Flashback: 1 mei in het verleden

Donderdag, 1 mei 2014

Er heeft zich tijdens de afgelopen nacht in een windstille en vochtige omgeving flink wat mist en Stratusbewolking gevormd bij minima van 7,3 graden. De mist trok snel op maar de Stratusbewolking bleef ons nog een paar uur na zonsopgang plagen voordat ze openbrak en de zon er goed en wel doorkwam. Het oogde allemaal stabiel en leek het begin van een rustige lentedag te worden, maar toen de bewolking volledig was opgelost zagen we opeens Altocumulus floccus veldjes zichtbaar worden. Er hing dus onweer in de lucht en het duurde inderdaad niet lang vooraleer er kleine Cumuluswolkjes werden gevormd die gestaag begonnen uit te groeien. Nog voor de middag waren dat al forse stapelwolken en zagen we ten zuiden van ons Cirrus densus bewolking verschijnen. Daaronder hingen actieve onweersbuien, maar de stroming was zodanig dat ze net ten oosten van ons terechtkwamen en we vingen slechts wat regendruppels en een koude windvlaag op. Daarna kwamen we weer in opklaringen terecht maar zag de lucht er nog onstabiel uit met zowel ten westen als ten oosten onweerswolken. Desondanks kon het opwarmen tot 20,3 graden bij een zwakke zuidwestelijke wind. Tijdens de late namiddag (omstreeks 16H) zagen we eerst ten noorden van ons flinke Cumulus congestus ontstaan en vervolgens verscheen ten zuidwesten van ons een erg actief onweercomplex dat op ramkoers lag. Door het tegenlicht zag het aanstormende onweer er zeer donker en dreigend uit en was er meteen hoop op een verkwikkend stortbad voor de plantjes. Maar het was toen al verdacht dat er nauwelijks donder te horen was (één vertikale bliksemontlading) en dat het aambeeld zeer rafelig was wat op weinig activiteit wees. Toch wist het ding heel kort een shelfcloud uit haar hoed te toveren, maar deze verdween al na een tiental minuten en tot overmaat van ramp bleek de bui stil te hangen waardoor de neerslag net ten zuidwesten van ons bleef. Wat ons wel wist te bereiken was een koude valwind en na lang wachten begon het dan toch nog te druppelen uit nieuwe buienwolken die boven de outflow werden gevormd. Dit was slechts voldoende voor wat lichte regen die maar een half uurtje aanhield ondanks de woelige whalesmouthachtige structuren die de hele tijd boven ons te zien waren. De rust keerde snel weer al is die nooit echt weggeweest, en er verschenen terug opklaringen waarin Cumuluswolken, Cirrus densus, Stratocumulus en Stratus fractus te zien waren. Nieuwe buien doemden er niet meer op zodat het eerdergenoemde neerslagtotaal ook het dagtotaal werd. 

Vrijdag, 1 mei 2015

We begonnen de dag met overvloedige sluierbewolking die zich vooral in het zuiden en zuidoosten leek te consentreren. Dankzij deze bewolking is het afgelopen nacht niet kouder geworden dan 2,3 graden en de afwezigheid van dezelfde bewolking in Nederland stond daar inderdaad garant voor flink wat nachtvorst, in het noordoosten zelfs tot twee graden onder nul in thermometerhut. Tijdens de voormiddag dreef de sluierbewolking weg naar het zuidoosten en werd de hemel blauwer vanuit het noordwesten. Daarna dreef er wat Altocumulus bewolking binnen en werden er een aantal stapelwolken gevormd. Geen van beiden waren echter een onoverkomelijke hindernis voor de zon waardoor we vooral tijdens de namiddag van zeer aangenaam lenteweer konden genieten waarbij het opwarmde tot 16,4 graden. De noordelijke wind voelde op sommige momenten echter tamelijk fris aan, zeker in de schaduw. Tijdens de avond losten de stapewolkjes op en dreven er wat Altocumulusbankjes voorbij terwijl er vanuit het zuidwesten opnieuw sluierbewolking begon binnen te drijven. Zonder verdere gevolgen echter waardoor we de dag opnieuw afsloten met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Zondag, 1 mei 2016

In het oosten was Stratocumulus te zien en in het westen was het helder met hooguit wat Cirruswolkjes. We waren bang dat er een oostelijke stroming in de hogere luchtlagen stond maar gelukkig was het een westelijke waardoor we dan toch van die opklaringen mochten profiteren. Langzaam maar zeker trok de Stratocumulus weg terwijl hij oploste. Het werd stralend zonnig al moest het kwik wel van ver komen met die frisse minima van 0,9 graden. Meer dan 16,4 graden zat er dan ook niet in tijdens de namiddag maar toch was dit al een ferme winst en was het voor velen genieten geblazen. Tijdens de late namiddag dreef er meer Cirrus en Cirrostratus binnen vanuit het westen maar verdere gevolgen bleven vooralsnog uit en we konden weer van een mooie zonsondergang genieten toen dit alles in warme kleuren oplichtte. We konden opnieuw een droge dag bijschrijven pet 0,0 mm als dagtotaal. 

Maandag, 1 mei 2017 

Het koufront heeft er tijdens de nacht geen gras over laten groeien. We werden bij het krieken van de dag overspoeld door een snijdend koude wind uit zuidwestelijke richtingen en het was volledig betrokken waardoor het veel weg had van een gure herfstdag. Voor zover dat gras nog kon groeien tenminste, want van de verkwikkende stortbuien die voorspeld waren is tijdens de nacht helemaal niets in huis gekomen en hoe dreigend de bewolking er ook uitzag, het bleef gewoon droog. Dankzij de bewolking waren de minima wel nog aan de hoge kant gezien de setting met 10,2 graden, maar overdag hoefden we natuurlijk geen of nauwelijks opwarming te verwachten. De bewolking bestond bijna volledig uit Stratocumulus en Stratus fractus waar ook wat Cumulus tussen ontstond en had de neiging om zich in banden te schikken die van zuidoost naar noordwest liepen. Tussen deze banden door was de bewolking dunner waardoor het invallende licht sterker was, en wie heel veel geluk had en op het juiste moment buiten kwam kon op die manier nog een glimp van de zon opvangen. De maxima hielden het natuurlijk reeds bij 16,7 graden voor bekeken. De eerstvolgende uren veranderde er weinig aan dit beeld en het was wachten tot kort na de middag toen het dan toch nog begon te regenen vanuit het zuidwesten uit een dikkere wolkenband. Maar na een zevental druppels vonden ze hierboven dat het welletjes geweest is en werd het weer droog. Daarna dreven er opklaringen binnen vanuit het zuidwesten en werd het een tamelijk vriendelijk weertype met Cumuluswolken, gebroken Stratocumulus en wat Cirrus en Cirrostratus in de hogere luchtlagen. Alle laaghangende wolkensoorten waren aan oplossing onderhevig en tegen de avond bleef er enkel Cirrostratus over die in het noordoosten hing. Deze was afkomstig van het koufront dat zich nu in deze richting tegenover ons bevond. Van post-frontale buien was er dus geen sprake waardoor alle hoop op verlossende regen verzwonden was en we ontnuchterd achterbleven met een dagtotaal dat opnieuw 0,0 mm bedroeg. 

Dinsdag, 1 mei 2018

Tijdens het eerste deel van de nacht kwam het nog tot overvloedige regen maar daarna kwamen we in het gebied achter de backbent occlusie terecht waar de stroming naar het noordwesten ruimde en er opklaringen binnendreven. De resterende bewolking bestond uit Cumulus fractus en partijen dikke Cirrostratus met blauwe luchten ertussen. De Cumuluswolken werden talrijker en de Cirrostratusbewolking werd dunner en schaarser maar het voelde alles behalve lenteachtig aan door de doorstaande west-noordwestenwind. Met temperaturen tussen 4,4 en 13,6 graden voelde deze sowieso niet bepaald gezellig aan. Tegen het einde van de namiddag volgde er een wat vriendelijkere episode met aangenamere temperaturen en een zwakkere wind al moesten we de zon regelmatig prijs geven daar de Cumuluswolken zich uitspreidden tot Stratocumulusvelden. Daar viel zelfs nog een licht buitje uit en het was wachten tot de avond eer de bewolking weer afnam. Hiermee koelde het echter snel af bij een weggevallen wind en daar het overdag al niet teveel kon opwarmen mocht de kachel in veel woningen opnieuw aangeslingerd worden. Tot vorst zal het waarschijnlijk net niet komen. 

Woensdag, 1 mei 2019

(Taiwan) Tijdens de nacht werd al snel duidelijk wat die grote stapelwolken in het oosten daar hingen te doen, want we warden opeens opgeschrikt door felle stortbuien en er kwam zelfs onweer bij kijken. Het water kwam soms met bakken naar beneden en de hele nacht door bleef het afwisselend aan een lichte of wat zwaardere intensiteit verder donderen en bliksemen. Tegen de ochtend leek de stekker er echter weer uit te zijn gegaan en bleef het bij aanhoudende regenval die op sommige momenten echter nog steeds erg zwaar was. Naar de middag toe kreeg de neerslag een wat Belgischer karakter al bleef de bewolking gesloten. Bij de rit van Kaohsiung naar Kenting volgden er dan toch nog een paar droge perioden en zagen we zelfs eventjes de zon doorbreken in een hemel die met flinke stapelwolken gevuld was. Deze opklaringen bleken al snel het vuur aan de lont te steken voor een nieuwe reeks onweersbuien die begonnen als een gewone buienlijn die zich tussen Luzon en het zuiden van Taiwan in had gevormd. De lijn golfde in de richting van China in noordelijke richting waardoor het onvermijdelijk was dat we er in Kenting ook mee te maken zouden krijgen (want de wind kwam uit het westen). Donkere luchten ontvouwden zich in het zuiden en het duurde niet lang of we hoorden het er bijna voortdurend uit rommelen. Maar zodra het onweer boven ons hing leek het opeens alsof Kenting in Londerzeel was veranderd want het onweer ging eruit en uiteindelijk waren het enkel gezapige regenbuien waarmee we te maken kregen. En zelfs dat duurde niet lang want het werd na een uurtje weer droog waarbij de Altostratus, Altocumulus en Stratus fractus bewolking echter alles bleven beheersen. De zon kregen we dus vrijwel niet te zien al hadden we ze bij deze temperaturen (een ruime 25 graden) niet nodig en verbranden doe je hier door de wolken heen. De terugrit naar Kaohsiung verliep in rustige en droge omstandigheden, doch ter hoogte van Pingtung wist een korte maar zeer felle stortbui ons toch nog even op te schrikken. Ook later bij aankomst in Kaohsiung viel er bij momenten nog af en toe wat lichte of matige regen.

Vrijdag, 1 mei 2020

 Bij wisselende bewolking is het tijdens de nacht afgekoeld naar 7,8 graden. Deze bewolking bestond uit Stratocumulusveldjes en Cumuluswolken bij het aanbreken van de dag, en werd door een west- zuidwestelijk briesje voortgedreven. De zon zette er flink haar schouders onder en dus konden de wolken weer aardig opbollen in de opwarmende atmosfeer. Voeg daar vocht en een onstabiele opbouw aan toe en we hadden een ideaal recept voor stevige buien. Tijdens de voormiddag bleef het nog droog in Malderen maar na de middag bereikten de wolken een kritiek punt en zagen we de eerste ijskappen van buien verschijnen. Er volgden meerdere exemplaren en er zat ook hagel bij terwijl er na een tijdje ook donderslagen te horen waren in verschillende buien. Door uitspreidende bewolking, en natuurlijk de polaire lucht bleef het frisjes met maxima van 15,0 graden. Tegen de avond werd dit echter gecompenseerd doordat de buien weer wat minderden en we weer konden genieten van een vleugje zonneschijn. Er dreven nog flinke stapelwolken voorbij en een ervan scheerde rakelings langs Malderen waarbij het door weerkaatsing van de ondergaande zon voor een bizarre okerkleurige gloed zorgde. Het leek wel alsof het laatste oordeel nabij was, en voor plantenkwekers die geen bescherming tegen de in hun nopjes zijnde slakken voorzagen in de met 4,7 mm doorweekte aarde was dat ook zo. 

Zaterdag, 1 mei 2021

De dag begon zoals ze gisteren eindigde: helder met een diepblauwe lucht en fris bij minima van -0,9 graden. De zon zorgde voor een veelbelovende start in een fraai bedauwde omgeving maar het duurde niet lang of de eerste wolkenflarden verschenen weer. In een mum van tijd was de hemel volgezaaid met Cumulus die vervolgens weer flink ging opbollen. Ze knalde tegen een temperatuursinversie aan waardoor alles vol raakte met Stratocumulusvelden. Maar toch was de opwaartse stroming in sommige Cumuluswolken nog krachtig genoeg om door die inversielaag heen te breken en er ontstonden dus buitjes. Al stelde het weinig voor met een paar verdwaalde druppels en het neerslagtotaal van 0,0 mm sprak dan ook boekdelen. Er stond een koude maar gelukkig zwakke noordenwind en het was ongebruikelijk koud voor de tijd van het jaar met hooguit 15,6 graden. Op het einde van de namiddag klaarde het opvallend snel weer op toen de thermiek afnam en zo konden we deze dag alsnog in vriendelijke en zonnige omstandigheden afsluiten. Uit de wind en in de zon was het zelfs al snel drukkend warm. Voor de tijd dat die zon er nog was tenminste want het ging weer pijlsnel in baksteenslag met het kwik zodra de zon de einder bijna raakte. Dit gebeurde in een kraakheldere, zuiders blauwe lucht met Noorders blauw uitgeslagen mensen eronder. 

Zondag, 1 mei 2022

 Tijdens de nacht is het verder opgeklaard en onder de open hemel heeft de gestagneerde polaire lucht weer voor lage minima van 3,3 graden gezorgd. Op veel plaatsen werd ook nachtvorst waargenomen. Door de sterke afkoeling, wat vocht dat is binnengestroomd en de nachtelijke windstilte begon deze dag ook opvallend nevelig met op sommige plaatsen zelfs flink wat mist. Bij het krieken van de dag bleek er terug Cirrus en Cirrostratus te zijn binnen gelopen vanuit het noordwesten. Dit was voorlopig de enige bewolking die we zagen en dus kon de zon onze harten weer komen verblijden na het sombere en kille gisteren. Het duurde tot kort voor de middag eer we andere wolken zagen, en dat waren terug Cumulus fractuswolkjes die snel gingen uitgroeien tot grotere Cumuluswolken. Deze hadden een vrij lage basis en de zon verdween er vaak achter. Al zal dit ook vandaag weer sterk van plaats tot plaats gescheeld hebben want de wolken gingen zich weer in straten schikken en je zal dus maar pech gehad hebben om daar net onder te zitten. Na de middag werd de bewolking wat chaotischer en verdween het stratenpatroon. Er dreven nu echter dikke gordels van Altostratus voorbij waar de zon toch nog achter verdween. Tussen deze gordels in zaten er dan weer stukken met scherp begrensde diepblauwe lucht en er waren ook dunne Altocumulusvelden aanwezig. Vanuit het noordwesten dreef er meer sluierbewolking binnen maar deze werd nu egaler en ook dunner waardoor het over het algemeen zonniger werd. Zeker tijdens de late namiddag werd het vriendelijk lenteweer toen de stapelwolken ook weer schaarser en kleiner werden. We haalden zo nog maxima van 17,7 graden en dat de noordoostelijke wind erg zwak was, was ook mooi meegenomen. Al leek die tijdens het tweede deel van de namiddag toch nog een tandje bij te steken, vermoedelijk door convectieve stromingen die door de toegenomen zonnestraling werden veroorzaakt. Tijdens de avond werd het weer rustig al viel op dat de bewolking zich tijdelijk weer ging samenpakken tot dicht op elkaar zittende Cumulusssen en Stratocumulusachtige velden. Daarna klaarde het weer wat op, maar nu koelde het snel af waardoor het niet meteen aangenaam was om nog op buitenterrassen rond te gaan hangen. De bewolking ten spijt is er weer geen druppel gevallen vandaag en sloten we dus af met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Maandag, 1 mei 2023

 We bevonden ons tijdens de voormiddag net aan de voorzijde van een vore waarachter koelere lucht zat. Na een zachte nacht met 9,5 graden als minimum en een voormiddag waarin de eerste zonnestralen zwoel aanvoelden, begon het wat te druppelen en draaide de aanwakkerende wind naar het noordwesten. Ze voelde een stuk frisser en luchtiger aan en we moesten de zon regelmatig prijsgeven door de velden Altocumulus, Cumulus, Cirrostratus en Altostratus die er hingen. De bewolking was echter nooit aaneengesloten en tijdens de namiddag begon het vanuit het noordwesten weer op te klaren  waarbij de blauwe lucht een wat fletse tint had maar het over het algemeen wel helderder en transparanter begon te worden. Het werd zo alsnog erg fraai lenteweer waarbij het in de wind wat frisjes aanvoelde maar door de zonneschijn viel het allemaal heel erg mee. We haalden maxima van 18,0 graden en keken aan tegen een typische mooiweerslucht met vriendelijke stapelwolkjes waarvan sommigen nog best flinke afmetingen kregen. Op het einde van de namiddag kwamen we in een zone met diepblauwe, heldere lucht terecht en zagen we in het zuiden een rij van Cumulonimbuswolken uit de convergentielijn die vanochtend nog voor dat gedruppel zorgde. Deze buien zijn door de dagelijkse gang dus verder uitgegroeid tot onweer waar men nu in het oosten en zuiden kon van genieten. Vanuit het noorden begonnen later rafelige Cumuluswolken en Stratocumulusvelden binnen te drijven al raakte het niet helemaal overtrokken en zorgde de bewolking eerder voor extra sfeer tijdens de avondschemering. De nieuwe luchtsoort waarin we zijn terecht gekomen begon nu haar ijzige stempel op het weersgebeuren te drukken in de vorm van een snelle afkoeling na zonsondergang. Een stempel die op droog papier werd gedrukt want de neerslag die vanochtend viel was niet meetbaar met 0,0 mm als logisch eindresultaat. 

Woensdag, 1 mei 2024

 Na de nachtelijke regenbuien die goed waren voor 5,6 mm, is de stroming volledig gekanteld naar het zuidoosten en kwamen we ruim ten noordoosten van de slepende regenzone terecht. Met als gevolg dat we volop konden profiteren van de opklaringen en de warme lucht. Het werd volop zomerweer en het begon al met een tropisch aanvoelende ochtend waarin we werden begroet door een sfeervolle, bedauwde omgeving die zich met de geur van bloesems heeft gevuld. Het is daarbij afgekoeld tot 12,6 graden. De lucht was een beetje flets maar de zon scheen ononderbroken. Enkel kort na de middag verscheen er een stapelwolkje dat het begin van een omslag leek te zijn, maar het werd kort daarna weer helder. We haalden zomerse maxima van 23,7 graden en de zuidoostenwind was zwak. Tijdens de avond leek de witte waas in de lucht over te gaan in een grijze massa maar het was moeilijk te zien of dit bewolking was of gewoon nevel. Hoe dan ook werd het een erg aangename zomerse avond en konden we lang in de buitenlucht vertoeven zonder onderkoeld te raken. De zwakke wind ging ook helemaal liggen en na zonsondergang leek de nevellucht ook weer wat uit te klaren.