Donderdag, 29 mei 2025

 Donderdag, 29 mei 2025

 De dag begon onder een grijze hemel bij vrij zachte minima van 11,3 graden. Het leek alsof we tegen een klassiek Stratus wolkendek aankeken, maar plots vielen er enkele vrij dikke regendruppels en werd meteen duidelijk dat

om Altostratusbewolking ging die erg dik was. Wie goed keek, kon daar vlokkerige structuren en valstrepen in zien die samen met de dikke regendruppels verraadden dat het een andere wolkensoort was. Maar wie hiermee dacht dat we nog eens een ouderwetse regendag gingen meemaken had het flink mis want het was opnieuw het spreekwoordelijke

gedruppel op een hete plaat, de neerslag was niet meetbaar en nauwelijks voldoende om de straatstenen eventjes gedeeltelijk nat te maken. De natuur moet dus opnieuw teren op de regen die afgelopen weekend is gevallen. Tijdens de voormiddag voelde het een beetje broeierig aan en het was erg rustig onder het dikke wolkendek. Er verschenen tegen de

middag wat opklaringen in dunner wordende bewolking en het licht was erg intens met zelfs een streepje zonneschijn erbij. In het westen pakte de bewolking zich echter samen in gelaagde structuren en we zagen duidelijk dat er terug een wolkenband/pseudo regenzone aan het naderen was. Deze deed het kort na de middag opnieuw druppelen waarbij het nog steeds broeierig aanvoelde door al dat vocht en de slechts zwakke wind. Doch plots stak er een koude, vlagerige zuidwestenwind op die bijna stormachtig uit de hoek kwam. De temperatuur kelderde meteen een drietal graden en het voelde een stuk guurder en onaangenamer aan dan tijdens de voormiddag. Het erg winderige weer bleef de rest van de namiddag aanhouden en het druppelde af en toe lichtjes gedurende de eerste twee uur. Daarna werd het droger en zagen we steeds meer laaghangende Stratus verschijnen. Bewolking die ook erg dun was en veel licht doorliet. Ondanks het nogal guur aanvoelende weertype is de temperatuur wel weer de hele tijd gestaag gaan oplopen, dit alles was dus duidelijk het werk van een warmtefront dat de nog maar pas gearriveerde polaire lucht alweer aan het verdringen is. Tegen de avond verschenen er dan opnieuw opklaringen toen de Stratus openbrak en

overging in afzonderlijke wolkenflarden. In de hogere luchtlagen was nu Cirrus en wat Cirrostratus en Altostratus te zien die het dikste was in het zuidwesten maar sfeervol oogde. De wind zwakte een beetje af en het voelde nu weer aangenaam aan om buiten te zijn bij temperaturen die pas nu op hun maximum kwamen met 19,8 graden. De resterende Stratus ging over in mooie golvende Stratocumulusbanken en verdween dan helemaal waarna de sluierbewolking voor een erg mooie zonsondergang zorgde. Deze ging gepaard met feloranje en rode tinten en we gingen een erg zachte en rustige nacht in.