aan wat het natuurlijk verraderlijk maakte voor zonnebrand. De temperaturen kwamen uit op 27,8 graden en er dreven regelmatig velden Cirrus en Cirrostratus over. De warmte bleef tijdens de avond goed hangen ook al zou je bij deze ultradroge lucht een snelle afkoeling en vorstgevaar verwachten. De dag liep opnieuw ten einde met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Woensdag, 22 april 2020

 Nog steeds kraakte, piepte, rammelde, daverde en bibberde de omgeving langs alle kanten door de kurkdroge stormwind die de Lage Landen reeds twee dagen in haar greep hield. Het was vrij zacht met minima van 9,4 graden en we keken weer tegen een zeldzaam diepblauwe hemel aan. De Cirruswolken van gisteren zijn weer verdwenen en ondertussen leek de aangevoerde lucht wat verder op te warmen. Hierdoor leek het alsof we onder een haardroger stonden bij maxima van 22,7 graden tijdens de namiddag. Daarna begon de wind eindelijk een deel van haar pluimen te verliezen en keerde de rust weer. Nu voelde het echt zomers aan bij deze temperaturen, zeker kort voor zonsondergang toen er nog maar nauwelijks wind stond. Na zonsondergang bewogen de bladeren van de bomen zelfs nog maar amper (voor zover ze er nog aan hingen) en konden we weer naar het gefluit van de vogeltjes luisteren in plaats van dat van de wind. Hoewel het overdag veel weg had van een sneeuwstorm met al die kersenbloesemblaadjes, bleef het neerslagtotaal op 0,0 mm steken.  

Donderdag, 22 april 2021

De dag begon weer koel met ochtenddauw bij minima van 0,6 graden. Aanvankelijk was het helder en zonnig al was er in het westen Cirrusbewolking te zien terwijl condensatiestrepen niet meer oplosten. De hele dag door bleek dit het geval te zijn maar deze bewolking werd gecompenseerd met een dieper blauwe lucht waardoor de zon alsnog krachtiger scheen dan de voorbije dagen. En last but not least werden er nu vrijwel geen stapelwolken meer gevormd waardoor de zon zo goed als ononderbroken kon schijnen. Maar toch was het zomerse gevoel verder weg dan de voorbije dagen want er stond een schrale noordelijke tot noordoostelijke wind en zeker in de schaduw was het bibberen geblazen. Het kwik kon nog 15,3 graden aantikken maar tegen de avond koelde het snel af in de droge lucht, zeker toen de wind na zonsondergang weer begon af te zwakken en er dus minder luchtmenging optrad. Het neerslagtotaal is terug op 0,0 mm blijven steken. 

Vrijdag, 22 april 2022

De dag begon half bewolkt met een mix van Stratocumulus, Stratus fractus en wat Cumulusachtige flardjes ertussen. Dit bij minima van 9,2 graden. Tijdens de eerste paar uur kon de zon nog redelijk goed doorbreken maar de stapelwolken werden talrijker en uiteindelijk moest ze er geregeld de duimen voor leggen. We kwamen ondanks de bewolking geleidelijk in een warmere luchtsoort terecht die voor een niet onaardig weekend zal zorgen al hield de deels tot Stratocumulus uitspreidende Cumulus het kwik aan de ketting en moesten we het met maxima van 18,9 graden doen. Zoals het gewoonlijk gaat met convectieve bewolking, begon deze tijdens de late namiddag en avond weer op te lossen waardoor er meer ruimte kwam voor de zon. Door de nabijheid van een depressie ten zuidwesten van ons zat er nu wat sluierbewolking in de opklaringen en had het licht een wat goudachtige tint. Later op de avond verdween dit effect weer en werd het geleidelijk licht bewolkt tot helder. Noch de depressie noch de stapelwolken hebben iets aan het neerslagtotaal van 0,0 mm kunnen veranderen maar waarschijnlijk waren er maar weinigen die iets anders hadden verwacht. 

Zaterdag, 22 april 2023

 Na een grijze start met relatief zachte minima van 5,3 graden zag het er hoopvol uit voor de lenteliefhebbers. De zon brak er door en de bewolking ging over in oplossende Stratocumulus met daarboven dunner wordende Cirrostratus. Maar korte tijd later kwam er weer Altocumulus floccus opzetten uit het zuidwesten met daarboven de Cirrostratus die weer overging in Altostratus. En veel tijd om dit vast te stellen was er niet alvorens de eerste regendruppels begonnen te vallen. Kort daarna kwam het plotseling tot een stevige stortbui waarna het weer gezapig ging verder regenen. Hoewel het rustig was met een erg zwakke zuidelijke wind, voelde het ijzig koud aan en warmer dan 11,7 graden is het dan ook niet meer geworden. Omstreeks 13H brak er een wat drogere periode aan maar we bleven tegen een grijs wolkendek aankijken waarbij we niet goed konden zien of het Stratus was of een dik Altostratus wolkendek. Het werd nevelig en er volgden perioden van motregen. Later op de avond werd het terug droger maar het grijze en kille weertype bleef erin zitten. Het neerslagtotaal bleef op 4,2 mm steken en we gingen een zwaarbewolkte en klamme nacht in. 

Maandag, 22 april 2024

Er hing vanmorgen nog steeds veel bewolking, en deze bestond nu uit Stratocumulus. Ze kon voorkomen dat het kwik onder nul dook en de minima bleven op 1,7 graden steken. Er dreef geleidelijk Altostratusbewolking binnen en de zon kreeg het dus extra moeilijk. Maar in het westen werd de hemel weer blauw en uiteindelijk breidde zich dat over het hele luchtruim uit waarbij er plaats werd gemaakt voor stapelwolken. Deze waren eerst nog erg fors en talrijk maar tijdens de namiddag leek de boel zich toch wat te stabiliseren en kregen we vriendelijke voorjaarsluchten te zien met Cumulus mediocris. Het bleef fris met hooguit 12,4 graden als maximum. Dit fraaie en stabiel ogende weertype sloeg na een paar uur echter om en vanuit het noordoosten kwamen net als gisteren weer buien binnengedenderd die ook nog actiever leken te zijn dan toen. Het bleef nu tot een heel eind in de avond wisselvallig met soms zon maar vooral veel wolken en vaak duurden de buien ook vrij lang omdat de wind is afgezwakt. Het neerslagtotaal werd zo aangevuld tot een weliswaar nog steeds bescheiden 0,4 mm. Kort voor zonsondergang zagen we wel meer opklaringen en leek de lucht bij dit alles ook een beetje heiig te worden met stralenkransen langs de wolkenvelden. Voor de komende nacht is er flink wat vorst voorspeld maar de bewolking lijkt toch wat hoop te geven dat we daar misschien nog aan ontsnappen.