Flashback: 3 mei in het verleden

 

Zaterdag, 3 mei 2014

Het is tijdens het tweede deel van de nacht inderdaad opgeklaard en vanochtend was het weer helemaal helder terwijl de vorst achterwege bleef bij minima van 5,3 graden. Doch de aangevoerde lucht was nog steeds vochtig en binnen de kortste keren werden er dus stapelwolken gevormd die de zon gingen afschermen. Ze spreidden zich gedeeltelijk tot Stratocumulus uit al werd het in tegenstelling tot gisteren nooit volledig betrokken. In het westen van het land kwamen brede opklaringen voor daar de stapelwolken zich daar moeilijk konden vormen door het koude zeewater dat eronder zat. Het was dus zeker geen slecht idee om de dag als zonneklopper aan de kust door te brengen al konden we ook in Malderen al wat thermische winst boeken bij maxima van 16,4 graden. Bovendien was de noordenwind een stuk minder krachtig waardoor ook de gevoelstemperaturen flink de hoogte in gingen tegenover gisteren. Tegen de avond begonnen de stapelwolken en Stratocumulusvelden ook in het binnenland op te lossen waardoor het versneld ging afkoelen bij een wegvallende wind. Om het ook in thermometerhut tot vorst te laten komen lagen de temperaturen bij zonsondergang nog te hoog met 7,7 graden, maar aan de grond en op het gras kunnen we ons terug aan de witte gloed van duizenden ijskristalletjes verwachten zoals het er nu naar uitziet. Neerslag is er uiteraard niet gevallen waardoor we terug onze vertrouwde 0,0 mm konden bijschrijven.

Zondag, 3 mei 2015

De sluierbewolking is tijdens de nacht verder naar het noorden getrokken door het oprukken van een warmtefront. De subtropische lucht in combinatie met de dikker geworden bewolking zorgde ervoor dat het erg zacht was bij minima van 10,6 graden. De zon kregen we voorlopig niet te zien en de bewolking bestond in Malderen uit Stratus en Stratus fractus waaruit af en toe wat motregen viel. rond en kort na de middag ging het wat harder regenen met opvallend dikke druppels, maar deze neerslag was nauwelijks meetbaar. Het voelde echter zeer broeierig aan en we waanden ons in een tropisch nevelwoud ergens in het middengebergte van Ecuador en Peru. Dit bleef echter niet duren want vanuit het westen denderde een pittige buienlijn het land in waar plaatselijk ook onweer op voorkwam. Het Gat Van Londerzeel was reeds duidelijk zichtbaar op de radar, nog voordat de buienlijn het vasteland op trok. Naar goede gewoonte bleef het dus bij wat licht gespetter dat het dagtotaal aanvulde tot een magere 0,6 mm. De zon kwam er nu met volle kracht door en de lucht kleurde diepblauw alsof we ergens vanop 10.000 meter hoogte naar de hemel keken. Samen met de transparante kleuren en de Stratocumulus floccus, Altocumulus castellanus, virgastructuren, enkele regenbogen en flinke stapelwolken in het zuidoosten zorgde dit voor een schitterend uitzicht. Er stroomde koelere lucht binnen en de zuidenwind is abrupt naar het westen geruimd, maar het bleef zeer warm aanvoelen in de zon terwijl we maxima van 17,9 graden optekenden. Pas na zonsondergang werd de koelere luchtsoort voelbaar al bleef het ook dan nog aangenaam zacht ondanks de flink aangewakkerde wind

Dinsdag, 3 mei 2016

Kort na middernacht kwam het tot een periode van matige regen, gevolgd door een korte maar zeer zware wolkbreuk. Dan regende het weer lichtjes en vervolgens werd het droog. Maar tegen het krieken van de dag scheen de zon weer en was er enkel in het zuidoosten Stratocumulus bewolking te zien. Het leek een stralend zonnige dag te worden met een diepblauwe hemel doch plots werden er op grote schaal Cumuluswolken gevormd. Er was meteen paniek voor een kille en sombere dag met uitsmerende Cumulus maar gelukkig kwam het niet zover ondanks de sombere weersverwachtingen. We kregen mooiweerswolkjes te zien die steeds schaarser en kleiner (afgeplatter) werden al moesten we wel met frisse maxima van 16,1 graden rekening houden. Soms was de noordwestenwind erg krachtig en ze voelde snijdend koud aan. Tijdens de avond ging de wind liggen en werd het helder op wat Cirrus in het westen na maar dat maakte ons nog chagrijniger als plantenliefhebber want dit betekende dat er een ideale cocktail voor nachtvorst was gebrouwd. En we mochten er al snel van proeven want het koelde pijlsnel af tijdens de avond waardoor de minima van 7,5 graden nu pas bereikt werden. Voorlopig was dit nog hoog genoeg om de 2,1 mm nog niet uit de pluviometer te moeten beitelen en smelten.

Woensdag, 3 mei 2017

Het is de hele nacht druilerig en betrokken geweest waardoor we het daglicht zagen terugkeren met lichte regen of motregen bij zachte minima van 8,2 graden. De bewolking bestond uit Stratus en Stratus fractus en het was erg somber waardoor het aan een typische dag in het late najaar deed denken. Het sombere en klamme weertype bleef enkele uren aanhouden, maar tegen de middag begon het dan toch nog op te klaren vanuit het noorden en kregen we de zon weer met mondjesmaat te zien. De aangevoerde lucht was ondanks de oostelijke stroming erg vochtig waardoor de boel onstabiel werd en we flinke stapelwolken zagen ontstaan terwijl het opwarmde tot 14,7 graden. Tegen het einde van de namiddag vertaalde dit zich in buien die vanuit Brussel en Malderen mooi te zien waren als aambeeldvormige toppen ten zuidoosten van ons. De buien leken erg ver weg te zitten en het voelde ook niet aan alsof er veel dreiging was voor Malderen. Doch tijdens de avond ging het allemaal heel snel en kregen we een donkere wolkenmuur te zien die vanuit het oosten kwam opzetten en waarin we een duidelijke arcus konden herkennen. Voor we het wisten was het hele luchtruim, dat er daarnet nog luchtig en vriendelijk uitzag, bedekt met donkere, bruingrijze wolken waaruit het aan een matige intensiteit ging regenen. Tot onweer kwam het echter niet waardoor het typische Londerzeelse trekje van de buien toch weer kwam bovendrijven. Maar voor de planten zal het een worst wezen, want het overvloedige regenwater was meer dan welkom na de langdurige droogte die we achter de rug hebben. Omstreeks 20H wees de pluviometer reeds 6,2 mm aan, maar de felle stortbuien die tijdens de late avond volgden zorgden ervoor dat het dagtotaal verder opliep. Doordat de neerslag tijdens de nacht bleef aanhouden, is het exacte neerslagtotaal voor dit etmaal niet duidelijk. De bewolking die enerzijds voor isolatie zorgde en anderzijds samenging met het binnenstromen van wat warmere continentale lucht, zorgde ervoor dat het tijdens de nacht nauwelijks afkoelde en het zelfs een beetje klam en broeierig aanvoelde. Door de erg vochtige lucht had het invallende licht een roodachtige tint wat in combinatie met de grijze wolken voor een erg aparte bruinachtige tot amberen gloed zorgde die tegen zonsondergang even overging in knaloranje kleuren die vrij snel werden opgevolgd door een blauwachtig grijze schijn.

Donderdag, 3 mei 2018

Na de regen en de wolken gisterenavond was het vanochtend weer zonnig met een zachtblauw gekleurde lucht waarin enkele Stratocumulusveldjes hingen. De overvloedige nevel en dauw zorgden voor een schitterende omgeving waardoor de fotografen onder zich wel voor het hoofd konden stoten dat ze geen verlof hadden. Daarna kwam er thermiek op gang en werden er stapelwolken gevormd waardoor het geen ononderbroken zonneschijn was dat we kregen. Maar het was wel voldoende om voor een vriendelijke sfeer te zorgen en het kwik van 6,0 naar 15,4 graden te tillen. Tussen de stapelwolken waren er mooie diepblauwe luchten te zien die zuiders aandeden en zeker tijdens de avond toen de bewolking oploste leek het alsof we ergens aan de Azurenkust lagen. Ware het niet dat er noorders kwik door de thermometerbuizen stroomde want bij een wegvallende wind en in de polaire luchtmassa koelde het razendsnel af en is grondvorst onvermijdelijk komende nacht. Vooral nadat de laatste zonnestralen vervaagden koelde het snel en plots af waarbij er later dauw werd gevormd. 

Vrijdag, 3 mei 2019

(Taiwan) De dag begon erg vriendelijk maar drukkend warm in Kaohsiung met Cumulus mediocris en Congestus waartussen Cirrostratus en Altostratus hing. Deze laatsten gingen zich echter uitbreiden en dikten aan waardoor het vervolg een stuk somberder was. Hierdoor moesten we het dus vooral van de temperaturen hebben om de zomersfeer erin te houden. Halverwege de namiddag leek het eventjes wat frisser aan te voelen, al is niet duidelijk of het ging om een temperatuur dipje of de combinatie van zweet en wind die hun werk deden. De sluierwolken werden tijdens de avond weer dunner en ze maakten plaats voor Stratocumulus– en Altocumulusvelden waardoor we van een sfeervolle zonsondergang konden genieten. Het ging hierbij ook weer een stuk warmer aanvoelen terwijl de wind bijna volledig wegviel. 

Zondag, 3 mei 2020

 Tijdens het tweede deel van de nacht is er Altostratusbewolking binnengedreven en dit heeft veel plantjes van de Witte Dood weten te redden bij minima die niet beneden 4,3 graden zakten. Daarna volgde een kille voormiddag al bleef het wel droog en was er af en toe nog een waterzonnetje door de bewolking te zien. Er vielen tegen de middag een paar druppels maar dan zagen we weer blauwe stukken tussen de wolkenlaag vanuit het zuidwesten naderen. We zijn in een andere luchtsoort terecht gekomen want nu voelden we de zon echt steken en ontstonden er ook op laag niveau stapelwolken terwijl er ook Altocumulus castellanus ontstond die op een zekere instabiliteit wees. En terecht want er volgden een aantal buitjes al mag het allemaal geen naam hebben met per bui maar 20 druppels per vierkante meter of minder. Wel zagen de luchten er dreigend uit en met een zwak zuid- zuidwestelijk briesje bij maxima van 17,8 graden voelde het een beetje aan alsof er spoedig onweer zou losbarsten. Voorlopig bleef het echter bij gedreig en tijdens de late uurtjes werd het weer droger met wat opklaringen. Het neerslagtotaal bleef steken op 0,0 mm. 

Maandag, 3 mei 2021

Net als gisteren kregen we terug een heldere en frisse start met minima van -0,3 graden. Maar er was verandering op til want de blauwe lucht was wat fletser en we zagen hier en daar wat Cirrusplukjes voorbij komen. Vanuit het westen leek zich ook een dunne laag Cirrostratus over het luchtruim uit te breiden. Een blik op de satellietbeelden bevestigde dit want het moeras van gestoorde zeelucht dat al dagen over zowat heel Europa uitgespreid ligt, werd vanuit het westen aangevallen door een depressie die er behoorlijk actief uitzag. De wolkenbanden oogden erg fraai op deze beelden en het had nogal wat weg van een winters lagedruksysteem dat storm zou brengen. En eigenlijk was het dat ook want er waren stevige windvelden aan dit systeem verbonden waardoor wed alles wat los zat maar beter goed konden vastbinden of opbergen vandaag. Langzaam maar zeker begon de Cirrostratusbewolking toe te nemen, maar door advectiestromingen die hiermee gepaard gingen bleven we wel gespaard van de somberheid die we gisteren en eergisteren te verwerken kregen. Er ontstonden hier en daar wat wolkenflardjes en een paar groeiden uit tot bescheiden Cumuluswolken maar dat was het dan ook. Het werd dus een redelijk fraaie lentedag al begon de wind vooral tijdens de namiddag reeds langzaam toe te nemen. En tegen het einde van de namiddag begon de zon het dan toch al moeilijk te krijgen door toedoen van Altostratus en pannus bewolking. Later op de avond werd deze bewolking weer dunner en kwam de zon er terug meer aan te pas al was het ondertussen al te laat om nog van haar warme stralen te kunnen genieten. De neerslag bereikte ons nog niet en we eindigden dus met een dagtotaal van 0,0 mm. Mede door toedoen van de iets hogere maxima van 17,6 graden en luchtmenging door de toenemende zuidwestenwind bleef het tijdens de avond nog vrij zacht. 

Dinsdag, 3 mei 2022

Het was nog steeds helder vanochtend bij 5,5 graden en er hing wat nevel wat zich deels vertaalde in een flinke productie van ochtenddauw. Voor de uitgedroogde  Londerzeelse vegetatie was dit meteen de zwaarste ‘neerslag’ sinds lange tijd. In de hogere luchtlagen vonden we condensatiestrepen terug van vliegtuigen en na een tijdje verschenen er in het noordwesten ook Stratocumulusvelden die scherp begrensd waren. Volgens de satellietbeelden was dit de rand van een omvangrijk Stratusveld dat vooral in Nederland op veel plaatsen voor kil en somber weer zorgde. Er werd zelfs melding gemaakt van wat motregen hier en daar. In Malderen was het dus meteen grote paniek toen deze massa van somberheid en treurnis aan een gestage opmars landinwaarts begon. Uiteindelijk bereikte deze bewolking ons alsnog niet, maar ondertussen waren er Cumuluswolken ontstaan die snel talrijker werden en deze knalden meteen tegen een temperatuursinversie aan. Zo werden we hier alsnog met een somber en koud weertype opgezadeld en het kwik hield het bij 19,4 graden al voor gezien. Wel bleef het droog en zal het neerslagtotaal van 0,0 mm dus gemakkelijk te raden zijn. Tegen de late namiddag begon de bewolking weer op te lossen en uiteindelijk bleven er enkel wat Cumuluswolken over die zich in velden leken gegroepeerd te hebben. In combinatie met de zachtblauwe, nevelige tinten in de lucht zorgde dit voor een apart sfeertje. 

Woensdag, 3 mei 2023

 Het was huiveringwekkend koud vanochtend met minima van 2,6 graden onder een kraakheldere hemel. In Malderen lijkt het er echter op dat de schade door (grond)vorst is uitgebleven. Diepblauwe, zuiderse luchten maakten hun opwachting en met de zon en slechts een zwak noordelijk tot noordoostelijk briesje voelde het al snel aan alsof we van winter naar zomer werden gekatapulteerd. In de loop van de dag dreven er wat Cirruswolken binnen die vooral in het westen en zuidwesten te zien waren en op de satellietbeelden was te zien hoe lage Stratocumulusbewolking vanuit het noorden probeerde op te rukken in onze richting. Maar deze bewolking raakte niet verder dan ongeveer halverwege Nederland waardoor het op die Cirrus na helder bleef in Malderen en het contrast met de noordelijke gebieden dus niet groter kon zijn. Enkel in de schaduw bleef het frisjes aanvoelen bij temperaturen die nog niet verder dan 17,3 graden kwamen maar in de zon en uit de wind voelde het al snel te warm aan. Naar de avond toe kwam er meer Cirrus bewolking opzetten maar verder dan dat kwam het dus niet. We kwamen ondertussen in wat zachtere lucht terecht doordat de naar het noordoosten draaiende wind iets zachtere continentale lucht begon aan te voeren. De brede opklaringen ten spijt ziet het er dus niet naar uit dat we nog voor vorst hoeven te vrezen. Al werd het wel weer een frisse nacht waarin we eindigden met het neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Vrijdag, 3 mei 2024

 Het is zowat de hele nacht blijven verder regenen en tegen de ochtend plensde het nog steeds flink door uit een klassieke Nimbostratus lucht bij minima van 8,6 graden. De wind was soms vrij strak en kwam door de nabijheid van een depressiekern uit veranderlijke richtingen. Er leek wel een voorkeur voor zuidwestelijke richtingen te zijn. Andere verschijnselen zoals onweer of hagel ontbraken, het was een echte stratiforme regenzone waarmee we te maken hadden. Na verloop van tijd kwamen we dan toch nog ten zuiden van die zone te liggen en klaarde het terug op met stapelwolken. Met de zon er weer bij haalden we maxima van 16,9 graden. Tijdens de avond loste de convectieve bewolking op en trokken alle andere wolkensoorten die bij het wegtrekkende koufront hoorden, weg naar het noorden. We gingen dus een lichtbewolkte nacht in en er veranderde ook niets meer aan het neerslagtotaal van 13,8 mm.