Flashback: 5 april in het verleden

Zondag, 5 april 2015

Het is afgelopen nacht flink afgekoeld onder de open hemel en we ontwaakten dan ook in een wit berijpte omgeving bij minima van -1,4 graden. De lucht zag er echt zuiders diepblauw uit, maar het duurde niet lang of er werden stapelwolken gevormd en deze groeiden zo snel uit dat er gevreesd werd voor een somber en kil vervolg tijdens de namiddag. Maar gelukkig was de stroming ondertussen naar het noord- noordoosten gekanteld en werd er drogere landlucht aangevoerd. De stapelwolken werden weer wat kleiner en we bleven regelmatig de zon zien. De wind was vrij zwak en het voelde zeker in de zon heerlijk aan bij maxima van 12,8 graden. Ondertussen zorgde een warmtefront net ten westen van ons voor fletsere kleuren en een heiigere lucht en later waren in die richting ook Cirrus en Cirrostratus sluiers te zien. Tegen de avond was de fletsere lucht overal doorgedrongen waardoor er geen diepblauwe kleuren meer te zien waren. De bewolking was overgegaan in Cumulus humilis die in plakken Stratocumulus veranderden. Dit alles zorgde voor sfeervolle en warme uitzichten tegen zonsondergang al koelde het verbazingwekkend snel af en waren die warme kleuren dus enkel subjectief. Net als het neerslagtotaal trouwens, dat tegen middernacht nog steeds 0,0 mm bedroeg.

Dinsdag, 5 april 2016

We moesten vanochtend opnieuw rekening houden met veel wolken en een aantal buien terwijl het in polaire lucht is afgekoeld tot 9,6 graden. De hele dag door kregen we te maken met een onstabiel weertype waar vooral de wolken het voor het zeggen hadden en de zonnige perioden schaars bleven. De buiigheid leefde na de middag verder op en her en der (vooral in Nederland) werd er gewag gemaakt van onweersbuien en hagel. In Brussel leek het op het eerste zicht mee te vallen maar in Dendermonde wees een goed doordrenkte bodem erop dat het daar een heel ander verhaal was. Maar tijdens de avond werd alles weer stabieler en zagen we de dichte wolkenbanden met neerslagschermen erin vooral noordelijk van ons langstrekken. Opklaringen en een vriendelijk zonnetje zorgden weer voor een mooie avond waarin de natuurfotografen hun hartje konden ophalen. Zeker toen we weer van mooie oranjetinten konden genieten bij zonsondergang. De avond verliep in koele omstandigheden waarin we het neerslagtotaal van 0,5 mm optekenden.

Woensdag, 5 april 2017

De wolkenbanden aan het zuidwaarts trekkende koufront hebben ons tijdens de nacht kunnen bereiken, maar in plaats van heftige buien, onweer of storm bleef het gewoon rustig tot grote ergernis van de actief weerliefhebbers die opnieuw op hun honger bleven zitten. Maar gelukkig konden deze mensen zich ruim van tevoren mentaal op deze ontnuchtering voorbereiden want de geruisloze overgang der luchtsoorten zat al vele dagen in de weermodellen. Ook de lenteliefhebbers waren hierop voorbereid, maar niettemin was de sombere Stratusbewolking ook voor hen een bittere pil die ze liever met andere pillen doorslikten. Gelukkig was het leed voor hen maar van korte duur want tegen de middag klaarde het weer gedeeltelijk op en kregen we een tamelijk vriendelijke hemel met Cumuluswolken en Cirrostratus te zien. Het plantenvolkje heeft dan weer helemaal niet moeten afzien want de minima zijn door de bewolking ruim boven het vriespunt gebleven met 6,9 graden, al zullen ze door het magere vertoon van het koufront misschien wel veel dorst gehad hebben. Na de middag werden de opklaringen breder al kreeg de blauwe lucht ertussen een nevelige waas (Cirrostratus) en zorgde de koele lucht die ondertussen is binnengestroomd ervoor dat het ondanks de zon niet warmer dan 14,7 graden is geworden. De wind was eerder aan de zwakke kant en kwam meestal uit noordwestelijke richtingen. Tijdens de avond losten de stapelwolken verder op, maar was er wel nog flink wat Cirrus en Cirrostratus te zien welke in het oosten overging in Altostratus, terwijl er hier en daar Stratocumulusveldjes waren overgebleven. Deze wolkensoorten zorgden ervoor dat de afkoeling tijdens de late uurtjes wat werd afgeremd. We sloten af in rustige en droge omstandigheden met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Donderdag, 5 april 2018

Tijdens het tweede deel van de nacht is er opnieuw een stevige wind opgestoken uit westelijke richtingen en tegen de ochtend maakten dreigende luchten hun opwachting waaruit het opnieuw ging regenen. De intensiteit was echter niet in verhouding tot het donkere en dreigende uitzicht. Voorlopig was het nog zacht maar koele, polaire lucht was reeds onderweg naar de Lage Landen en was voor een stuk debet aan de buiige regen vandaag. Het andere stuk kwam van de zon want de buien ontwikkelden zich landinwaarts terwijl er aan de kust veel minder bewolking was. Uiteraard konden we ons dus verwachten aan bredere opklaringen toen de zon weer wat lager stond en dit gaf het kwik nog een laatste duwtje naar boven alvorens het in een diepe afgrond zou storten. We haalden maxima van 9,9 graden. De naar het noordwesten geruimde wind viel weg terwijl het verder opklaarde en tegen de avond zette zich een pijlsnelle afkoeling in waartegen de resterende Cirruswolkjes in het zuidwesten machteloos waren. We haalden de minima van 3,2 graden dan ook nu pas en wie niet teveel trilde om een maatglas correct af te lezen kon nog het neerslagtotaal van 1,5 mm aflezen. 

Vrijdag, 5 april 2019

 Het is uiteindelijk nog verder afgekoeld dan gisteren en in plaats van een groen gazon met een paar witte plekken, troffen we nu een wit gazon met een paar groene plekken aan bij minima van -0,3 graden. Het was helder maar in het westen zagen we dunne Cirrostratus bewolking verschijnen. Deze markeerde de overgang naar warmere luchtmassas die zich komend weekend met ons zullen bezig houden. De prijs die we ervoor betaalden was echter fletsere kleuren en een flauwere zon, al zullen weinigen daarom malen. Tijdens deze overgangsdag konden we al genieten van aangename maxima van 15,7 graden. Tussen de geelachtige witte wolkensoep zagen we Cumuluswolken ontstaan die echter nog geen kwade bedoelingen hadden, ook al vatte de uitdrogende natuur dat misschien wel zo op na het neerslagtotaal van 0,0 mm te hebben afgelezen. De avond verliep vrij zacht en er bleven velden sluierbewolking overtrekken terwijl de stapelwolken weer oplosten. 

Zondag, 5 april 2020

 Er is geen enkele bewolking meer verschenen en de dag begon dus in heldere en zonnige omstandigheden. Het kwik bevond zich ook op veilige afstand van het vriespunt met 3,9 graden. Overdag stak er een vrij krachtige zuidenwind op die geleidelijk naar het zuid- zuidoosten kromp en deze voerde steeds zachtere lucht aan. Hierdoor schoot het kwik meteen de hoogte in en haalden we tijdens de namiddag maxima van 21,4 graden. Nog steeds was er geen enkel wolkje te zien al was de wind op sommige momenten misschien iets te temperamentvol. Hoe dan ook ging ze tijdens de late namiddag weer wat liggen en toen voelde het echt zomers aan met diepblauwe luchten, een brandende zon en talloze vogeltjes die reeds letterlijk en figuurlijk plannen aan het uitbroeden waren voor de aankomende zomer. Voor de plantjes was het echter niet alleen rozengeur en maneschijn want de aangevoerde lucht was kurkdroog en met het neerslagtotaal van 0,0 mm erbij was het toch tandenbijten voor hen wanneer de zon op haar krachtigst was. Tijdens de avond konden we nog lang nagenieten van zachte temperaturen onder de nog steeds heldere hemel. 

Maandag, 5 april 2021

 De vroege vogels konden nog opklaringen meepikken bij minima van 1,2 graden, maar de andere vogels hadden hun vleugels heel hard nodig om boven de Cirrostratus en Altostratus te raken als ze nog iets van zon wilden meepikken. Want die hing er dus en daaronder hing ook een soort van fijne castellanusachtige bewolking die onstabiliteit verraadde. En die onstabiliteit werd al snel voelbaar in de vorm van een reeks in stratiforme bewolking ingebedde buien. Vooral de eerste buien waren pittig want die hoorden bij een koufront. Daarna was het meer gezapige regen waarbij een tikkend geluid echter verraadde dat de luchtmassa boven ons afkoelde en er dus sneeuw en ijs begon te ontstaan. Na een tijdje volgden er dan buien van smeltende sneeuw met enkele opklaringen ertussen. Na de middag belandden we dan achter het front en het nogal uitgestrekte wolkengebied dat erbij hoorde. Talloze buitjes dreven nu binnen vanuit het noorden waarbij ze door een gure noord- noordwestenwind werden voortgedreven. Het grootste deel van de namiddag bleef Malderen hiervan gespaard en kwam het hooguit tot een paar verdwaalde vlokjes terwijl de zon het met veel moeite nog naar 8,1 graden liet opwarmen. Aan het begin van de avond volgden er dan zwaardere buien waarbij het ook hier flink ging sneeuwen en het heel tijdelijk zelfs een beetje wit werd. Daarna was het dan genieten van fraaie buienluchten aan een diepblauwe hemel terwijl de buien tijdens de late avond weer wat begonnen te minderen en het dus rustiger en droger werd. Het neerslagtotaal is uiteindelijk aangevuld tot 1,8 mm. 

Dinsdag, 5 april 2022

Nog steeds was het een en al bewolking wat de klok sloeg, maar we zijn terug in de warme sector van een depressie beland waardoor het een beetje broeierig ging aanvoelen in een erg vochtige atmosfeer bij zachte minima van 9,1 graden. De bewolking bestond uit Stratus fractus, Stratocumulus en Altostratus, en kort voor de middag werd deze eventjes wat dunner zodat we de zon erdoor zagen breken. Zij het dan in matglasversie, al was het op deze momenten dat het broeierige karakter van deze luchtsoort voelbaar werd. Voor zover de zuidwestenwind eventjes ging liggen dan want deze was er natuurlijk ook en ze pakte op sommige momenten vrij pittig uit. Hoe dan ook konden we in deze omstandigheden nog maxima van 13,7 graden optekenen. Het licht was op sommige momenten opvallend intens ook al zat de zon steeds achter een sluier van wolken verscholen. We moesten bijna een zonnebril gebruiken om de wolken te kunnen herkennen voor vermelding in een weerverslag of dergelijks. Tijdens de namiddag kregen we weer te maken van perioden van regen en motregen, de atmosfeer was nu echt zwanger van het vocht en zelfs op momenten dat de bewolking overging in dunnere Cirrostratus, wist deze neerslag nog steeds de grond te bereiken. Het leek alsof de lucht gewoon met motregen gevuld was in plaats dat het uit een wolk viel. Tijdens de late namiddag kwamen we dieper in de warme sector terecht, meer aan de kant van het koufront waardoor de bewolking er iets anders ging uitzien met vooral Stratocumulus castellanus, Cumulus congestus, Altostratus en een paar kleine opklaringen. Nu leek de motregen op een of andere manier uit de luchtmassa te zijn verdwenen en kon de omgeving weer een beetje opdrogen. Later in  de avond volgde er terug wat gespetter en ging de nadruk weer op sombere Stratus en Stratus fractus liggen. Het voelde ook weer een stuk killer aan al bleef het voor de rest wel vrij rustig. Het neerslagtotaal is op 4,4 mm uitgekomen en we eindigden de dag in betrokken omstandigheden. 

Woensdag, 5 april 2023

 De Altocumulusvelden zijn tijdens de nacht weer verdwenen en de heldere hemel die we daardoor terug kregen heeft het kwik dan toch weer onder het vriespunt kunnen duwen met -2,0 graden als resultaat. De omgeving lag er lichtjes berijpt bij en het was dus aan de zon om alles weer ontdooid te krijgen. De azuurblauwe hemel waren we echter kwijt want er is Cirrus en Cirrostratus bewolking komen opzetten vanuit het westen zodat alles een wat gesluierde, melkachtige tint kreeg. Al bleef dat allemaal heel beperkt en kon de zon nog flink wat warmte geven. En ondertussen is de wind in vergelijking met gisteren flink afgezwakt en naar zuidoostelijke richtingen gedraaid waardoor het lentegevoel er nu beter kon inkomen. De temperaturen stegen naar 12,7graden en de bewolking werd niet of nauwelijks dikker waardoor er steeds minstens een lichtblauwe kleur van de hemel zichtbaar bleef. Pas kort voor zonsondergang begonnen er Altocumulusvelden binnen te drijven vanuit het westen die voor een sfeervol display zorgden. De bewolking remde de afkoeling wat af waardoor de kansen op vorst morgenochtend een stuk kleiner lijken te zijn. Wel was het nog steeds erg kil door de resterende opklaringen die er tijdens de avond nog waren. De neerslag uit het naderende front kon ons nog niet bereiken waardoor we met 0,0 mm als dagtotaal afsloten. 

Vrijdag, 5 april 2024

Tijdens de nacht is de buiige regen verder gegaan, afgewisseld door drogere perioden. Bij de eerste ochtendschemering konden we echter brede opklaringen zien met wat Cumulus en Stratocumulus erin. Daarbij is het afgekoeld tot 11,3 graden en het was bijna windstil. Vanuit het zuidwesten kwam er echter al snel weer een mix van Altostratus en Stratocumulus opzetten en deze veroverde het luchtruim in  golven  waarbij het eerst dreigend donker werd onder dikkere bewolking en dan weer lichter werd toen er tijdelijk alleen vrij dunne Altostratus boven ons hing. Maar al snel was de regen ter plaatse en keken we tegen een klassieke Nimbostratuslucht aan waar nog redelijk wat Stratocumulus onder zat. De regen die viel was ook nu een beetje aan de buiige kant maar van vrij korte duur want nog voor de middag was het alweer droog. Er werd weer plaats gemaakt voor Altostratus die wat lichter was, al kwam er vanuit het zuidwesten nog een staartje van de regenzone opzetten met terug dikkere en dreigende wolkenstructuren die nu eerder uit Altocumulus en Altostratus bestonden. Dit resulteerde terug in buiige regen maar ook deze keer was het van korte duur. Omstreeks 14H zaten we aan de achterzijde van het koufront en dreven er plots opklaringen binnen waarbij de zuidwestenwind wat meer naar het westen draaide en tijdelijk heel sterk aanwakkerde om later weer wat af te zwakken. De aangevoerde lucht was echter nog vochtig en onstabiel wat vooral in veel Cumulus resulteerde die deels uitspreidde tot Stratocumulus terwijl er ook veel Stratus fractus tussen hing. De zonnige perioden waren dus schaars al begon het na een uurtje weer te verbeteren toen advectiestromingen uit hogere bewolking van een naderend warmtefront de boel stabiliseerden en de stapelwolken reduceerden tot de klassieke mooiweersvariant. De sluierbewolking werd snel dikker vanuit het zuiden en zag er door het tegenlicht erg dreigend uit toen ze overging in Altostratus al bleef het uiteindelijk wel droog. De zon werd gereduceerd tot een zwak matglaszonnetje maar ondertussen is er gevoelig zachtere lucht gaan binnenstromen waardoor het ook met nauwelijks zonneschijn aangenaam werd om voor het eerst de zomerkleding uit de mottenballen te halen bij erg puike maxima van 18,8 graden. De rest van de avond werd gekenmerkt door Altostratusbewolking, wat Stratocumulus en Altocumulus die niet meer verder toenam in dikte en uiteindelijk bleef het tot laat in de avond vrij aangenaam (of extreem aangenaam voor de tijd van het jaar). Ondanks de vrij scherpe overgang van luchtsoorten bleef het droog en het neerslagtotaal van 0,8 mm was dan ook al vanmorgen een feit.