Donderdag, 8 mei 2025
Donderdag, 8 mei 2025
Er was nauwelijks bewolking te zien en de open hemel in combinatie met de koele noordelijke tot noordoostelijke luchtaanvoer zorgde dus voor lage minima van 4,4 graden.
Kort na zonsopgang verschenen er wel Stratocumulusvelden die vanuit het oosten binnendreven, en waarachter de zon af en toe wegdook. Ze bleven echter schaars en ze zagen er door hun erg fijne structuur (zeker voor deze wolkensoort) erg fraai uit. Soms waren het de fijne toefjes in het zachte ochtendlicht die de show stalen en op andere momenten waren het dan weer de scherp begrensde randen van een Stratocumulusveldje die eruit sprongen, net
alsof iemand met een gom een aantal vegen heeft uitgedeeld in het luchtruim waardoor de bewolking letterlijk werd uitgewist. Na verloop van tijd begonnen de wolkenveldjes op te lossen of ze raakten beschadigd door turbulentie toen de thermiek op gang kwam onder invloed van de krachtige zon die in deze diepblauwe hemel niet veel concurrentie had en nauwelijks werd afgezwakt. Wel zat er nog een redelijke
hoeveelheid vocht in de onderste laag van de atmosfeer en dit zorgde ervoor dat er Cumulswolken begonnen te ontstaan. Daarbij viel op dat ze eerst enkel in het noorden en noordwesten te zien waren. Ze groeiden snel uit tot flinke congestus wolken en ook toen ze dat stadium bereikten was het boven Malderen nog steeds strakblauw en wolkeloos. Na een paar uur hing het hier ook echter vol met deze wolken al waren deze nu kleiner en vond er zeer beperkte uitspreiding tot Stratocumulus plaats. Het ging nu vooral om een soort van
mislukte vorm van Cumulus humilis, met een erg hoge basis en spierwitte kleuren waardoor het er erg zomers uitzag. Met maxima van 19,2 graden voelde het ook zo aan dus voor degenen die vandaag een verlofdagje hadden was het een flinke meevaller. Ook de noordoostelijke wind was niet al te krachtig meer zij het nog steeds goed voelbaar. De Cumuluswolken verdwenen tijdens de avond en nu was hert genieten van het goudgele zonlicht in de diepblauwe hemel die de frisgroene ontluikende natuur in een prachtig avondlicht liet baden. Wat er van bewolking overbleef waren net als vanochtend weer Stratocumulusveldjes die nu onstabiele trekjes vertoonden met erg fraaie floccus structuren erin die een mooi contrast vormden met de diepblauwe lucht erboven, het was bijna hypnotiserend om ze te bewonderen. Maar onstabiele looks of niet, neerslag was ook vandaag weer in geen velden of wegen te
bekennen (buiten sproeisystemen en uitgeputte bezwete, druipende lichamen van tuinierders en boeren die er overheen waggelden met hun gieters of met watertonnen gevulde kruiwagens) en meer dan 0,0 mm was er in de pluviometers dan ook niet te vinden.
Reacties
Een reactie posten