Flashback: 31 mei in het verleden

Zaterdag, 31 mei 2014

We stonden vanochtend opnieuw oog in oog met een mengeling van Cumulus en Stratocumulus bewolking en het was opvallend fris bij minima van 6,8 graden. Deze bewolking hield zich vooral in het noorden op, maar bij de mooiweerliefhebbers ging er al meteen een alarmlichtje knipperen toen ze naar het zuiden dreef en er Cumulus congestus in te zien was die zich tot Stratocumulus uitspreidde. Gelukkig werd het niet zo erg dan eerst gevreesd werd, maar toch moesten we vooral na de middag tegen hardnekkige Stratocumulusvelden opboksen die door uitspreiding werden gevormd en het luchtruim voor 7/8 bedekten. Ondanks dit alles wisten we toch nog maxima van 22,2 graden te bereiken, wat duidelijk op de aankomst van een warmere luchtsoort leek te wijzen. Toen de zon tegen de avond wat lager ging staan loste de door thermiek gevormde bewolking weer op en konden we van een tweetal zomers aandoende uurtjes genieten. Daarna begon het echter verrassend snel af te koelen waardoor het vooral na zonsondergang bijtend koud ging aanvoelen onder een bijna helder.

Zondag, 31 mei 2015

Vandaag zouden we ons kunnen koesteren in tropische luchtmassa's aan de voorzijde van een koufront dat later op de dag zou langstrekken met lichte regen; Doch het koufront lag een halve dag voor op schema waardoor het vanochtend al regende uit een betrokken hemel en menig openluchtactiviteit letterlijk en figuurlijk in het water viel. Of er in ieder geval eventjes in gedipt werd aangezien die regen niet al te veel voorstelde. Meestal viel er lichte motregen uit Stratus en Stratus fractus bewolking waartussen af en toe Altostratus te zien was. Nauwelijks meetbaar, maar samen met de nijdige zuidwestenwind voldoende om er een gure herfstachtige bedoening van te maken ondanks de subtropische luchtmassa waar we nog inzaten. Tijdens de namiddag werd de neerslag wat intenser en de bewolking wat dikker al kregen we toch eventjes een flauw waterzonnetje te zien dat het kwik eventjes liet opveren naar 16,6 graden. Tegen de avond trok dan het koufront in eigen persoon langs en zagen we dreigende bewolking opzetten vanuit het westen. De Stratus fractus werd dikker en wierp een donkere schaduw over de omgeving waarna de motregen overging in gewone regen met weliswaar vrij kleine druppeltjes die aan een flinke intensiteit naar beneden kwam. De lichtinval veranderde van amber naar grijsachtig en vervolgens daalde er een koude, blauwachtige lichtgloed neer over het weerstation. Toch was het front nog niet gepasseerd want het werd opeens terug donker en er volgde weer een stortbui met fijne druppeltjes. Dan volgde er een half uurtje aanhoudende regen met dikkere druppels en pas dan werd het droger vanuit het noordwesten. De wind zwakte af, ruimde naar het westen en er verschenen opklaringen die echter net te laat waren om de zon nog te kunnen zien. We hielden het bij een oranje tot amberkleurige gloed die d omgeving bijna letterlijk liet opvlammen alvorens de duisternis intrad. Door de fijne druppeltjes is het neerslagtotaal beperkt gebleven tot 2,0 mm ondanks een hele dag bijna continue regenval. Er stroomde koelere lucht binnen al is het sowieso al niet echt warm geweest vandaag en de minima afgelopen nacht waren zelfs nog erg laag met 6,8 graden toen we ook nog in polaire luchtmassa's zaten vlak voor het warmtefront.

Dinsdag, 31 mei 2016

Tijdens de nacht is het opnieuw gaan regenen waardoor het neerslagtotaal verder werd aangevuld tot 24,0 mm. Tegen de ochtend was het terug droog en kregen we Stratus en Stratus fractus bewolking te zien. Dit bij temperaturen die op 13,9 graden zijn uitgekomen. Overdag veranderde er niet veel en het werd een sombere en kille dag om snel te vergeten. De zon kregen we niet te zien en tijdens de voormiddag werden er stapelwolken gevormd die zich uitspreidden tot Stratocumulus met nog meer somberheid tot gevolg. Na de middag sijpelde er dan toch zachtere lucht binnen bij een naar noordoostelijke richtingen ruimende wind. Het ging daarbij zelfs een beetje broeierig aanvoelen bij maxima van 20,2 graden in de vochtige lucht. De lucht zag er soms dreigend uit toen de stapelwolken met zoveel kracht tegen de Stratocumulus inbeukten dat er mammatusachtige structuren ontstonden. De buien die daarbij ontstonden leverden echter niet meer dan enkele verdwaalde druppels op. Later op de avond dreef er vanuit het oosten dunnere Stratocumulus bewolking binnen waarin we af en toe een kleine opklaring konden zien. Alle andere wolkensoorten en vormen verdwenen daarbij al bleef het toch zo goed als betrokken. Het neerslagtotaal is onduidelijk daar het gisterenavond bleef doorregenen maar bedroeg waarschijnlijk ongeveer 4 mm voor het gedeelte dat vandaag naar beneden is gekomen.

Woensdag, 31 mei 2017

De bewolking is tijdens de nachtelijke uurtjes gedeeltelijk opgelost waardoor we vanochtend een mengelmoes zagen van brede opklaringen, wat verspreide Stratocumulusveldjes en natuurlijk een (vrij) royale portie zonneschijn. De windstille atmosfeer in combinatie met opklaringen en polaire luchtaanvoer zorgde ervoor dat het niet meer zwoel of plakkerig was met minima van 10,9 graden. Overdag warmde het ook niet meer zo snel op ondanks de zonneschijn maar in tegenstelling tot gisteren bleef het voor de rest erg vriendelijk met veel zonneschijn. Tijdens de namiddag werden er flinke stapelwoken gevormd al kwam het niet tot buien en losten deze naar de avond toe weer op zodat het helder werd op een paar Cirruswolken na. We haalden maxima van 25,5 graden en er stond een noordelijke wind die vooral naar zonsondergang toe erg kil ging aanvoelen. Neerslag is er ook vandaag niet meer van gekomen waardoor we terug met een dagtotaal van 0,0 mm.

Donderdag, 31 mei 2018

Tegen de ochtend werden we opeens verrast door een stortbui die uit het niets opdook en op een half uurtje een vijftal millimeter loste. Er zat ook onweer bij al was het met 1 ontlading weinig indrukwekkend. Dat waren de dreigende wolkenformaties wel met donkergrijze Altocumulus castellanus die zich ontwikkelde tot nieuwe buien, whalesmouth structuren en dreigende regengordijnen. Het was ook nog eens drukkend warm met minima van 18,5 graden. De buien waren echter geen lang leven beschoren want het klaarde weer op vanuit het zuidoosten en er volgden perioden van zonneschijn en vriendelijke stapelwolken. Het werd opnieuw drukkend warm met maxima van 25,8 graden terwijl het tijdens de namiddag weer tot buien kwam. Dit waren terug onweersbuien die zich op een zuidelijk tot zuidoostelijk briesje lieten voort drijven al zag het er allemaal uit als een onschuldige buiendag in het vroege voorjaar door de diepblauwe luchten, de compacte afmetingen van de buien en het feit wat een groot deel van de buien niet eens onweer voortbracht. In Malderen bleef het gewoon droog al zagen we in de verte wel verschillende buien langstrekken. Toen het in de late avond ging schemeren konden we van hieruit alsnog meegenieten van een fraaie bliksemshow op grote afstand. In het zuiden ontstond op dat moment een gordel met flinke stapelwolken waardoor het er terug hoopgevend uitzag voor de droogte die niettemin al een beetje getemperd werd door de 7,9 mm die er vanochtend is gevallen.

Vrijdag, 31 mei 2019

 De bewolking is tijdens de nacht volledig opgelost waardoor de dag een zonnige start nam onder een diepblauwe hemel, en dit bij minima van 12,4 graden. De aangevoerde lucht was echter vochtig en in een mum van tijd werden er stapelwolken en Stratocumulusvelden gevormd eens de zon op sterkte was gekomen. Het vervolg was somber en daar kwam ook nog eens een venijnige zuidwestenwind bij kijken. Maar het was warme lucht die aangevoerd werd en uiteindelijk deed het er dus niet toe of de zon nu scheen of niet en of er wind stond of niet. We haalden 25,5 graden. Al was die wind op sommige momenten wel wat hinderlijk en de half uitgedroogde planten zaten ook niet bepaald te wachten op deze uitdrogende windvlagen. Naar de avond toe werd het allemaal wat rustiger en losten de wolken weer op. De diepblauwe lucht heeft daarbij plaats gemaakt voor Cirrus en Cirrostratus.  

Zondag, 31 mei 2020

 Tijdens de nacht is de wind weer wat naar het noordoosten gekrompen, en het voelde hierdoor iets frisser aan dan gisteren. De minima kwamen uit op 12,6 graden en voor de rest was het weer een en al zonneschijn en diepblauwe luchten wat de klok sloeg. Enkel in het zuiden zagen we stapelwolkjes hangen, maar in een mum van tijd begonnen er ook elders van deze wolkjes te ontstaan. We kregen een typische zomerlucht met mooiweerswolkjes te zien, maar rond de middag zagen we opeens hoe deze stapelwolkjes vanuit het noorden weer oplosten, en dat terwijl de instraling van de zon nog niet eens op haar maximum zat. De oorzaak werd snel duidelijk: er dreef Cirrus en Cirrostratus binnen uit die hoek en deze zorgde waarschijnlijk voor advectiestromingen die deze wolken lieten oplossen. Nu kregen we een zonovergoten namiddag waarbij de sluierwolken amper invloed hadden op de krachtige zonnestraling. En geen wonder dus dat we hoge maxima van 25,1 graden aantikten. Maar er zat een smet op het zomerweer in de vorm van een vlagerige, bijna stormachtige noordoostenwind. Deze veroorzaakte nogal wat hinder maar was vooral in combinatie met de droge lucht moordend voor de reeds volledig uitgedroogde natuur. Wie bij dit weer in de natuur een sigaar opstak was zelf de sigaar. Tijdens de avond bleef de wind nog een tijdje doorrazen alvorens de rust weerkeerde, al werd de stilte vaak onderbroken door het gehijg en gepuf van de tuinbouwers die nog steeds moesten zwoegen alsof hun leven er vanaf hing om hun vegetatie in stand te houden bij het uitdrogende neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Maandag, 31 mei 2021

 Het was terug helder vanochtend en de minima waren weer slaapbaar met 9,3 graden. De zon bracht meteen weer zomerse warmte eens haar stralen het weerstation goudgeel lieten oplichten en het resultaat liet dan ook niet lang op zich wachten in onze thermometerbuizen. De aangevoerde lucht uit oostelijke richtingen was droog waardoor de warmte prima te dragen was en tegen de middag ontstonden er weer stapelwolkjes die het luchtruim een hoogzomers uiterlijk gaven. De zon dook er slechts af en toe achter weg en tijdens de namiddag begonnen deze wolkjes al snel weer te verdwijnen door het binnenstromen van steeds drogere landlucht. Het kwik liep op naar 27,2 graden wat uiteindelijk nog vrij bescheiden is gezien de zomerse setting. De wind spande ook flink aan tijdens de tweede helft van de namiddag waardoor het in de schaduw nog best fris aanvoelde en de zon dus erg verraderlijk uit de hoek kon komen. Een vergevorderde zonnebrand was snel opgelopen zonder dat men er erg in had. Tijdens de avond werd het wat rustiger en kon er lang op de terrasjes vertoefd worden die er nu erg zuiders bij lagen onder de azuurblauwe hemel. Neerslag is er uiteraard weer niet aan te pas gekomen met 0,0 mm als eindresultaat. 

Dinsdag, 31 mei 2022

Na een koude ochtend met minima van 9,2 graden werden we weer vriendelijk begroet door een enthousiaste lentezon. Met een (weliswaar zwakke)noordelijke tot noordwestelijke bries werd er echter weer vochtige zeelucht aangevoerd en opnieuw gingen zich weer overal stapelwolken ontwikkelen. Deze keer waren ze echter anders, ze gingen het nu hogerop zoeken in een kennelijk onstabielere luchtmassa en de zon kon ons langer verwarmen voor het weer helemaal ging dichttrekken met een mix van Cirrus densus en Stratocumulus velum. De momenten dat ze erdoor kwam voelde het bijna tropisch zwoel aan en dit in een polaire luchtmassa. Er kwamen verschillende meldingen van buien binnen en de luchten zagen er dreigend uit maar het leek alsof we weer in een typische Londerzeelse situatie waren terecht gekomen waarbij opzettende buienwolken en dichte regengordijnen bijna op magische wijze werden opengeknipt of gewoon weggetoverd. Het werd een zwaarbewolkte en een op enkele druppels na overwegend droge namiddag waarin het kon opwarmen tot een bescheiden 22,4 graden. We verwachtten het in deze omstandigheden niet meer, maar tijdens de avond toen alle buien al bijna helemaal in elkaar gezakt waren, ging het in Malderen alsnog flink plenzen wat een tropisch gevoel gaf door de dikke druppels en windstille omstandigheden (weliswaar polair tot Arctisch voor wie erin stond). Dit vulde het neerslagtotaal nog aan tot 0,7 mm waarna het droog werd en de bewolking steeds verder ging oplossen. De hemel had nu een oranjeachtige tint en er hing ook wat Cirrus en Cirrostratus in de hogere luchtlagen. 

Woensdag, 31 mei 2023

 Op wat Cirrus na was er vanochtend geen bewolking meer te zien. Met minima van 10,3 graden was het opnieuw aan de koele kant en dat werd zeker voelbaar toen de eerste zuchtjes wind opstaken. En dat was opnieuw een schrale, uitdrogende noordooster die net als de voorbije dagen prominent aanwezig was. Op die Cirrusplukjes na bleef het helemaal helder tot kort na de middag toen er plots enkele Cumulus fractus wolkjes werden gevormd. Ze waren echter zeer klein en na een goed uurtje verdwenen ze weer waardoor enkel nog de staalblauwe luchten met wat Cirrus overbleven. Tijdens de namiddag maakte het schrale gevoel plaats voor een warm fohn-gevoel en dat is iets dat we nog niet teveel hebben meegemaakt deze lente. Het was dus niet langer nodig om de zon en de luwte op te zoeken om milde onderkoelingsverschijnselen te voorkomen. Het kwik steeg verder naar 25,2 graden en zo werd deze lente dan toch nog op het laatste nippertje met 1 zomerse dag afgesloten. En tijdens de avond konden we daar nog een hele tijd van nagenieten, al begon het kort voor zonsondergang toch weer merkbaar af te koelen wat in combinatie met de nog steeds opvallend krachtige oost- noordoostenwind erg kil ging aanvoelen. Neerslag viel met 0,0 mm opnieuw in geen velden of wegen te bekennen. 

Vrijdag, 31 mei 2024

Het droge intermezzo gisterenavond was eveneens maar heel tijdelijk want vanochtend plensde het weer flink met neerslag die een wat buiig karakter had. Toen het daglicht er weer in kwam, bleken we echter tegen een egaal grijze Stratuslucht aan te kijken en bleek er van de mooie buienwolkenlandschappen die sommigen misschien verwacht hadden niets in huis te zijn gekomen. Het bleef betrokken, somber en kil (minima van 12,3 graden)  met een koude noordwestenwind erbij. De buiige regen heeft daarbij plaats gemaakt voor miezerige motregen en lichte regen die tussendoor vielen. Tegen de middag werd het droger met een paar kleine opklaringen en de noordwestenwind zwakte daarbij af, omstandigheden die nog een thermische opleving naar 19,7 graden toelieten. Maar dit werd meteen afgestraft door dikkere bewolking die kwam binnendrijven al bleef het deze keer wel droog. Er volgden terug enkele opklaringen waarna er weer een gebied met wolken passeerde. Deze keer waren de opklaringen echter wat groter en het wolkenpakket wat minder dik en aaneengesloten. Wel zagen we er nu meer en meer Cumulus congestus in en tegen de avond zagen we zelfs ijskappen verschijnen tussen de Stratocumulusvelden. Deze laatsten begonnen geleidelijk op te lossen en het ging nu dus vooral om klassieke buienwolken met ijskappen. Het kwam daarbij ook tot een aantal pittige buien met dikke druppels maar zonder onweer. De fraaie wolkenlandschappen en buien wisselden elkaar gedurende een paar uur af maar nog ruim voor zonsondergang leek de stekker er weer uit te gaan en werden de buienwolken steeds kleiner om vervolgens hun activiteit helemaal te verliezen. Het werd dus droog en de hemel kreeg nu een fletse, lichtblauwe kleur in de opklaringen. Wat later dreef er terug Stratus fractus en Stratocumulus binnen met een duidelijk naar het noordoosten gekantelde wind. De bewolking ging steeds dichter op elkaar zitten en zo eindigde de dag dan toch nog even somber als ze begonnen was maar dan wel in droge omstandigheden.