Flashback: 22 mei in het verleden

Donderdag, 22 mei 2014

Ondanks de veelbelovende radarbeelden is het afgelopen nacht niet verder dan enkele korte maar vrij krachtige buitjes gekomen waar geen onweer opzat. Deze zorgden nog eens voor 1,0 mm neerslag en hoewel er geen onweer werd waargenomen in Malderen, bleek dat op sommige plaatsen in zowel Nederland als België toch het geval te zijn. Tegen de ochtend was de rust echter overal weergekeerd en ontwaakten we onder een ietwat onstabiel ogende maar luchtige hemel waarin deze keer weer opklaringen te zien waren. Omstreeks 7H had de zon al meer geschenen dan gisteren op een ganse dag maar we zaten wel in koelere lucht aan de achterzijde van het koufront. De minima waren echter nog vrij hoog met 14,3 graden. De bewolking die vooral uit Stratocumulus castellanus en Cirrus densus bestond, loste voor een groot deel op waardoor het erg zonnig werd. De vrijgekomen opklaringen werden vervolgens opgesmukt met Cumuluswolkjes die net als een paar dagen terug weer een zeer hoge basis leken te hebben. Het werd terug aangenaam zomerweer bij maxima van 23,7 graden bij veel zon terwijl het wat drukkend ging aanvoelen. Vanuit het westen naderden ondertussen buien die omstreeks 15H30 toesloegen in Brussel met een opvallend dicht regengordijn tot gevolg maar op het eerste zicht nog geen onweersverschijnselen. In Malderen was het dan weer een heel ander (eigenlijk helemaal geen) verhaal want de pluviometer wees er nog steeds dezelfde 1,0 mm van vanochtend aan zodat de buien opnieuw hun anti- Londerzeelse trekjes lijken te hebben teruggevonden. Tijdens de avond bevonden we ons net ten westen van de buienlijn die nu in haar lengte naar het noorden trok zodat we de hele tijd konden toezien hoe er een muur van Cirrus densus in het oosten hing terwijl de rest van de hemel diepblauw was met verderop in het westen een gordel van Cumuluswolken. Dit beeld bleef onveranderd al zorgde dit wel voor prachtige, vurige kleuren bij zonsondergang.

Vrijdag, 22 mei 2015

Het was vanochtend zwaarbewolkt met uitgestrekte velden Altocumulus die hier en daar de neiging hadden om over te gaan in Altostratus. De bewolking was echter goed voor een aantal zaken. Zo was ze ten eerste al een goede isolator waardoor het afgelopen nacht niet kouder werd dan 9,6 graden. Ten tweede markeerde ze de overgang naar iets zachtere lucht waardoor we ons aan aangename temperaturen konden verwachten, en ten derde was ze met haar fraaie ribbel- en vlokkenpatronen een streling voor het oog. De Altocumuluswolken verdwenen tamelijk snel en tegen de middag was er slechts hier en daar nog flinterdunne Altocumulus floccus en castellanus te zien. Wie aan wolken en schaduw verslaafd is, hoefde echter niet voor afkickverschijnselen te vrezen want er hingen al Cirruswolkjes klaar om het over te nemen van de stervende Altocumuli, en er werden prompt stapelwolken gevormd eens de zon goed op kracht was gekomen. Stapelwolken die niet uitgroeiden tot buien, al was de lucht toch een beetje onstabiel daar we ons in warme lucht bevonden aan de voorzijde van een koufront dat gestaag dichterbij kwam vanuit het noordwesten. De teug zachte lucht die over ons werd uitgeblazen (vanuit het west- zuidwesten) was er dus eentje van een astmapatiënt met kortademigheid, en we konden dus maar beter ten volle genieten van de aangename maxima van 22,5 graden die erin mogelijk waren. Tegen de avond was het dan zover en zagen we vanuit het noordwesten een dicht Stratocumulusveld dichterbij komen dat in één ademstoot komaf maakte met de nog prille zomerwarmte. Het voelde meteen een stuk killer aan en het werd ook somberder daar de bewolking gesloten was en overging in Stratus. Neerslag heeft ze nog niet kunnen lossen waardoor we de dag wel nog droog konden afsluiten met een eindtotaal van 0,0 mm.

Zondag, 22 mei 2016

Tijdens de nachtelijke uurtjes zijn een aantal buien tot in Malderen kunnen doordringen al stelde het niet bijster veel voor. Volgens de radar zat er ten westen van ons ook onweer, waarschijnlijk moeten er ook vanuit Malderen minstens een paar flitsen zichtbaar geweest zijn. We bevonden ons nog steeds in de warme luchtmassa waardoor de minima erg hoog waren met 15,0 graden. Tijdens de voormiddag kregen we geregeld schampschoten van buien mee, al kwam het ook hierbij niet tot grote hoeveelheden. Er was ook geen onweer bij al zorgde het gedruppel wel voor de nodige hinder voor wie nog van de zomerwarmte wilde genieten. Tijdens de namiddag werden de buien actiever en zagen we aan de dreigende, lage wolkenbasissen dat de lucht zwanger was van het vocht. Tussen deze wolkenmassa's zat ook een koufront verwerkt, en dit zagen we omstreeks 14H passeren waarbij de zuidenwind naar het zuidoosten kromp en daarna plots naar het west- noordwesten draaide. Dit ging gepaard met intense regen met dikke druppels, maar het was allemaal zo kort dat ook dit weinig neerslag opleverde. We bleven ook daarna tegen dreigende wolkenluchten aankijken. Het koelde enigszins af waardoor we geen hogere maxima dan 22,7 graden haalden. Het was wachten tot de avond voordat we dan toch met flinke regenval te maken kregen die tot diep in de nacht aanhield. Hoewel er geen onweer bijzat werd het al snel een kleine zondvloed. Daar de neerslag tijdens de nacht bleef aanhouden was het neerslagtotaal voor vandaag onduidelijk, maar het uiteindelijke totaal zou tegen morgen op 21,9 mm uitkomen.

Maandag, 22 mei 2017

De Cirrostratusbewolking hing er vanochtend nog steeds maar daar waar we ze de voorbije dagen vooral in het zuiden zagen, hing ze nu in het westen en was ze opnieuw erg scherp begrensd met nu dus een heldere, diepblauwe lucht ten oosten van ons. Op de satellietbeelden zagen we een set regenzones en storingen die min of meer van zuid naar noord liepen en waar de sluierwolken dus van afkomstig waren. Dit zorgde ervoor dat de stroming wat zuidelijker werd en de warmte ons vlotter kon bereiken, iets dat we vanochtend op de 7,8 graden aanwijzende thermometerbuizen af konden lezen. Er volgde een zonovergoten, zomers aandoende episode met veel zonneschijn en temperaturen die opliepen naar 28,8 graden. Kort na de middag werden er wat kleine Cumuluswolkjes gevormd, en tijdens de late namiddag kwamen we onder invloed van Altocumulusvelden waardoor de zon af en toe verdween. Deze bewolking hoorde bij een koufront en werd gevolgd door een tamelijk scherpe afkoeling waardoor het tijdens de avond nog opvallend fris werd voor zo'n warme dag achter de rug te hebben. Maar echt koud werd het niet waardoor de meeste terrasjesgangers het zeker niet aan hun hart lieten komen. De wissel der luchtsoorten is niet met neerslag gepaard gegaan waardoor we de dag met 0,0 mm konden afsluiten. Vanuit het westen dreven er weer wat bredere opklaringen binnen, en het samenspel van de Cirrusvelden, Altocumulus en Cirrostratus zorgde voor een erg fraaie en sfeervolle zonsondergang.

Dinsdag, 22 mei 2018

Op wat Cirrus densus velden van afgestorven buien na was het weer helder en bij minima van 12,5 graden voelde het klam aan in de vochtige omgeving. Er volgde een zwoele voormiddag met veel zonneschijn maar ook heel wat onweersverklikkers (castellanus) die zich gingen ontwikkelen. Tegen de middag hadden we reeds zicht op diverse onweerscellen en het raakte overtrokken met aambeeldbewolking en forse stapelwolken. Plaatselijk kwam het tot stevig onweer al greep Malderen steevast naast de prijzen ondanks de talloze nabije inslagen volgens de radar. Tegen de avond begon het dan toch nog te druppelen al stelde het weinig voor en toen het tegen middernacht weer droog werd waren we nog niet verder dan 0,4 mm gekomen. Door de bewolking en koele outflows van de buien is het ondanks de zwoele aanzet vandaag niet warmer dan 24,0 graden geworden. Het laatste schemericht zorgde voor een fraaie zonsondergang toen het oranje licht de aambeeldbewolking mooi liet opgloeien. 

Woensdag, 22 mei 2019

 Ondanks de opkomende sluierbewolking is het lichtbewolkt gebleven en droog bij minima van 7,5 graden. De bewolking bestond uit Cirrostratus en Stratocumulusvelden en de zon kwam in oranjerode tinten op. Deze warme kleuren bleven opvallend lang aanwezig en daarna volgden dan de warme temperaturen. De bewolking loste immers op en er bleven enkel Cirrus en Cirrostratusvelden over waardoor het kwik gemakkelijk kon stijgen naar bijna zomerse maxima van 24,1 graden. Verder landinwaarts moest men echter rekening houden met veel stapelwolken waardoor er toch hier en daar klaagzangen hoorbaar waren tussen de lentezang van de vogeltjes. De wind kwam uit noordwestelijke richtingen en was zeer zwak. Tijdens de avond loste de bewolking op al viel het met de afkoeling onder de open hemel mee. We bleven opnieuw achter met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Vrijdag, 22 mei 2020

 De sluierbewolking is tijdens de nacht dikker geworden en het was vanochtend een grijze bedoening met Altostratus en Altocumulusvelden. Het was broeierig met minima van 16,4 graden en een nogal zwoele zuidwestenwind die opvallend krachtig was. Verschillende tuinmeubelen waren tegen het aanbreken van de dag reeds van eigenaar veranderd en wie een krant wilde lezen hoefde er maar eentje uit de lucht te vangen. Het was voor de rest droog en de bewolking leek ook niet meer verder aan te dikken. het werd tijdelijk zelfs weer zonnig toen ze overging in Cirrostratus. Maar dan kwam er weer Altostratus met Altocumulusbanken eronder vanuit het westen aanzetten. Nu zag het er wel dreigend uit en het ging zowaar regenen. Het viel er bij momenten goed uit met redelijk dikke druppels al duurde het allemaal niet zo lang en bleef het neerslagtotaal beperkt tot 0,2 mm. Tijdens en vlak na de regen konden we genieten van prachtige golvende structuren in de bewolking die wat weg hadden van Altostratus undulatus asperatus. En op een gegeven moment passeerde er ook iets dat op een uitgeklede shelfcloud leek. Wat ook opviel is dat de wind tijdelijk ging liggen tijdens en na de neerslag om daarna weer stevig aan te wakkeren. Nu was het echter een koelere wind de naar het westen is geruimd en dus ook een einde maakte aan de zwoele maxima van 24,2 graden. Het was een soort van vochtige koelte gemengd met de geur van humus, planten, bloesems en aarde terwijl er nu weer Cirrostratus en Altocumulusvelden voorbij dreven. Maar de bewolking werd wel weer dreigender vanuit het noordwesten met vooral dikke lagen Altocumulus die nu binnen dreven. 

Zaterdag, 22 mei 2021

 Na een ruige en stormachtige nacht leken we vanochtend wel middenin de herfst te zitten met een Nimbostratuslucht en striemende regenvlagen die door een gierende west- zuidwestenwind werden opgejaagd. De neerslagintensiteit wisselde nogal met tussendoor perioden van motregen en dan weer fellere regen. Na de middag volgden er enkele korte droge perioden maar dan kwam er een buienlijn vanuit het noordwesten aanzetten waarbij het water plots met bakken naar beneden kwam zij het zonder onweer. Dit werd gevolgd door dunnere bewolking en zowaar een paar vluchtige opklaringen waardoor het dan toch nog leek alsof de dag zonnig zou eindigen. Maar de buienlijn zwaaide opeens weer terug naar het noorden en nu zagen we de buiige regenvlagen weer vanuit het zuidwesten binnendenderen. Het werd daarbij weer somber zoals voordien maar de wind is er kennelijk uitgegaan na de passage van de eerste felle buienlijn. Het werd nu dus een eerder gezapig regentje dat meer aan een klassieke Belgische zomerdag dan aan een gure herfstdag deed denken (of een zachte Kerst). Later op de avond leek de buienlijn weer naar het zuiden te golven en kregen we terug een aantal exemplaren over de vloer. Deze vulden het neerslagtotaal aan tot 8,4 mm. Door de wolken, wind en regen zat er weinig variatie in de temperatuur en leek het echt alsof we met een Kerstdepressie te makken hadden met minima van 9,7 graden en maxima van 12,2 graden. 

Zondag, 22 mei 2022

Het werd opnieuw volop zomerweer en we ontwaakten onder een stralende hemel waarin af en toe wat Cirrusplukjes te zien waren. In het zuiden was een band van Altocumuluswolken te zien die van zuidoost naar noordwest liep, maar laag boven de horizon bleef. De hele dag door bleef deze bewolking zichtbaar maar we zagen ze nu ook elders opduiken en op sommige momenten leek ze zich net ten noordwesten van ons te concentreren. Hoe dan ook deed het geen afbreuk aan het zomerse weertype en het was overdag weer zweten bij temperaturen die van 10,2 naar 26,3 graden zijn gestegen. Op het einde van de namiddag begonnen er plots dikkere Cirruswolken binnen te trekken vanuit het westen. Deze hadden het uiterlijk van ijskappen van onweersbuien maar veel activiteit leverde het niet op. Wel leverde het een fraai uitzicht op met de scherpe contrasten tegenover de blauwe lucht boven ons. Het leek alsof de wolken zich opsplitsten en een deel ten zuiden en een ander deel ten noorden van Malderen voorbij trok. Daarna dreven er Altocumulusvelden binnen en kwam de sluierbewolking ook boven ons te hangen doordat we ondertussen de tip van het schiereiland van opklaringen bereikt hadden. Het bleef droog en de warmte bleef door de bewolking lang 'plakken'. We eindigden opnieuw met een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Maandag, 22 mei 2023

 Na de zonnige dagen die we achter de rug hebben, tapten de weergoden vandaag uit een heel ander vaatje waardoor de dag grijs begon met een egaal Stratus wolkendek en minima van 12,0 graden. Het warmde nauwelijks op waardoor de voormiddag in een kille en herfstachtige sfeer verliep. De bewolking had na een tijdje wel de neiging om dunner te worden, maar daarmee was ook alles gezegd. Ook na de middag bleef het grijs en kil waarbij het wachten was tot de late namiddag eer de bewolking voorzichtig begon te breken en de zon er alsnog doorkwam. Toen dat gebeurde ging het erg klam en zwoel aanvoelen en het kwik kon ondanks de sombere voorgeschiedenis dan ook nog 18,9 graden halen. De bewolking ging daarbij over in Stratus fractus en Stratocumulus in een fletse, nevelachtige hemel terwijl er een zwak noordoostelijk briesje stond. Tijdens de avond klaarde het verder uit en na een tijdje begon het terug kil aan te voelen toen de zon bijna onder was. Hoewel er in Nederland op verschillende plaatsen onweer is ontstaan in deze vochtige atmosfeer, was dat in Malderen in de verste verte het geval niet en lijkt zich met een neerslagtotaal van 0,0 mm stilletjes aan weer een droogteperiode af te tekenen. 

Woensdag, 22 mei 2024

Tijdens de nachtelijke uren heeft het nog wat nageregend en de omgeving lag er dan ook weer kletsnat bij. Er is ook een kille zuidwestenwind opgestoken die ervoor zorgde dat er ondanks al dat vocht toch geen dauw werd gevormd. De temperaturen zijn bij dit alles gezakt naar 12,8 graden en tijdens de uren daarop warmde het maar nauwelijks op waardoor het herfstgevoel compleet was. We keken tegen een dik Stratus wolkendek aan, het was donker en af en toe leek er nog wat fijne motregen te vallen. Kort voor de middag leek de verlossing er dan toch nog te komen en brak het wolkendek open. We zagen nu een mix van Cumulus, Stratocumulus en een beetje Cirrus in een wat flets aandoende maar toch duidelijk blauwe lucht. Door de vrij uitgesproken neiging tot Stratocumulusvorming zag het er allemaal stabiel uit maar tijdens de namiddag begonnen er toch buien tot ontwikkeling te komen waarvan sommigen er actief uitzagen met dichte regengordijnen eronder. De buien misten grotendeels Malderen en het kwam hier slechts tot wat gespetter tussendoor, maar de bewolking overheerste hierdoor wel en we kregen de zon slechts af en toe voor enkele minuten tot een kwartiertje te zien. Het werd bij dit alles ook niet warmer dan 20,1 graden. Tijdens de avond gingen de buien er weer grotendeels uit en de wind zwakte af maar bleef nog steeds erg prominent aanwezig tot in de late uurtjes. Onder breder wordende opklaringen sloten we uiteindelijk af met een neerslagtotaal van 2,0 mm.