Flashback: 23 april in het verleden

Donderdag, 23 april 2015

Het was vanochtend opnieuw koel onder een heldere hemel terwijl zich boven de velden sfeervolle nevelbanken hebben gevormd bij minima van 4,2 graden. Het zag er veelbelovend uit voor de zonneliefhebbers, doch de zon was nog maar nauwelijks boven de horizon geklommen of er dreef massaal Stratus fractus binnen vanuit het noordoosten terwijl er ook mist werd gevormd (Brussel). Zo verliep de voormiddag dan toch nog in grijze omstandigheden, al was de bewolking zo dun dat we meestal nog de contouren van de zonneschijf konden ontwaren terwijl de lucht loodrecht boven ons nog een blauwe tint had. Het grijze intermezzo was maar van korte duur, want na 10H trok de bewolking weer op en evolueerden we naar een helder weertype. Tegen de middag was er vrijwel geen bewolking meer te zien, al maakte de atmosfeer een erg nevelige indruk en was de zichtbaarheid in horizontale richting beperkt tot enkele kilometers. Desondanks kon de zon het nog laten opwarmen tot 19,6 graden terwijl de noordelijke tot noordoostelijke wind erg zwak was. Tijdens de avond koelde het sterk af onder de open hemel, al konden we toch nog profiteren van de geleidelijke aanvoer van zachtere lucht die ons op een enkel graadje aan de grond na vorstvrij zal kunnen houden. Neerslag was nog steeds niet aan de orde met 0,0 mm al zou het wel eens de laatste droge dag voor een langere tijd kunnen worden

Zaterdag, 23 april 2016

We zijn in veel koelere lucht terecht gekomen maar dankzij luchtmenging door een krachtige noorden tot noordwestenwind is het niet kouder dan 5,7 graden geworden. Die wind maakte het echter een gure bedoening en onze verlossing van de vriezeman werd haar dan ook niet in dank afgenomen. Er ontwikkelden zich stapelwolken en het kwam tot buien al was dit terug een Nederlandse aangelegenheid en moesten we het in Malderen met wat verdwaalde druppels doen. In Nederland kreeg men er meteen alles erop en eraan met hagel, sneeuw, stortregens en rukwinden. De stapelwolken spreidden zich uit tot Stratocumulus waardoor de zon in een lastig parket terechtkwam, maar net zoals in de stripverhalen was het eind goed, al goed toen de bewolking tijdens de namiddag weer afnam en de zon weer in volle glorie kon schitteren. De slechterikken in dit verhaal waren de thermometers die ons het nodige kippenvel aanjoegen met hun 12,3 graden - vertoning en natuurlijk die eerdergenoemde wind die tijdens de avond echter overwonnen werd. Er volgde een rustige en koude avond met veel zon en slechts een paar overgebleven stapelwolkjes. Na zonsondergang dreef er meer Stratocumulus en Cumulus congestus bewolking binnen al bleef het droog. Zo konden we alsnog met een dagtotaal van 0,0 mm het verhaal afsluiten.

Zondag, 23 april 2017

Op wat Cirrus en Cirrostratusbewolking in het zuidwesten na was het helder en de minima waren hierdoor aan de koele kant met 3,6 graden. De aangevoerde lucht was vochtig maar stabiel waardoor we al snel Cumuluswolkjes zagen ontstaan die zich tegen de middag vooral landinwaarts gingen uitspreiden tot Stratocumulus. De zon kreeg het dus zwaar te verduren, maar vanuit het westen zorgde advectie uit een warmtefront ervoor dat deze wolkenschermen gedeeltelijk gingen oplossen en vooral de tweede helft van de namiddag verliep hierdoor erg vriendelijk. Wel stond er een erg koele wind die naar noordoostelijke richtingen draaide en konden we in deze polaire luchtsoort ook geen hogere maxima dan 13,8 graden verwachten. Uit de wind voelde het echter als heerlijk lenteweer aan, alle klaagzangen van de warmteliefhebbers ten spijt. De resterende Cumuluswolken gingen zich in straten organiseren die vanuit het noordwesten oplosten door de eerdergenoemde advectie. Tegen zonsondergang was er enkel in het zuidoosten nog een homp Cumulus te zien welke op haar beurt al snel oploste. Het oogst dus weinig verwondering dat ook deze dag met een neerslagtotaal van 0,0 mm in de boeken verdwijnt en van de Cirrusbewolking in het zuidwesten hoeven we ook niks te verwachten want deze loste tijdens de avond eveneens op. Het koelde razendsnel af, maar op de satellietbeelden zijn ondertussen Stratocumulusvelden te zien die ons wellicht een reddingsboei zullen toewerpen die ons van eventuele vorst zal sparen.

Maandag, 23 april 2018

Het was meteen een stuk koeler vanochtend met laaghangende Stratus fractus wolkjes die overgingen in Cumulus. We kregen fraaie, blauwe luchten te zien met deze wolkjes en Cirrus die vanuit het westen kwam opzetten. Deze ging snel over in Cirrostratus waardoor de zon het tijdelijk moeilijker kreeg. Door de zure zuidwestenwind ging dit bij 16,9 graden niet ongemerkt voorbij want we kregen al snel met gesloten Altostratus te maken. Vanuit het westen klaarde het echter opeens op en bleven enkel de stapelwolken over die er al de hele dag hingen. De zon keerde terug en ondanks de wind ging het tijdelijk weer aangenaam aanvoelen in de buitenlucht. Later losten de stapelwolken op en bleven er Cirrostratusvelden over. In het noorden was dit een nevelige laag Cirrostratus nebulosis die subtiel overging in Altostratus en elders waren het losse fibratus structuren die van een heel ander systeem leken te komen. Het zorgde wel voor een fraai ingekleurde zonsondergang. We sloten terug af met 0,0 mm als dagtotaal en de minima van 8,6 graden werden nu pas bereikt. 

Dinsdag, 23 april 2019

 De sluierbewolking is nu overgegaan in Altostratus waardoor de dag een grijze start maakte bij minima van 11,2 graden. Er scheen echter een waterzonnetje doorheen en de bewolking begon bovendien deels op te lossen waardoor de zomersfeer al snel terug kwam. De door de bewolking veroorzaakte koelte tijdens de voormiddag maakte weer plaats voor aangename temperaturen al bleef het kwik nu wat achter tegenover de voorbije dagen met 23,6 graden. De hemel was voortdurend melkachtig door de Cirrostratusvelden die bleven hangen en deels het gevolg waren van saharastof dat in de hogere luchtlagen werd gepompt. Voorlopig zou dit nog geen invloed hebben op de omzet van de carwash bedrijven want het bleef droog met een dagtotaal van 0,0 mm. De warmte bleef lang hangen tijdens de avond welke in lichtbewolkte condities ten einde liep.

Donderdag, 23 april 2020

 Voor het eerst konden we weer van een rustige nacht genieten, en dit geschiedde bij minima van 7,7 graden onder een heldere hemel. Overdag bleef de rust erin zitten, al waren de andere parameters nog min of meer hetzelfde. Droogte, heldere lucht, veel warmte en een intense zon. We kregen opnieuw te maken met sluierwolken, maar deze keer dreven ze binnen vanuit het noorden in plaats van het zuiden. En veel stelde het uiteindelijk ook niet voor buiten wat strepen en plakken die voor wat extra sier zorgde. We haalden maxima van 23,4 graden. Wat er nog overbleef van wind kwam uit zuidoostelijke en later veranderlijke richtingen. Tegen de avond verdwenen de meeste wolken in de kleuren van de schemering en de rest van de avond verliep rustig en vrij zacht al werden de tuinbouwers onder ons onrustig bij het neerslagtotaal dat weer 0,0 mm bedroeg. 

Vrijdag, 23 april 2021

Het was erg koud vanochtend met minima van 0,1 graden en op beschutte plekken in weilanden en akkers was zelfs weer wat rijp te zien. Overdag probeerde de krachtige zon er weer wat warmte in te blazen waarbij ze geholpen werd door de zeer heldere, diepblauwe lucht. Maar tegelijkertijd blies de schrale noordooster er weer koude in waardoor het ook deze keer alles behalve aangenaam lenteweer werd. Op beschutte plekjes en achter glas was het natuurlijk een ander verhaal en zou je haast denken dat de maximaal 17,0 graden aanwijzende buitenthermometer dringend aan kalibratie toe was. In de droge landlucht werd geen bewolking meer gevormd en ook de Cirrus en condensatiestrepen van gisteren waren verdwenen. Na de middag zorgde een flinke heidebrand ten oosten van Antwerpen in combinatie met de strakke en gure noordoostenwind voor een beigekleurige waas terwijl het ook nevelig werd. Het invallende zonlicht kreeg hierdoor een apocalyptisch ogende oranjetint en de brandlucht was ook overal goed te ruiken. Dit heeft waarschijnlijk ook een aantal tientjes van de maxima afgeknabbeld. De rook bleef de rest van de avond hangen en ze liet een groot deel van de hemel oranjeachtig oplichten bij zonsondergang. Buiten eventuele as is er weer geen neerslag gevallen en werd er dus nog maar eens 0,0 mm bijgeschreven. 

Zaterdag, 23 april 2022

Een depressie die opnieuw van plan is om onder ons door te duiken en zo het droge en wat schrale weer zal in stand houden, deed de stroming naar het zuidoosten ruimen. Aan de grond stond echter nog een noordoostelijke tot noordelijke stroming. De depressie kwam noordelijk genoeg om ons met haar wolkenvelden op te zadelen waardoor we de zon af en toe moesten prijsgeven. Maar desondanks werd het nog redelijk fraai weer en de temperatuur kon zo nog van 11,1 naar 22,5 graden stijgen. Tijdens de (late) namiddag begon de bewolking steeds meer en dreigender op te zetten vanuit het zuidoosten en het leek alsof we ieder moment met buien zouden te maken krijgen. En volgens de radar zaten er wel degelijk buien in deze wolkenvelden. Deze bereikten ons net niet en ze leken niet veel noordelijker dan de provincie Henegouwen te komen. De bewolking hield ons een tijdje toegedekt maar na zonsondergang begon het weer helemaal uit te klaren vanuit datzelfde zuidoosten waardoor we de dag bijna helder konden afsluiten. En dat gebeurde weer met een neerslagtotaal van 0,0 mm waardoor sommige planten ook meteen hun leven konden afsluiten. 

Zondag, 23 april 2023

 De dag begon veelbelovend met een heldere lucht waarin alleen wat Cirrus en Cirrostratus te zien was bij minima van 8,5 graden. De zon scheen ononderbroken al voelde het wat frisjes aan. Er heeft zich tijdens de nacht dauw gevormd in de windstille en rustige atmosfeer, maar de dag was nog maar pas begonnen of er begon een krachtige zuidenwind op te steken. Deze liet het al snel weer opdrogen al ging de aanspannende wind wel gepaard met toenemende Cirrostratus bewolking. Na een tijdje ontstonden er ook Cumulus fractus wolken al bleef het allemaal binnen de perken. De grootste uitdager van de zon zou al snel de sluierbewolking zelf blijken te zijn want deze werd steeds dikker en ging over in Altostratus.  De zon liet het afweten en tijdens de namiddag volgde er een periode van regen die echter niet heel intens was. Er volgde een kille en sombere periode en warmer dan 15,2 graden werd het ondanks die veelbelovende zonnige start vanmorgen niet. Ondertussen zagen we de wind weer van zuidelijke naar zuidoostelijke richtingen krimpen en de bewolking werd nu dunner. Daarna werd ze weer dikker met wat intensere regen en omstreeks 16H30 verschenen dan de verlossende opklaringen in het zuidwesten. Of zo leek het althans want er kwam veel Stratus fractus opzetten en er volgde terug een reeks buien. Deze keer gingen ze gepaard met een sterke toename van de wind die uitpakte naar stormachtig waarbij het eventjes leek alsof we in een soort van blizzard waren terecht gekomen. Daarna ruimde de wind met een indrukwekkende 180 graden draai naar het noordwesten. Het bleef daarbij nog even stormachtig maar later op de avond begon de rust weer beetje bij beetje terug te keren. Het werd merkbaar koeler waarbij de luchtdruk wat steeg maar de bewolking bleven we wel houden met af en toe nog wat lichte regen of motregen. Deze vulde het dagtotaal verder aan tot 3,2 mm. 

Dinsdag, 23 april 2024

De buien die gisterenavond vielen en de bijhorende bewolking liet eventjes de hoop ontstaan dat we misschien toch nog aan de voorspelde vorst zouden ontsnappen, maar uiteindelijk zijn we dan toch nog voor de bijl gegaan en vroor het zelfs serieus in Malderen met minima van -1,2 graden en een flink berijpte omgeving. Zelfs op watertonnen en schalen heeft zich een laag ijs gevormd die zo dik was dat je er zelfs niet meer met een vinger doorheen kon tikken. Het was nu het moment om de stuk gevroren planten nog even in een geconserveerde toestand te kunnen aanschouwen alvorens ze door de eerste zonnestralen werden ontdooid en in een soort van blubberpudding veranderden. Je zou bij dit soort taferelen haast hopen dat het nooit meer zou stoppen met vriezen. Maar dat deed het dus al snel eens de zon wat hoger stond en terwijl al het tere groen als kaartenhuisjes of sommige regeringen in elkaar begon te vallen, vulde de omgeving zich weer met de typische geur des doods die we zo goed kennen van de eerste nachtvorsten na het groeiseizoen die normaliter de aftrap geven voor de naderende winter. Los van dit alles zag het er anders erg mooi uit met strakblauwe luchten en een ontluikende natuur (voor wat de bestendige planten betreft dan) terwijl de zon het beste van zichzelf gaf. Een enkel ijskristal wist het in de schaduw nog tot een uur of 10 vol te houden maar uiteindelijk dooide alles weg. Nochtans bleef het fris voor de tijd van het jaar met temperaturen die op 11,3 graden bleven steken, maar bij deze krachtige zon en de zwakke noordelijke tot noordwestelijke wind voelde het best aangenaam aan zolang we maar uit de schaduw bleven. Er ontstonden kort voor de middag Cumuluswolkjes maar gelukkig bleef dit zonder veel erg en gingen ze over in de humilis variant die de zon nauwelijks onderbrak. In de hogere luchtlagen zagen we wel wat Cirrus binnenlopen die zeker tijdens de late namiddag talrijk werd. Dit hoorde bij een storing die vanuit het noorden naar ons op weg is. Afgaande op de bewolking zou je denken dat het nog een hele poos zou duren eer de regen ons zou bereiken, maar eens ze was overgegaan in Cirrostratus ging het razendsnel en zagen we al dreigende luchten met Altostratus, Altocumulus, Stratocumulus en Cumulus binnentrekken vanuit dat noorden. Nog geen uur daarna vielen de eerste regendruppels. Deze stelden aanvankelijk niet veel voor en werden gevolgd door droog en betrokken weer maar later op de avond volgden er dan toch perioden met vrij pittige, buiige regen. Dit vulde de tellers al aan tot 1,4 mm.