Flashback: 6 april in het verleden

 

Maandag, 6 april 2015

De bewolking is tijdens de nacht opeens toegenomen door toedoen van een Stratusveld dat in de noordoostelijke stroming onze kant uitkwam. Wie er vroeg bij was kon nog een paar opklaringen zien wegtrekken in het zuiden voordat de gebroken Stratocumulus overging in gesloten Stratus. Dankzij de bewolking bleef het kwik op peil en kwam het hooguit tot wat heel lichte nachtvorst bij minima van -0,7 graden. Gelukkig bleef het ook droog zouden sommige gezegd hebben net voordat het begon te motregenen vanuit het noorden. Samen met temperaturen die nauwelijks boven 7 graden stegen was het dramaweertje nu wel compleet. Op het einde van de namiddag klaarde het dan toch nog op als bij verrassing en zagen we de bewolking overgaan in Stratocumulus met steeds bredere opklaringen en een deugddoende zon erbij. Dit leverde ons nog maxima van 11,4 graden op terwijl de noord- noordoostelijke wind zeer zwak was en dus nauwelijks voor afkoeling zorgde. Uiteindelijk deden de opklaringen dat wel want zodra de zon onder was koelde het razendsnel af. Net als gisteren zagen we weer gebroken Stratocumulusvelden in een erg heiige atmosfeer die een warme gloed uitstraalde. De bewolking zag er nu wat dreigende uit met forsere stapelwolken en dikkere Stratocumulus dan gisteren, maar het bleef droog en we sloten af met een neerslagtotaal van 0,2 mm.

Woensdag, 6 april 2016

Tijdens de nacht is er gevoelig koudere lucht binnengestroomd waardoor het weer bibberen was bij minima van 6,9 graden en een flink aangetrokken westenwind. Het was aanvankelijk helder, maar onder de diepblauwe lucht zagen we al snel Stratus fractus wolken verschijnen die zich in een mum van tijd uitbreidden en gezelschap kregen van Stratocumulus. Het vervolg was een sombere en kille voormiddag waarbij de wind verder aanwakkerde en het op de koop toe ook nog eens ging regenen. Dit was geen continue regen, maar er was ook niet echt sprake van buien terwijl de neerslag niet bijster veel voorstelde. Tijdens de namiddag ging het sombere weertype verder met perioden van regen afgewisseld door drogere intermezzo's. Tijdelijk leek het te willen opklaren en zagen we een blauwe lucht met vriendelijke(re) stapelwolken erin verschijnen. Een vluchtig zonnestraaltje daarin kon het loodzware kwik met veel moeite nog opkrikken naar 13,1 graden. De lenteliefhebbers hoefden zich geen illusies te maken, een nijdige westelijke tot noordwestelijke wind blies ze bijna weg waardoor ze met beide voeten op de grond bleven. En toen sloot het wolkendek zich als een graf boven onze loodzware hoofden en ging het weer met momenten lichtjes regenen. Tijdens de avond sloeg het weer echter plotsklaps om en wie zijn hoofd nog niet definitief had laten hangen kon daarin fraaie witte Cumulus fractus wolkjes herkennen terwijl de lucht ten oosten van ons diepblauw was en in het westen wat heiig kleurde door toedoen van Cirrostratus bewolking. Gelukkig nam deze niet verder toe en konden we de dag in erg vriendelijke omstandigheden afsluiten met wat verder uitgroeiende stapelwolken en een afnemende wind. Wel koelde het snel af en na zonsondergang wakkerde de wind opnieuw stevig aan waardoor de dag dan toch nog in gure en onvriendelijke omstandigheden ten einde liep. Het neerslagtotaal was opgelopen tot 0,5 mm.

Donderdag, 6 april 2017

Tijdens de nacht is er meer bewolking binnengedreven vanuit het noordwesten en deze bleek vooral uit Stratus fractus en Altostratus te bestaan. We kregen de zon dus niet te zien vanochtend al vertaalde de bewolking zich dan weer wel in zachte(re) minima van 5,9 graden. Tijdens de voormiddag ging het tijdelijk lichtjes regenen uit deze bewolking maar veel stelde het allemaal niet voor en het dagtotaal bleef dan ook steken op 0,0 mm. Na de middag probeerden opklaringen op hun beurt het land weer te veroveren vanuit het noordwesten, al was dit vooral aan de noordwestelijke kustgebieden het geval en moesten we in Malderen langer wachten om hiervan te profiteren. Wel konden we af en toe al een beetje genieten van kleine opklaringen die tussen de Stratocumulus en Stratus fractus bewolking zichtbaar werden. Dit gebeurde bij een bewolkingsgraad die nog steeds 7/8 bedroeg en in combinatie met de koele polaire lucht zorgde dit voor lage maxima die het bij 12,7 graden reeds voor bekeken hielden. Gelukkig was het noordoostelijke briesje aan de zwakke kant waardoor we van die kant al geen extra koudegevoel meer hoefden te vrezen. En ook van de neerslag waren we dus verlost nu er weer stabielere lucht is gaan binnenstromen. Tijdens de late namiddag begon het dan toch vanuit het noorden op te klaren waarbij de resterende Stratocumulusbewolking steeds meer brak en schaarser werd. De blauwe lucht die we daartussen konden zien had echter nogal een nevelige kleur en er waren ook veel 'jacobsladders' te zien daar waar de zon langs de Stratocumuluscompartimenten heen scheen. Hoewel deze verschijnselen wel eens een weersverandering (en neerslag) voorafgaan, werd het dus weer niets van dit alles en klaarde het tijdens de avond alleen maar verder op waardoor de droogte stevig in het zadel bleef zitten met een neerslagtotaal van 0,0 mm. Ook de komende week wordt de voorspelde neerslag door de weermodellen run na run verder afgebouwd en weggepoetst. De opklaringen zorgden na zonsondergang voor een erg snelle afkoeling waarbij het niet uitgesloten is dat er aan de grond weer een graadje vorst zal opduiken.

Vrijdag, 6 april 2018

Hier en daar lagen de grasperken er witjes bij met minima van 2,5 graden en onder het vriespunt aan de grond. Maar de zon maakte al snel haar opwachting en samen met de aanvoer van veel zachtere lucht zorgde dit voor een indrukwekkende temperatuurstijging. Wie tijdens de namiddag maxima van 17,1 graden aflas, zou niet meteen denken dat diezelfde thermometer vanmorgen nog met rijpkristallen bedekt was. De bewolking deed erg zomers aan met Cumulus en wat Cirrus en Cirrostratus en dit bij een zachte zuidoostelijke bries. De avond verliep eveneens rustig en vrij zacht waarbij het grootste deel van de bewolking oploste. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zaterdag, 6 april 2019

 Er hing nog steeds veel sluierbewolking en de minima zijn op 7,5 graden uitgekomen. Daarna volgde een fraaie lentedag waarbij enkele stapelwolken en ruime zonnige periodes elkaar afwisselden. Het zuidoostelijke briesje voelde echter nog frisjes aan als de zon achter de wolken dook en dit ondanks erg puike maxima van 16,6 graden. Tijdens de namiddag zagen we af en toe onweersverklikkers verschijnen zoals Altocumulus castellanus maar voorlopig bleef de oorzaak daarvan nog buiten onze landsgrenzen en het gevolg van 0,0 mm dus binnen die grenzen. Er volgde een vrij zachte avond waarbij er af en toe wat velden Stratocumulus langs dreven tussen Cirrostratus en Altostratus bewolking terwijl de stapelwolken verdwenen. 

Maandag, 6 april 2020

 Na een zomers aandoende nacht met minima van 11,0 graden ontwaakten we onder een diepblauwe, zuiderse hemel. Ondertussen is er vanuit het westen een storing genaderd, en het was net aan de voorzijde daarvan dat er een krachtig, subtropisch luchttransport op gang kwam. Het kwik schoot dus snel weer de hoogte in en we haalden maxima van 21,2 graden bij een zuidelijke tot zuidoostelijke bries. De storing nam er alle tijd voor om het land te veroveren en dus bleef het nog tot een eind in de namiddag zonovergoten. Dan verschenen er velden Altocumulus floccus en dook de zon af en toe weg. Maar de opklaringen bleven nog in de meerderheid en het had allemaal een zwoel en zomers uiterlijk met die schapenwolkjes welke onweer leken aan te kondigen. Daarna werd de bewolking plots dikker en uit dikke pakken Altostratus en Altocumulusbewolking ging het dan toch nog regenen. Bijna twintig druppels vielen er, en dan nog per vierkante meter. Al was dit alles zelfs met de erg dikke exemplaren die er tussen zaten niet voldoende om iets aan het neerslagtotaal van 0,0 mm te veranderen. Alleen aan de temperatuur veranderde er wat, want de wind sloeg opeens om naar het westen tot noordwesten en het koelde merkbaar af. De opklaringen waren ondertussen echter al gearriveerd waardoor we deze koelte met een paar strepen zonneschijn konden ingaan. Na zonsondergang werd het rustig met steeds breder wordende opklaringen vanuit het westen. De wind ging volledig liggen en de resterende Stratocumulusbankjes zorgden voor een sfeervolle setting. 

Dinsdag, 6 april 2021

 De buienactiviteit is tijdens de nacht weer helemaal heropgeleefd en bij de lage temperaturen zorgde dit voor een winterse omgeving met een sneeuwdek van een paar centimeter. Het was immers erg koud met minima van -0,4 graden. Overdag smolt de sneeuw maar er passeerden talloze buien die meestal met korrelhagel begonnen en vervolgens met droge sneeuwvlokken eindigden. Er zijn er zo wel een stuk of tien gepasseerd maar de fraaie wolkenlandschappen bleven achterwege. Het luchtruim zat immers vol met flink uitgewaaierde ijskappen van buienwolken. Volgens de satelliet zaten we net op de rand van het buiengebied en kustconvergentie boven de Britse Eilanden zorgde ervoor dat langgerekte felle buienlijnen net over Malderen trokken. In het zuidwesten zagen we dan de opklaringen die uit de schaduw van Engeland kwamen en waar het meestal droog en zonnig bleef in tegenstelling tot hier. Er waren wel een paar korte zonnige episodes en daarin kon het nog opwarmen tot 4,5 graden, genoeg om de sneeuw te laten smelten. Al leek dat met het diffuse licht ook aardig te lukken want hoe hevig de buien ook waren, het sneeuwdek van 1-2 centimeter dat zich steeds opbouwde smolt bijna volledig weer weg. Ook de zwaardere en langere bui met onweer in de late namiddag liet amper sporen achter. Maar dan kwam de avond en het wegvallen van de diffuse straling. De sneeuwbuien bleven doorgaan en nu kon zich dus wel een sneeuwdek opbouwen en ook op de wegen waar overdag nooit sneeuw bleef liggen werd het nu wit. 

Woensdag, 6 april 2022

We bevonden ons nog steeds in de vochtige en zachte luchtmassa waarin de ene storing na de anderen op ons werd afgevuurd. Tijdens de voormiddag was er niettemin een korte droge periode waarin we even konden herademen bij minima van 8,9 graden. De bewolking was echter al een stuk eerder bij ons waardoor het een dag van somberheid, duisternis en kilte werd en een zeker kerstmisgevoel opriep. Nog voor de middag vielen dan de eerste druppels uit een warmtefront. De wind was vrij krachtig uit zuidwestelijke richtingen maar had de neiging om weer wat af te zwakken na de passage daarvan. We bevonden ons nu in de warme sector waar perioden van lichte regen en motregen hun opwachting maakten met af en toe een drogere episode ertussen. Het kwik kon daarbij nog de 11,8 graden aantikken maar in veel woningen zal het kil zijn gebleven doordat de zon niet meer voor een veranda- of serre effect kon zorgen. Tijdens de late namiddag kwamen we meer en meer onder de invloed van een naderend koufront waardoor de bewolking onstabiel ging ogen met Castellanus structuren in lager hangende Stratocumulusvelden. Dit werd uiteraard weer gevolgd door een aantal buiige momenten al was de neerslagintensiteit niet zo hoog als je in deze omstandigheden zou verwachten. Er dreven weer opklaringen binnen uit het noordwesten al bleef de stroming op grondniveau nog zuidelijk. Dit was ook mooi te zien aan de losse wolkenflarden die nu gingen overheersen en aan een flink tempo vanuit die richting kwamen binnendrijven. De opklaringen ten spijt kregen we de zon niet meer te zien want die was net onder. We moesten het dus hebben van de fraaie compositie die met de zachte schemeringskleuren werd aangevuld. Later kwam er vanuit het westen meer aaneengesloten Stratus bewolking opzetten en deze bracht terug een aantal perioden van regen met zich mee terwijl de wind wat begon aan te wakkeren. Het neerslagtotaal werd aangevuld tot 2,6 mm. 

Donderdag, 6 april 2023

 Tijdens het tweede deel van de nacht is er ook Altostratusbewolking binnen gedreven welke het kwik op haar neerwaartse glijbaan kon stoppen bij 6,7 graden. De hemel was in het westen helemaal grijs, maar de voorste begrenzing van de bewolking was nog zichtbaar in het oosten. Dit zorgde voor een erg fraaie zonsopgang met knaloranje kleuren wat ons nog een beetje morele steun kon geven voordat de grijzigheid, nattigheid en kilte weer genadeloos zouden toeslaan. En dat gebeurde al heel snel want vanuit het westen ging het licht of matig regenen uit een klassieke Nimbostratuslucht waar we niet meteen van af raakten. Tijdens de namiddag volgde er wel een wat drogere periode waarbij de bewolking Cumuliform werd met wat gaatjes ertussen en een bescheiden opwarming naar de uiteindelijke maxima van 10,2 graden. Daarna kregen we het volgende deel van de storing op ons dak en hierbij viel op dat de neerslag een meer buiig karakter had en daarbij ook wat intenser was op sommige momenten. Dit gedeelte hoorde bij een koufront en we zagen daarna dan ook al snel hoe de luchtdruk weer begon te stijgen en de lucht droger werd terwijl de westelijke wind meer naar noordwestelijke en later zelfs noordelijke richtingen begon te ruimen. Achter dat front zat echter nog genoeg lage bewolking waardoor we niet op een terugkeer van het zonnige weer hoefden te rekenen. In die bewolking zaten ook nog een paar buitjes ingebed al begon het later op de avond toch weer overwegend droog te worden. De grote druppeldans heeft het neerslagtotaal weer een flinke boost gegeven vandaag met 12,0 mm erbij. 

Zaterdag, 6 april 2024

Tijdens de nacht is er steeds zachtere lucht gaan binnenstromen, en het voelde vanochtend dan ook al bijna zwoel aan bij minima van 14,1 graden. We leken wel ineens naar de zomer gekatapulteerd te zijn, doch er waren twee belangrijke spelbrekers die dat zomergevoel aardig wisten te ondermijnen. Zo was er heel veel bewolking en keken we voortdurend tegen Altostratusbewolking aan waarin de zon vrij weinig kracht kon uitoefenen. We moesten het dus echt van transportwarmte hebben om de temperatuur omhoog te krijgen, maar dat lukte wonderbaarlijk want we haalden net geen zomerse waarden met 24,1 graden in Malderen. En het gemak waarmee we die temperatuur haalden kwam eigenlijk juist van onze tweede spelbreker, en dat was de zuidenwind die vandaag bijzonder nijdig uit de hoek kwam. Op sommige momenten leek het wel alsof we middenin een storm zaten waarbij talloze voortijdig buiten gehaalde tuinmeubelen een eigen leven gingen leiden onder het lijdzame toezicht van hun eigenaars. Bij deze temperaturen leek het wel alsof we onder een f hn stonden of zo'n warmeluchtblazer aan de ingang van een winkelcentrum tijdens de kerstperiode. Maar tijdens de namiddag lukte het ons dan toch nog om   n van die spelbrekers uit te schakelen en dat was de bewolking die tijdelijk wat dunner werd waardoor de zon feller kon gaan schijnen. Na een uurtje werd het echter opnieuw aardedonker in het westen, al leek deze bewolking eerder van Saharastof te komen. Het dreigende uiterlijk van deze wolken ten spijt bleef het gewoon droog en tijdens de avond begon ook de rust er een beetje in te komen toe die brutale wind een paar versnellingen lager schakelde. Het bleef bij dit alles zacht waardoor het zomergevoel er nu pas echt in kwam, het werd zelfs een ideale terrasjesavond zoals we die in het midden van de zomer zelfs niet te vaak krijgen. En zo konden we in deze hal bewolkte omstandigheden afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.