Flashback: 25 mei in het verleden

Zondag, 25 mei 2014

De buienwolken van gisterenavond zijn weer grotendeels verdwenen en we zagen het daglicht weerkeren onder een diepblauwe hemel waarin later stapelwolkjes werden gevormd. Dit gebeurde bij minima van 11,2 graden en het leek het begin van een erg fraaie lentedag te zijn. Overdag begon er vanuit het zuiden echter sluierbewolking binnen te drijven waardoor we toch weer in sombere en kille omstandigheden dreigden te eindigen. Gelukkig bleek de sluierbewolking niet (rechtstreeks) aan een regenzone te zijn verbonden en werd ze na verloop van tijd weer dunner. De stapelwolkjes waren soms hinderlijk als de zon erachter wegdook al was het voor de rest zeer aangenaam toeven in de buitenlucht bij heel wat zon en temperaturen die naar 23,5 graden konden klimmen. De wind was overwegend zwak uit veranderlijke richtingen (lichte voorkeur voor het noord- noordoosten). Tijdens de avond werd de sluierbewolking weer dikker en leek het nu definitief om te slaan naar slecht weer, maar het bleef droog en de bewolking zorgde voor een vertraagde afkoeling waardoor het tot een heel eind in de avond aangenaam toeven bleef op de terrasjes. Hierdoor zouden we haast het neerslagtotaal vergeten op te tekenen, maar aangezien de weergoden ook vergaten voor neerslag te zorgen bedroeg dat terug 0,0 mm.

Maandag, 25 mei 2015

Tijdens het eerste deel van de nacht kregen we nog met buiige regen te maken, maar daarna werd het weer droog vanuit het westen en tegen de ochtend waren er alweer opklaringen te zien terwijl de resterende bewolking uit Stratus en Stratus fractus bestond. Het is erg zacht gebleven met minima van 12,0 graden. De wolkenflarden gingen over in Cumulus die zich uitspreidde tot Stratocumulus en het de zon dus knap lastig maakte. Vooral tijdens de namiddag werd het tijdelijk erg somber toen de bewolkingsgraad toenam van 4/8 naar 7/8. Tot neerslag kwam het echter niet en de westelijke tot noordwestelijke wind was eerder aan de zwakke kant. Naar de avond toe begonnen de opklaringen weer breder te worden en deed de doorbrekende zon het nog opwarmen tot 19,7 graden. De opklaringen waren echter tijdelijk want tegen zonsondergang verscheen er in het zuidoosten een opvallende, eenzame band van Stratocumulus undulatus bewolking terwijl er even later vanuit het noordoosten een gebied met dichte Stratus en Stratus fractus bewolking kwam opzetten waartussen zich ook Cumulus congestus leek te ontwikkelen. Ondanks de dreigende bewolking konden we het hier toch nog droog houden en bleef de teller dus op de 0,8 mm steken die we afgelopen nacht reeds bereikt hadden.

Woensdag, 25 mei 2016

De dag begon somber en kil met veel Stratus, Altostratus en Stratus fractus bij minima van 5,9 graden. Het leek opnieuw een verloren dag te worden vol somberheid en kou, maar na de middag keerde het tij dan toch en zagen we opeens opklaringen verschijnen. De lucht maakte een nevelige indruk waardoor we die opklaringen niet meteen zagen komen maar ze waren er dus wel. De zon brak erdoor en de resterende bewolking ging over in Cumulus. De wind zat echter nog steeds in de noordwestelijke hoek vastgebeten waardoor we geen hogere maxima dan 19,4 graden moesten verwachten. Met die machtige meizon zorgde dat echter wel voor een zomerse tint. Tijdens de avond losten de stapelwolken op en kregen we een nevelige Cirrostratuslucht te zien met een amberen gloed. Het zorgde voor sfeer bij zonsondergang al daalde de koelte daarbij snel weer over ons neer eens de zon weg was. Neerslag is er niet aan te pas gekomen waardoor we terug met 0,0 mm konden afsluiten.

Donderdag, 25 mei 2017

Na een tamelijk koele nacht met minima van 9,9 graden kregen we een erg droge, luchtige en winderige voorjaarsdag voorgeschoteld. De zon was erg krachtig en de wind draaide naar oostelijke tot noordoostelijke richtingen. Deze voerde nog net genoeg vocht aan om wat kleine stapelwolkjes te laten ontwikkelen maar ze waren erg schaars en dikwijls bestonden ze uit niet meer dan losse flardjes. Tegen het einde van de namiddag verdwenen deze weer en werd het helder met mooie azuurblauwe luchten. We haalden maxima van 26,6 graden. Tijdens de avond koelde het vrij snel af en van zwoelte was dus nog geen sprake ondanks het geleidelijk op gang komen van een warmer luchttransport. De aangevoerde lucht was ook erg droog en het neerslagtotaal liet zich dus makkelijk raden met 0,0 mm.

Vrijdag, 25 mei 2018

Het is weer opgeklaard en net als gisteren hing er een regenzone boven Nederland terwijl het in Vlaanderen helder was op wat resten Cirrus densus na. Maar droog was het zeker niet want door de regen van gisteren heeft zich massaal nevel en dauw gevormd wat voor een aparte sfeer zorgde en weer een zegen was voor de fotografen onder ons. De gordel van opklaringen bleef de ganse dag boven Malderen hangen waardoor het zwoel werd met veel zonneschijn en af en toe stapelwolken. Deze bolden tijdens de namiddag flink op maar verdere gevolgen bleven deze keer uit. Het kwik steeg van 12,6 graden tijdens de ochtend naar 25,5 graden tijdens de namiddag en er stond een zuidoostelijk briesje. Tijdens de avond zagen we Cirrus densus binnen drijven uit onweerscomplexen die boven Frankrijk hingen maar dit leverde enkel een fraaie zonsondergang op waarbij het nauwelijks afkoelde. Neerslag is er niet meer aan te pas gekomen en we sloten dus af met 0,0 mm.

Zaterdag, 25 mei 2019

 Tijdens de ochtend zagen we de radarbeelden donkerblauw uitslaan door een erg actieve regenzone die onze kant uitkwam. Het voelde klam aan bij minima van 7,9 graden en de bewolking bestond uit Altostratus en Altocumulus. Hoe hoopvol de radar er ook uitzag, het is hier nog steeds Londerzeel en sommigen waren blijkbaar vergeten dat de komma in de neerslagverwachting dus een plaatsje naar links moet. Bij deze regenzone was dat niet anders en we kregen slechts een fractie van wat andere weerstations te slikken kregen alvorens het weer opklaarde vanuit het zuidwesten. De vochtige lucht wemelde echter van de onweersverklikkers (Castellanus en floccus strukturen) en na de middag ontstonden er flinke stapelwolken bij tot 21,5 graden oplopende temperaturen. Het duurde niet lang of de eerste onweersmeldingen waren een feit, maar deze keer bleek het regeltje van de komma hier niet op te gaan want het neerslagtotaal uit deze buien bleef beperkt tot 0,0 mm. Sterker nog, als we het neerslagtotaal in druppels per vierkante meter uitdrukten bleef de teller ook op nul staan. De stapelwolken zakten al snel weer in elkaar en tegen zonsondergang was er geen bewolking meer te zien waardoor we het wel konden vergeten voor verdere broodnodige regen. Het dagtotaal bleef op 1,6 mm steken door de regen deze voormiddag. Wel bleef het aangenaam zacht waardoor de tuinierders op een terrasje nog hoop konden putten uit een frisse pint. 

Maandag, 25 mei 2020

 Onder een open hemel is het kwik kunnen wegzakken naar 13,3 graden en de wind is naar het noorden gedraaid waardoor het erg koeltjes aanvoelde. Overdag ontstonden er al snel stapelwolken al hadden ze deze keer geen ondeugende trekjes zoals uitspreiden tot een laaghangend Stratocumulusdek en dergelijke. Nee, het waren wolkjes van het soort dat onze typische zomerluchten siert en nog veel ruimte liet voor de zon. Al zullen de landbouwers en natuurliefhebbers hun gierigheid met neerslag wel gemeen gevonden hebben, wat de weerliefhebbers dan ook nog konden bewijzen met 0,0 mm als dagtotaal. Het werd ondertussen weer erg warm met 25,0 graden. Na de middag gingen deze wolkjes geleidelijk over in Cumulus humilis en vanuit het noorden leek de lucht weer helderder te worden. De wolkjes leken dus eerder door droge of stabiele lucht verdreven te worden dan op te lossen door wegvallende thermiek. Hoe dan ook resulteerde dit in een heldere avond met zuiders diepblauwe luchten. Al dreef er in het westen duidelijk wat vochtigere lucht binnen want het werd daar melkachtig en condensatiestrepen losten er niet meer op. 

Dinsdag, 25 mei 2021

 Tijdens de nacht zijn er meer buien binnengelopen en deze zaten weer zodanig samengeklit dat het meer een soort van buiige regenzone werd. Met alle somberheid van dien dus al was er af en toe nog een microscopische opklaring tussen de grijze soep te zien. De Stratus fractus en samengekoekte Cumulonimbi lieten zich op een strakke noord- noordwestenwind voortdrijven en het straalede allemaal kou en guurheid uit zelfs als we er vanachter glas naar keken. De buien kregen de neiging om zich in straten te schikken en deze golfden wat op en neer waardoor we vooral na de middag regelmatig met een langere droge periode te maken kregen. In de tweede helft van de namiddag kwamen er zelfs wat bredere opklaringen en zonneschijn aan te pas terwijl de wind naar het westen draaide en afzwakte. Maar ook dan moesten we op de hoede zijn voor buien die gemeen uit de hoek konden komen en ze haalden ook meteen hun voeding uit die zonnewarmte waardoor ze konden aansterken tot een paar pittige exemplaren met hagel. We zagen ook dat mensen energie uit die warmte probeerden te halen maar bij temperaturen die zich tussen 12,5 en 6,8 graden ophielden mislukte dat grandioos. En ook tijdens de avond bleef de buienmolen rondjes draaien waarbij de echt fraaie wolkenlandschappen die je bij dit weer zou verwachten echter niet echt tot hun recht kwamen. Maar somber en triest zag het er evenmin uit. Het neerslagtotaal kwam uit op 12,2 mm. 

Woensdag, 25 mei 2022

 Na een stralende ochtend met diepblauwe luchten, een koele 9,9 graden en slechts wat Stratocumulus undulatus bewolking in het zuiden, begonnen zich weer stapelwolkjes te vormen. Deze groeiden gestaag verder uit naarmate de zon hoger kwam maar het was allemaal net niet voldoende om het buienstadium te bereiken. Wel zagen deze Cumuluswolken er fraai uit door hun forse afmetingen, spierwitte kleuren en het contrast met de bovenlucht. Ook viel op dat huh basissen erg laag zaten, het was duidelijk dat we in een heel andere luchtsoort zaten nu met lagere diktewaarden en een lager condensatieniveau. Die luchtsoort was ook op andere manieren voelbaar, namelijk met een forse zuidwestenwind en koele(re) maxima van 20,1 graden er bovenop. De Cumuluswolken gingen tijdens de namiddag uitspreiden tot Stratocumulus en het werd nu een heel stuk minder fraai. Tegen het einde van de namiddag was het somber met overal Stratocumulus waaronder verschillende Cumulusachtige basissen hingen die zich als nieuwe Stratocumulusschermen gingen uitspreiden. Uit deze bewolking ging het ook af en toe druppelen tijdens de avond maar veel stelde het niet voor en de pluviometers hielden het bij 0,1 mm al voor gezien. De nog steeds bulderende wind zorgde voor een winters gevoel na het intreden van de duisternis, en alleen de in blad zijnde vegetatie kon dat gevoel nog een beetje temperen. 

Donderdag, 25 mei 2023

 Na een opnieuw vrij koele maar niet meer zo koude nacht met minima van 7,6 graden, begon de dag zonovergoten met diepblauwe luchten. Er werd echter vochtige zeelucht aangevoerd met een noordelijke bries en zeker Nederland bleek daar gevoelig voor te zijn. Er kwam veel laaghangende bewolking voor en de zon liet er zich maar weinig zien. In Malderen zorgde deze vochtige lucht ook voor bewolking maar hier ging het om vriendelijks stapelwolkjes (Cumulus humilis) aan een verder staalblauwe hemel. Het was dus erg fraai lenteweer al voelde het frisjes aan en de maxima scheerden ook geen hoge toppen met 19,5 graden tijdens de namiddag. Tijdens de avond losten de wolken weer op al leek de wind tijdelijk nog verder aan te wakkeren waardoor het zeker in de schaduw erg koud aanvoelde. Later werd het weer rustig en kon het weer vlot verder afkoelen in deze polaire luchtsoort. Neerslag is er uiteraard niet aan te pas gekomen vandaag en dus eindigden we weer met 0,0 mm als dagtotaal terwijl de herinneringen aan de droogte vorig jaar steeds meer naar boven komen. 

Zaterdag, 25 mei 2024

Het was vanmorgen weer herfstweer ten top met een klassieke Nimbostratuslucht waaruit het al vroeg begon te regenen. Dit ging vervolgens urenlang verder waarbij we weinig verandering zagen komen in de bewolking. Het is afgekoeld tot 12,1 graden en het warmde vervolgens maar nauwelijks op. Enige troost konden we wel uit de wind halen die uit west- zuidwestelijke richtingen kwam maar zwak was. Het was wachten tot de avond toen de Nimbostratusbewolking heel subtiel begon over te gaan in Altostratus. Ten zuiden en westen van ons was die scherp begrensd en hingen er opklaringen, al waren deze aanvankelijk moeilijk te herkennen doordat de regen de contrasten in de bewolking erachter kleiner maakte. Wel lijkt het erop dat die opklaringen daar al een lange tijd waren en dat we in Malderen dus pech hadden op gebied van zonneschijn. Ook in het noorden viel kennelijk een stuk meer te beleven op gebied van buien maar ook opklaringen aldus de Nederlandse waarnemers onder ons. Maar hoe dan ook, uiteindelijk konden die opklaringen ons omstreeks 19H ook bereiken en de zon brak er ook hier weer door. Wel zagen we verderop heel veel Cumulus en Cumulus fractus ontstaan en als we de satellietbeelden mochten geloven was het wat verderop in die opklaringen al niet veel beter gesteld dan hier overdag want er werd massaal convectieve bewolking gevormd die zo dicht op elkaar ging zitten dat het daar ook grotendeels somber moet geweest zijn. Uiteindelijk mochten we ons dus gelukkig prijzen dat we net op de rand van de oplossende regenzone kwamen te liggen waar de convectie nog niet echt op gang kon komen maar de zon er wel weer door kon breken. Dit leverde ons nog een uurtje aangenaam lenteweer op en we zagen het kwik nu ook meteen opveren naar de uiteindelijke maxima van 19,2 graden. De stapelwolken losten nu ook op waardoor zij die erdoor gekweld werden in extremis ook nog een zonnestraal konden meepikken. Tegen zonsondergang zagen we echter al meteen de volgende bedreiging van deze prille weersverbetering opdoemen in de vorm van banden van Cirrus en Altocumulus die van zuidoost naar noordwest liepen. Dit onheil begon zich gestaag vanuit het zuidwesten uit te breiden maar voorlopig bleef alles er vredig uitzien en met de resterende Cirrusplukken van de oplossende regenzone in het noordoosten zorgde dit voor een mooi kleurenspel in het oranje licht van de ondergaande zon. We eindigden uiteindelijk in lichtbewolkte omstandigheden met een neerslagtotaal van 10,0 mm.