Maandag, 12 mei 2025
Maandag, 12 mei 2025
Opnieuw was het iets zachter vanochtend met minima die op 10,2 graden bleven steken. Dit gebeurde terug bij een niet volledig weggevallen wind waardoor er van
dauwvorming ook deze keer geen sprake was. Alle bewolking was verdwenen al konden we vooral in het zuiden vliegtuigsporen zien die niet of slechts gedeeltelijk oplosten. Daarna was het dan weer een en al zon wat de klok sloeg aan diepblauwe luchten terwijl de wind naar zuidoostelijke richtingen is gedraaid zodat er nog warmere lucht kon worden aangevoerd. Dit gebeurde overigens aan een rustiger tempo want de
strakke wind die we gisteren en de dagen ervoor nog hadden was nu een stuk minder uitgesproken. Wel stond er nog een luchtig briesje dat ervoor zorgde dat het bij de maxima van 25,9 graden niet plakkerig ging aanvoelen. Tijdens de namiddag ontstonden er terug
stapelwolkjes ten zuiden van ons en deze kregen geleidelijk forse afmetingen. We zouden haast gaan geloven dat er buien in de maak waren en op het einde van de namiddag verscheen er dan toch nog plots een aambeeldvormige structuur van Cirrus densus bewolking. Er is dus een bui ontstaan die volledig is kunnen uitgroeien. Geleidelijk aan
zagen we heel het zuidelijke luchtruim vollopen met aambeeldbewolking van diverse buien die tot ontwikkeling kwamen maar het bleef allemaal net ten zuiden van ons. Boven Malderen waren de Cumuluswolken fors, maar hadden ze de neiging uit te spreiden tot Stratocumulus op een veel lager niveau. Niettemin kwam het tot enkele dikke druppels
uit zo'n stapelwolk die toch nog iets hoger dan dat niveau kon uitgroeien. Omstreeks 18H leek het alsof alles weer begon in te zakken en te stabiliseren en is de wind naar het zuidwesten geruimd met een plotse stijging in de dauwpunten. Het leek alsof het front gepasseerd was en de dagelijkse gang nu alleen maar verder zou gaan tegenwerken. Maar wie zou vermoeden dat de apotheose nog moest komen? Uit het niets ontstond er even later immers een nieuwe buienwolk en deze groeide aan tot een roterende supercel die exact op het juiste moment Malderen bereikte om voor een zeer spectaculair beeld te zorgen in de schemering. De onderste delen van de wolk waaronder de 'meso' waren grijs en donkerbruin waarna de kleuren overgingen via oranje en geel naar spierwit tot blauwachtig in de hogere delen van de wolk. Langsheen de
roterende wolkenkolom waren voortdurend bliksemkanalen te zien en het donderde bijna onafgebroken uit dit plots ontstane onweer. Tijdens de uren daarop bleef het maar bliksemen en donderen terwijl de supercel langzaam naar het westen trok. We zagen ze nu opsplitsen in een 'rightmover' en een 'leftmover' waarbij het linkse exemplaar de grootste bliksemactiviteit liet zien. De mooiste wolkenstructuren bleven wel in de 'rightmover' voorkomen waarbij het kleurenspel van het invallende licht de bliksemontladingen mooi aanvulde. De blauwe tinten gingen daarbij later op de avond overheersen terwijl de wolkentoppen nu een zilverachtige schijn kregen in het afzwakkende schemerlicht. Het was al zeer laat op de avond eer het bliksemen afnam en ophield en voor de liefhebber was dit dus een schitterende zomerse onweersavond om uitgebreid te kunnen genieten en bijhorende foto's te schieten. We zouden ondertussen al bijna vergeten dat de bui ons ook deze keer (net) gemist heeft en de droogte met 0,0 mm onverminderd verder gaat, er zijn slechts twee regendruppels gevallen. Wel werd er in een koele zuidelijke tot zuidwestelijke bries voorzien om de hard zwoegende tuinierders tegemoet te komen in hun loodzware giet- en beregeningswerken.
Reacties
Een reactie posten