Flashback: 19 mei in het verleden

Maandag, 19 mei 2014

Ook vandaag werden we door een stralende lentezon opgewacht, maar deze keer lagen er kapers op de kust. Boven ons hingen talloze dotjes Stratocumulus castellanus en floccus bewolking die zeer duidelijk aangaven dat we in een onstabiele luchtmassa terecht waren gekomen. Het was ook erg warm bij temperaturen die niet beneden 11,7 graden zijn gezakt. Tijdens de voormiddag verdwenen de meeste 'onweersverklikkers' weer al was er in het noorden wel wat Cirrostratus bewolking te zien. Daarna werden er stapelwolkjes gevormd en hierbij viel op dat de eerste exemplaren zo klein, hoog en compact waren dat ze eerder aan toefjes Altocumulus flocces deden denken. Geleidelijk werden het er meer en werden ze groter, maar hun basissen bleven opvallend hoog hangen waardoor het toch een heel andere indruk gaf dan de klassiekje mooiweerswolkjes die we hier anders zien. Ze waren ook spierwit gekleurd waarbij ze tegen een azuurblauwe hemel afstaken met zeer goede vergezichten. Samen met de hoge temperaturen die 27,8 graden haalden, de zwakke zuidwestenwind en de stekende zon deed het meer denken aan een klassieke dag tijdens het droogseizoen in de Afrikaanse savannes. Tegen de avond kwam daar echter verandering in, want omstreeks 19H stak er opeens een verkoelende bries op die samen met het wegduiken van de zon achter een veld dicht opeen gepakte stapelwolken toch wat meer aan België deed denken. In het uiterste westen was ook Cirrostratus te zien maar dit was scherpbegrensd en hing zo laag boven de horizon dat het amper werd opgemerkt. De wind ging daarna weer liggen en de zon kwam er weer door zodat we terug meer aan die savannes gingen denken. Sterker nog, het regenseizoen was nu begonnen want omstreeks 21H30 kwam het plots tot een korte bui uit een nieuw veld opeengepakte stapelwolken met Stratocumulus castellanus ertussen. De rest van de avond verliep dan weer rustig en droog en de neerslag bleef beperkt tot 0,1 mm.

Dinsdag, 19 mei 2015

Dankzij de doorstaande wind is het afgelopen nacht ondanks de heldere hemel niet kouder dan 7,2 graden geworden. De bijna wolkenloze lucht was echter bedrieglijk, want wie goed keek kon in het westen en noordwesten een muur van stapelwolken ontwaren waarvan een deel reeds tot het buienstadium was uitgegroeid. Zowel op de radar als op het weerforum zagen we dan de bevestiging van het naderende onheil dat geleidelijk het binnenland introk. Vooral in Nedeland ging het flink tekeer waar een deel van de buienwolken tot supercells uitgroeide met bijhorende randverschijnselen. Maar ook in België waren de buien niet te onderschatten en kwam het onderandere in Brussel tot een aantal korte maar flinke stortbuien. In Malderen bleek het buiengeweld goed te zijn voor een dagtotaal van 4,8 mm. Tijdens de avond bleven we tegen buienwolken aankijken waardoor we van de meest tot de verbeelding sprekende wolkenformaties konden genieten in de heldere zeelucht. De meeste van deze buien trokken echter langs waardoor we het tijdens de avond op deze locatie konden droog houden. De krachtige zuidwestenwind bleef ook tijdens de avond doorstaan, en zorgde door luchtmenging voor een langzamere afkoeling. De gevoelstemperaturen compenseerden dit echter waardoor het eerder aan een gure herfstdag dan aan een zachte lenteavond deed denken.

Donderdag, 19 mei 2016

We waren verondersteld om ons vandaag vlakbij de kern van de oprukkende depressie te bevinden, maar in de praktijk was daar niet veel van te merken. De dag begon in heldere omstandigheden waarbij het was afgekoeld tot 7,3 graden. Na een tijdje werd er Stratocumulus lenticularis en Cumulus mediocris gevormd. De zon dook daar af en toe achter weg al bleef het erg fraai lenteweer. Het warmde op tot 21,3 graden, maar me moesten wel rekening houden met een behoorlijk pittige zuidwestenwind. Naar de avond toe begon er geleidelijk Cirrostratus bewolking binnen te lopen vanuit het zuidwesten. De kleuren werden ook geelachtiger terwijl de contrasten en transparantie van de atmosfeer terugliepen. De kleuren straalden warmte uit maar er stak al snel een verlammend koude bries op die het erg ongezellig maakte op de terrasjes. De luchten zagen er ook behoorlijk dreigend uit (hingen ook forse stapelwolken en Stratocumulusvelden onder) al bleef het droog en konden we de dag alsnog afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Vrijdag, 19 mei 2017

Terwijl men in het uiterste westen van het land een woelige onweersnacht beleefde, is het in Malderen rustig en grotendeels droog gebleven. Maar de buien mogen dan plaatselijk geweest zijn, de overgang naar koude lucht was algemeen waardoor het vanochtend wel diepe herfst leek bij temperaturen die naar 11,6 graden waren geraakt terwijl er een kille bries uit noordwestelijke richtingen was opgestoken en het erg donker was met een dikke laag Stratus bewolking boven ons. Hier viel af en toe wat motregen uit en er waren ook een aantal perioden met zwat zwaardere regen, zonder dat het echter tot zondvloeden of wolkbreuken kwam. Het zwaartepunt van de regen lag in het oosten en noordoosten waar we een koufront terugvinden die de polaire lucht waar we nu in vertoeven voorafging. Rond de middag werd de bewolking wat dunner maar de zon kregen we nauwelijks te zien en het werd korte tijd later alweer afgestraft met dikke bewolking die vanuit het zuidoosten binnendreef. Hieruit ging het terug bij momenten licht of matig regenen. In de koele lucht hoefden we natuurlijk geen hogere maxima dan 19,2 graden te verwachten waardoor het weer een dagje was om snel te vergeten (of goed te onthouden als liefhebber van guur weer). Tegen het einde van de namiddag ontstonden er flinke buien en konden we ons tegoed doen aan fraaie wolkenlandschappen die de somberheid van vandaag snel deed vergeten. Op het eerste zicht zat daar geen onweer op, maar het water kwam soms met bakken naar beneden, met dikke druppels waarbij ook Malderen niet ontzien werd. Het neerslagtotaal bleef desondanks beperkt tot ... mm daar er slechts een paar korte buien zijn gepasseerd op deze locatie. Later op de avond werd het definitief droog met Cirrus densus, Cumulus congestus en door uitspreiding gevormde Stratocumulusvelden. De opklaringen daartussen werden snel breder al zorgde dit wel voor een vrij snelle afkoeling.

Zaterdag, 19 mei 2018

Tijdens het tweede deel van de nacht heeft zich nieuwe Stratusbewolking gevormd waardoor de dag in sombere en gure omstandigheden van start ging. Er stond een schrale noordoostenwind en het warmde nauwelijks op nadat we de minima van 5,2 graden hebben opgetekend. Het was wachten tot laat in de namiddag toen de scherp begrensde overgang naar opklaringen ons bereikte, en dit leidde tot zeer grote lokale verschillen. Zo was het in het centrum en het oosten van Londerzeel al ruim een uur eerder zonnig lenteweer dan in Steenhuffel en Malderen. Waarschijnlijk lagen de maxima daar ook hoger dan de 14,0 graden die we hier optekenden. Tijdens de avond veroverden de opklaringen ook Malderen en Buggenhout maar het was al te laat om te voorkomen dat velen hun centrale verwarming weer hadden aangelegd, wat overigens geen overbodige luxe was want nu deed de open hemel het nog sneller afkoelen en mogen de planten zich alvast weer schrap zetten om zich nooit meer schrap te hoeven zetten. Neerslag is er ondanks de grote weersverschillen op korte afstand niet aan te pas gekomen en dus sloten we weer af met 0,0 mm

Zondag, 19 mei 2019

 Tijdens het tweede deel van de nacht is de bewolking toegenomen en daar zat zowaar regen bij die vooral tijdens de eerste helft van de voormiddag aan een gezapig tempo naar beneden kwam. De bewolking bestond uit Nimbostratus en we wisten 0,7 mm bij elkaar te sprokkelen voor het weer droog werd. Door de bewolking en neerslag warmde het slechts langzaam op nadat we de minima van 12,2 graden hebben opgetekend. Tegen de middag kwam de zon er weer door, maar het was slechts een verzwakte versie en er stak een strakke noordoostenwind op waardoor het erg fris bleef aanvoelen. De bewolking bestond uit Altostratus en Cumulus terwijl het zeer nevelig was en enkel omstreeks 14h was het gedurende een uurtje aangenaam toeven toen we de maxima van 16,4 graden haalden en de zon iets harder kon schijnen doorheen Cirrostratusbewolking. Daarna kromp de wind naar het noordwesten en dreef er Stratusbewolking binnen waardoor we in somberheid en kilte terecht kwamen. Vanuit het oosten was ondertussen gerommel te horen wat van vliegtuigen leek te komen maar volgens de radar bleek al snel dat we weer eens nipt aan een onweersbui zijn ontsnapt die bijna letterlijk aan onze voordeur oploste waardoor we weer tientallen emmers door de achterdeur mochten slepen om onze plantencollectie van een gewisse dood te redden. De rest van de avond verliep somber en kil en het werd vroeg donker waardoor het wel herfst leek.

Dinsdag, 19 mei 2020

 Met minima van 9,2 graden was het koel maar zeker niet koud in vergelijking met vorige week. Diepblauwe luchten maakten weer hun opwachting en later ontstonden er weer wat Cumulus humilis wolkjes. Op het moment dat ze werden verondersteld hun maximale afmetingen te bereiken, waren ze echter al opgelost wat op het binnenstromen van drogere lucht en/of subsdentie leek te wijzen. Wie van een kloeke regenbui droomde hoefde zich dus geen illusies te maken (of net wel). De zuidwestelijke bries maakte in de namiddag wel plaats voor een noordelijk briesje maar toch bleef het warm met maxima van 24,8 graden terwijl er wat veldjes Cirrus voorbijdreven. Maar verder bleven de dieblauwe, mediterrane kleuren overheersen en daar het nog niet echt zwoel was, was het zeker tijdens de avond een pure weldaad om van het intense en aangenaam warme zonlicht te genieten. Door de lage vochtigheidsgraad waren er ook niet zoveel zweetdruppeltjes meer te zien op de boeren en tuinierders die zich met een neerslagtotaal van 0,0 mm weer te pletter moesten zwoegen. 

Woensdag, 19 mei 2021

De bewolking is na de passage van de buien gisteren grotendeels blijven hangen waardoor de dag een sombere start maakte. Het is afgekoeld tot 7,5 graden en op de radar was terug een buienlijn te zien die vanuit het west- zuidwesten onze richting uitkwam. Maar het was er nog eens eentje uit de Londerzeelse klassiekers die gewoon in tweeën brak en zo wisten we er net tussendoor te glippen zodat het droog bleef. En dan kwam de zon er weer met mondjesmaat doorheen in een mengeling van Cirrus densus, Altocumulus, Stratocumulus en Cumulus in allerlei formaten en vormen. Op de radar was ondertussen nog meer buienactiviteit te zien en deze buienclusters wisten ons dan toch nog af en toe mee te pakken. Maar toch leek er een duidelijke tendens te zijn tot het ontwijken van het weerstation en het was dan ook vooral met wolkenvelden dat we te maken kregen. We haalden nog maxima van 16,1 graden en de avond verliep in half bewolkte, rustige omstandigheden. Het neerslagtotaal is op 0,2 mm uitgekomen.

Donderdag, 19 mei 2022

De eerste uren van de nacht verliepen nog zoals gisterenavond, met zwoele temperaturen (minima van 15,3 graden) en het regelmatig voorbij drijven van Altocumulus castellanus veldjes vanuit het zuiden tot zuidoosten. Maar in de vroege ochtend werden we plots opgeschrikt door donderslagen en bliksemflitsen. Het kwam tot onweer en deze keer werd ook Malderen niet ontzien waar het twee keer flink ging plenzen met een kortere droge tussenpauze. Dit begon al omstreeks 3H30 in de ochtend maar de meeste pendelaars konden tijdens het begin van de ochtendspits hun rit naar kantoor eveneens onder luid tromgeroffel aanvatten. Het regende toen nog wat na en daarna was het dan genieten van de fraaie wolkenluchten die deze setting met zich meebracht. Deze bestonden nog steeds uit Altocumulus castellanus en floccus, maar dan met Cirrus densus van de onweersbuien erboven terwijl we mooi konden zien hoe een deel van die wolken vanuit middelbaar niveau uitgroeide tot volwassen buiencomplexen. In het oranje ochtendlicht konden we kort daarna zien hoe zich ten oosten van ons een hele lijn van buien heeft gevormd met fraaie blauwgrijze valstrepen eronder. De rust keerde snel weer en er stroomde wat koelere lucht binnen vanuit het westen tot zuidoosten terwijl het opklaarde. Er was nu nog veel sluierbewolking te zien van oplossende ijskappen en andere rommel die de onweersstoring heeft achter gelaten. Hoe dan ook kon Malderen weer herademen na deze weldoende regenbuien al hield het met 2,1 mm niet echt over. Voorlopig dan toch want na een periode van opklaringen begon zich kort voor de middag een muur van Cirrus densus af te tekenen terwijl het zwoel en plakkerig aanvoelde met nauwelijks wind. Daarna ging het bijzonder snel en verscheen er binnen de kortste keren een shelfcloud (waarneming in Brussel) waarna felle rukwinden het weerstation geselden. Daarna volgde een ware Apocalyps met aardedonkere luchten, slagregens, hagel, donder en bliksem. Het water stroomde over de straten en daarboven was het weer een chaos van rondvliegende tuinmeubelen en ander puin. De buienpassage was van korte duur maar er volgde al snel een nieuwe reeks stortbuien waarna er na een korte periode van opklaringen nog een laatste buienlijn passeerde. Dan kwam de zon er weer door al begon er stilaan koelere lucht binnen te stromen met een naar zuidwestelijke tot westelijke richtingen geruimde wind. We haalden niettemin nog maxima van 28,1 graden en zeker in de zon voelde het nog behoorlijk warm aan. De bewolking bestond nu uit Cumulus fractus en wat Stratocumulusvelden en er begon terug wat sluierbewolking binnen te drijven vanuit het zuidwesten. Deze is de voorbode van een nieuwe golf van onweer die ons morgen te wachten staat. Hoe dan ook heeft de natuur vandaag al een flinke slok gekregen met 30,0 mm als dagtotaal dus zelfs als er morgen niets meer zou vallen kunnen we weer een hele poos verder.

Vrijdag, 19 mei 2023

 Het is opnieuw flink afgekoeld tijdens de heldere nacht. Het kwik is uitgekomen op 4,3 graden en er werd terug wat dauw gevormd. De Cirrus- en Cirrostratusbewolking is grotendeels opgelost op een paar plukken Cirrus na, waardoor we nu weer van blauwere luchten konden genieten die zuiderser aan deden. Maar dat was dan puur visueel want voor het gevoel bleef het frisjes tot een beetje schraal aanvoelen, zeker in de schaduw. De noordoostelijke wind voerde droge landlucht aan al werden er tijdens de namiddag tijdelijk wat kleine Stratocumulusachtige dotjes Cumulus gevormd. We boekten wat thermische winst met maxima van 20,3 graden en de wolkjes losten, op de Cirrus na dan, weer op tijdens de avond. Eens de zon bijna onder was zette zich dan weer een snelle afkoeling in. Net als gisteren was het andermaal een droge dag met 0,0 mm als eindscore.

Zondag, 19 mei 2024

 Ook vanmorgen was het weer een en al somberheid en treurnis wat de klok sloeg met een egaal Stratus wolkendek en kil aanvoelende minima van 12,0 graden. We waanden ons ergens diep in de winter tijdens een zacht intermezzo, maar dan met het verschil dat de natuur in volle bloei stond en de daglichtperiode langer was. Ook de zompige, deels ondergelopen weilanden waren een beeld dat je normaal eerder rond nieuwjaar zou verwachten. Net als gisteren was het nu de vraag of en wanneer de bewolking zou optrekken. Tegen de middag leek de verlossing er dan toch nog te komen en brak de bewolking open in Stratus fractus terwijl er in de nevelige atmosfeer enkel wat Cirrus overbleef. Het voelde meteen warm aan in de zon en we zagen dat ook aan de kwikbuis waarin weer een aangename 21,7 graden als maximum af te lezen viel. Dit ging wel gepaard met onstabiliteit want noordelijk van het zwalpende koufront met haar ongebruikelijke zuidoost- noordwest oriëntatie bevond zich een tong van onstabiele warme lucht dat in Nederland voor talloze onweersbuien zorgde. Vanuit het noordoosten stroomde deze luchtsoort later ook over Malderen en er werden meteen flinke stapelwolken en aambeeld bewolking meegezogen. In het noordoosten zagen we al een dreigend donkere lucht ontstaan, al bleek het onweer al lang uit deze bui te zijn verdwenen en uiteindelijk hielden we het hier zelfs droog. Wel was het nu genieten van erg mooie en forse stapelwolken, ijskappen van onweer op afstand en een zwoele warmte door de nog steeds vrij zwakke wind. Het zomergevoel was dus compleet en er volgde ook een zachte avond op waarin we uiteindelijk afsloten met 0,0 mm als neerslagtotaal.