Flashback: 20 mei in het verleden
Dinsdag, 20 mei 2014
Tijdens het tweede deel van de nacht zijn vanuit Frankrijk resten van onweersbuien het land ingetrokken waardoor we vanochtend veel Cirrus densus en Altostratus te zien kregen. Deze bewolking zorgde voor hoge minima van 16,4 graden en ze werd ook nog eens geflankeerd door Altocumulus castellanus velden zodat het er zeer onstabiel uitzag. Vooral in Nederland zorgde de restbewolking voor een eerder grijze start van de dag terwijl men in Malderen al snel van brede opklaringen kon genieten. De bewolking ging over in verspreide, dunne Cirrusvelden en de Castellanus bewolking ging eerst over in Cumulus congestus om vervolgens toch weer te verdwijnen. Rond de middag werden er terug stapelwolken gevormd en net als gisteren begon dat weer met heel kleine wolkentoefjes die vervolgens uitgroeiden tot Cumulus mediocris welke een opvallend hoge basis leek te hebben. We kregen weer dat Afrikaanse savannegevoel al zag het er niet meer zo uit als in de reisbrochures daar niet alleen de olifanten, maar ook de diepblauwe kleur ontbraken door toedoen van deze sluierbewolking. Het werd drukkend warm bij maxima van 26,6 graden terwijl er nauwelijks wind stond. tegen de avond kregen we met velden Stratocumulus castellanus te maken waaruit zich geleidelijk forse stapelwolken gingen ontwikkelen. In één van deze wolkencomplexen waren omstreeks 20H opeens valstrepen te zien die snel breder en dichter werden en voor we doorhadden wat er ginder gebeurde, zette een sterk vertakte, horizontale bliksemontlading het hele boeltje in een geelachtige gloed. het was een eerste onweersbui die via de Antwerpse Kempen Nederland introk. Daarna dreven meer van die Castellanus velden over Malderen waaruit het af en toe ging druppelen. Kort na zonsondergang doemde er in het zuiden opeens een massieve wolkenmuur op waar het plotseling uit begon te bliksemen. Dit was het volgende onweer dat recht op Malderen afstevende maar op één of andere manier toch ten westen van ons terecht kwam. Niettemin waren de daverende dreunen van de donder al een ervaring op zich en konden we een flinke shelfcloud zien waaruit een viertal grote hagelstenen (2tal centimeter) vielen. Er kwam ook een rukwind uit maar uiteindelijk viel het allemaal nog mee en was de neerslag die eruit viel amper meetbaar. Kort voor middernacht trokken er nieuwe stortbuien over Malderen en deze keer wisten ze ons recht in het hart te treffen waardoor het neerslagtotaal in een ruk omhoog ging naar 8,0 mm. Deze buien waren echter niet van onweer voorzien en ook rukwinden of hagel kwamen er niet meer aan te pas.
Woensdag, 20 mei 2015
We bevonden ons nog steeds in onstabiele zeelucht, maar tijdens de nacht is het net als gisteren opgeklaard waardoor we de dag begonnen onder een heldere hemel. De wind was eveneens nog goed voelbaar waardoor de minima hoger waren dan je onder een heldere hemel zou verwachten met 5,5 graden, maar een stuk kouder aanvoelden dan ze waren. In het westen waren ondertussen flinke stapelwolken te zien die geleidelijk onze richting uitkwamen en de zon al snel parten begonnen te spelen. tussen deze wolken waren ook al vlug ijskappen te zien en nog voor de middag kwam het onderandere in Brussel tot flinke stortbuien. in Malderen was het een heel ander verhaal en is het gewoon droog gebleven zodat we daar al een dagtotaal van 0,0 mm konden optekenen. De buiigheid hield ook na de middag aan, maar tijdens het tweede deel van de namiddag zagen we de boel dan toch stabiliseren en gingen de forse stapelwolken steeds meer over in onschuldige mooiweerswolkjes. Deze tekenden zich tegen een diepblauwe hemel af waardoor het vanachter glas de uitstraling van een schitterende zomerdag begon te krijgen. Zolang we maar niet teveel naar de bomen en planten keken want deze zwiepten nog steeds heen en weer onder de nijdige zuidwestenwind, net als de moedige fietsers die erin heen en weer zwalpten. En naar de thermometers moesten we al zeker niet kijken, tenzij als we dat zomergevoel beu waren want ze wezen hooguit 16,3 graden aan. Naar de avond toe werd het geleidelijk rustiger en volledig helder daar de stapelwolken weer oplosten. Het koelde snel verder af bij een wegvallende wind.
Vrijdag, 20 mei 2016
De bewolking is tijdens de nacht verder aangedikt en de dag maakte een sombere, kille en regenachtige start bij minima van 10,9 graden. Het was een typische warmtefrontpassage waarbij het eerst met dikke druppels regende, gevolgd door perioden van motregen en lichte regen. Het was met ongeveer 0,8 mm een deugddoend slokje voor de natuur maar echt gezellig konden we de omstandigheden niet noemen voor wandelaars en fietsers. De bewolking bestond steeds uit Stratus en Stratus fractus welke er soms dreigend en donker uitzagen. Kort na de middag sloeg het weer opeens om en klaarde het op vanuit het zuidwesten. We zagen Altostratus die dunner werd en de Stratus ging over in Stratus fractus die zich ontwikkelde tot Cumuluswolken. Blijkbaar was de lucht erg onstabiel want er vielen een paar buitjes met opvallend dikke druppels. Niet meetbaar in Malderen maar plaatselijk werden toch flinke stortbuien waargenomen. Tijdens de avond verdwenen de stapelwolken grotendeels en dreven er fraaie Altocumulus stratiformis undulatus veldjes voorbij. De lucht kleurde diepblauw en de warmte bereikte ons nu waarbij we de wind van het zuidwesten naar het westen zagen ruimen waarbij hij afnam en uiteindelijk wegviel. We bereikten nu pas de maxima van 20,7 graden. Tijdens de avond zagen we in het westen een muur van Cirrostratus en Altostratus verschijnen, geflankeerd door Altocumulusbankjes. Dat zag er behoorlijk dreigend uit, maar verdere gevolgen bleven uit in Malderen. In Nederland bleef het echter meldingen van stortbuien regenen en ook vanuit Malderen zagen we hier en daar nog een eenzame, forse stapelwolk hangen. Deze losten na zonsondergang echter weer op terwijl er meer sluierbewolking binnendreef.
Zaterdag, 20 mei 2017
Het is tijdens de nacht verder opgeklaard en vanochtend was er bijna geen bewolking meer te zien wat in de heldere en windstille condities met de polaire lucht in het oosten van het land zelfs tot grondvorst heeft geleid. In Malderen viel het allemaal mee, maar met minima van 8,5 graden was het ook hier aan de frisse kant. De aangevoerde lucht was nog licht onstabiel en vochtig waardoor er stapelwolken werden gevormd die zich uitspreidden tot Stratocumulus. Dit zorgde ervoor dat de zon het vooral tijdens de namiddag bij momenten erg lastig kreeg, maar tot buien kwam het uiteindelijk niet. Aanvankelijk stond er wel veel wind waardoor de maxima van 19,9 graden erg fris aanvoelden, al begon deze gure ... wind tijdens de namiddag vrij snel af te zwakken waardoor we aan de vooravond toch nog eventjes van lenteachtige condities konden genieten. Tijdens de avond leek de onstabiliteit weer toe te nemen en zagen net ten zuiden van ons een flink buiencomplex ontstaan waarvan de donkere schaduw zich aftekende op de dunne Stratocumulusvelden die nog overal verspreid aanwezig waren. Daaronder waren zeer dichte neerslagstrepen te zien waardoor we kunnen aannemen dat het plaatselijk tot flinke wolkbreuken moet zijn gekomen. In Malderen ontsnapten we er echter (zeer) nipt aan, de regengordijnen konden we bijna letterlijk langs onze achtertuin zien voorbijschuiven. De bui loste tamelijk snel weer op waardoor er uiteindelijk alleen nog maar virga onder te zien was en het begon vervolgens weer flink op te klaren vanuit het westen wat bij de weggevallen wind tot een snelle afkoeling leidde. In de hogere luchtlagen zagen we nu wel Cirrus en Cirrostratus verschijnen die vooral in het zuiden hing en voor een stuk verantwoordelijk was voor de wat heiige indruk die de hemel overdag reeds had. Verdere gevolgen bleven uit en een bui die afgelopen nacht nog moet gevallen zijn zorgde ervoor dat we met een neerslagtotaal van 0,7 mm konden afsluiten.
Zondag, 20 mei 2018
Na een erg koude nacht met minima van 8,3 graden en waarbij het op veel plaatsen aan de grond vroor, schakelden we vandaag over op puur zomerweer. Het warmde snel op onder een heldere hemel en na de middag kwam het kwik uit op 23,2 graden bij een zachte oostelijke tot noordoostelijke bries. Er werden Cumuluswolken gevormd die eerst onschuldig leken maar al snel ontwikkelden ze zich tot buien en tegen de avond kregen we daar ook mee te maken in Malderen. Het ging plenzen met dikke druppels, al kwam er geen onweer bij kijken ondanks de talloze Cumulonimbi die al snel in alle richtingen te zien waren. De plensbui was van korte duur en uiteindelijk moesten we het met een bedroevende 1,5 mm doen. Door het vocht voelde het klam aan en de warmte bleef goed hangen al was het tijdelijk een stuk frisser toen we onder plotse krachtige valwinden terechtkwamen vlak voordat de plensbui ons letterlijk overspoelde.
Maandag, 20 mei 2019
Nog steeds zat het luchtruim tjokvol Stratusbewolking waardoor de dag somber begon en het later licht leek te worden. Door de hoge vochtigheidsgraad en het ontbreken van wind voelde het echter niet zo koud aan, de minima waren ook vrij hoog met 11,1 graden. De bewolking was dik genoeg om motregen te veroorzaken maar daar had de uitgedroogde natuur niets aan want het drong maar een millimeter de grond in. tijdens de voormiddag bleef het druilerige weertype aanhouden terwijl het na de middag droger werd. De zeer dikke laag Stratusbewolking hield het echter somber en kil en we moesten het met onderkoelde maxima van 14,7 graden doen. Tijdens de avond vielen er terug wat spatjes motregen en ondertussen is er ook een gure noordenwind opgestoken waardoor het herfstgevoel weer compleet was. We sloten af met nog een bijkomende ontnuchtering toen we het neerslagtotaal van 0,7 mm aflazen, maar dat was waarschijnlijk voor niemand nog een verrassing.
Woensdag, 20 mei 2020
Het is tijdens de nacht verder afgekoeld naar 11,5 graden en tegen de ochtend maakte een heldere hemel haar opwachting. Hoewel, er waren wolken in de buurt en zo zagen we eerst in het zuidoosten Stratocumulusvelden en later ook in het noorden en noordwesten vergelijkbare bewolking. Tegen de middag ontstonden er ook enkele stapelwolkjes. Maar daarmee was ook alles gezegd want de zon ging er hooguit maar een minuut achter schuil. De Stratocumulusvelden verdwenen na een tijdje weer en de stapelwolken lieten het ook afweten, al kregen ze Cirrusplukken en condensatiestrepen als plaatsvervanger aangewezen die de hemel wat extra sier gaven. Ondertussen werd er met het zwakke zuidwestelijke briesje warme lucht aangevoerd en in combinatie met de zonneschijn leverde dat maxima van 27,2 graden op. Er volgde een zachte en windstille avond waarin we nog maar eens een neerslagtotaal van 0,0 mm optekenden.
Donderdag, 20 mei 2021
De bewolking is tijdens de nacht weer volledig opgelost waardoor de dag een heldere start maakte bij frisse minima van 5,3 graden. Je zou haast verwachten dat we weer meteen een gesloten wolkendek zouden krijgen zodra de zon wat hoger stond. Maar dat gebeurde niet want vanuit het zuidwesten kwam een volgende depressie dichterbij en aan de voorzijde daarvan konden we van een stabiel en zonnig weertype genieten. Althans tijdens de voormiddag toch, want de sluierbewolking liet er geen gras over groeien en de zon begon steeds matter te worden. Halverwege de namiddag zaten we reeds in onze vertrouwde kille grijzigheid en op het kwik werd dan ook weer een rem gezet met 16,3 graden als onderkoeld maximum tot gevolg. De zuidwestenwind was dan ook niet welkom in deze omstandigheden maar toch was ze er en ze begon ook langzaam in kracht toe te nemen. Later op de avond leken we het warmtefrontgedeelte van deze storing achter de rug te hebben en zag de bewolking er opeens heel anders uit met Castellanus en Altostratus undulatus asperatus bewolking die er behoorlijk indrukwekkend uitzag. Er viel ook af en toe een spat regen uit maar veel stelde het niet voor. Er stroomde ondertussen wel merkbaar zachtere lucht binnen en dit ging ook gepaard met een fel aanwakkeren van de zuidwestenwind. Het neerslagtotaal is beperkt gebleven tot 0,0 mm.
Vrijdag, 20 mei 2022
Door de overvloedige neerslag gisteren was het nevelig en lag de omgeving er bedauwd bij. Dit zorgde voor een erg fraaie setting bij zonsopgang en het voelde ook zomers zwoel aan bij minima van 12,9 graden. Eens de zon er door kwam voelde het drukkend aan maar er was ook veel bewolking die eerst uit Cirrostratus bestond met de klassieke onweersverklikkers zoals castellanus en floccus. Daarna ontstonden er wat Cumuluswolken en ging de bewolking over in Altostratus. Uit de castellanus formaties zagen we nu ook af en toe flinke stapelwolken ontstaan. Een herhaling van gisteren bleef echter uit, de bewolking werd steeds dikker en de onweersactiviteit werd hierdoor gesmoord. Een korte periode van zonneschijn liet het tijdens de namiddag eventjes zwoel en drukkend aanvoelen, gevolgd door een plots opzettende buienlijn die het eventjes flink liet plenzen. Deze keer echter zonder onweer en een tweede buienlijn volgde al snel. Deze was minder intens dan de vorige en de reeks buien die daarna volgde werd steeds milder waardoor het erop leek dat de onweersgolf zo goed als uitgeblust was, althans wat Malderen betreft. Er stroomde gevoelig frissere lucht binnen en de maxima van 22,5 graden waren dan ook al lang bereikt. Het werd somber, kil en vooral erg winderig met een gure zuidwester die later naar het westen tot noordwesten ruimde. Tijdens de avond werd de somberheid echter plots doorbroken door zeer diepblauwe luchten die vanuit het westen binnendreven en waarbij we terug van een portie weldadige zonneschijn konden genieten. Daarna dreven er terug wolkenvelden binnen maar somber en betrokken werd het niet meer. De buien die vandaag zijn gevallen bleken nog goed te zijn voor een dagtotaal van 4,9 mm.
Zaterdag, 20 mei 2023
Na een vrij koele en dauwrijke ochtend bij minima van 10,4 graden maakten diepblauwe, zomerse luchten hun opwachting. Het werd meteen zonovergoten, maar eens de zon hoog genoeg stond, stak er een erg krachtige, schrale en droge noordoostenwind op die de zomerse vreugde toch enigszins wist te temperen. Later verschenen er ook stapelwolkjes al bleef het allemaal binnen de perken en was het enkel rond het middaguur dat de zon er soms voor wat langere tijd achter schuil ging. De wolkjes losten tijdens de late namiddag weer op zodat het terug helemaal helder werd. We haalden maxima van 21,1 graden en vooral uit die wind was het aangenaam toeven. Tijdens de avond koelde het vrij snel af al verschenen er na zonsondergang Stratocumulusvelden die zich vanuit het noorden en noordwesten uitbreidden. Verdere gevolgen, waaronder een verandering in het neerslagtotaal van 0,0 mm, bleven uit.
Maandag, 20 mei 2024
Het leek wel een langspeelplaat te zijn die steeds blijft hangen, want ook vandaag kregen we weer een herhaling van zetten met een grijze en nevelige ochtend onder de bewolking van het zuidoost- noordwest georiënteerde front. Bij dit alles is het afgekoeld tot 10,6 graden. Blijkbaar is er naast nevel en mist ook regen geweest want we vonden 0,4 mm terug in de pluviometer. Wellicht ging het om een afstervend onweersbuitje dat boven Malderen is gestrand en daar is komen uithuilen. Gelukkig was de nevel en grijzigheid van vrij korte duur en begon het naar de middag toe weer geleidelijk uit te klaren. En wat anders was dan de voorbije dagen, is dat we nu een erg strakke noordoostelijke wind kregen die droog en luchtig aanvoelde. Deze bleef tot in de late namiddag voor vlagerige windstoten zorgen en de maxima van 20,2 graden voelden daardoor frisser aan dan ze waren. Voorlopig dan toch want de luchtsoort had eigenlijk nog steeds dezelfde eigenschappen als gisteren en dat betekent dus dat er onweersbuien in ontstonden die later ook vanuit Malderen zichtbaar waren. Eens deze ons omsingeld hadden, leken de outflows daarvan de noordoostelijke wind te verstoren waardoor die uiteindelijk stil viel en het een stuk warmer ging aanvoelen. Nu konden we de dreiging echt in de lucht voelen, maar ze zien verzilverd worden was een ander paar mouwen want de buiencellen bevonden zich duidelijk verder van ons af dan gisteren en uiteindelijk bleef het dus droog en zonnig waarbij de zon enkel af en toe achter die stapelwolken wegdook. Degenen die over Malderen trokken hadden een opvallend rafelig en contrastloos uiterlijk en oogden eigenlijk heel stabiel terwijl de stapelwolken in de verte uitgroeiden tot Cumulus congestus en een aantal Cumulonimbussen. Later op de avond begon alles weer op te lossen maar zagen we de lucht terug wat nevelig worden wat laat vermoeden dat we ook morgen wel eens grijs en nevelig zouden kunnen starten.
Reacties
Een reactie posten