Flashback: 30 mei in het verleden

Vrijdag, 30 mei 2014

Net als gisteren stond het wolkenpallet vooral uit Cumulus en Stratocumulus en het was iets zachter bij minima van 11,3 graden. Overdag ging de bewolking over in een mengeling van Cumulus humilis en Stratocumulus die veel ruimte overliet voor opklaringen. Wel was de atmosfeer erg melkachtig en maakte hij een erg nevelige indruk. Dit weersbeeld bleef zowat de ganse dag een constante, maar toch konden we van zeer aangenaam lenteweer spreken ondanks de iets lagere maxima die op 20,5 graden zijn uitgekomen. Er stond een zwakke, oostelijke wind. De bewolking, die van convectieve aard was, begon tegen de avond weer op te lossen om plaats te maken voor een melkachtige sinaasappellucht waarin ook wat sluierbewolking leek te hangen. Zodra de zon onder was koelde het snel af waardoor de rest van de avond tamelijk fris verliep toen we het neerslagtotaal van 0,0 mm (niet) optekenden.

Zaterdag, 30 mei 2015

Het koufront dat gisteren tijdens de avond over ons trok, was nog te zien in het zuiden en zuidoosten in de vorm van Cirrostratus en Altostratus bewolking. Deze trok vrij snel weg maar over de rest van de hemel werden flinke stapelwolken gevormd die gezelschap kregen van Stratocumulusvelden. De wolken groeiden plaatselijk uit tot buien en vooral rond en na de middag was dit nadrukkelijk het geval. De ene plaats kreeg veel water te slikken, de andere plaats hield het droog en dan zijn er nog andere plaatsen waarvan je sowieso wist dat ze het droog zouden houden zoals Malderen waar de 0,0 mm enkel voor vreemdelingen nog een verrassing kon zijn. Hoe dan ook, tijdens de tweede helft van de namiddag werd het overal stabiel onder breder wordende opklaringen zodat we nog een aangename streep zonneschijn konden meepikken bij een niet al te krachtige westelijke wind. Later op de avond verdween de zon weer achter Stratus fractus en Stratocumulus bewolking terwijl er ook Cirrostratus bewolking begon binnen te lopen uit het koufront dat weer als warmtefront naar het noorden begon uit te slaan. Bij dit proces koelde het sterk af maar de ochtend minima van 6,8 graden werden niet meer scherp gesteld.

Maandag, 30 mei 2016

De dag begon somber bij temperaturen die op 13,9 graden zijn uitgekomen. De bewolking bestond uit Altostratus en Stratus fractus waaruit het omstreeks 8H begon te regenen. Dit was het begin van een sombere, kille, natte en zeer winderige lentedag met herfstallures. De regen was meestal matig al zaten er enkele perioden met lichte motregen tussen. Niet veel om over naar huis te schrijven dus, maar toch hadden de weergoden een verrassing van formaat voor ons in petto. Kort na de middag werd de neerslag immers intenser en ging het plotseling onweren vanuit het noordoosten. Een onweer dat je bij deze temperaturen, de gure naar het noorden gedraaide wind en de egale regen echt niet zou verwachten. Maar wie de radarbeelden volgde wist natuurlijk al een tijdje wat er boven ons hoofd hing. Het onweer hield een uurtje stand en de neerslag was intens zonder dat het echter tot spectaculaire stortvloeden of andere randverschijnselen kwam. Na het onweer neigde de wind meer naar noordoostelijke richtingen terwijl de regenbuien duidelijk aan een oostelijke stroming waren blootgesteld. Hierdoor kwamen we in wat zachtere landlucht terecht al bleef het kil bij maxima die niet hoger dan 17,1 graden kwamen. Een heel verschil met Nederland waar men in het oosten nog tegen de 25 graden aan zat in drukkende en vochtige omstandigheden. De bewolking werd dunner vanuit het oosten en het werd eventjes droog. Doch het begon al spoedig weer te motregenen met lichte of matige regen ertussen en de Altostratusbewolking was nog net iets te dik om de zon te zien. Wel konden we al doen alsof ze scheen door onze ogen te sluiten en het infraroodlicht proberen te voelen dat nog door de wolken kwam (al was daar ook nog goede hypnose voor nodig). Tijdens de avond werd de bewolking weer dikker en kreeg de neerslag een eerder buiig karakter met soms dikke druppels tussendoor. Hoewel van onweersverschijnselen ontdaan waren het flinke hoeveelheden die naar beneden kwamen en zeker in het westen van het land kreeg men met bakken water te maken. Rond zonsondergang brak er een korte drogere periode aan wat echter weer door flink wat regen gevolgd werd; Hierdoor was het neerslagtotaal niet duidelijk (bleef gewoon doorregenen rond middernacht). Het uiteindelijke totaal met morgen erbij zou op 24,0 mm uitkomen.

Dinsdag, 30 mei 2017

Tijdens de nacht is het niet meer tot buien gekomen al konden we wel nog af en toe gerommel horen in de verte tijdens de vroege ochtend. Maar het bleef rustig en droog en de overgang naar koele lucht is buiten het bliksemspektakel gisterenavond zonder schermutselingen verlopen te Malderen. De minima zijn op 17,6 graden uitgekomen en het was zwaarbewolkt tot betrokken met een mengeling van Stratus en Cirrus densus. Vanuit het zuiden wist een (onweersvrije) bui ons te bereiken die voor wat lichte regen zorgde, maar de neerslag was met een tiental druppels per vierkante meter alles behalve meetbaar. Overdag kwamen we in stabiele, koele maar vochtige zeelucht terecht waardoor we de zon niet veel meer te zien kregen en er iets herfstachtigs in de lucht leek te hangen (zeker met de grote warmte waar we ondertussen weer aan gewend waren geraakt). Het grootste deel van de bewolking bestond uit Stratocumulus met hier en daar uitspreidende Cumulus en Stratus fractus eronder. Naar de avond toe begon de nadruk meer op Stratocumulus te liggen en deze kreeg een wat onstabiele uitstraling met de floccus- en castellanusachtige structuren erin. De wolken tekenden zich af tegen/onder een diepblauwe lucht en het geheel had best wel een mooie uitstraling. De kwikbuizen zagen er misschien wat minder mooi uit met maximaal 24,2 graden, maar degenen die een hitteslag of zonneslag hebben opgelopen zullen daar waarschijnlijk niet om malen en voor degenen die nog buiten van een terrasje of BBQ wilden genieten was het nog net zacht genoeg. Dankzij de bewolking koelde het tijdens de avond maar langzaam af en de wegvallende wind zorgde ervoor dat het koudegevoel ook nog eens een stuk minder werd waardoor we van een aangename avond konden genieten ondanks de polair(der)e oorsprong van de aangevoerde lucht. We konden de dag andermaal afsluiten met een neerslagtotaal van 0,0 mm terwijl er her en der problemen beginnen op te duiken door de aanhoudende droogte zoals brandgevaar en mislukkende oogsten. Tijdens de late avond (na zonsondergang) begonnen er breder wordende opklaringen te ontstaan in het Stratocumulus wolkendek.

Woensdag, 30 mei 2018

Het was vanochtend weer heerlijk koel met minima van 15,4 graden onder een heldere hemel. Er werd veel dauw gevormd en in combinatie met het felle licht van de opkomende zon zorgde dit voor mooie plaatjes. Ondanks de koelte werd het tegen de middag al snel drukkend warm ondanks de vriendelijke blauwe hemel met stapelwolkjes die eerder een gematigde Belgische zomerdag deden vermoeden. Het zag er ook allemaal stabiel uit door toedoen van een warme luchtlaag op middelbare hoogte die alles stabiliseerde. Maar die werd tegen de avond opgeruimd en we zagen de stapelwolken vooral in het noorden al snel doorschieten waarna het niet lang duurde of we zagen daar de eerste aambeelden verschijnen. Daarna vond er een overgang naar nevelige kleuren plaats en dreef er ook vanuit het zuiden aambeeldbewolking binnen (de wind was zuidwestelijk). Door het vocht kreeg het licht een warme tint waardoor het heel anders oogde dan overdag met koele, transparante kleuren. Het had veel weg van een herfstdag ondanks de hoge maxima van 25,9 graden. Er verschenen ook Altocumulus lenticularis bankjes die overal werden gevormd en op een nakende weersverandering wezen. Maar in Malderen leidde het alleen maar tot een schitterende zonsondergang met een voor de droogteproblemen minder schitterend neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Donderdag, 30 mei 2019

 We bevonden ons net achter een warmtefront waardoor we vandaag konden genieten van hogere temperaturen. Dat begon al met zachte minima van 13,2 graden. Er is ook wat neerslag gevallen maar met 0,3 mm was het niet om over naar huis te schrijven, behalve dan voor een verzoek om een extra gietronde te maken. We kregen te maken met Cumulusbewolking en Stratocumulusvelden waardoor de zon het zeker overdag erg moeilijk kreeg. Zeker tijdens de namiddag ging het hierdoor frisjes aanvoelen en dit ondanks temperaturen die al tot 23,6 graden konden stijgen. De bewolking werd geleidelijk dunner naar de avond toe maar oplossen deed ze niet. Tijdelijk zagen we een zone met diepblauwe luchten voorbij komen waarin felverlichte stapelwolkjes te zien waren en daarna dreven er terug Stratocumulusvelden binnen. Deze waren echter erg dun en zorgde voor een sfeervolle avond met hun fraaie ribbelpatronen die tegen de reepjes diepblauwe lucht afstaken. Deze bewolking bleef ons voor de rest van de avond gezelschap houden en het bleef lang zacht. 

Zaterdag, 30 mei 2020

 De wind is tijdens de nacht verder naar het oosten geruimd en er werd dus onverminderd droge landlucht aangevoerd, nog meer dan de voorbije dagen daar de luchtmassa's nergens meer over zee n en meren streken. Zoals typisch aan deze situatie waren de minima niet al te zwoel met 11,5 graden en voelde het luchtig aan. In de schaduw en in de wind voelde het zelfs nog frisjes aan door de lage dauwpunten. Tegen de middag werden er stapelwolkjes gevormd maar het ging enkel om de onschuldige Cumulus humilis variant. Deze wolkjes waren enkele uren zichtbaar en gaven een mooi contrast met de zuiders ogende, diepblauwe hemel. Dan werd het weer helder en ook condensatiesporen van vliegtuigen losten weer helemaal op. In het zuidwesten leek wel een wat wittige waas te hangen van vocht of misschien heel dunne Cirrostratus, maar dat was het dan ook zowat voor wat bewolking betreft. De maxima kwamen uit op 27,9 graden en er volgde een aangename zomeravond toen de wat vlagerige wind ging liggen. De neerslag bestond ook vandaag weer coor het grootste deel uit zweetdruppels, zand en stof wat we niet kunnen meetellen voor het dagtotaal van 0,0 mm. 

Zondag, 30 mei 2021

Opnieuw begon de dag helder en zonnig waarbij de koele minima van 8,6 graden snel vergeten waren eens de zon op was. De wind is nu naar het oosten gedraaid en er werd dus wat warmere lucht aangevoerd die tevens droger was. De stapelwolken werden nu dus later gevormd en ze waren ook bescheidener. Tijdens de namiddag losten ze zelfs vrij snel weer op en werd het overal helder behalve in een gebied ten zuiden van Malderen waar steeds een tiental van deze wolken hingen die voor een wat aparte sfeer zorgden in de voorts open hemel. Deze stapelwolken bleven er de hele dag tot een eind in de avond hangen alvorens het overal helder werd. Verder was er niets van bewolking te zien, ook geen sluierwolken en dit bij erg aangename maxima van 25,7 graden waarbij de droge wind in de schaduw wel nog wat koeltjes aanvoelde. De heldere zomeravond bracht pas na zonsondergang echte kilte en die hoefden we eigenlijk niet eens te trotseren om het neerslagtotaal van 0,0 mm te kunnen raden. 

Maandag, 30 mei 2022

Tijdens de ochtend konden we nog wat vluchtige opklaringen meepikken, maar de nog steeds van het vocht zwanger zijnde lucht kwam al heel snel weer vol te zitten met stapelwolken. Het was koel met minima van 6,3 graden en de opwarming ging erg moeizaam want de uitspreiding tot Stratocumulus kwam ook snel op gang. Binnen de kortste keren keken we weer tegen een grijze lucht aan en telkens er een gaatje ontstond tussen de Stratocumulus velum bewolking werd dit meteen weer opgevuld door een nieuwe stapelwolk die dan net daar een nieuw Stratocumulus scherm ging vormen. Af en toe vielen er ook wat regendruppels maar dit aan een tergend lage intensiteit. Maarde verlossing was dichterbij dan je in deze omstandigheden zou denken, want nog geruime tijd voordat de thermiek haar maximum bereikte (gewoonlijk rond 16H) begonnen de stapelwolken te verzwakken en werd het Stratocumulusdek niet meer bijgevoederd. Het ging dus grotendeels oplossen en we konden steeds meer van een vriendelijk weertype genieten. Wat daarbij mooi meegenomen was, was het bijna volledig ontbreken van de wind waardoor die magere 18,2 graden nog best meeviel. Er waren slechts wat zwakke zuchtjes uit noordelijke richtingen al leek deze wel iets aan te wakkeren nu de zonnestralen weer de onderste luchtlagen konden gaan opwarmen. Tijdens de avond loste de bewolking verder op maar eens de zon wat lager stond werd het toch weer goed merkbaar dat we nog steeds in een koude polaire luchtmassa zaten. Het ziet er dan ook uit dat deze nacht weer koud zal uitpakken met mogelijk lokale vorst. De dikke bewolking en de druppels deze voormiddag ten spijt bleef het neerslagtotaal een mager beestje met 0,0 mm. 

Dinsdag, 30 mei 2023

 Tijdens de nacht is er vanuit het noorden bewolking binnen getrokken terwijl het is afgekoeld tot 8,5 graden. Deze bestond uit kleine Stratus fractus wolkjes die een beetje de indruk wekten dat ze deel uitmaakten van een Stratocumulusveld waarvan de compartimentjes heel ver uit elkaar lagen. De zon dook er geregeld achter weg maar doordat de wolkjes klein waren moesten we ze nooit lang missen. De wind is tijdelijk wat meer naar het noorden gekrompen waardoor er vochtigere zeelucht kon binnen sijpelen en op de satellietbeelden was te zien hoe uitgestrekte gebieden met laaghangende bewolking (Stratus) tot ongeveer halverwege Nederland reikten. Ze stevenden pal op Malderen af maar gelukkig voor hier leek de bewolking langsheen een denkbeeldige lijn op te lossen waardoor enkel de laaghangende wolkenplukjes tot hier raakten. In de hogere luchtlagen was ook nogal wat Cirrus bewolking te zien, maar dit stelde voor de zon natuurlijk weinig voor. De wolkenflardjes losten tegen de middag op waardoor het ondanks de wat pessimistische weersvoorspellingen een opvallend zonnige dag werd. Enkel de Cirrusplukjes bleven over en de hemel zag er zuiders blauw uit. Op thermisch gebied was het echter eerder een noorders verhaal want de wind bleef goed voelbaar, was schraal en het duurde tot een heel eind in de namiddag eer het een beetje warm begon aan te voelen (in de schaduw althans). Niettemin boekten we wat thermische winst en konden we nog maxima van 21,0 graden binnen rijven. Tijdens de avond bleef de warmte aanvankelijk lang hangen maar eens de zon bijna onder was, koelde het toch weer pijlsnel af en was het zomergevoel dus ook meteen weer vervlogen, net als het vocht in de grond bij alweer een neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Donderdag, 30 mei 2024

Zoals met de opkomende Cirrus gisterenavond wel te verwachten was, zijn we vannacht weer in een onstabiele luchtsoort terecht gekomen en tegen de ochtend lag alles er nat bij door buien die gevallen zijn. Het was betrokken en er hing veel Cumulus, Stratocumulus en soms ook Cirrus densus terwijl het is afgekoeld tot 10,4 graden. Het beeld bleef de hele dag door min of meer hetzelfde en voor de zon was er dus niet veel ruimte. Het speelde wel in ons voordeel dat we niet met een egale wolkenlaag te maken hadden waardoor ze er sporadisch wel kon doorbreken en er op sommige momenten nog veel lichtinval was. De Stratocumulusvelden die op grote schaal gevormd werden, wekten de indruk dat de atmosfeer zich aan het stabiliseren was en sommige mensen zouden kunnen gaan denken dat we hiermee van de buien verlost waren. Zeker toen er op het einde van de namiddag wat bredere opklaringen tussen de bewolking ontstonden. Maar een korte maar pittige regenbui zette ons omstreeks 18H30 weer op onze plaats en deze bui bracht ook weer dikkere en hardnekkige bewolking met zich mee waardoor we dan toch nog in de somberheid eindigden. Dat het kwik op 18,8 graden tot staan werd gebracht was dan ook geen wonder, zeker met die noordelijke tot noordwestelijke wind erbij. Later op de avond werd het dan toch nog definitief droog (voor vandaag dan toch) en dreven er bredere opklaringen binnen tegen zonsondergang. We konden het neerslagtotaal van 1,0 mm dus eindelijk in onuitwisbare inkt noteren. De resterende Stratocumulusvelden en Cumuluswolken zagen er sfeervol uit en er waren ook wat spierwitte plukjes Cirrus te zien in de diepblauwe luchten tussendoor. De opklaringen lieten het weer flink afkoelen terwijl de wind ging liggen.