Flashback: 3 april in het verleden

Vrijdag, 3 april 2015

De regenzone die gisterenvoormiddag als koufront naar het zuiden is getrokken, kwam nu via een golf vanuit het westen weer opzetten als warmtefront. Hierdoor zat alles bij zonsopgang al snel volgesmeerd met Altostratus bewolking die echter in warme kleuren oplichtte voordat het grijs en kil werd. In het oosten waren immers nog opklaringen waarlangs de laatste stralen van het eerste zonlicht nog tot bij ons konden doordringen. De bewolking was net op tijd om vorstige toestanden te voorkomen en dus werd het niet kouder dan ... graden. Meer naar het noordoosten en oosten toe heeft het wel gevroren en ook aan de grond in Malderen kwam het wellicht nog net tot negatieve temperaturen. Voor de rest van de dag bleef het kil en somber met af en toe perioden van lichte of matige regen. Warmer dan ... graden werd het niet maar het was wel een verademing om dit koude weertype eens zonder een beukende stormwind te mogen trotseren. Nu was dat slechts een zwak briesje uit het zuidoosten. De bewolking kwam niet verder dan halverwege Nederland waardoor men in de noordelijke helft van de Benelux van een heel ander weertype kon genieten met veel zon en stapelwolken. Tegen de avond hield het gedruppel in Malderen op maar de zon kregen we hier niet meer te zien en de avond verliep kil en grijs. We kwamen uit op een bescheiden neerslagtotaal van ... mm.

Zondag, 3 april 2016

Tijdens de nacht is er steeds zachtere lucht binnen gesijpeld, een proces dat reeds gisterenavond op gang is gekomen. De minima van 12,5 graden werden dan ook al heel vroeg bereikt, en ondanks de zachtheid was het licht bewolkt tot helder met hooguit wat Cumulus fractus. De lucht was diepblauw en de zon gaf meteen het beste van zichzelf waardoor het zelfs aan zomer deed denken bij zeer snel stijgende temperaturen. Natuurlijk was het nog geen echte zomer, maar maxima van 22,7 graden waren voor velen een verademing. Tijdens de namiddag verschenen er Cumuluswolken die zich in clusters leken te groeperen en duidelijk door andere krachten werden opgebouwd dan de klassieke mooiweerswolkjes. Die krachten werden duidelijk in de vorm van Altocumulus lenticularis in het westen op nadering van een koufront. Verder was er ook een voelbare kracht, namelijk de zuidwestenwind die tijdelijk vrij krachtig was maar aanvoelde als een warmeluchtblazer. We kregen steeds meer van deze toch wel forse Cumuluswolken te zien al werden ze na een tijdje verdreven door toenemende en steeds dikker wordende Altocumulus bewolking vanuit het westen en zuidwesten. De atmosfeer was duidelijk onstabiel aan de talloze Castellanus structuren te zien die er in de wolken te herkennen vielen en in het zuidwesten zag het er steeds dreigender uit. Tijdens de avond vielen er weer wat gaatjes in de bewolking en zagen we de blauwe lucht weer in een onstabiel ogende mix van Altocumulus en uit castellanus bewolking gevormde Cumuli. Toch slaagden de buien er niet in om ons voor middernacht te bereiken waardoor we andermaal een neerslagtotaal van 0,0 mm konden vaststellen. 

Maandag, 3 april 2017

Door de zeer heldere lucht en schitterende sterrenhemel die gisteren nog te bewonderen viel, leek het alsof het nooit nog zou bewolkt kunnen raken in Malderen. Maar tegen het ochtendgloren leek het net alsof het nooit meer zou opklaren want een dichte mistlaag onttrok alles aan het oog en deze ging over in Stratusbewolking. En het was Stratus van het soort dat tijdens de winter garant staat voor een goede afzet van valium en consoorten. Voor de plantjes was dit echter goed nieuws want het is uiteindelijk niet kouder dan 6,3 graden geworden zodat algemene vorst dan toch niet aan de orde was. Zoals bij Stratusvelden ook typisch is, zijn de weersverschillen die op zeer korte afstanden optraden: zo loste de bewolking boven de steden erg snel op of bleef ze daar zelfs afwezig terwijl het platteland urenlang onder de grijze soep bleef steken. Vooral in Brussel was het bijvoorbeeld zeer helder en aangenaam voorjaarsweer waarbij het contrast met het grijze Malderen bijna niet groter kon zijn. Tijdens de namiddag keerde het tij gelukkig en bleek iedereen al snel gelijk voor de wet te zijn toen de Stratusbewolking ook boven het platteland ging oplossen. Ze ging daarbij over in Stratus fractus en na verloop van tijd was er geen bewolking meer te zien buiten enkele Cumuluswolken die zich uit deze losse wolkenflarden wisten te ontwikkelen. Vanuit Malderen waren deze stapelwolken vooral in het zuiden te zien. Tegen het einde van de namiddag losten ook deze wolken op en werd het opnieuw volledig helder waarbij we door de zwakke westenwind weer met een zomergevoel van de lentezon konden genieten. De temperaturen zijn daarbij nog kunnen stijgen tot 16,9 graden. Na zonsondergang vond er echter een waanzinnig snelle afkoeling plaats waardoor er van terrasjes doen in openlucht geen sprake was, of het moesten al stoere binken met een dikke berenhuid geweest zijn. Hoewel er tijdens de ochtend wat fijne motregenachtige druppeltjes uit de mist leken te komen, bleken de pluviometers weinig zin te hebben om daaraan mee te werken waardoor we terug afsloten met een dagtotaal van 0,0 mm. 

Dinsdag, 3 april 2018

Het leek wel zomer met temperaturen die niet beneden 8,8 graden zijn gezakt en tijdens de ochtend zag het er onstabiel uit met veel middelhoge bewolking. Soms regende het terwijl er opklaringen boven ons hingen, en dan was het weer droog met dreigende luchten vanuit het zuidwesten. In de loop van de dag nam de onstabiliteit toe en werden er op steeds meer plaatsen buien gemeld. Maar door de zachte temperaturen die 16,1 graden haalden bleef het iets zomers/tropisch uitstralen. De wind was zwak uit westelijke tot zuidwestelijke richtingen. Kort voor zonsondergang leken de buien een hoogtepunt te bereiken toen het volledige luchtruim vol zat met stevige Cumulonimbi en bijhorende Cirrus densus. Op de ene plaats was het droog en andere plaatsen kregen onweer te verwerken. In Malderen was de samenstelling van de buien niet geheel duidelijk en het neerslagtotaal was ook onbekend door gedruppel rond en na middernacht. Een nieuwe speler op het weerstoneel was echter de wind die laat in de avond fel aanwakkerde waardoor we wel middenin een storm leken verzeild te zijn geraakt. 

Woensdag, 3 april 2019

 We zaten vanochtend al een eind in de onstabiele poollucht en diverse buienwolken tekenden zich af aan het uitspansel. In Malderen bleef het voorlopig echter droog en bleef het genot van de weerliefhebber beperkt tot de prachtige wolkenlandschappen. Ondertussen kwam het in Brussel al tot stortbuien en hagel maar omstreeks 11h konden we in Malderen dan toch al een eerste bui meepikken die goed was voor de eerste 2,8 mm. Daarna was het weer een komen en gaan van dreigende wolkenluchten en opklaringen en tegen de avond volgde er een nieuwe reeks buien die duidelijk meer opleverden dan hun voorganger overdag. Na verschillende buien werd het neerslagtotaal naar 6,3 mm gebombardeerd en heeft de natuur weer een aardig slokje gekregen om verder te kunnen. De buien hielden nog net op tijd op om een mooie zonsondergang toe te laten waarbij oranje kleuren alles even in vuur en vlam leken te zetten alvorens er een blauwachtige gloed over ons neerdaalde die rust en vrede leek te brengen. Maar dat zou je niet meteen aan de enthousiaste tuinierder merken die alles door het mooie lenteweer weer buiten heeft gehaald en nu dus weer voor het leven van zijn/haar planten mocht knokken terwijl het kwik onstuitbaar op het vriespunt afstevende. En dat presteerde overdag al erg magertjes met 3,3 tot 12,5 graden wat zeker tijdens de windvlagen bij buien nogal ongezellig was. Die wind is tijdens de avond overigens weer gaan liggen waardoor de mars naar het vriespunt alleen maar versneld werd. 

Vrijdag, 3 april 2020

 Bij minima van 3,4 graden was er deze keer geen rijp te zien al zal het aan de grond toch niet veel gescheeld hebben. Het was niet meer volledig helder want er hingen hier en daar Stratocumulusvelden en er dreven overdag gebieden met dikkere bewolking voorbij. Deze leken door convectiestromen bijgevoederd te worden waardoor de zon er weer een flinke kluif aan had. Maar tijdens de namiddag begon het dan toch weer wat op te klaren vanuit het noordwesten en samen met een westelijk briesje stroomde er ook iets zachtere lucht binnen. Dit bracht het kwik op 13,4 graden en vooral aan het begin van de avond was het nog best aangenaam toeven buiten met weinig wind en redelijk wat zonneschijn. Er bleven ondertussen wel nog Stratocumulusvelden voorbij komen en na zonsondergang leek deze bewolking zelfs weer dikker en prominenter te worden. Hoe dan ook was ze niet meer in staat om neerslag voort te brengen en bleef het totaal dus weer op 0,0 mm steken. Af en toe zagen we de wassende maan nog door een gaatje priemen terwijl het volledig windstil werd later op de avond. 

Zaterdag, 3 april 2021

Het was erg fris met minima van 3,9 graden maar er hingen opklaringen die dankzij het gebroken Stratocumulusdek mogelijk waren. De zon kregen we dus regelmatig te zien en het was ook erg sfeervol door de ochtenddauw die zich heeft kunnen vormen onder de open hemel. We kregen echter al snel te maken met een kille noordenwind en ondanks de weldaad aan licht en de ontluikende natuur zette dit een domper op de lentesfeer. Hoe dan ook was het op beschutte plaatsen in de zon aangenaam toeven ondanks de koele maxima van 13,4 graden. Stratocumulusvelden en opklaringen bleven elkaar afwisselen waarbij de bewolkingsgraad rond 4/8 bleef schommelen. Tijdelijk ontstonden er ook wat Cumuluswolkjes. Halverwege de namiddag leek de bewolking dan toch op te trekken en kregen we een bijna heldere episode waarbij opviel dat de blauwe lucht een wat wazige indruk maakte. Daarna verschenen er terug Stratocumulusvelden en in de hogere luchtlagen liep ondertussen Cirrus en Cirrostratubewolking binnen. De kleuren werden zachter en dit kwam de sfeer bij zonsondergang ten goede. Een vurige zonsondergang met rood- en oranjetinten zat er desondanks niet in. Het koelde snel af tijdens de avond en zeker met de nog doorstaande noordenwind was dit goed voelbaar. Gelukkig hoefden we daar niet meer doorheen om het neerslagtotaal van 0,0 mm op te tekenen. 

Zondag, 3 april 2022

Met minima van -4,0 graden is deze nacht zoals gevreesd zelfs nog kouder geworden dan wat we in de hele winter gezien hebben. Er werd flink wat ijs gevormd en de reeds uitgelopen vegetatie werd bijna helemaal gekortwiekt door deze vlijmscherpe uithaal van Thialf die zijn wekker dit jaar duidelijk niet gezet heeft. Vanuit Nederland kwamen zelfs absurde berichten binnen van een (ondiepe) natuurijsbaan die kon open gaan waardoor er voor het eerst sinds eeuwen in april kon geschaatst worden. De aangevoerde lucht was droog met zeer lage dauwpunten tot gevolg en in deze omstandigheden kon het ijs bijna de hele dag door standhouden. Toch leek het erop dat de scherpste kantjes er in de loop van de dag begonnen af te gaan, de wind was niet zo brutaal meer en kromp later naar meer noordelijke richtingen, de zon kon langer schijnen voordat alles weer dicht smeerde met tot Stratocumulus uitspreidende stapelwolken en de buitjes die later vielen bestonden weer (gedeeltelijk) uit regen bij maximaal 12,2 graden. Er begon ook een melkachtige tint in de blauwe lucht te komen terwijl het invallende zonlicht ook een meer geelachtige kleur begon te krijgen. Tekenen dat een frontale regenzone ons spoedig in een zachtere luchtsoort zal brengen. Voorlopig was het zover nog niet en was het tijdens de avond weer alle hens aan dek om alles in stelling te brengen voor wat hopelijk de laatste vorstnacht zal zijn. De bewolking loste na zonsondergang immers terug bijna volledig op waarbij er enkel een paar Cirrusplukken en een Altocumulusbankje overbleven. De pseudobuitjes hebben vandaag 0,1 mm aan neerslagtotaal opgeleverd.

Maandag, 3 april 2023

 De bewolking is tijdens de nacht helemaal opgelost waardoor we onder een azuurblauwe hemel ontwaakten. Het is afgekoeld tot -1,4 graden en de omgeving lag er lichtjes berijpt bij terwijl er op plassen en beken ijs is gevormd. Daarna was het dan een en al zonneschijn wat de klok sloeg en moet het dus voor velen een echte verademing geweest zijn na de sombere toestanden die we de voorbije maanden gekend hebben. Kort voor de middag leek het echter mis te gaan toen er plotseling overal Cumuluswolken werden gevormd, maar gelukkig was dat maar heel tijdelijk en klaarde het weer op vanuit het oosten. Een erg schrale noordoostenwind zorgde er echter voor dat het nog lang geen tijd was om de zomerkledij boven te halen tenzij het was om die eventuele sjaal of handschoenen te zoeken die er misschien tussen zijn geraakt. Meer dan 10,7 graden hoefden we dan ook niet te verwachten ondanks de zuiders ogende hemel en de erg felle zonneschijn. Tijdens de avond koelde het weer bliksemsnel af en zaten we binnen de kortste keren weer erg dicht bij het vriespunt. Met een neerslagtotaal van 0,0 mm konden we nog eens een droge dag bijschrijven. 

Woensdag, 3 april 2024

Tijdens de nacht is het bijna continu blijven regenen, zij het aan een eerder lichte tot matige intensiteit. Het kwik is daarbij weggezakt naar 9,9 graden. Tegen de ochtend regende het nog steeds, maar we kregen meer en meer te maken met motregen uit Stratus bewolking, en deze viel slechts in erg kleine hoeveelheden naar beneden waardoor het weinig toevoegde aan de pluviometers. Het voelde ondanks het ontbreken van zonneschijn broeierig aan (bij maximaal 15,0 graden) en dat was natuurlijk geen wonder daar we ons in de warme sector van de langs trekkende depressie bevonden. Het was dus wachten op het koufront om ons verlossing uit de somberheid te brengen die we dan zouden betalen met frissere weersomstandigheden. Omstreeks 17H was het dan zover en konden we zelfs voor dit font uit de laaghangende Stratus zien open scheuren waardoor we een subliem uitzicht kregen op de stevige stapelwolken die zich scherp aftekenden tegenover de diepblauwe lucht met hun spierwitte kleuren. Het deel van het koufront dat over ons  trok scheurde af van het front zelf en ging als een afzonderlijke vore binnenin de warme sector een eigen leventje leiden. Hierdoor leek het alsof we twee keer met de buien te maken zouden krijgen als extra bonus voor de liefhebber. Maar al snel bleek dat net het omgekeerde waar was. De buien uit deze vore en die uit het koufront zelf misten ons en uiteindelijk bleef het gewoon droog. Het leek het zoveelste staaltje te zijn van de indrukwekkende anti- buien magie van Londerzeel. Hoe dan ook, de prachtige wolkenlandschappen konden ze ons niet meer afnemen en ook de snelle overgang van broeierig en zacht naar de kille polaire lucht die vervolgens binnenviel op enkele minuten tijd, maakte de frontpassage hier toch nog erg boeiend. De zon kwam er nu weer geregeld door al maakte de plots opstekende stormachtige wind het erg onaangenaam buiten en soms zelfs gevaarlijk door rondvliegende  voorwerpen. Na een uurtje kwam er dichte Stratocumulus opzetten waardoor deze dag even somber eindigde als ze begonnen was, maar nu met de kilte en de onaangename wind er bovenop. Het was weer tijd om naar wintermodus om te schakelen en weer gezellig te cocoonen bij de haard terwijl de heen en weer zwiepende pluviometer onder het gebulder van de windvlagen een dagtotaal van 2,0 mm aangaf.