Flashback: 15 mei in het verleden

Donderdag, 15 mei 2014

Het was vanochtend bijna helder op een paar rudimentaire Stratocumulusvelden en enkele Cumulus fractus wolkjes na. Tot nachtvorst is het in Malderen niet gekomen en de minima in thermometerhut vielen ook nog (een beetje) mee met 11,3 graden. De zon was zeer fel en bracht de atmosfeer al vlug in beroering zodat er meer Cumulus fractus wolken werden gevormd. Deze werden al snel zo talrijk dat we weer voor een sombere en kille voorjaarsdag vertrokken leken te zijn, maar gelukkig keerde het tij en werden de stapelwolken nog voor de middag gesmoord door de toenemende invloed van een krachtig hogedrukgebied. Ze gingen over in verspreide mooiweerswolkjes (Cumulus mediocris) die vervolgens overgingen in afgeplatte Cumulus humilis wolkjes. De zon kwam er steeds meer aan te pas en vooral tegen het einde van de namiddag konden we genieten van uitgebreide zonnige perioden. Het warmde daarbij op tot 18,1 graden terwijl de noordenwind nog maar nauwelijks voelbaar was. Tijdens de avond was het helder op een drietal Cumuluswolkjes na die uiteenvielen in kleine Stratocumulusveldjes die mooi oplichtten in de ondergaande zon. Maar die heldere hemel zorgde er samen met de ondertussen helemaal weggevallen wind voor dat het snel ging afkoelen. Toch lijkt het erop dat eventuele nachtvorst slechts op beperkte schaal zal plaatsvinden daar het omstreeks 22H nog steeds een twaalftal graden was. We sloten af met een wel te verwachten neerslagtotaal van 0,0 mm.

Vrijdag, 15 mei 2015

Tijdens het eerste deel van de nacht regende het nog flink, maar daarna werd het droger vanuit het noordwesten en verschenen er opklaringen. De bewolking van de wegtrekkende regenzone was vanmorgen nog te zien in het oosten en zuidoosten. Ze bestond uit Altostratus, Cirrostratus en Stratocumulus terwijl er verspreid Cumuluswolken werden gevormd. We kwamen geleidelijk in een gordel van opklaringen terecht die zich tussen een golvende regenzone ten zuiden van ons en Stratusvelden ten noorden van ons bevond. Hierdoor konden we bij maxima van 17,1 graden voluit van de zon genieten terwijl er zowel ten zuiden als ten noorden van ons klaagzagen te horen waren op de weerfora, net alsof we naar een stereo installatie aan het luisteren waren. Na de middag waren er slechts wat Cumulus humilis wolken te zien en tijdens het tweede deel van de namiddag werd het zelfs volledig helder terwijl er een zwakke zuidwestelijke bries stond. Tegen de avond moesten we echter rekening houden met nieuwe sluierwolken van een volgende regenzone die op ons afstevende. De bewolking bestond uit Cirrus en Cirrostratus met fraai uitwaaierende condensatiestrepen van vliegtuigen ertussen. Om van dit alles te kunnen genieten moesten we echter een ijzige kou trotseren die tegen zonsondergang over ons neerdaalde. We kwamen dichtbij de minima van 9,2 graden op het einde van de avond toen er vanuit het westen ook Altostratus bewolking begon binnen te drijven. De neerslag wist ons nog niet te bereiken waardoor we deze dag terug met een neerslagtotaal van 0,0 mm afsloten.

Zondag, 15 mei 2016

Veel is er niet aan het koude weertype veranderd. Na een kille nacht met minima van 4,8 graden volgde een gure lentedag die in het teken stond van een ijzige noordwestenwind. Een klein verschil is dat de nadruk nu meer op bewolking lag (Cumulus en uitspreidende Stratocumulus). De buien waren minder actief dan gisteren: ook al kregen we er een stuk of drie voor de kiezen, het neerslagtotaal was niet eens meetbaar met 0,0 mm. Door de toegenomen bewolking bleven de temperaturen extra laag met maxima van 14,2 graden. Op het einde van de namiddag klaarde het dan toch wat op en kregen we velden van Altocumulus floccus te zien. In het zuidwesten zag de hemel er dreigend uit en was er ook Cirrostratus te zien. Het klaarde geleidelijk verder op waarbij de Altocumuli oplosten en de gesloten bewolking zich wat terugtrok in het zuidwesten. Door een wegvallende wind keerde ook de rust weer al was er hierdoor weer gevaar voor nachtvorst.

Maandag, 15 mei 2017

We begonnen de dag in erg aangename omstandigheden met brede opklaringen en minima die op 4,9 graden zijn uitgekomen. Er hing wat Cirrostratusbewolking die zich vooral in het westen ophield, en het was deze bewolking die bij een warmtefront hoorde welke later op de dag bepalend zou worden voor ons weer. We zagen de Cirrostratusbewolking dan ook al snel opzetten terwijl ze geleidelijk dikker werd met ook wat Altocumulus en Cumulus fractus eronder. Maar ondanks dit alles konden we tot aan het begin van de namiddag nog genieten van erg aangenaam voorjaarsweer waarbij het kon opwarmen tot maxima van 24,1 graden onder begeleiding van een zwak zuidwestelijk briesje. Op het einde van de namiddag ging de Cirrostratus over in Altostratus, en toen ging het heel snel waarbij het binnen de kortste keren ging regenen terwijl er ten oosten van ons nog een diepblauwe lucht te zien was met onschuldige Cumuluswolkjes erin. De neerslag was echter van korte duur en niet eens meetbaar ondanks de dikke druppels die er vielen en we bevonden ons zeer snel aan de achterzijde van het warmtefront. Daar ging het een stuk 'zwoeler' en klammer aanvoelen waardoor het nu zeer goed te doen was om in de buitenlucht in zomerkledij van een terrasje te genieten. De bewolking zag er nu opeens heel anders uit met heel veel Altocumulus undulatus, Altostratus, Asperatus en mengvormen daarvan. De bewolking zag er dikker en dreigender uit dan de warmtefrontbewolking die eerst over ons dreef, maar toch viel er nu geen neerslag meer uit. Het koelde slechts langzaam af tijdens de avonduurtjes en het bleef rustig en droog ondanks de erg dreigende laag Altocumulus duplicatus die tegen zonsondergang vanuit het noordwesten binnendreef. Deze bewolking werd voorafgegaan door een reeks donkere banden alsof het golven van een uitdijende watermassa waren waardoor het er zeer dreigend uitzag en de meeste terrasjesgangers dus wel voor niets naar binnen zullen gevlucht zijn. Want het tellertje bleef dus op 0,0 mm staan en later op de avond werd de bewolking weer wat dunner vanuit het noordwesten. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Dinsdag, 15 mei 2018

Het was vanochtend weer even grijs en nevelig als de afgelopen dagen al waren de minima wel zacht met 11,3 graden. De Stratusbewolking was lichter in het noordoosten en na een tijdje ontstonden er dan toch opklaringen die halverwege de voormiddag het ganse luchtruim veroverd hadden. Nu warmde het wel flink op en de noordoostelijke wind voelde een stuk minder kil aan. De bewolking maakte plaats voor wat Cumulus tijdens de namiddag in een weliswaar nevelig aandoende atmosfeer. We haalden aangename maxima van 24,0 graden wat na de kilte van de voorbije dagen een zegen was of vloek voor de werknemers onder ons (vooral degenen die binnen zaten). De warmte bleef lang hangen tijdens de avond en het werd helder voor zover we dat in de nevelige atmosfeer zo konden noemen. We sloten af met 0,0 mm als neerslagtotaal. 

Woensdag, 15 mei 2019

 Het was weer frisjes onder de snel afgekoelde, droge luchtmassa waarin nog steeds geen bewolking voorkwam. Met minima van 3,8 graden zijn de plantjes echter opnieuw door het oog van de naald gegroeid in Malderen en daarna konden we weer genieten van fraaie lentecondities. In het noorden was echter Cumulus en Stratocumulusbewolking te zien en het leek er dus eventjes op dat het een kille en sombere dag zou worden. Maar niets was minder waar want deze wolken losten weer op en we keken de hele dag tegen een kraakheldere hemel aan waarin enkel stofwolken te zien waren. Het kwik steeg naar 21,5 graden en de wind draaide naar noordoostelijke richtingen terwijl er kurkdroge landlucht werd aangevoerd. Tijdens de avond zorgde dit dus weer voor een snelle afkoeling want deze lucht kan natuurlijk weinig warmte vasthouden. Toch was er al wat verandering in de maak want kort voor zonsondergang zagen we transparante Altocumulusbankjes uit het noorden binnendrijven. Deze leken zich in een band te schikken met daarbuiten amper bewolking waardoor het nogal op een scheidingslijn tussen luchtmassa's leek. De wolkenveldjes dreven ook aan een opvallend hoog tempo in zuidelijke richting. Voor de rest was er nog niet veel van de weersveranderingen te merken en het koelde dus weer snel af tijdens de avond terwijl het neerslagtotaal ook weer flink te wensen over liet qua originaliteit met 0,0 mm. 

Vrijdag, 15 mei 2020

 Dankzij de wind is het wat zachter gebleven met minima van 4,1 graden al is het op sommige plaatsen in de Benelux toch nog tot vorst gekomen. Er volgde weer een zonnige en schrale lentedag waarbij de noordelijke tot noordnoordoostelijke wind goed voelbaar bleef. Desondanks boekte het kwik weer een bescheiden winst met 16,7 graden. Tijdens de late namiddag ontstonden er Cumulus humilis wolkjes die aanvankelijk een en al onschuld uitstraalden maar tegen de avond toch meer en meer overgingen in Stratocumulusvelden. Hierdoor kreeg de zon het weer moeilijk al hebben we er vandaag natuurlijk al genoeg kunnen van profiteren en zal het ons misschien zelfs een zachtere nacht bezorgen. Op hetzelfde moment werd de lucht vanuit het westen melkachtig en later zagen we vanuit die richting ook fraaie Cirrusplukjes verschijnen. De melkachtige waas leek wel begrensd te worden door een gordel van fijne Cirrus uncinus wolkjes. Na een poosje begonnen de Stratocumulusvelden weer verder op te lossen en in de schemering zagen we meer sluierwolken voorbij drijven welke de positie van de Stratocumulusvelden leken te hebben overgenomen. De verandering van wolkensoorten heeft in de pluviometer dan weer geen veranderingen opgeleverd met 0,0 mm als dagtotaal. De sluierwolken verdwenen later overigens weer volledig waardoor het terug een heldere nacht met een koele ochtend lijkt te zullen worden. 

Zaterdag, 15 mei 2021

 Door het vocht en de windstilte heeft zich vanochtend nevel en Stratusbewolking gevormd wat voor een apart sfeertje zorgde. Het leek een beetje herfst al was het daarvoor natuurlijk wel erg vroeg klaar. De minima zijn op 7,0 graden uitgekomen en het voelde klam aan. Tussen de nevelen konden we Altocumulusbewolking ontwaren met ontelbare rolletjes die mooi gerangschikt boven ons hingen. Deze verdwenen na een tijdje en we zagen nu hoe de Stratusbewolking werd omgewoeld door de instraling van de zon. Ze pakte zich vervolgens dreigend samen in het zuiden en kwam van daaruit onze richting uit. Maar het bleef droog en daarna werd het weer lichter. Een volgend pakket met dikkere bewolking leverde echter buien op en dit werd dan weer gevolgd door Altostratusbewolkingwaardoor hooguit een waterzonnetje te zien was. Na de middag volgden er perioden van vrij intense en buiige regenval en het werd behoorlijk kil terwijl de zuidwestelijke wind een beetje begon aan te trekken. De maxima bleven op 14,9 graden steken en het was wachten tot in de late namiddag toen er eindelijk opklaringen binnentrokken en we de zon te zien kregen. Deze keer waren het diepblauwe luchten met spierwitte stapelwolken erin maar er vielen af en toe ook buitjes in de nog steeds onstabiele lucht. Nu wakkerde de wind stevig aan en werd de zonnewarmte er door teniet gedaan. Later op de avond leek alles stabieler te worden en zagen we vooral Stratocumulusvelden voorbij komen. Daar zaten echter nog steeds buien tussen verscholen al misten deze Malderen grotendeels. De dag liep in kille en halfbewolkte omstandigheden ten einde en het neerslagtotaal was weer vrij fors met 1,2 mm.

Zondag, 15 mei 2022

Na een andermaal vrij koele nacht met minima van 11,6 graden begonnen we de dag met brede opklaringen. Er is kennelijk wat vocht in de atmosfeer geslopen wat zich vertaalde in behoorlijk wat condens. In die mate dat er zelfs wat in de regenton is gedruppeld maar het formaat van een pluviometer was duidelijk niet groot genoeg om daar iets van te kunnen meten met 0,0 mm als resultaat. Veel meer dan een koffiekopje per gemiddelde woning zal het in elk geval niet opgeleverd hebben. Overdag verdampte dit natuurlijk al snel want er werd droge landlucht aangevoerd uit het zuidoosten en later zuiden terwijl er enkel wat hoge sluierwolkjes te zien waren. De hemel had naast die wolken weer een zuiderse, diepblauwe tint en er werd ook geleidelijk warmere lucht aangevoerd waardoor het kwik al kon stijgen naar een zomerse 29,7 graden. Tijdens de avond begon er in het zuiden en zuidwesten wat Altocumulusbewolking te ontstaan als voorbode van een storing die misschien wat buien en onweer zal opleveren zodat we dat koffiekopje aan neerslag deze keer hopelijk uit de pluviometer zelf kunnen halen. Met het naderen van de wolkenvelden ging het wat zwoeler aanvoelen en het koelde ook niet veel meer af eens de zon onder was. In de schemering konden we toen reeds de randen van de Franse onweerscomplexen zien die tijdens de namiddag daar zijn ontstaan al is dit alles reeds snel aan activiteit aan het verliezen en zullen we onze hoop dus op morgen moeten vestigen. 

Maandag, 15 mei 2023

 De dag begon grijs met Stratusbewolking en het was kil met temperaturen die naar 7,2 graden zijn gezakt. De bewolking ging na een tijdje subtiel over in Altostratus zonder dat we daarbij ook maar even de zon konden zien. Wel waren er nu wat afzonderlijke wolkenflarden en wat Altocumulus onder te zien. Vanuit het westen bereikte de regenzone ons en het begon lichtjes te druppelen waarna het aan een grotere intensiteit begon te regenen. Er volgden verschillende uren van lichte of matige regen die tijdelijk ook wat intenser werd en een buiig karakter leek te hebben, al waren er tussendoor amper droge perioden. In dit grijze en sombere weer kon het maar nauwelijks opwarmen en we moesten dus waterkoude maxima van 12,8 graden optekenen. Er stond ok een goed voelbare noordenwind. Tijdens de avond werd het terug droger en had het ook de neiging om wat op te klaren al kregen we de zon maar nauwelijks te zien. Het neerslagtotaal is op 2,4 mm uitgekomen en de rest van de avond verliep zwaarbewolkt, kil maar overwegend droog. 

Woensdag, 15 mei 2024

Tijdens de nacht heeft de regenzone ons alsnog kunnen bereiken, en hoewel er geen onweer op zat was ze behoorlijk actief met tropische stortregens erin. Deze gingen omstreeks 7H15 over in lichte of matige regen en het licht dat doorheen de bewolking viel werd ook weer wat intenser. Met minima van 13,4 graden was het zacht en er stond ook geen zuchtje wind. De regenzone bleek min of meer tot stilstand te zijn gekomen en uiteindelijk zagen we banden van dikkere bewolking (ingebedde buienlijnen) afgewisseld worden door wat dunnere Altostratus bewolking. Dit vertaalde zich in een steeds op en af gaande lichtintensiteit die omgekeerd evenredig was met de neerslagintensiteit. Daarbij bleef het opvallend rustig, er stond bijna geen zuchtje wind en de zuidoostelijke richting van de wind kon enkel worden afgeleid uit de beweging van wolkenflarden boven ons en de laatste richting waarin de vaantjes van onze windmeters nog een duwtje hebben gekregen. Maar tegen het einde van de namiddag leken we het dan toch voor elkaar te hebben gekregen om de neerslag net ten noordoosten van ons te duwen en zo werd het uiteindelijk droog. Maar het scheelde volgens de radar geen haartje en de bewolking bleef er dan ook dreigend donker uitzien. Onder de Altostratus ontstond ook geregeld flinke Cumulus of een aardedonkere bank Stratocumulus lenticularis die steeds de indruk wekten dat de sluizen het volgende moment weer helemaal open zouden gaan. Maar dat gebeurde dus (net) niet en ondanks de bescheiden maxima van 18,3 graden en de duisternis was het door die zeer zwakke wind nog best aangenaam om buiten te zitten. Pas op het einde van de avond begon het dan toch weer te druppelen uit de regenzone die heeft besloten om zichzelf in achteruit te zetten en dus nog eens over Malderen heen te bollen. Dit vulde het dagtotaal aan tot 8,8 mm.