Flashback: 24 mei in het verleden

Zaterdag, 24 mei 2014

Ook vandaag bevonden we ons in onstabiele buienlucht. Dit vertaalde zich in flinke buienwolken die zich reeds vanochtend vroeg vormden terwijl het was afgekoeld tot 12,8 graden. De lucht werd echter snel stabieler waardoor de stapelwolken snel kleiner werden en uiteindelijk konden we dan toch nog genieten van mooie, zonnige perioden met af en toe wolkenvelden (Cumulus en Stratocumulus). Wel moesten we rekening houden met een frisse zuid- zuidwestelijke bries waardoor het zeker geen hoogzomerweer werd. Ook de maxima bleven eerder bescheiden in de polaire lucht met 20,0 graden al was het in de zon wel aangenaam toeven. Tijdens de late namiddag begon de buienactiviteit toch weer op te leven (in Nederland leek die trouwens niet echt te zijn weggeweest) en zagen we terug forse stapelwolken, Stratocumulus castellanus en neerslagstrepen verschijnen. In Malderen bleef het echter droog waardoor we alsnog met een dagtotaal van 0,0 mm konden afsluite.

Zondag, 24 mei 2015

De open hemel en snelle afkoeling heeft afgelopen nacht voor vorst gezorgd in de noordelijke en oostelijke delen van Nederland. Ook in België is het hier en daar wellicht tot grondvorst gekomen op zandleemgronden in lager gelegen, beschutte gebieden. In Malderen bleef het kwik steken op 4,9 graden, en een enthousiaste lentezon deed ons de nachtelijke koude snel vergeten tenzij we plantenkwekers in eerdergenoemde gebieden waren. Tegen de middag dreef er wat Cirrus bewolking binnen maar de diepblauwe kleur van de hemel bleef overheersen en het voelde verrassend warm aan in de zon. Het deed erg aan hoogzomer denken en het kwik kwam uit op 22,4 graden bij een noordoostelijk briesje. De avond begon ook erg zonnig en het leek alsof er geen einde aan het warme, droge weer zou komen. Dat einde bleek echter een stuk dichterbij te zitten dan we zouden vermoeden, want nog voor iemand er erg in had kwam er vanuit het westen gesloten Cirrostratus, Altocumulus en Stratocumulus opzetten. Dit zorgde kort na zonsondergang reeds voor een aantal gezapige buien waardoor de dag in betrokken en natte omstandigheden werd afgesloten. De nogal buiige neerslag hield aan tot na middernacht waardoor het dagtotaal voor vandaag niet helemaal duidelijk was.

Dinsdag, 24 mei 2016

Het was nog steeds grijs, somber en kil bij minima van 10,4 graden en een koude noordenwind. Het continue gedruppel is echter eindelijk gestopt waardoor we enkel nog het gesloten wolkendek konden vervloeken (en de kou natuurlijk). De bewolking bestond uit Altostratus met Stratus fractus eronder. Kort voor de middag trok de Altostratus weg naar het noorden en konden we van een blauwe lucht met bijhorende zonneschijn genieten. De Stratus fractus hing daarbij over in Cumulus. Vanuit het noorden dreef er echter opnieuw Altostratus binnen waardoor de zon weer afzwakte. Maar vanuit het zuiden kwam er terug blauwe lucht opzetten waardoor de zon weer ietsje in kracht toenam. Veel veranderde dit niet aan het koele weertype, bij 15,8 graden hield het kwik het reeds voor bekeken. Een belangrijk winstpunt is dat het droog is gebleven en over het algemeen kwam dit weertype toch al een stuk vriendelijker over dan gisteren. Tijdens de avond kwam de Stratocumulus bewolking nog maar een keer opzetten en deze keer was het definitief en eindigde de dag in sombere en kille omstandigheden bij een gelukkig afzwakkende noordenwind. We sloten af met 0,0 mm als neerslagtotaal.

Woensdag, 24 mei 2017

Na een heldere nacht met zonnige start waarbij het is afgekoeld tot 11,1 graden, lieten de weergoden opeens een steek of twintig vallen toen het luchtruim werd overspoeld door Stratusbewolking en we dus in een sombere en kille wereld achterbleven. Het was wachten tot kort voor de middag voordat het weer ging opklaren maar er kwam al snel nieuwe Stratus en Stratocumulus opzetten waardoor we terug in een sombere episode belandden. Deze bewolking leek bij een koufront te horen want na de middag werd de bewolking Cumuliform en stroomde er heldere lucht binnen vanuit het westen met brede opklaringen. De zon kon zo nog het beste van zichzelf geven om weer wat licht in onze sombere harten te brengen al bleven de maxima desondanks steken op 24,7 graden. De wind ruimde naar westelijke tot noordwestelijke richtingen en ging tijdens de avond geleidelijk liggen waarbij het tamelijk koel werd onder een lichtbewolkte tot heldere hemel. We sloten af met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Donderdag, 24 mei 2018

De dag ging nevelig van start en het was zwoel met minima van 13,8 graden. Op wat restanten van Cirrus densus en Altocumulusveldjes na was het helder. Dit was overigens niet overal zo want boven Nederland hing veel bewolking waarbij het plaatselijk tot regen kwam. Ondertussen kon de boel in Vlaanderen flink opwarmen en energie verzamelen om er een nieuwe bliksemshow van te maken. Na de middag bolden de stapelwolken al flink op bij temperaturen die 24,1 graden haalden en waren reeds verschillende aambeelden te zien. Deze waaierden sterk uit waardoor het somber en grijs werd maar de rust die hier van uit leek te gaan was bedrieglijk want er was wel degelijk onweer in aantocht. Een eerste onweer trok net ten zuiden van ons langs en daarna zagen we een tweede complex met veel activiteit pal op ons afstormen. Meestal vonden de ontladingen in de hoogte plaats maar ze waren er niet minder om. De typische shelf of rolwolk die je bij onweer zou verwachten werd pas gevormd toen de bui al boven ons hing, maar de ontwikkeling ervan ging snel wat voor een apart zicht zorgde daar er eerst geen laaghangende bewolking zichtbaar was. Na een tijdje gezapig regenen werd het al snel lichter vanuit het oosten en bleek het neerslagtotaal tegen te vallen met 4,1 mm. Er waren terug brede opklaringen met resten Cirrus densus en wat Altocumulusveldjes zichtbaar. Kort voor zonsondergang werden we echter opeens verrast door een indrukwekkende rolwolk die van oost-noordoost naar west-zuidwest trok, pal over Malderen heen. De moederbui die erbij hoorde was echter nergens te zien en de rolwolk leek een heel eigen leven te leiden waarbij hij na enkele minuten reeds achter de westelijke horizon verdween. De passage ging gepaard met een lichtjes aantrekkende koele wind al bleef het overwegend rustig en viel er ook geen neerslag meer. 

Vrijdag, 24 mei 2019

 Ook tijdens de nacht hebben we niets van de Franse buien gemerkt en het feit dat het luchtruim verzadigd was met onweersverklikkers veranderde daar vanochtend niets aan. Het was vrij klam en vochtig waardoor de zon in warme kleuren opkwam, en dit bij al even warme minima van 10,3 graden. De bewolking bestond uit Cirrus, Cirrostratus en Stratocumulus castellanus. Overdag groeiden de stapelwolken die er ontstonden flink aan maar dat leidde enkel landinwaarts tot buien en Londerzeel bevond zich ruim in de stabiele luchtmassa. Het draaide er vooral rond Stratocumulusvelden en enkele opklaringen terwijl het kwik bleef steken op 25,7 graden. Tijdens de avond begonnen deze wolkenvelden weer op te lossen en ontstonden er weer opklaringen. De dag liep ten einde met een neerslagtotaal van 0,0 mm.

Zondag, 24 mei 2020

 De rust is weer teruggekeerd en er hing nu veel bewolking die uit Stratocumulus en Altostratus bestond. Het was droog en het voelde behoorlijk kil aan, vooral omdat er toch nog een matige west- zuidwestenwind stond. De minima waren ook weer wat frisser met 11,5 graden. Na de middag werd de bewolking weer dikker en begon het zowaar te regenen, al stelde het weinig voor tegenover het actievere regengebied dat tijdens de voormiddag al net ten noorden van ons is gepasseerd volgens de radar. Met 0,0 mm hielden we het hier reeds voor bekeken. En het werd al snel weer droog waarna het broeierig ging aanvoelen. De zon kwam er af en toe door en we zagen nu veel Stratocumulus, Cirrostratus en Altostratus. Dan verschenen er weer dikkere wolkenpakken en hierbij viel op dat het merkbaar koeler ging aanvoelen eens de infraroodstraling van de zon er niet meer door raakte. De maxima hebben tijdens de broeierige momenten nog kunnen pieken op 19,3 graden. Tijdens de avond begon het dan toch op te klaren en ging de bewolking over in gebroken Stratocumulusvelden die voor een sfeervol uitzicht zorgden. We evolueerden naar bijna helder weer na zonsondergang en dit zorgde voor een aardige afkoeling. 

Maandag, 24 mei 2021

 We bevonden ons opnieuw volop in de regen en het herfstgevoel was dus weer compleet. Er stond een brutale zuidwestenwind en het luchtruim was met Nimbostratus bedekt terwijl de minima vrij zacht waren met 7,9 graden. De regenzone liep van zuid naar noord maar werd naar het oosten gedrongen waardoor we tegen de middag dan toch aan de achterzijde ervan terecht kwamen. Het bleef nog een tijdje grijs maar de neerslag minderde en er waren droge perioden. Dan kwamen er plots opklaringen opzetten vanuit het zuiden welke nog door een buitje werden vooraf gegaan maar een korte periode van fraai lenteweer met zich meebrachten. De lucht kleurde diepblauw, de zon stak behoorlijk en er ontstonden donzige stapelwolkjes in terwijl we maxima van 16,1 graden haalden. De wind die tijdens de voormiddag flink afnam, kwam nu echter weer brutaal opzetten en de volgende reeks buien was dan ook al snel ter plaatse. De neerslagintensiteit leek echter nog redelijk mee te vallen ondanks de felle signalen op de radar en de erg hoge ijskappen van de buienwolken. Na de passage van de eerste reeks buien bleef het weer een tijd grijs met erg indrukwekkende whale's mouth structuren in Stratocumulusachtige bewolking die vanuit het zuidwesten binnendreef. Dit werd weer door een buitje gevolgd en later zagen we dan nieuwe opklaringen verschijnen waarin zich echter weer ijskappen van een volgende reeks buien aftekenden. Deze bereikten ons na zonsondergang en vulden het dagtotaal aan tot 7,2 mm. 

Dinsdag, 24 mei 2022

 Diepblauwe luchten maakten hun opwachting bij koele minima van 11,5 graden. Er hingen ook rafelige stapelwolken die tijdens de voormiddag steeds talrijker werden en flink gingen opbollen. Ze dreven op een zwak west- zuidwestelijk briesje, en net door deze rustige omstandigheden ging het erg aangenaam aanvoelen telkens de zon erdoor kwam. Nog voor het einde van de voormiddag begonnen dan de eerste buitjes te vallen en in het zuidwesten zagen we ook spoedig de eerste ijskappen van volwassen buienwolken verschijnen. Wat daarna volgde waren dan de echte voorjaarsluchten die we normaal aan het begin van de lente mogen verwachten, vol contrast, felle kleuren en een feest voor de wolkenfotografen onder ons. Na een tijdje leek het echter alsof er alleen nog maar ijskappen hingen al wilde dit niet zeggen dat de buien zelf uitgedoofd waren want deze lieten het wel degelijk flink plenzen tussendoor, ook in Malderen. En tussendoor was er dan telkens ruimte voor een streep zonneschijn in broeierig aandoende omstandigheden ondanks een eerder bescheiden kwik dat zich aan maxima van 18,9 graden hield. Omstreeks 17H ging de buienactiviteit er dan definitief uit waarbij we de bewolking weer zagen overgaan in Cumulus congestus die steeds schaarser en kleiner werd. De zon kreeg het weer meer voor het zeggen en er volgde een rustige avond waarin het terug vrij snel afkoelde. De buien bleken goed te zijn geweest voor een neerslagtotaal van 3,8 mm. 

Woensdag, 24 mei 2023

 Tijdens de nacht is het helder gebleven en op verschillende plaatsen is het tot flink wat grondvorst gekomen. In thermometerhut waren de temperaturen wel nog positief met 3,8 graden en in Malderen was gelukkig geen schade aan de tere plantjes te zien. De lucht was diepblauw maar vanuit het noorden dreven er al snel Stratocumulusvelden binnen op een noordelijk briesje. Later ontstonden daar ook Cumuluswolkjes onder waardoor de zon het moeilijk kreeg. Gelukkig was en bleef de Stratocumulus transparant en zaten er ook nog een paar open stukken tussen waardoor het zeker niet somber werd. De temperaturen waren dan misschien aan de koele kant met 18,5 graden terwijl het tijdens een windstootje best koud aanvoelde, maar in de zon was het al snel aangenaam toeven in deze tijd van het jaar. Tijdens de namiddag wisselden deze wolkenvelden af met opklaringen en ontstonden er meer Cumuluswolkjes. De Stratocumulusvelden bleven echter een constante en ook tijdens de avond was dit het geval. Het was de enige bewolking die overbleef na het wegvallen van de thermiek al waren de opklaringen in dit deel van de Benelux wel in de meerderheid. Door de bewolking ziet het ernaar uit dat het komende nacht niet meer zo sterk zal afkoelen (volgens de satellietbeelden komt er nog meer aan). De aanwezigheid van inversielagen en een hoge luchtdruk zorgde er niettemin voor dat alles stabiel bleef en de droogte met een dagtotaal van 0,0 mm bleef verder duren.  

Vrijdag, 24 mei 2024

De bewolking is tegen de ochtend weer toegenomen vanuit het zuidoosten en deze bestond vooral uit Altostratus en Altocumulus. Het is daarbij afgekoeld tot 10,8 graden en de zuidelijke tot zuidoostelijke wind was zwak. De bewolking werd vanuit die richting ook dikker en op de radarbeelden was ook te zien hoe daar een actief regengebied opdoemde. Maar voorlopig leek het erop dat we in Malderen nog respijt kregen want de bewolking werd tijdens de rest van de voormiddag juist dunner en het bleef dus ook droog. De zon kwam er echter nauwelijks door en we moesten het dus vooral van het fellere licht en wat toegenomen infraroodstraling + een flinke dosis fantasie hebben om dat zomergevoel er weer in te brengen. Tegen de middag leek de zon dan toch nog even door te breken maar dit werd al snel afgestraft met nieuwe bewolking die deels convectief van aard was. En nu begon het wel te regenen waarmee de maat voor de rest van de namiddag gezet was. De hoeveelheden waren niet zo groot en het leek alsof we een beetje op de rand van de zwaardere neerslagkernen bleven balanceren. Door infraroodlicht dat doorheen de bewolking drong konden we nog maxima van 16,7 graden halen. Maar tegen het einde van de namiddag bleef daar niet veel meer van over en werd de neerslag geleidelijk intenser toen een deel van de neerslagkernen die het oosten en zuidoosten van het land in hun greep hielden zich afsplitsten en een tweede haard begonnen te vormen in de regio van Antwerpen. Deze cluster breidde zich gestaag uit en zo kregen we ook in Malderen steeds meer met steeds zwaardere regenval te maken. Het was vooral tijdens de late avond een echt waterballet met dikke Nimbostratusbewolking. Lichtere kleuren aan de westelijke en zuidelijke horizon herinnerden er ondertussen aan dat de regenzone ondanks alles erg compact en scherp begrensd was. Maar daarmee wordt de regen er niet minder nat op natuurlijk en hetgene dat we tegen middernacht uit de pluviometer konden kappen kon dan ook weer (flink) tellen met 8,2 mm.