Flashback: 9 mei in het verleden

 Vrijdag, 9 mei 2014

Het was vanochtend somber en grijs met vooral Stratus en Stratus fractus bewolking waaruit af en toe wat motregen viel. Het was echter opvallend zacht bij minima van 11,8 graden al maakte de nog steeds goed voelbare westen wind dat warmtegevoel grotendeels ongedaan. Omstreeks 7H30 verscheen er opeens een whalesmouth achtige structuur in de bewolking en ging het tijdelijk wat harder regenen. Vervolgens klaarde het weer op en kregen we Stratocumulusvelden te zien waardoor de atmosfeer een stabiele indruk maakte. Opeens werd de Stratocumulusbewolking door een onzichtbare kracht opengereten en kregen we een diepblauwe hemel te zien met wat verderop prachtige, geribbelde Altocumulusveldjes. De zon liet het hierbij opwarmen tot een aangename 16,9 graden. Het begin van een mooie, zonnige episode leek het, maar het duurde niet lang of er werden weer flinke stapelwolken gevormd en deze groeiden kort na de middag uit tot een aantal pittige buien die onderandere in Brussel huishielden. Deze duurden erg kort door de hoge treksnelheid en werden afgewisseld door waanzinnig mooie wolkenlandschappen die tegen de diepblauwe hemel afstaken. Na korte tijd werd de aanblik van deze wolkenlandschappen wat minder mooi, en leek het weer stabiel en droog te worden. Niet dat dit in Malderen anders is geweest want de buien trokken daar blijkbaar voorlangs getuige het neerslagtotaal dat slechts 0,2 mm bedroeg. De avond werd gekenmerkt door zwaarbewolkt weer met resten Cumulus bewolking, Stratus fractus en Stratocumulusvelden. Het was tamelijk kil al lijkt een verdere afkoeling komende nacht door de bewolking en de wind beperkt te zullen blijven.

Zaterdag, 9 mei 2015

De dag begon in zwaarbewolkte tot betrokken omstandigheden met vrij veel wind uit zuidwestelijke richtingen. Het is niet kouder dan 14,0 graden geworden door luchtmenging en de bewolking. Deze was in het westen dunner en er waren duidelijk opklaringen in aantocht. Op de satellietbeelden konden we echter zien dat deze opklaringen werden geflankeerd door een back bent occlusie waarmee we later op de dag zouden te maken krijgen in de vorm van buien en nieuwe bewolking. Voordat het zover was, konden we genieten van vrij aangenaam lenteweer en behoorlijk wat zon waarbij de bewolking vooral uit Cirrostratus en Cumulus bestond. De zuidwestenwind wakkerde echter geleidelijk aan en was een geduchte spelbreker voor degenen die een poging deden om van het zonnige lenteweer te genieten. Tegen de middag bereikte de bewolking van de eerdergenoemde occlusie ons en zagen we Altostratus bewolking opdoemen vanuit het westen. Daarachter waren echter opnieuw opklaringen te zien en dankzij de krachtige wind die er behoorlijk wat vaart achter zette, zaten we binnen de kortste keren weer volop in de zonneschijn waarbij maxima van 19,1 graden konden worden opgetekend. Vanuit het westen dreef er ondertussen meer Cumuliforme bewolking binnen, en een deel van deze wolken sloeg er dan toch nog in om er een buitje uit te persen. Veel meer dan wat gedruppel leverde dit niet op in Malderen, en het zwaartepunt van de meeste buien trok ten noorden of ten zuiden van ons langs. De voorspelde onweersbuien traden enkel in het uiterste noordoosten van het land op en trokken Duitsland in terwijl we met een neerslagtotaal van 0,0 mm achterbleven. Tijdens de avond klaarde het weer op, al bleef de wind als een bezetene op het weerstation in beuken zodat we ons nog steeds volop in de herfst waanden. Het duurde tot na middernacht eer er weer wat rust in de atmosfeer kwa

Maandag, 9 mei 2016

De dag begon nog zonnig maar in het zuidwesten was Cirrus en Cirrostratus te zien welke zich gestaag uitbreidde. Voorlopig konden we nog genieten van zomers aandoend weer na een zachte nacht waarin het niet kouder dan 14,0 graden is geworden. Na de middag werd het een ander verhaal toen de bewolking dikker werd en overging in Altostratus waaronder ook dreigende stapelwolken ontstonden. Voorlopig waren het alleen de zonnekloppers die getroffen werden, de warmteliefhebbers konden nog even blijven verder sudderen bij hoge maxima van 27,2 graden. Daarna waren het dan de onweersliefhebbers die eraan moesten geloven die reeds hoge verwachtingen koesterden met die dreigende luchten, drukkende warmte en opbollende stapelwolken. Hun natte droom werd als een ballonnetje stuk geprikt toen die stapelwolken tegen een inversie aanknalden en zich tot Altocumulus uitspreidden. Het kwam dus niet verder dan onschuldige regenbuitjes die Malderen overigens niet op hun pad terugvonden. Na een tijdje werden we opeens verrast door een koude luchtstroom die ons kippenvel bezorgde maar gelukkig was het maar een klein zuchtje en keerde de warmte weer terug. Er volgde een erg zwoele avond waarin het na zonsondergang lichtjes ging druppelen. Dit leverde echter niet meer dan 0,0 mm op

Dinsdag, 9 mei 2017

We troffen vanochtend her en der bevroren auto's en daken aan bij minima van 4,1 graden terwijl de hemel boven ons diepblauw was gekleurd. De zon maakte daarna al snel haar opwachting en we vonden onszelf terug in een heldere wereld vol transparante kleuren, felle contrasten en sublieme vergezichten. De wind was aan de zwakke kant en kwam uit noordwestelijke richtingen waarbij het aangevoerde vocht ervoor zorgde dat er tegen de middag wat stapelwolken werden gevormd. Tijdens de namiddag waren deze vrij prominent aanwezig, maar de zon kreeg nog alle ruimte om ons tussendoor wat warmte toe te zenden of de zonnepaneelbezitters hun groene lening te helpen afbetalen. Daar de aangevoerde lucht nog steeds van polaire origine was, moesten we ons ondanks het vriendelijke weertype tevreden stellen met maxima van 17,3 graden. Tegen de avond losten de stapelwolken uiteraard op, maar vanuit de Noordzee dreven er later Stratocumulusvelden het noorden van Nederland in. Hierdoor hoeft men zich daar geen zorgen meer te maken over nieuwe nachtvorst, doch in Malderen lagen we ver buiten het bereik van deze bewolking waardoor de afkoeling hier vrij spel zal krijgen. Een pijlsnelle afkoeling bij een kraakheldere hemel en wegvallende wind zorgde vanavond reeds voor ijzige toestanden en blauw uitslaande handen maar deze hadden we gelukkig niet meer nodig om een pluviometer vast te nemen want we wisten zo al dat die terug 0,0 mm aangaf.

Woensdag, 9 mei 2018

Tijdens de nacht is de lucht steeds vochtiger geworden waardoor de kleuren weer hun typische fletse neveltint hebben gekregen zoals we het in onze streken gewoon zijn. En er hingen ook stapelwolken die wat weg hadden van uitgegroeide castellanus bewolking. De zon wierp mooie stralenkransen langs deze wolkenschaduwen heen terwijl het vocht ook voor hogere minima zorgde met 13,3 graden. Hoe zomers het er ook mag uitzien, de koele lucht deed een erg geslaagde poging om van over zee het binnenland te veroveren. Vooral de westelijke gebieden en de kusten moesten het ontgelden. Wie in het oosten woonde kon nog genieten van zomerse condities en Malderen leek zich op het grensgebied te bevinden waar het met 23,4 graden al een stuk koeler was dan gisteren maar nog steeds aangenaam. De rest van de dag bleven we te maken hebben met fletse kleuren en stapelwolken die tijdens de avond echter weer grotendeels oplosten. De wissel der luchtsoorten heeft geen gevolgen gehad voor het neerslagtotaal van 0,0 mm. 

Donderdag, 9 mei 2019

Het was opnieuw zwaarbewolkt waardoor het kwik ook deze keer op peil bleef met minima van 6,9 graden. In tegenstelling tot gisteren viel er echter geen neerslag meer en er verschenen al snel weer opklaringen waarbij de bewolking overging in Cumulus en Cumulus fractus. Deze gingen zich op laag niveau uitspreiden tot Stratocumulus waardoor het somber en kil werd terwijl we van deze wolken natuurlijk niet veel regen meer hoefden te verwachten. Toch was het tegen de middag hier en daar (onderandere in Brussel) prijs al was het duidelijk dat de atmosfeer te stabiel was om voor echte zondvloed toestanden te zorgen. Door de verzwakte noordwestenwind was het ook niet meer zo guur als gisteren en tijdens een zonnig moment voelde het zelfs nog erg vriendelijk aan. De maxima kwamen bij dit alles uit op 19,0 graden. Tijdens de namiddag bleek de zon voldoende kracht te hebben om de buienactiviteit flink aan te zwengelen en kwam het  op verschillende plaatsen tot felle stortvlagen. Hier en daar werd zelfs onweer waargenomen al was dit in Londerzeel niet het geval. Daar waren het gewone standaardbuitjes die allen goed bleken te zijn voor een neerslagtotaal van 0,1 mm. Tijdens de avond ging de bewolking meer en meer over in uitgestrekte Stratocumulusvelden waar amper nog andere wolkensoorten boven en onder voorkwamen waardoor het wel duidelijk was dat het met de buien afgelopen was in Malderen. Toch bleef het op andere plekken nog steeds meldingen van regen en onweer regenen. De Stratocumulusvelden zagen er tegen het einde van de avond echter behoorlijk dreigend uit waardoor de indruk ontstond dat we het komende nacht misschien toch niet droog zullen houden hier. Al deze bewolking zorgde er overigens voor dat de nachtelijke afkoeling werd afgeremd waardoor we waarschijnlijk weer vrij hoge minima zullen optekenen morgenochtend.

Zaterdag, 9 mei 2020

 Na een redelijk zachte nacht met minima van 9,2 graden waren we weer gelanceerd voor een schitterende lentedag met zomerse trekjes. Eerst waren de luchten helder met hooguit wat condensatiestrepen en hier en daar een veldje Altocumulus floccus bewolking. Maar vanuit het zuidwesten naderde er meer bewolking. Deze werd uiteindelijk zichtbaar als Cirrus en Altocumulus al trok het allemaal maar moeizaam onze richting op. En dus bleef de zomersfeer erin zitten en met een zuidoostelijk briesje haalden we vlot 26,6 graden. Pas tegen de avond begon de bewolking zich dreigend samen te pakken in het zuiden en zuidoosten waar nu veel Cirrus en Altocumulus hing met hier en daar zelfs aambeeldvormige structuren. Geen wonder natuurlijk want op de radar waren al buien te zien boven het Belgische grondgebied. Meestal langs de Franse grens en naar het zuidoosten toe. In Malderen konden we ondertussen blijven genieten van droog en zacht weer tijdens de avond en het neerslagtotaal bleef uiteraard beperkt tot 0,0 mm.

Zondag, 9 mei 2021

We zijn tijdens de nacht aan de warme zijde van het front terecht gekomen en de hemel zag er nu totaal anders uit dan gisteren. De sluierwolken waren weg, het was droog, het was veel zachter en de hemel was vol gezaaid met honderden Altocumulus castellanus toefjes. Het oogde dus als een hoogzomerse tropendag met bijhorende onstabiliteit. De minima werden al erg vroeg bereikt met 10,6 graden maar de opwarming werd tijdens de voormiddag getemperd door de wolkenveldjes waarvan een deel al snel uitgroeide tot onweersbuien. Een van die buien was al omstreeks 7H te zien in het zuidwesten en deze trok rakelings ten westen van ons langs. Daarna trokken nieuwe onweersbuien voorbij maar we kregen er enkel wat schampschotjes van mee waarbij we het wel regelmatig hoorden donderen, soms met erg diepe, daverende dreunen erbij. Een erg krachtige zuid- zuidwestenwind strooide heel wat roet in de zomerse belevenis en dat kan op sommige plaatsen misschien letterlijk genomen worden want wie nu een barbecue aanstak moest meestal vaststellen dat de vlammen een paar huizen verderop ontstonden. Vooral tijdens de namiddag ging de wind er behoorlijk tegenaan en leek het wel alsof we middenin een storm zaten. Er trokken nog een paar onweersbuien langs waarna er vrij plots brede opklaringen binnen kwamen vanuit het zuidwesten. Deze waren wel volgezaaid met Cirrostratusbewolking dus de zuiderse blauwe hemel waren we nu wel kwijt. Hoe dan ook voelde het warm aan in de zon en na een tijdje begon het zelfs in de gierende windvlagen zwoel aan te voelen. We haalden maxima van 25,7 graden en naar de avond toe begonnen er terug Altocumulus castellanus wolkjes voorbij te komen terwijl er vanuit het zuiden Altostratus bewolking kwam opzetten. Het was echter in het westen dat zich rond 19H een muur van Cumulonimbi begon af te tekenen die dreigend donker kleurde door het tegenlicht. Hieronder ontstond na een tijdje een shelfcloud en aan de valstrepen die bijna horizontaal afbogen was te zien dat er wellicht zeer krachtige windvlagen optraden op sommige plaatsen. In Malderen bleek dit uiteindelijk nog mee te vallen en de onweersbuien trokken net ten noordwesten van ons langs. Het leek dus droog te zullen blijven maar de buienlijn had blijkbaar een staart die naar het oosten afboog waardoor we vanuit het zuiden plots een regengordijn zagen opdoemen dat ons snel overspoelde. Al is dat misschien veel gezegd want meer dan 0,7 mm viel er uiteindelijk niet en er zat zelfs geen onweer meer op. Tegen zonsondergang werd het weer droger en zagen we een fraaie hemel met aambeeldbewolking en opbollende stapelwolken waarmee we de dag konden afsluiten. Warme schemeringskleuren bleven ondanks dit alles echter uit en tijdens de rest van de avond viel er op wat verdwaalde druppels na geen neerslag meer. 

Maandag, 9 mei 2022

Nog steeds was de hemel staalblauw boven ons en het is daarbij afgekoeld tot 8,2 graden. Dauw werd in deze droge luchtlaag maar nauwelijks gevormd en voor wolken gold hetzelfde eens de zon er weer bij kwam. We bleven de blauwe kleuren houden en pas tijdens de namiddag kregen we heel even enkele stapelwolkjes te zien, die opnieuw een zomerse aanblik hadden met felwitte kleuren en hoge basissen. Later dreef er Cirrusbewolking binnen vanuit het westen en deze ging over in Cirrostratus en Altostratus wat tegen de avond voor een sfeervol uitzicht zorgde met warme kleurentinten. Ook het kwik zag er warm uit trouwens met maxima van 26,3 graden en dat was ook geen wonder nu de wind helemaal naar het zuidwesten tot zuiden is gedraaid. Kort voor zonsondergang kregen we ook Altocumulus te zien in het westen maar dit bleef voorlopig zonder verdere gevolgen. 

Dinsdag, 9 mei 2023

 De Altostratus bewolking die we gisteren al zagen was de voorbode van een regenzone die vandaag in haar lengte over de Lage Landen zou trekken. Het regende al erg vroeg in de ochtend maar de grootste activiteit was voor de vroege namiddag gereserveerd. Voor die tijd was het eerder een druilerig weertype met wat licht gedruppel dat weinig voorstelde uit een Stratus wolkendek. Het was echter zeer kil en met het donkere, grijze weertype deed het ook weer meer denken dan een zachte winterdag rond Kerstmis dan aan lente. Dezelfde bewolking zorgde er niettemin voor dat het tijdens de nacht niet kouder is geweest dan 12,9 graden. Na de periode van wat intensere regen (die met een klassieke Nimbostratuslucht gepaard ging) tijdens de eerste helft van de namiddag begon het gedruppel geleidelijk af te nemen en de bewolking werd ook langzaam dunner. Op opklaringen hoefden we echter niet te rekenen, die arriveerden pas rond een uur of zeven en er zat toen nog veel sluierbewolking, Stratocumulus en Cumulus fractus achter de wegtrekkende regenzone waardoor de paar zonnestraaltjes die we zagen niet eens voelbaar waren. Warmer dan 14,6 graden is het dan ook niet geworden. Veel tijd om op te drogen was er overigens niet bij want omstreeks 23H arriveerden de eerste buien achter het front al die weliswaar kort duurden maar intenser waren dan de stratiforme regen die we overdag over ons kregen. Deze vulden het dagtotaal verder aan tot 15,4 mm. 

Donderdag, 9 mei 2024

 Tijdens de nacht kwam het tot opklaringen, maar in de vochtige en windstille lucht leidde dit vrijwel meteen tot nevel en mist waardoor we vanochtend in een kleine wereld wakker werden. Het was frisjes met minima van 7,2 graden en er werd massaal dauw gevormd waardoor het voor de fotografen en liefhebbers van dit soort tafereeltjes een echt feest was. En vervolgens begon dan het feest van de zomerliefhebbers want de mist begon geleidelijk op te trekken terwijl het licht intenser werd. We zagen nu overal Stratus fractus wolken en deze losten verder op om plaats te maken voor Cirrus. De uren daarop dreef er wel meer en meer van die sluierbewolking binnen en in de nevelige atmosfeer zagen we na verloop van tijd ook Altocumulusvelden binnen trekken waardoor de zon het moeilijk kreeg. Ondanks dit alles bleef het licht ook zonder zonneschijn zeer intens en de zonnepanelenbezitters onder ons konden dan ook nog steeds van hun 'gratis' kook of was sessie genieten. En het was nog steeds zeer rustig met een noordoostelijk, zwak briesje terwijl we een aangename 20,3 graden mochten noteren en ervaren. Tijdens de avond klaarde het weer uit en de lucht werd nu een stuk blauwer, zij het nog steeds met een nevelige tint erin. Deze weersverandering ging gepaard met een merkbaar aantrekkende wind die nu naar het noorden kromp en tot rond zonsondergang bleef doorwaaien. Daarna keerde de rust weer, voor zover die al weg was, en eindigden we de dag in klamme en kille omstandigheden met een neerslagtotaal van 0,0 mm.